Jeśli kiedykolwiek próbowałeś fotografować martwe natury, wiesz, że zrobienie jednego dobrego zdjęcia jest stosunkowo łatwe, ale zrobienie serii martwej natury jest znacznie trudniejsze! Próba stworzenia zestawu obrazów, które wydają się pasować do siebie, może być bardzo trudne z wielu powodów.
Jeśli robisz zdjęcia, aby stworzyć portfolio, a może nawet na wystawę, zechcesz stworzyć obrazy, które sprawią, że będą do siebie pasować. W ten sposób treść pracy będzie wyglądać na bardziej przemyślaną, a jej przesłanie będzie silniejsze.
Ale bez względu na to, jak bardzo starasz się, aby obrazy wyglądały jak seria, często wydaje się, że jest coś, co nie wygląda dobrze. Jak więc sprostać tym wyzwaniom i nakręcić serię martwej natury, która sprawia wrażenie spójnych?
Co to jest spójność?
Jeśli chodzi o te obrazy, istnieje wiele sposobów, w jakie seria martwej natury może wyglądać tak, jakby należała do siebie. Ale tak naprawdę zaczyna się na początku.
Najbardziej użyteczną rzeczą, jaką możesz zrobić, jest zaplanowanie serii podczas robienia pierwszego zdjęcia. Wybór motywu, który będzie wplatał się w obrazy i wiązał je wszystkie razem, to prawdopodobnie najłatwiejszy sposób na nadanie serii ujęć spójnego charakteru.
Jeśli kręcisz obrazy wokół tematu, motyw powinien automatycznie sprawić, że poczują się częścią tego samego projektu. Być może najłatwiejszym sposobem podejścia tematycznego do martwej natury jest próba opowiedzenia historii za pomocą obrazów. Kiedy próbujesz włączyć opowiadanie historii do serii martwej natury, powinno to sprawić, że obrazy będą miały wrażenie, że pasują do siebie.
Ale czasami nie chodzi tylko o temat i opowiadanie historii; czasami chcesz wizualnie połączyć obrazy. Oto kilka sugestii, jak to zrobić.
Użyj tego samego punktu widzenia
Planując serię martwych natur, najpierw eksperymentuj z kilkoma różnymi punktami widzenia. Ale rozważ trzymanie się jednego w całej serii. Zamiana punktów widzenia między obrazami może sprawić, że obrazy będą sprawiać wrażenie, jakby nie były częścią spójnego zestawu.
Po prawej: ISO400, 35 mm (odpowiednik 50 mm), f4, 1/110 sek
Rozważ użycie statywu, aby wszystko było takie samo. Ułatwi to utrzymanie spójnego kadrowania przy każdym ujęciu, a także utrzymanie takiej samej odległości od aparatu do obiektu. I nie zapomnij pomyśleć o swojej kompozycji podczas umieszczania obiektów w ramce.
Oczywiście możliwa jest zmiana punktu widzenia i zachowanie wyglądu obrazów tak, jakby były częścią tej samej serii martwej natury, jak pokazano na powyższym obrazku. Musisz tylko upewnić się, że niektóre inne zmienne dotyczące twojego strzału pozostaną takie same. Być może upewnij się, że Twój motyw lub historia jest silniejsza, niż w innym przypadku potrzebowałbyś, aby to zrobić.
Użyj tej samej ogniskowej
Utrzymanie takiej samej odległości między aparatem a obiektem, a także ogniskowej obiektywu, może być naprawdę świetną sztuczką, aby Twoje zdjęcia wyglądały jak część serii. Kiedy używamy różnych ogniskowych lub zmieniamy odległość od obiektu do obiektywu, może to powodować zniekształcenia. Zniekształcenie powoduje, że nasz mózg zdaje sobie sprawę, że coś jest nie tak.
