Fiolet ma długą historię w sztukach wizualnych. Od dzieł prehistorycznych po współczesne, purpura reprezentuje aspekty religii, rodziny królewskiej i statusu. W tym artykule przyjrzymy się historii fioletu, jego ewolucji i wpływowi w kontekście współczesnej sztuki wizualnej.
Psychologia fioletu
W tradycyjnym kole kolorów używanym przez artystów fiolet i fiolet znajdują się między czerwonym a niebieskim. Fiolet zajmuje przestrzeń bliżej czerwieni, między szkarłatem a fioletem. Fiolet jest umieszczony bliżej niebieskiego. Mimo to, zarówno fioletowy, jak i fioletowy są często umieszczane pod jednym nagłówkiem purpurowy, dzieląc skojarzenia psychologiczne.
Jako pośrednik między czerwonym a niebieskim, fioletowy łagodzi skrajności obu. Podobnie jak niebieski, fioletowy działa kojąco, sprzyjając introspekcji i spokojowi. Podobnie jak czerwony, również fioletowy generuje wizualne wibracje, pobudzając kreatywność i pasję. Jaśniejsze fiolety są uważane za niefrasobliwe. Ciemniejsze odcienie fioletu kojarzą się z mądrością i intelektem.
Z biegiem czasu ograniczone zasoby i żmudne procesy potrzebne do uzyskania bogatych fioletów sprawiły, że był to kosztowny luksus. Z tego powodu kolor fioletowy zaczął kojarzyć się ze statusem, królewskością i bogactwem. Być może ze względu na niezwykłą i charakterystyczną obecność w przyrodzie fioletowi przypisywano również egzotykę, tajemnicę i magię.
W tradycji chrześcijańskiej purpura jest używana podczas postu, aby oznaczać żałobę i majestat, zapowiadając ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa. Hinduizm kojarzy purpurę z jednością z Bogiem, pokojem i mądrością. W Chinach kolor fioletowy reprezentuje duchową świadomość, a także fizyczne i psychiczne uzdrowienie. Kultury japońskie postrzegają fiolet jako kolor przywilejów, bogactwa i japońskiej arystokracji. W Afryce fioletowy jest symbolem statusu i bogactwa, podczas gdy w Brazylii może oznaczać żałobę lub śmierć.
Ewolucja koloru fioletowego
Hematyt i mangan
Hematyt i mangan, używane przez neolitycznych artystów w postaci patyków lub zmielone i zmieszane z tłuszczem jako farba, są najstarszymi pigmentami używanymi do fioletowego barwienia w sztuce. Datowane na okres od 16 000 do 25 000 lat pne wczesni artyści używali fioletu do rysowania i malowania postaci oraz konturów dłoni na ścianach miejsc takich jak jaskinia Pech Merle we Francji. Mangan jest nadal używany przez niektórych rdzennych Australijczyków jako tradycyjny pigment do barwienia skóry podczas rytuałów.
Fioletowy Han
Pomimo swojej nazwy stwierdzono, że purpura Han występowała na długo przed dynastią Han w Chinach. Stworzony przez stopienie krzemionki z miedzią i barem w wysokich temperaturach, purpura Han po raz pierwszy pojawiła się na szklanych koralikach znalezionych w miejscach pochówku. Pigment został później użyty w malowidłach ściennych, ceramice i rzeźbach, w tym w terakotowych wojownikach w grobowcu cesarza Qin Shihuangdi w Xi'an. Użycie purpury Han osiągnęło szczyt w dynastiach Qin i Han (221 pne do 220 rne), spadając podczas dynastii Tang (618-907 rne).
Fiolet Han może z czasem blaknąć i rozkładać się, szczególnie w kontakcie z kwasami lub ciepłem. Jednak wyjątkowe właściwości pochłaniania i emitowania światła przez pigment generują silne promienie światła w zakresie bliskiej podczerwieni po wystawieniu na działanie latarki LED. Oznacza to, że nawet słabe ślady pigmentu (niewidoczne gołym okiem) mogą być oglądane przez konserwatorów i naukowców oceniających purpurę Han, jej właściwości i historię.
