Jedną z najtrudniejszych i najbardziej frustrujących części robienia zdjęć na kliszy, jeszcze przed czasami fotografii cyfrowej, była ograniczona liczba prób, które trzeba było wykonać, aby uzyskać pożądane zdjęcie. Pamiętam, jak wiele lat temu nosiłem zapasowe rolki filmu w saszetce podczas podróży do Walt Disney World i uważnie rozważałem każde zdjęcie, aby nie pomylić jednego ustawienia i nie wysadzić całego zdjęcia.
Wtedy trzeba było czekać dni, a nawet tygodnie, aby odzyskać zdjęcia z laboratorium przetwarzania, a jeśli zdjęcie było zbyt ciemne, ziarniste lub nieostre, nie można było nic na to poradzić. Na szczęście aparaty cyfrowe są o wiele bardziej wyrozumiałe niż ich odpowiedniki na filmach i mają wiele systemów, które zapewniają wykonanie pożądanego ujęcia. Ale nawet wtedy czasami sprawy wciąż się nie układają.
Dzięki technice zwanej bracketingiem, możesz wykorzystać moc swojego aparatu w połączeniu z przestrzenią dostępną na większości kart pamięci, aby mieć pewność, że za każdym razem otrzymasz właściwe zdjęcie.
Co to jest braketing?
Istnieje klasyczna bajka dla dzieci zatytułowana Złotowłosa i trzy niedźwiedzie, w której młoda dziewczyna wchodzi do domu niedźwiedzi i pomaga sobie w ich jedzeniu, meblach i futonach. Z każdym zestawem przedmiotów są trzy opcje: dwie, które nie do końca się sprawdzają, i jedna, która, jak głosi historia, dokładnie. Chociaż historię można postrzegać jako przestrogę o niebezpieczeństwach związanych z wkradaniem się do domu dzikich zwierząt i spaniem w ich łóżkach bez zaproszenia, jej lekcje można również odnieść do fotografii.
Zasadniczo, Goldilocks demonstruje koncepcję nawiasów, dając sobie wiele opcji, dzięki czemu może mieć przynajmniej jedną, która jest dokładnie tym, czego szuka. W fotografii istnieją różne rodzaje braketingu, ale wszystkie wymagają zrobienia wielu zdjęć, aby mieć przynajmniej jedno dobre zdjęcie. Bracketing może być również używany do łączenia różnych elementów różnych zdjęć razem, aby uzyskać najlepsze wyniki ze wszystkich wersji. Trzy najpopularniejsze wersje braketingu obejmują ekspozycję, ostrość i balans bieli.
Jeśli kiedykolwiek miałeś problemy ze zrobieniem odpowiedniego zdjęcia lub chcesz nauczyć się nowej techniki ulepszania fotografii, może to być właśnie to, czego szukałeś.
Bracketing ekspozycji
Nowoczesne aparaty cyfrowe są całkiem dobre, jeśli chodzi o ocenę sceny i zapewnienie odpowiedniej ekspozycji. Możesz nawet użyć różnych trybów pomiaru, w których aparat patrzy na całą scenę, tylko środek, a nawet określoną część zdjęcia, taką jak rozjaśnione obszary lub niektóre twarze. Jeśli wiesz dokładnie, jak sterować aparatem, aby uzyskać pożądane ujęcie, możesz użyć tych różnych trybów pomiaru w połączeniu z wbudowanym światłomierzem aparatu, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję.
Czasami jednak opłaca się zrobić kilka dodatkowych zdjęć, aby upewnić się, że podobnie jak Złotowłosa otrzymujesz zdjęcie dokładnie. W tym przypadku braketing ekspozycji przydaje się, ponieważ możesz zrobić kilka dodatkowych zdjęć, niektóre niedoświetlone, a niektóre prześwietlone, aby mieć pewność, że wrócisz do domu z idealnym zdjęciem.
Istnieje kilka sposobów wykorzystania techniki bracketingu, a jednym z najprostszych jest przestawienie aparatu w tryb programowy i użycie funkcji kompensacji ekspozycji aparatu.
Najpierw zrób zdjęcie, które wydaje się być odpowiednio naświetlone. Następnie użyj opcji kompensacji ekspozycji, aby celowo niedoświetlić obraz o jeden lub dwa stopnie (-1 lub -2). Więcej niż dwa przystanki są generalnie niepotrzebne. Oczywiście możesz to zrobić, ale rzadko zdarza się, aby miernik aparatu był tak wyłączony, że wymagał więcej niż dwóch stopni kompensacji ekspozycji, aby uzyskać pożądany obraz.
