Jak robić dobrze wyeksponowane zdjęcia za każdym razem. Część 1 - Widzenie światła

Część pierwsza - Widzenie światła

Opinie na temat tego, czym jest prawidłowo naświetlone zdjęcie, muszą być mniej więcej tak liczne, jak to, co ludzie decydują się robić zdjęcia. Niektóre opinie są bardziej powszechne niż inne.

„Każde zdjęcie musi zawierać równy zakres tonów, bez żadnych szczegółów utraconych w obszarach jasnych lub zacienionych”. To jest ta, którą najczęściej spotykam. Prawdopodobnie nauczyłem się tego z książek technicznych i naukowców.

Wykonanie szybkiego wyszukiwania w Google na ten temat powoduje wyświetlenie witryny internetowej firmy Canon w Australii z następującą treścią:

„Fakt posiadania„ prawidłowej ”ekspozycji oznacza, że połączenie ustawień przysłony, czasu otwarcia migawki i czułości ISO dało idealnie naświetlony obraz. Kiedy nic nie jest zdmuchnięte (rozjaśnione) lub zagubione w cieniu na obrazie, uzyskano prawidłową ekspozycję ”.

Nie zamieszczam tego cytatu, aby dotrzeć do użytkowników Canon lub Australijczyków (mimo że jestem użytkownikiem Nikona i Kiwi), ale ponieważ przedstawia on czysto techniczne podejście do wyboru ekspozycji.

Jak można ocenić twórczą ekspresję jako poprawną?

Fotografia w najlepszym przypadku jest twórczym wyrazem tego, jak postrzegamy to, co widzimy. Nasz pogląd na świat jest wyjątkowy. Każdy z nas ma zdolność interpretowania i przekazywania swoich doświadczeń poprzez uchwycone przez nas zdjęcia.

Naturalną częścią tej formy sztuki jest swoboda eksponowania naszych zdjęć, tak aby niektóre części naszych kompozycji nie miały zarejestrowanych szczegółów. Jeśli nasze umysły są ograniczone technicznymi ograniczeniami, takimi jak te wyrażone na stronie internetowej Canon Australia, nasza ekspresja jest utrudniona.

Nie sugeruję, żebyśmy lekceważyli jakość techniczną - to byłoby jak wylewanie dziecka z kąpielą. Polecam Ci wyjście poza czysto techniczne ograniczenia, aby wyeksponować swoje zdjęcia tak, aby były bardziej wyraziste tego, czego dotyczą, a nie tylko tego, czego dotyczą.

Zgodnie z opinią, że zdjęcia są najlepsze, gdy żadne szczegóły nie zostaną utracone w wyniku doboru ekspozycji, można udokumentować to, co fotografujesz. Takie podejście do robienia zdjęć często nie wnosi do zdjęć wiele życia, emocji lub energii, poza tym, co może naturalnie dostarczyć fotografowany obiekt.

Dzwonki histogramu smakują jak lody waniliowe

Lody waniliowe - czasami przyjemne - ale mimo to proste. Jeśli to wszystko, co jesz, prawdopodobnie się tym znudzisz. To nie jest najbardziej ekscytujący smak w lodziarni.

Histogram w kształcie dzwonu wskazuje, że aparat zarejestrował wiele tonów o średnim zakresie, a niewiele lub wcale tych bardzo ciemnych lub jasnych.

Dążenie do histogramu w kształcie dzwonu nie przyniesie najbardziej smakowitych zdjęć. Czasami tworzysz świetny obraz z histogramem w kształcie dzwonu, ale nie często.

Uważam, że to powszechny mit, że idealny histogram ma kształt dzwonu.

Widać, że histogram tego obrazu jest rozsądnie zrównoważony. Nie ma kolców po lewej ani po prawej stronie. Oznacza to, że zobaczymy szczegóły w najciemniejszych i najjaśniejszych częściach kompozycji.

Zdjęcie zrobiłem po południu w pochmurny dzień. Ponieważ światło było miękkie i równe, a tony w mojej kompozycji są dość neutralne, uzyskałem „prawidłową” ekspozycję.

Nawiązując do ideału kształtu dzwonu, możesz spojrzeć na ten histogram i pomyśleć, że zdjęcie jest skrajnie niedoświetlone. Możesz nawet rozważyć usunięcie takiego obrazu na podstawie samych tych informacji.

To ten sam posąg sfotografowany w słoneczny dzień po południu. To znacznie bardziej atrakcyjne zdjęcie niż to zrobione w pochmurne popołudnie.

Chciałem stracić szczegóły w cieniach. Chciałem odizolować posąg od matowego tła i dodać trochę dramatyzmu.

Wybory dotyczące ekspozycji są tak osobiste, jak preferencje dotyczące lodów

Dążenie do robienia zdjęć tylko z równomierną ekspozycją w całym zakresie tonalnym jest jak wybór jedzenia samych lodów waniliowych i zawsze ignorowanie wszystkich innych smaków.