Purpura tyryjska
Od czerwonawego do niebieskawo-fioletowego, tyryjski fiolet stał się najbardziej znanym odcieniem fioletu w historii. Mieszkańcy Sydonu i Tyru, dwóch miast na wybrzeżu starożytnej Fenicji (dzisiejszy Liban), do XV wieku pne wytwarzali purpurowy barwnik pochodzący ze śluzowych wydzielin niektórych ślimaków morskich. Proces wydobywania koloru ze ślimaków był zarówno niefortunny dla ślimaka, jak i długotrwały dla barwnika, ponieważ do ufarbowania jednego płaszcza potrzeba było ponad 10 000 ślimaków.
Według artykułu w The New York Times, wydobyte ślimaki były „… gotowane przez wiele dni w olbrzymich ołowianych kadziach, wydzielając okropny zapach. Jednak ślimaki nie są na początku fioletowe. Rzemieślnicy zbierali ze ślimaków prekursory chemiczne, które pod wpływem ciepła i światła zamieniały się w cenny barwnik ”.
Fiolet tyryjski był niezwykle drogi, a barwione na fioletowo tkaniny stały się kolorem cesarzy, generałów, szlachty, polityków, kapłanów i sędziów w całym basenie Morza Śródziemnego.
Chociaż był używany głównie do farbowania tkanin, do malowania używano również purpury tyryjskiej. Fiolet tyryjski został chemicznie wykryty w Zbieracze szafranu, fresk z późnej epoki brązu na wyspie Santorini na Morzu Egejskim.
Fioletowy w średniowieczu
W średniowieczu artyści tworzyli fioletowe pigmenty, mieszając razem czerwone i niebieskie medium. W przypadku bluesa artyści pozyskiwali niebieski azuryt lub lapis-lazuli. W przypadku czerwieni używano czerwonych ochry, cynobru, marzanny lub minium. Artyści mieszali również barwnik woad lub indygo do błękitu i koszenili do czerwieni. Różne mieszanki dawały różne intensywności i odcienie. Jednak wiele z tych materiałów było podatnych na blaknięcie, a wiele obrazów z fioletem było matowych lub zmieniło kolor. Przykładem tego jest obraz Jana Gossaerta przedstawiający młodą księżniczkę - wzór na ubraniach opiekunki, teraz widziany jako niebieski, był pierwotnie w kolorze fioletowym.
Fiołkoworóżowy
W 1856 roku 18-letni brytyjski student chemii William Henry Perkin pracował nad lekiem na malarię. Podczas swoich eksperymentów napotkał intrygującą pozostałość, pierwszy syntetyczny barwnik anilinowy. Perkin zdał sobie sprawę, że związek ten można wykorzystać do barwienia tkanin. Wkrótce opatentował barwnik i wyprodukował go pod nazwą fiolet anilinowy i (myląco) Purpura tyryjska. Nazwa koloru została później zmieniona na fiołkoworóżowy w 1859 roku, odzwierciedlając francuską nazwę fioletowego kwiatu malwy. Chemicy nazwali barwnik na fioletowo.
Mauve szybko stał się modny. Królowa Wiktoria miała na sobie jedwabną suknię ufarbowaną na fioletowo na Królewską Wystawę w 1862 roku. Perkin opracował proces przemysłowy, zbudował fabrykę i wyprodukował barwnik w dużych ilościach. Jego wysiłki sprawiły, że fiolet stał się dostępny dla każdego, nie tylko dla bogatych. Jednak ze względu na skłonność barwnika do blaknięcia, fiołkoworóżowy również wyblakł, zastąpiony przez inne syntetyczne barwniki do 1873 roku.