Środek: ujęcie z obiektywem 18 mm (odpowiednik 28 mm), gdy obiekt znajduje się w tym samym miejscu
Po prawej: ujęcie z obiektywem 18 mm (odpowiednik 28 mm) z fotografowanym obiektem znajdującym się bliżej aparatu
Na powierzchni lewy i prawy obraz powyżej wyglądają podobnie, przy bliższym przyjrzeniu się widać, że występuje zniekształcenie. Na powyższym zdjęciu po prawej stronie, które wykonałem z szerszą ogniskową, widać więcej wierzchołka jabłka, mniej dołu. Wydaje się, że jabłko wybrzusza się w kierunku aparatu.
Oczywiście nie ma „prawidłowej” ogniskowej, której można by użyć do robienia zdjęć martwej natury. Możesz chcieć zniekształcenia, które wnosi do obrazu obiektyw szerokokątny. W pewnym sensie szeroki kąt tworzy dziwny wygląd, który może być niemal hołdem dla artysty Paula Cézanne'a, który namalował zarówno boczną, jak i górną część obiektów w swoim martwym życiu - widok „niemożliwy”.
Z drugiej strony ogniskowa odpowiadająca 50 mm daje znacznie bardziej „naturalny” widok, ponieważ jest bliższa temu, jak ludzkie oko widzi obiekty.
Ważną rzeczą, jeśli zdecydujesz się zmieniać ogniskową lub odległość od aparatu do obiektu, jest utrzymywanie tej samej liczby innych zmiennych. W ten sposób Twoje obrazy nadal będą wyglądać tak, jakby były częścią tej samej serii.
Obrazy post-process w podobny sposób
Gdybym miał nakręcić serię martwych natur na filmie, na pewno upewniłbym się, że nakręcę ten sam rodzaj filmu do wszystkich moich zdjęć. W ten sposób wszystkie byłyby podobne pod względem koloru, odcienia i dotyku.
Cyfrowy nie jest inny. Przetwarzanie obrazów, aby wyglądały jak najbardziej podobnie pod względem stylu i stylu, może mieć ogromne znaczenie, jeśli chodzi o poczucie, że są częścią serii.
To świetny czas, aby pomyśleć o wprowadzeniu czegoś wyjątkowego do postprocessingu, a nie tylko o całkowicie naturalnym wyglądzie. Może to być delikatny podział tonów w Lightroomie z kolorami w cieniach lub szczególna czarno-biała receptura.
Kluczem jest stworzenie charakterystycznego wyglądu, a następnie zastosowanie go do wszystkich obrazów, wprowadzając drobne poprawki do każdego z nich, aby wyglądały spójnie. Wtedy Twoje obrazy, nawet jeśli dotyczą zupełnie różnych tematów, zostaną zebrane razem i będą miały wspólny wygląd i styl.
Utrzymanie takiej samej konfiguracji studia i oświetlenia może naprawdę pomóc, jeśli chodzi o przetwarzanie końcowe, aby Twoje ujęcia wyglądały podobnie. Rozpoczynanie od tego samego „płótna” oznacza, że nie musisz być całkowitym kreatorem przetwarzania końcowego. Zamiast tego, drobne korekty będą miały prawdziwy cios, jeśli chodzi o spójność.
Eksperymentuj dalej
Planując serię, nie przestawaj eksperymentować. Na początek wypróbuj wszystkie rodzaje różnych podejść technicznych i zawęź je do tych, które najlepiej pasują do tematu (i Twojego stylu). A potem, gdy masz już swoje obrazy, poeksperymentuj z przetwarzaniem końcowym, zanim zapiszesz przepis jako ustawienie wstępne, aby móc go użyć do stworzenia spójnego wyglądu wszystkich obrazów.
Obydwa: ISO400, 35 mm (odpowiednik 50 mm), f4, 1/240 sek
Nie zapominaj, że możesz zastosować te pomysły również do innych rodzajów fotografii.
Na przykład podczas tworzenia serii portretów warto pomyśleć o zastosowaniu jednej ogniskowej, przysłony i przepisu na przetwarzanie końcowe. Dzięki temu wszystkie zdjęcia będą podobne. Te pomysły dotyczące kręcenia serii martwej natury można zastosować nie tylko do obiektów nieożywionych!