Wspaniałe zdjęcia wyrażają to, co widzi i przeżywa fotograf. Czasami są poprawne technicznie, a często nie. Wszystko wraca do intencji fotografa.

Decydując, że większość kompozycji zapadnie w ciemność, to Twój wybór. Jeśli chcesz użyć obszarów cienia do uwydatnienia obiektu, zrób to. Jeśli światło wpadające do obiektywu zza fotografowanego obiektu tworzy miękkość i głębię uczuć, pozwól na to.

Nie skupiaj się tylko na szczegółach technicznych. Zwykle skończysz ze zdjęciami, które zawierają niewiele lub nie mają żadnego uczucia.

Zanim zbliżysz aparat do oka, musisz zobaczyć światło. Rozważ najjaśniejsze części sceny. Czy są ważne? Czy musisz pokazać w nich szczegóły, aby przekazać, co chcesz ze swoim zdjęciem?

Podobnie w przypadku ciemnych obszarów zdjęcia - jeśli w obszarach cieni znajduje się dużo rozpraszających elementów - pozwól im zostać pochowanym w ciemności.

Za kobietą i słoniem stał duży, otwarty budynek rzucający pomocny cień na jego zabałaganione wnętrze. Ustawiając się tak, że mogłem widzieć tylko zacieniony obszar za moimi obiektami, wiedziałem, że mogę je odizolować. Ustawiam ekspozycję na twarz kobiety, ponieważ jest to najważniejsza część mojej kompozycji.

Fakt, że tło jest ciemne i nie zawiera żadnych szczegółów, pomaga wzmocnić moje zdjęcie.

Zrozumienie światła i tonu pomoże ci zrobić ciekawsze ekspozycje. Równie ważna jest wiedza o tym, jak aparat ocenia i rejestruje światło i ton. Jak zarządzać ekspozycją, to temat następnego artykułu z tej serii.

Jaki jest najważniejszy element Twojej kompozycji?

Rozpoznanie głównego tematu jest ważną decyzją przy zrobieniu zdjęcia. Najczęściej będzie to Twoja pierwsza.

To będzie to, na czym się skupiasz i co chcesz (zwykle) dobrze wyeksponować. Jeśli fotografowana osoba ma szeroki zakres tonalny - powiedzmy panna młoda w białej sukni i pan młody w czarnym garniturze - bądź ostrożny. Twój aparat nie będzie w stanie oddać szczegółów zarówno w sukience, jak i garniturze, ponieważ odcienie są skrajnie różne.

Podobnie, jeśli część obiektu jest w jasnym słońcu, a część w cieniu, należy ostrożnie wybrać ekspozycję. Kontrast tworzony przez światło słoneczne i cień jest również ekstremalny.

Rozpoznanie głównego tematu pomoże ci skomponować wszystko w ramce wokół niego. Dobrze go wyeksponować pomaga uczynić go w centrum uwagi na zdjęciu.

Jaki nastrój chcesz uchwycić lub stworzyć?

Dla mnie odpowiedź na to pytanie jest ważniejsza niż próba uzyskania pełnego zakresu tonalnego na moich zdjęciach.

Rodzaj światła, w którym fotografujesz, wpłynie na odczucia na zdjęciach. Tak samo będzie z wyborem ekspozycji. Czy światło jest jasne i twarde, czy też miękkie i delikatne? Czy należy ustawić ekspozycję tak, aby można było zobaczyć wszystkie szczegóły w cieniach, czy też zdecydować, aby stały się bardzo ciemne i zawierały niewiele lub nie zawierały żadnych szczegółów?

Pozwalając aparatowi dokonywać tych wyborów za Ciebie, nie kontrolując ekspozycji, Twoje zdjęcia mogą stać się płaskie i pozbawione życia. Przejmując kontrolę i dobrze eksponując główny temat, możesz nasycić historię, dramat i wyobraźnię.

Mam swego rodzaju mantrę. Popatrz. Myśleć. Kliknij.

Popatrz co chcesz sfotografować. Zobacz, co jest przed tobą. Twój temat, to otoczenie i tło. Światło.

Myśleć o tym, jak chcesz przedstawić swój temat. Jaki masz zamiar?

Ile lub jak mało chcesz uwzględnić? Co wypełni twoją ramkę?

Jakiej jakości jest światło i jak wpłynie na Twoje zdjęcie?

Gdzie będziesz stać lub ustawić się?

Kiedy będzie najlepszy czas na zrobienie zdjęcia?

Które ustawienia ekspozycji wybierzesz najlepiej odpowiadające Twoim zamiarom?

Kliknij. Powinno to nastąpić dopiero po przemyśleniu tych rzeczy.

Przed zrobieniem zdjęcia może wydawać się dużo do zrobienia, ale to właśnie stanowi różnicę między migawką a obrazem, który możesz chcieć oprawić i powiesić na ścianie.

W następnym artykule z tej serii omówię, jak zarządzać ustawieniami aparatu, aby pasowały do Twoich zamierzeń.