Fiolet kobaltowy i fiolet manganowy
Pierwszym prawdziwie fioletowym pigmentem był fiolet kobaltowy, opracowany w 1859 roku przez Salvetat. W zakresie od głębokich do jasnych odcieni fioletu z różowym lub niebieskim odcieniem, pierwsze fiołki kobaltu składały się z arsenianu kobaltu. Wysoce toksyczny związek jest obecnie rzadko stosowany, obecnie zastępuje go fosforan kobaltowo-amonowy, fosforan kobaltu, litu i fosforan kobaltu.
Jedyny prawdziwie światłotrwały fioletowy pigment o stosunkowo silnym nasyceniu koloru, wszystkie alternatywne stabilne na światło fioletowe pigmenty mają ciemniejszy odcień. Chociaż obecnie stosowany, wysoka cena, słaba siła barwienia i toksyczność fioletu kobaltowego ograniczyły zastosowanie pigmentu.
Znany również jako permanentny fiolet, Fiolet norymberski lub fiolet mineralnyUważa się, że fiolet manganowy został po raz pierwszy odkryty przez E. Leykaufa w 1868 r. Bardziej przystępny cenowo i mniej toksyczny niż jego poprzednik, fiolet manganowy stał się ekonomiczną alternatywą dla fioletu kobaltowego w latach 90. XIX wieku i pozostaje w użyciu do dziś.
Symbol miłości nr 2
W 2017 roku Pantone Color Institute ogłosił nowy odcień fioletu na cześć piosenkarza Prince'a. Odcień, dubbing Symbol miłości nr 2, to purpurowy odcień koloru niebieskiego inspirowany przyjęciem koloru przez Prince'a w całej jego karierze. Laurie Pressman, wiceprezes Pantone Color Institute, powiedział: „od dawna związana z fioletową rodziną, Symbol miłości nr 2 umożliwia konsekwentne powielanie unikalnego fioletowego odcienia Prince'a (przy jednoczesnym zachowaniu) tego samego kultowego statusu, co sam człowiek ”.
„Dlaczego ten konkretny fiolet?” - pyta Pressman. „Nie jesteśmy pewni dokładnego powodu, jednak wiemy, że język tego wyjątkowego nowego fioletu, Symbol miłości nr 2 oddaje aurę tajemniczości, intrygi i niekonwencjonalności, kolor, który wyróżnia się spośród wszystkich innych, co z pewnością zrobił Prince, wykonawca o charakterystycznym stylu ”.
Fiolet w sztukach wizualnych
Od starożytnej sztuki do realizmu
Stosowanie manganu i hematytu do tworzenia fioletowych pigmentów sięga co najmniej 25 000 lat przed naszą erą. Dowody na obecność fioletu w sztuce znaleziono w miejscach takich jak odległa prowincja Kalimantan Wschodni na Borneo i stanowiska neolityczne we Francji. Znacznie później, we wczesnych stadiach istnienia kościoła, różne odmiany fioletowych szat wyznaczały hierarchie chrześcijańskich urzędników (odzwierciedlając praktyki tradycji pogańskich). W sztuce średniowiecznej strony biblii i manuskryptów ewangelii były napisane złotymi literami na pergaminie farbowanym fioletem tyryjskim. W malarstwie bizantyjskim ważne postacie przedstawiano w fioletowych szatach.
W sztuce renesansu przedstawiano anioły i Maryję Dziewicę odzianą w fiolet. Ponieważ podczas wydarzeń poprzedzających ukrzyżowanie Jezus był ubrany w purpurę, przez rzymskich żołnierzy, purpura oznaczała także cierpienie, ofiarę i majestat. Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny autorstwa Palma Vecchio przedstawia Maryję ubraną w długą fioletową suknię. Michała Anioła Stworzenie Adama, Bóg jest ubrany w subtelną liliową sukienkę.
