Fotografowanie długich, wirujących szlaków gwiazd jest na liście wielu fotografów. W czasach filmowych wymagało to pozostawienia otwartej migawki na jedną ciągłą ekspozycję, rzędu kilku godzin i nadziei, że wszystko pójdzie dobrze. W erze cyfrowej wielu fotografów polega na procesie znanym jako układanie w stosy, aby pobrać dużą liczbę pojedynczych klatek i połączyć je w ostateczny obraz. W tym artykule wyjaśniono, jak wykonać niesamowite zdjęcia śladów gwiazd i połączyć je za pomocą bezpłatnego programu StarStaX.
Wykonywanie własnych zdjęć gwiezdnych śladów
Napisano wiele szczegółowych postów o tym, jak przechwytywać pojedyncze zdjęcia w celu układania śladów gwiazd, więc ten artykuł zawiera tylko krótkie omówienie. Sprawdź posty z linkami na końcu tego artykułu, aby uzyskać dodatkowe informacje.
Jako sprzęt będziesz potrzebować aparatu, szybkiego obiektywu szerokokątnego, solidnego statywu, zdalnego wyzwalacza migawki i pełnej baterii lub dwóch. Przydać się może także czerwona czołówka lub latarka oraz składane krzesło. Polecam obiektyw szerokokątny, np. 18 mm (lub szerszy), abyś mógł uchwycić większą przestrzeń nieba. Preferowany jest również jasny obiektyw (taki z szeroką przysłoną, np. F / 1,8), dzięki czemu można uchwycić więcej światła na każdej klatce. (Większość zdjęć w tym artykule została zrobiona przy 18 mm if / 3,5 moim obiektywem Tamron 18-270 mm.)
Ostrożnie wybierz lokalizację i czas. Preferowane jest przechwytywanie śladów gwiazd w czasie nowiu, aby jasne światło księżyca nie zmywało wszystkich gwiazd z nieba. Chcesz także jak najdalej od sztucznego światła. Możesz użyć strony internetowej Dark Sky Finder, aby wyszukać możliwe lokalizacje ciemnego nieba w pobliżu. Po wybraniu lokalizacji możesz skorzystać z witryny internetowej Clear Dark Sky, aby sprawdzić ich 48-godzinne prognozy dotyczące możliwości uzyskania czystego nieba w danej lokalizacji.
Gdy będziesz na miejscu, poświęć trochę czasu na wybór ostatecznej kompozycji. Pomyśl o pozycji, która zapewni ciekawy pierwszy plan - unikalne drzewo, formację geologiczną lub zbiornik wodny - a także rozległy widok na nocne niebo. Jeśli chcesz uzyskać obraz gwiazd wirujących wokół pełnego koła, pamiętaj o umieszczeniu w wizjerze Gwiazdy Północnej (na półkuli północnej). Jeśli chcesz wyjątkowo długich wirów w krótszym czasie, wybierz widok z większej odległości od Gwiazdy Północnej.
Zrób jedno zdjęcie z najszerszą przysłoną i dość wysoką wartością ISO przez 30 sekund. (Powyższe zdjęcie zostało zrobione przy 30 sekundach, f / 3,5 i ISO 6400). Twój obraz będzie dość zaszumiony, ale powinieneś mieć dobre wyczucie całej kompozycji.
Po przybiciu kompozycji chcesz wybrać ostateczne ustawienia w trybie ręcznym. Wybierz najszerszy otwór przysłony (np. F / 1,8 lub f / 3,5), 30-sekundowy czas otwarcia migawki i średni zakres ISO, np. 800-1600. (Nowsze aparaty mają mniej szumów przy wyższych wartościach ISO, ale możesz chcieć użyć czułości ISO 400 lub 800 ze starszym lub podstawowym aparatem). Wyłącz autofokus i użyj ręcznego ustawiania ostrości, aby ustawić ostrość na nieskończoność.
Przed rozpoczęciem fotografowania zakryj obiektyw pokrywką obiektywu lub kawałkiem czarnego papieru i zrób kilka klatek. Będą to twoje ciemne klatki podczas przetwarzania obrazów w StarStaX. Ciemne ramki pozwalają programowi odjąć szum cyfrowy i gorące piksele z końcowego obrazu.
To zdjęcie to zbiór 26 zdjęć wykonanych z 18 mm, 30 sekund, f / 3,5, ISO 800. Zielone zawijasy to świetliki.
Użyj zdalnego spustu migawki, aby zablokować migawkę. Gdy tylko aparat zakończy robienie pierwszego 30-sekundowego zdjęcia, zacznie robić następne i tak dalej. Następnie wyciągnij składane krzesło, usiądź i ciesz się czekaniem. Godzina strzałów to dobry cel, do którego warto dążyć. Im więcej zdjęć zrobisz dla swojego stosu, tym dłuższe i bardziej zdefiniowane będą twoje końcowe ślady gwiazd.
Po zakończeniu przechwytywania zdjęć pamiętaj, aby na koniec ponownie wykonać kilka ciemnych klatek. Pozostaw ustawienia bez zmian, ale zakryj obiektyw pokrywką obiektywu i zrób kilka zdjęć więcej.
Przygotowanie zdjęć do układania w stosy
W zależności od twoich zdjęć i efektu końcowego, jaki sobie wyobrażasz, możesz chcieć wykonać pewne przetwarzanie końcowe na swoich pojedynczych klatkach przed załadowaniem ich do StarStaX. Niezależnie od tego, czy używasz Lightrooma, Photoshopa czy innego oprogramowania do przetwarzania końcowego, będziesz chciał zastosować podobne traktowanie do wszystkich swoich obrazów, jeśli zdecydujesz się wprowadzić jakiekolwiek poprawki, takie jak dostosowanie balansu bieli lub naprawienie kolorów.
