Nauka widzenia, część V

Kolor oświetlanego przedmiotu jest częścią koloru tego, co go oświetla. - Leonardo da Vinci

W naszych poprzednich kolumnach (patrz linki poniżej) omawialiśmy takie tematy, jak, jak jeden kolor może uzupełniać lub odwracać uwagę od granicznego koloru. Dowiedzieliśmy się również, że aby naprawdę zobaczyć kolor, należy zrozumieć, w jaki sposób odcienie szarości składają się zaledwie z procentów czerni, od czystej bieli do czystej czerni. Głównym celem wynikającym z tych dyskusji powinno być zrozumienie, w jaki sposób kontrast odgrywa podstawową rolę i jest integralną częścią końcowego obrazu.

Przyjrzyjmy się nieco głębiej tej koncepcji i temu, jak możemy zastosować tę wiedzę do tworzenia własnych zdjęć.

Dla fotografów przyrody istnieją zasadniczo dwa podstawowe zagadnienia, na których skoncentrujemy nasze wysiłki: te, które są stworzeniami i gdzie żyją zwierzaki. Sposób podejścia do każdego z nich i jego sfotografowania będzie zależeć od litanii zmiennych, ale zasadniczo jedyną stałą jest to, że będziemy mieli niewielką kontrolę nad oświetleniem. Jakość tego światła często jednak decyduje o tym, jak podejść do obrazu i jakiego rodzaju fotografię wykonać.

Ogólnie rzecz biorąc, tam, gdzie mieszkam na Zwrotniku Raka, światło będzie najlepsze do około dwóch godzin po wschodzie słońca i od dwóch godzin przed zachodem. Można też bezpiecznie założyć, że im bliżej równika się zbliżasz, tym szybciej światło staje się ostre z kontrastem i cieniami ostrych krawędzi po wschodzie słońca. I odwrotnie, im bliżej biegunów znajdujesz się, tym dłuższe są „złote godziny” przyjemnego, ciepłego, barwnego światła. Gdy w południe słońce jest wysoko na niebie, często jest zbyt ostre i tworzy zbyt duży kontrast, aby zapewnić dobre możliwości fotografowania, chyba że dostosujemy nasze podejście.

Fot.1

Mówi się, że piękno jest w oku patrzącego. Ten stary pożeracz na zdjęciu 1 miał trudności ze znalezieniem partnera - najwyraźniej nie tylko ja uważałem go za brzydkiego tyłka. Jego temperament też nie był gwiezdny, o ile sobie przypominam, powiedzmy, że to był ostatni obraz z tej sekwencji. Mając to na uwadze, zdjęcie zostało zrobione około południa w warunkach oświetleniowych, które miały zbyt duży kontrast, aby uzyskać przyjemny obraz. Wybierając zwartą kompozycję i wykorzystując kontrastowy kolor, możliwe staje się fotografowanie przez cały dzień. Gdyby ta kompozycja nie była tak ciasna, obraz byłby znacznie mniej skuteczny. Zidentyfikuj uzupełniające się kolory w scenie i pozwól im być centralnym punktem, nie zwracając uwagi na temat. W tym przypadku czerwony jest centralnym punktem i jest podkreślony przez czerń.

Fot.2

Jeśli ktoś jedzie wiejską drogą w porze lunchu, jakieś świetne melodie kołyszą się w radiu, nad głową bezchmurne niebo, ramię wysunięte przez okno jak kierowca ciężarówki… cóż, co może być lepszego? Po co oczywiście pole pełne pięknych słoneczników nad kolejnym wzgórzem.

Porównując złoty kolor słonecznika z ciemnoniebieskim niebem na obrazku 2, można szybko zorientować się, że na kole kolorów złoty i niebieski są przeciwne. W wyniku tego, że są kolorami uzupełniającymi się (lub bardzo zbliżonymi), natychmiast stworzą kontrast kolorów, który zadziała nawet przy ostrym świetle. Pozostaje tylko uzyskać zgodę rolnika na wejście na jego pole i skomponowanie obrazu tak, aby w wizjerze nie było konkurencyjnych kolorów. Voila, masz teraz udane zdjęcie zrobione o tej porze dnia, kiedy większość fotografów śpi w południe.

Jeśli pomyślisz o kole kolorów i tym, jak kolory się uzupełniają, wkrótce intuicyjnie będziesz robić zdjęcia, nawet nie myśląc o teorii kolorów. Jeśli scena wygląda dobrze w wizjerze, zwykle tak jest, zrób zdjęcie i przeanalizuj je w domu.

I pamiętaj, jeśli dobrze się bawisz, robisz to dobrze.