Fiolet występował w ruchach post-renesansowych, takich jak sztuka baroku i rokoko, sztuka akademicka i realizm. W 1789 roku francuski artysta rokoko Antoine Callet przedstawił Ludwika XVI w swoim królewskim stroju, który zawierał bujny panel z fioletowego materiału. Malowany między 1880 a 1890 rokiem autorstwa Władysława Czachorskiego Dama w liliowej sukience przedstawia kobietę w bogatej liliowej sukni. Pasterka artysta akademickiego Williama-Adolphe Bouguereau ma fajne, fioletowe tło, rymujące się z własnymi strojami pasterzy. Jednak, jak widać u Jeana Francois Milleta Anioł Pańskirealistyczni artyści zerwali z przedstawieniem fioletu jako symbolu statusu, zamiast tego używali subtelnych wariacji odcieni, aby odzwierciedlić surowość społeczeństwa klasy średniej i niższej.
Od prerafaelitu po sztukę abstrakcyjną
Łącząc kobaltowy błękit z szalonymi, prerafaelitami artyści, tacy jak John William Waterhouse, malowali kobiety w bogatych fioletowych strojach. Jak widać w Moneta Grainstack (Zachód słońca), Most Waterloo, niewyraźne słońce i Lilie wodne (1919)malarze impresjonistyczni używali fioletu, aby nakreślić cień i szczegóły. Fiolet odegrał również znaczącą rolę w sztuce postimpresjonistycznej, jak widać na Niedzielne popołudnie na wyspie La Grande Jatte przez Georges Seurat.
Ruch symbolizmu widział purpurę używaną w coraz bardziej zróżnicowanych zastosowaniach. W obrazach takich jak Śmierć i życie przez Gustava Klimta i Cyklop autorstwa Odilon Redon, fiolet jest używany do podkreślenia szczegółów i głębi. Fowizm następnie nadał fioletowi szokującą jasność. Henri Matisse Kobieta w kapeluszu widzi fiolet zmieszany z różnymi kolorami, tworząc życie i witalność. W Kobieta w fioletowym płaszczu, Matisse wykorzystuje fiolet jako odważne oddzielenie podmiotu i środowiska. Odzwierciedlając impresjonizm, Andre Derain malował ciemne fiolety, jak widać na Charing Cross Bridge, Londyn. A Jean Puy użył płynnych fioletów do zilustrowania Spacerując po lasach sosnowych.
Jak widać w Pokwitanie ekspresjonista Edvard Munch, purpura została zniekształcona lub wyolbrzymiona w sposób, który pasował do często wrogiego lub wyobcowanego przedstawiania współczesnego świata przez ekspresjonizm. Przykłady fioletu w sztuce kubistycznej obejmują Picassa Miska owoców, skrzypiec i butelki i Claude, syn Picassa. Abstrakcja, pozbawiona rozpoznawalnych obrazów figuratywnych, wykorzystywała stopnie fioletu do wywoływania reakcji emocjonalnych u widza. Kompozycja 8 (1923) Wasilij Kandinsky, Bez tytułu (1957) Franz Kline, Black Iris VI przez Georgia O’Keeffe i Fioletowy, biały i czerwony 1953 Mark Rothko to przykłady zastosowania fioletu w sztuce abstrakcyjnej.
Fiolet w sztuce współczesnej
Wraz z ewolucją technologii koloru fiolet stał się coraz bardziej dostępny dla artystów. W sztuce współczesnej fiolet oznacza zarówno nowoczesność, jak i historię, odzwierciedlając społeczne i kulturowe konotacje koloru w czasie. Vaporwave, zarówno gatunek muzyczny, jak i ruch artystyczny, w dużym stopniu wykorzystał fiolet w swojej estetyce internetowej. Zbudowany z neonu i smoły, Dan Alva’s Ty Zig I Zag ma korzenie w popkulturze. Rzeźba opalizującego, niebiesko-fioletowego wiertła wiertniczego Moniry Al Qadiri ilustruje procesy przemysłowe w przemyśle naftowym. A Lori Hersberger wykorzystuje fiolet w swoich rzeźbach i instalacjach, badając światło i zmieniające właściwości koloru.