Może być również konieczne wykonanie szybkiej edycji pojedynczych ujęć, zwłaszcza jeśli fotografowano w miejscu z niepożądanym światłem rozproszonym. Na poniższych zdjęciach widać, że ta kadr uchwyciła światło przejeżdżających samochodów po drugiej stronie jeziora. Najszybszym rozwiązaniem takich problemów jest otwarcie tych pojedynczych ramek w programie Photoshop, ustawienie pędzla na czarny i zamalowanie niepożądanego światła.
Na pierwszym planie widać dużą różnicę między tymi dwoma stosami tych samych pojedynczych śladów gwiazd. Namalowanie zbłąkanych smug światła na tych kilku pojedynczych zdjęciach pozwala uzyskać bardziej płynny i mniej rozpraszający pierwszy plan, gdy wszystkie zdjęcia zostaną ułożone razem.
Alternatywnie możesz wybrać jedną klatkę w Lightroomie lub Photoshopie i dokonać niezbędnych korekt, aż części obrazu inne niż niebo będą odpowiednie. Następnie, po utworzeniu śladów gwiazd w StarStaX, możesz połączyć swój idealny pierwszy plan z ułożonym niebem za pomocą warstw i masek w Photoshopie.
Układanie zdjęć gwiezdnych śladów za pomocą StarStaX
StarStaX został opracowany przez Markusa Enzweilera i jest dostępny do bezpłatnego pobrania na komputery z systemem Windows, Mac i Linux. (Zrzuty ekranu dzięki uprzejmości wersji Windows 0.60). Po pobraniu i otwarciu programu, pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, jest załadowanie indywidualnych zdjęć, przechodząc do Plik -> Otwórz obrazy lub naciskając przycisk Otwórz obrazy. Możesz wybrać typy plików JPEG.webp, TIFF, bitmapa lub PNG. Po wybraniu ujęć ze śladów gwiazd, musisz załadować swoje ciemne klatki, przechodząc do Plik -> Otwórz ciemne ramki lub naciskając przycisk Otwórz ciemne ramki.
Po załadowaniu obu typów plików nadszedł czas, aby uruchomić pierwszy stos. Domyślne opcje są dobrym punktem wyjścia: spróbuj rozjaśnić tryb i zaznacz przycisk odejmowania ciemnych ramek, jeśli jakieś przesłałeś. Kliknij Edytuj -> Rozpocznij przetwarzanie lub przycisk Rozpocznij przetwarzanie. Czas, jaki zajmie programowi ukończenie układania w stosy, będzie różny w zależności od komputera i liczby pojedynczych zdjęć, ale powinien wynosić najwyżej kilka minut.
Gdy program zakończy układanie obrazów, kliknij Plik -> Zapisz jako lub przycisk Zapisz i zapisz swój ułożony obraz. Stosy nie będą zapisywane automatycznie. Możesz użyć narzędzi do powiększania, aby dokładniej przyjrzeć się stosowi i sprawdzić, czy wyniki odpowiadają Twoim oczekiwaniom.
Możesz zauważyć, że w twoich śladach gwiazd są luki, które wynikają z czasu między zakończeniem jednego zdjęcia a początkiem drugiego. W takim przypadku możesz chcieć ponownie uruchomić stos. Twoje pojedyncze zdjęcia i ciemne ramki są nadal wczytywane, więc po prostu zmień tryb mieszania na wypełnianie luk i ponownie rozpocznij przetwarzanie plików.
Po zakończeniu przetwarzania wersji wypełniania luk istnieje kilka opcji, których możesz użyć, aby dostosować ilość zastosowanego wypełnienia luk. Kliknij kartę Obrazy i eksperymentuj z różnymi suwakami, aby zminimalizować pojawianie się luk. Kliknij przycisk 1: 1, aby powiększyć poziom pikseli, jak na poniższym obrazku, aby zobaczyć wpływ suwaków wypełniania luk.
Chcesz naprawdę wyjątkowego ujęcia? Uruchom ponownie stos w trybie Lighten lub Gap Filling i zaznacz pole wyboru Comet Mode. Twoje ostatnie ślady gwiazd będą wyglądać jak pędząca kometa.
Stos 90 zdjęć, w tym sześć ciemnych klatek, każde ujęcie 18 mm, 30 sekund, f / 3,5 i ISO 800.
Teraz Ty spróbuj
Teraz, gdy masz już podstawowy pomysł, musisz znaleźć świetną lokalizację i spróbować! Nie zniechęcaj się, jeśli jesteś daleko od odpowiednich miejsc na ciemnym niebie. Możesz być zaskoczony tym, co możesz uchwycić nawet przy mniej niż idealnych ustawieniach.
Tak więc zdjęcie zostało zrobione tuż za miastem w Północnej Karolinie i było stosem 78 zdjęć i siedmiu ciemnych klatek, każde zrobione przy 30 sekundach, f / 3,5 i ISO 800.
Czy używałeś StarStaX do rejestrowania śladów gwiazd? Podziel się swoimi przemyśleniami lub ulubionymi obrazami w komentarzach poniżej!
Potrzebujesz więcej pomocy przy robieniu zdjęć śladów gwiazd, wypróbuj te artykuły:
- Wskazówki dotyczące fotografowania śladów gwiazd
- Jak fotografować ślady gwiazd
- Fotografia pod gwiazdami