Następnie użyj kompensacji ekspozycji, aby celowo prześwietlić obraz o jeden lub dwa stopnie (+1 lub +2), a na końcu będziesz mieć co najmniej trzy zdjęcia do wyboru: jedno, które według twojego aparatu jest odpowiednio naświetlone, jedno, które jest niedoświetlone i prześwietlone. To może wydawać się zbędne, ale jest to fajna polisa ubezpieczeniowa, która zapewnia, że otrzymasz odpowiednie zdjęcie. Działa to szczególnie dobrze, jeśli fotografujesz krajobrazy lub inne krajobrazy na świeżym powietrzu, ponieważ jasne światło słoneczne padające z góry może czasami powodować nieprawidłowy pomiar sceny przez aparat, nawet jeśli uważasz, że wszystko jest ustawione prawidłowo.
Braketing dla HDR
Kolejną zaletą korzystania z braketingu ekspozycji jest to, że umożliwia tworzenie oszałamiających dzieł sztuki przy użyciu techniki znanej jako HDR lub High Dynamic Range. Wymaga to użycia braketingu ekspozycji, statywu i często specjalnego oprogramowania, takiego jak Photoshop, Lightroom lub Aurora HDR Pro, aby połączyć kilka zdjęć w jedno.
Aby rozpocząć korzystanie z HDR, potrzebujesz co najmniej trzech obrazów z zakresem w pełnych stopniach ekspozycji. Zrób jedno zdjęcie prawidłowo naświetlone, a następnie niedoświetlone o jeden lub dwa stopnie, a następnie prześwietlone o jeden lub dwa stopnie. Niektóre aparaty robią ten braketing automatycznie z wbudowaną funkcją bracketingu (AEB), ale często stwierdzam, że lubię regulować ekspozycje ręcznie z kompensacją ekspozycji lub w trybie ręcznym. Możesz użyć więcej, ale jeśli dopiero zaczynasz, trzy zdjęcia w nawiasach powinny wystarczyć.
Gdy masz już zdjęcia z bracketingiem, załaduj je do wybranego oprogramowania i możesz poinstruować je, aby połączyło je w jedno zdjęcie, które obejmuje najlepsze części wszystkich zdjęć i tworzy jedno arcydzieło warte ramki. Aby zobaczyć to w akcji, najpierw spójrz na poniższe zdjęcie, które pomimo dość równomiernej ekspozycji, nadal cierpi w kilku obszarach.
To jest nieretuszowany obraz JPEG.webp prosto z mojego aparatu. Ogólna ekspozycja jest dobra, ale niebo jest jasno białe, a korytarz trochę za ciemny.
Użyłem kompensacji ekspozycji, aby prześwietlić obraz o dwa stopnie, co spowodowało utratę prawie wszystkiego na niebie, ale wydobyło znacznie więcej szczegółów i kolorów w ciemniejszych obszarach korytarza.
Ta sama scena, prześwietlona o dwa stopnie.
Następnie wykonałem trzecie zdjęcie, tym razem niedoświetlone o dwa stopnie, co utworzyło ciemne części naprawdę ciemne, ale uwydatniło znacznie więcej kolorów na niebie.
To zdjęcie zostało celowo niedoświetlone o dwa stopnie.
Wreszcie, użyłem Aurora HDR Pro, aby połączyć wszystkie trzy zdjęcia JPEG.webp z nawiasami kwadratowymi w jeden, który zawiera to, co najlepsze ze wszystkich światów. To pokazuje, jak użyteczne może być stosowanie braketingu i może dać kilka pomysłów, jak wykorzystać go we własnej fotografii.
Ten ostateczny obraz został wykonany przy użyciu Aurora HDR Pro, aby połączyć wszystkie trzy ujęcia z bracketingiem w jedno, a ostateczną edycję w LR, w tym skorygować przechylony budynek.
W ostatnich latach czujniki obrazu w wielu aparatach stały się tak dobre, że stosowanie braketingu ekspozycji nie jest tak krytyczne, jak w dawnych czasach. Jeśli robisz zdjęcia w formacie RAW zamiast JPG.webp, pojedynczy obraz będzie często zawierał tak wiele informacji w światłach i cieniach, które możesz odzyskać za pomocą Lightroom lub Photoshopa, że po prostu nie musisz robić oddzielnych zdjęć i łączyć ich później. Jedną z głównych wad tego rozwiązania są rozmiary plików, które w niektórych formatach RAW mogą być od dwóch do 10 razy większe niż pliki JPG.webp. Jednak pod koniec dnia braketing ekspozycji jest nadal cenną techniką, na której wielu fotografów polega, aby uzyskać właściwy rezultat, i możesz cieszyć się wypróbowaniem go, aby sprawdzić, czy to działa w Twoim przypadku.