Fiolet w fotografii
Chociaż jest mniej dostępny niż inne kolory w miejskim i naturalnym krajobrazie, fiolet jest ulubionym miejscem wielu fotografów. Ze względu na swoje historycznie rzadkie piękno, fiolet jest często używany do oddania surrealistycznego, nowoczesnego i sztucznego. David LaChapelle wykorzystuje fiolet, aby stworzyć uderzające kontrasty sygnalizujące utowarowienie i nowoczesność. Marilyn Mugot dokumentuje nocą neonowo-fioletowe krajobrazy miejskich Chin, podczas gdy Maggie West wykorzystuje nieziemskie właściwości fioletu w swoich pracach. Fiolet jest również mocno obecny w fotografii eksperymentalnej Ellen Carey i fotografii aury Christiny Lonsdale.
Co ciekawe, kolor na zewnątrz nasze widmo widzialne można zbadać fotograficznie. Bliska podczerwień (w przeciwieństwie do dalekiej podczerwieni, która występuje na obszarze termowizyjnym) jest generalnie niewidoczna dla ludzkiego oka, składająca się z dłuższych fal niż światło widzialne. Jednak za pomocą filmu na podczerwień, filtra podczerwieni lub przekonwertowanej kamery fotografowie mogą uchwycić długości fal bliskiej podczerwieni, które, gdy są emitowane z różnych rodzajów liści, są często renderowane jako eteryczne odcienie fioletu. Fotografię w bliskiej podczerwieni można naśladować w postprodukcji, tworząc piękne, obce krajobrazy z ziemskich form.
Fiolet może również objawiać się niepożądanymi fioletowymi obwódkami. Najbardziej widoczne jako fioletowe prążki na ciemnych krawędziach obiektu sąsiadującego z oświetleniem, fioletowe prążki są zwykle spowodowane osiową aberracją chromatyczną. Ponieważ osiowa aberracja chromatyczna występuje w największym nasileniu przy krótszych długościach fal, prążki są przedstawiane na fioletowo. Metody zmniejszania fioletowych obwódek obejmują fotografowanie z filtrem UV, unikanie prześwietlenia świateł i brak fotografowania z szeroko otwartym obiektywem w sytuacjach o wysokim kontraście. Fioletowe obramowanie można również poprawić w postprodukcji.
Wniosek
Od swoich początków w sztuce starożytnej po zastosowanie we współczesnej praktyce wizualnej, fiolet odzwierciedla wizualną złożoność życia. Fiolet jako połączenie niebieskiego i czerwonego pochłania atrybuty każdego z nich, inspirując zderzenia spokoju i pasji, bezruchu i wizualnego ruchu. Ze względu na swoją rzadkość w przyrodzie fiolet kojarzy się z tajemniczością i egzotyką.
Historycznie trudny do zdobycia fiolet stał się symbolem statusu, bogactwa i majestatu. Rola Purple w religii jest powiązana z duchowością i mistycyzmem. Uważa się, że pęd fioletu inspiruje zarówno kreatywność, jak i refleksję. Przy tak różnorodnym znaczeniu i zasięgu wizualnym wszechstronność Purple dociera do szerokiego grona odbiorców. Wywołując emocje oparte na sztuce i życiu, fiolet jest kolorem zawiłości i głębi.
Z chęcią zobaczymy Twoje obrazy w kolorze fioletowym. Zapraszam do dzielenia się nimi w komentarzach poniżej.
Może Ci się spodobać:
- Mastering Color Series - Psychologia i ewolucja koloru RED i jego zastosowanie w fotografii
- Mastering Color Series - Psychologia i ewolucja koloru ŻÓŁTEGO i jego zastosowanie w fotografii
- Mastering Color Series - Psychologia i ewolucja koloru NIEBIESKIEGO i jego zastosowanie w fotografii
- Mastering Color Series - Psychologia i ewolucja koloru ZIELONEGO i jego zastosowanie w fotografii
- Mastering Color Series - Psychologia i ewolucja koloru POMARAŃCZOWY i jego zastosowanie w fotografii
- Mastering Color Series - Psychologia i ewolucja koloru PURPLE i jego zastosowanie w fotografii
- Seria Mastering Color - Psychologia i ewolucja koloru RÓŻOWEGO i jego zastosowanie w fotografii
