Podsumowanie miejsca na zdjęcia
Kraj: Chile
Kategoria: Krajobraz
Szerokość geograficzna GPS: -39,503887
Długość geograficzna GPS: -71.709167
Wskazówki
Podstawa wulkanu znajduje się godzinę jazdy od najbliższego miasta o nazwie Pucon. Firmy turystyczne prowadzą przejazdy minibusami, co sprawia, że dojazd jest stosunkowo łatwy. Autobusy dalekobieżne jeżdżą po całym Chile, dzięki czemu takie lokalizacje jak ta łatwo dostępne z głównych miast / miasteczek, a Santiago jest oddalone o dziesięć godzin jazdy autobusem.
Szczegóły zdjęcia
Wulkan Quetrupillan (2360 m) znajduje się na terenie Parku Narodowego Villarrica, w którym znajduje się również większy, ale trudniejszy do zdobycia wulkan Villarrica. Jechałem po regionie z przyjaciółmi na rowerze, a po zaledwie 6-kilometrowej wędrówce na szczyt decyzja o wspinaczce była oczywista. Szczyt zachwyca niesamowitymi widokami na pobliskie wulkany Lanin i Villarrica, a także pasmo górskie Andów rozciągające się na całym horyzoncie. Na szczyt dotarliśmy późnym popołudniem i postanowiliśmy zostać tam na noc, wybierając twardą skałę wulkaniczną jako materac. Będąc na szczycie zarówno podczas zachodu słońca, jak i wschodu słońca, można było podziwiać dwa kontrastujące ze sobą widoki, oba równie dramatyczne. Widok zachodu słońca był nad podnóżem Andów i wulkanem Villarrica, ze wschodem słońca nad Andami i majestatycznym wulkanem Lanin.
Gdy zapadła noc, było oczywiste, że będzie bezchmurne niebo, co dało mi wielką szansę na uchwycenie Drogi Mlecznej w tak dramatycznej scenerii. Gwieździste zdjęcie poniżej zostało zrobione o 3 nad ranem, kiedy księżyc wznosił się nad horyzontem. Spanie na krawędzi krateru jest absolutną koniecznością, aby być tam na wschód słońca, spacer 6 km zajmuje kilka godzin ze względu na nachylenie i trudno byłoby nadrobić to na czas.
Porady dotyczące fotografii
Krater zapewnia zmianę na normalny pierwszy plan i najlepiej jest go uchwycić obiektywem szerokokątnym. Najlepszy czas na fotografowanie tutaj to zdecydowanie wschód słońca, rzucający piękne, miękkie światło na lodowaty krater i zarysowane sylwetki Andów. Światło świtu jest nieco bardziej mistyczne, chociaż kolory przybierają intensywną czerwień, gdy słońce wschodzi nad horyzontem, co jest trudne do przebicia. Widok jest tak rozległy, że wydaje mi się, że przybliżone ujęcia mają mniejszy wpływ na estetykę.