Bracketing ostrości
Innym sposobem zastosowania techniki bracketingu jest zrobienie kilku zdjęć, które są zogniskowane z różnych odległości, co jest szczególnie ważne podczas robienia zdjęć z bliska lub zdjęć makro. W większości aparatów autofokus ogólnie działa świetnie, aby zapewnić krystalicznie czysty i ostry obraz. Jednak w przypadku używania bardzo małej głębi ostrości lub ustawiania ostrości na obiektach znajdujących się bardzo blisko nie zawsze da się to najbardziej wiarygodne wyniki.
Często podczas robienia tego typu fotografii kończy się na obrazach, które są nieco nieostre w jednym lub drugim kierunku, przed lub za obiektem, i nie ma sposobu, aby to naprawić w Photoshopie ani w żadnym innym Edytor obrazów.
Zrobiłem to zdjęcie, powoli ustawiając ostrość na moim obiektywie podczas robienia kilku zdjęć. Tylko w przypadku jednego pasma było ostre i ostre, ale wystarczyło mi tylko jedno zdjęcie.
Rozwiązaniem tego problemu jest zrobienie nie jednego zdjęcia, ale kilku i użycie ręcznego ustawiania ostrości zamiast automatycznego. Zaczynam od celowego skupienia się nie na obiekcie, ale nieco za nim, a następnie powoli obracam pierścieniem ostrości na obiektywie, wykonując kilka zdjęć pod rząd. Wiem, że strzelanie z ręcznym ustawianiem ostrości może być nieco onieśmielające, ale gdy spróbujesz użyć tej techniki, prawdopodobnie zaczniesz dostrzegać, jak przydatna może być.
Gdy masz swój zestaw obrazów załadowany do Lightroom lub innego edytora obrazów, możesz wybrać dokładnie ten, który chcesz, zamiast mieć nadzieję, że masz ostry obraz, polegając na wbudowanym algorytmie autofokusa aparatu. Jeśli chcesz uzyskać jeszcze bardziej zaawansowaną technikę z braketingiem ostrości, możesz w rzeczywistości połączyć wszystkie swoje zdjęcia w jeden bardzo ostry obraz, używając techniki zwanej układaniem ostrości. Ale jeśli wydaje ci się to trochę za dużo, nadal warto poświęcić czas na wypróbowanie regularnego bracketingu ostrości, aby upewnić się, że obiekty w zbliżeniu są ostre.
Skupienie się na kropli wody było prawie niemożliwe. Zrobiłem więc kilka zdjęć podczas ręcznego ustawiania ostrości, aby mieć absolutną pewność, że otrzymałem przynajmniej jedno dobre zdjęcie.
Braketing balansu bieli
Ostatnia technika, którą chcę tutaj omówić, jest podobna do pozostałych dwóch rodzajów bracketingu, ponieważ obejmuje również wykonanie kilku zdjęć tej samej sceny, przy jednoczesnym dostosowaniu jednego parametru. W tym przypadku jest to balans bieli, a nie ekspozycja lub ostrość. Większość zwykłych fotografów korzysta z ustawienia automatycznego balansu bieli w swoich aparatach, które przez większość czasu radzi sobie całkiem nieźle. Ale od czasu do czasu może pozostawić obraz z brzydkim zielonym lub czerwonym odcieniem lub cały blady i wyblakły z powodu niewłaściwego balansu bieli.
Warunki oświetleniowe tutaj siały spustoszenie dzięki automatycznemu balansowi bieli w moim aparacie. Zrobiłem więc pięć oddzielnych ekspozycji i za każdym razem ręcznie dostosowywałem balans bieli, aby mieć pewność, że wykonałem jedno dobre zdjęcie.
Braketing balansu bieli może być bardzo przydatny podczas robienia zdjęć w formacie JPG.webp, ponieważ ustawienie automatycznego balansu bieli w aparacie nie zawsze jest tak niezawodne, jak tego chcesz. Jednak jeśli robisz zdjęcia w formacie RAW, masz pełną swobodę zmiany balansu bieli tak bardzo, jak chcesz, używając programu takiego jak Lightroom, Photoshop lub prawie każdy inny edytor zdjęć. Ponieważ format RAW nie usuwa żadnych danych fotograficznych, takich jak JPG.webp, braketing balansu bieli nie jest potrzebny podczas fotografowania. Daje to znacznie większą elastyczność w dostosowywaniu takich rzeczy, jak balans bieli, o ile chcesz poświęcić na to trochę czasu.
Czy uważasz, że braketing przydaje się we własnej fotografii? Kiedy którakolwiek z tych technik była dla ciebie szczególnie przydatna? Podziel się swoimi przemyśleniami i zdjęciami w komentarzach poniżej.