Jak korzystać z kompensacji ekspozycji, aby kontrolować ekspozycję

Nie musisz fotografować w trybie ręcznym, aby przejąć pełną kontrolę nad procesem naświetlania.

Gdy używasz innych trybów fotografowania niż Ręczny, aparat ustawi co najmniej jedną z trzech kontrolek ekspozycji (czas otwarcia migawki, przysłona i / lub ISO). Jednak aparat zapewnia funkcję obejścia zwaną kompensacją ekspozycji. Daje ci możliwość zmiany wartości ekspozycji aparatu z czegoś innego niż to, co aparat automatycznie ustawia dla Ciebie. W tym artykule pokażę, jak go używać, aby za każdym razem uzyskać pożądaną ekspozycję.

Kiedy należy stosować kompensację ekspozycji?

Najpierw zróbmy kopię zapasową i porozmawiajmy o tym, kiedy warto skorzystać z kompensacji ekspozycji. Możesz się zastanawiać, dlaczego chcesz cokolwiek zmienić, skoro Twój aparat już określa odpowiedni poziom ekspozycji.

Pierwszym powodem jest to, że miernik aparatu może zostać oszukany przez niektóre warunki, z którymi się borykasz. Miernik działa, patrząc na tony w swoim widoku, a następnie uśredniając je. Zasadniczo producenci ustalili, że większość scen osiągnie średni odcień szarości, często określany jako 18% szarości. Dlatego też, jeśli odcienie w kadrze są ciemniejsze niż ten środkowy odcień szarości, miernik pokaże, że nie ma wystarczającej ilości światła do prawidłowej ekspozycji, a zatem miernik uważa, że zdjęcie będzie niedoświetlone. I odwrotnie, jeśli odcienie w kadrze są jaśniejsze niż środkowa szarość, miernik pokaże, że jest za dużo światła, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję, i podejrzewa, że zdjęcie będzie prześwietlone. W większości przypadków miernik aparatu jest prawidłowy, ale czasami tak nie jest.

Niektóre sytuacje mają być jaśniejsze niż średni szary. Klasycznym przykładem jest zdjęcie śnieżnej sceny. Miernik aparatu przyjmie, że cała ta śnieżna scena powinna być szara, i dlatego wybierze ustawienia ekspozycji, które powodują niedoświetlenie obrazu. Oczywiście tego nie chcesz. Oto przykład: zdjęcie po lewej stronie zostało zrobione ściśle według miernika aparatu, a zdjęcie po prawej zostało prześwietlone o jeden stopień zgodnie z miernikiem aparatu:

Śnieżna scena często myli miernik aparatu. Po lewej stronie jest zdjęcie zrobione przy normalnej ekspozycji. Po prawej stronie jest to zdjęcie zrobione po dodaniu zatrzymania kompensacji ekspozycji (prześwietlenia).

Innym przykładem jest fotografia nocna, w której ciemność sceny powinna skutkować ciemnymi tonami na zdjęciu. Miernik aparatu jednak tego nie rozpozna i poprosi Cię o rozjaśnienie obrazu. Korzystanie z kompensacji ekspozycji pozwoli Ci przejąć kontrolę i ustawić odpowiednią ekspozycję.

Jako przykład spójrz na poniższe zdjęcia. Na zdjęciu po lewej, wykonanym z normalną ekspozycją według miernika aparatu, rozjaśniło scenę nocną i wygląda na trochę wyblakłe. Po prawej stronie znajduje się niedoświetlony (według miernika) obraz, który bardziej przypomina rzeczywiste warunki sceny.

Miernik aparatu (a nawet histogram) informuje, że normalna ekspozycja jest prawidłowa (patrz poniżej). Ale powodem, dla którego aparat uważa, że normalna ekspozycja jest prawidłowa, jest to, że średnia tonów jest bardzo zbliżona do średniej szarości. Jednak niedoświetlony obraz w rzeczywistości lepiej oddaje rzeczywistość sytuacji.

Innym powodem, dla którego możesz chcieć skorzystać z kompensacji ekspozycji, jest to, że po prostu nie lubisz „prawidłowej” ekspozycji. Możesz przyciemnić scenę, aby dodać trochę nastroju lub dramaturgii, lub możesz chcieć rozjaśnić sytuację. Fotografia jest ostatecznie przedsięwzięciem artystycznym i jest wysoce subiektywna, więc kompensacja ekspozycji daje narzędzie do wykorzystania tego.

Wreszcie, jeśli zgadzasz się z teorią, że powinieneś eksponować po prawej stronie, kompensacja ekspozycji pozwoli ci to zrobić w trybach aparatu innych niż ręczny. Jeśli nie jesteś zaznajomiony z tą koncepcją, ekspozycja po prawej stronie oznacza, że obrazy są lekko prześwietlone, tak że większość tonów pojawia się po prawej stronie histogramu (bez przycinania czegokolwiek). Później redukujesz tony podczas przetwarzania końcowego, co czasami może skutkować nieco lepszą jakością obrazu. Prześwietlenie następuje przy użyciu kompensacji ekspozycji.

Jak działa kompensacja ekspozycji

Skoro już wiesz, czym jest kompensacja ekspozycji, jak jej używasz? W większości przypadków twój aparat będzie miał mały przycisk z +/- na nim. To jest przycisk, który naciskasz, aby zmienić kompensację ekspozycji. Naciskając ten przycisk, przekręć główne pokrętło aparatu w prawo lub w lewo (przez pokrętło główne mam na myśli pokrętło w prawym górnym rogu aparatu, zwykle obok spustu migawki). To zmieni kompensację ekspozycji. Obracanie pokrętłem w jedną stronę zmniejszy ekspozycję, a drugą ją zwiększy. Każde kliknięcie pokrętłem zwykle zmienia ustawienia ekspozycji o 1/3 stopnia.

Jeśli masz lustrzankę cyfrową wyższej klasy, Twój aparat będzie miał drugie pokrętło lub kółko z tyłu aparatu. Te aparaty zwykle nie mają przycisku +/-, ale to drugie pokrętło będzie używane do zmiany ustawień kompensacji ekspozycji. Zaletą jest to, że możesz po prostu obrócić tę tarczę prawym kciukiem bez konieczności naciskania jakichkolwiek przycisków.

Kompensacja ekspozycji w różnych trybach aparatu

Więc co właściwie robi kompensacja ekspozycji? Wiesz, że zmienia ekspozycję, ale jak to robi? Zmieniając przysłonę? Albo czas otwarcia migawki? Lub obydwa?

Odpowiedź jest taka, że to zależy od tego, w jakim trybie masz aparat. Wyjaśnię, co się dzieje w każdym z trybów aparatu:

Tryb priorytetu przysłony - W trybie preselekcji przysłony kompensacja ekspozycji zmienia czas otwarcia migawki. Pamiętaj, że w tym trybie ustawiasz przysłonę, a aparat ustawia odpowiedni czas otwarcia migawki. Jeśli zmienisz przysłonę, twój aparat ustawi po prostu inny odpowiedni czas otwarcia migawki i nie będzie zmiany poziomu ekspozycji. Kompensacja ekspozycji umożliwia zmianę czasu otwarcia migawki (i ogólnej wartości ekspozycji) przy zachowaniu tej samej wartości przysłony, którą ustawiłeś pierwotnie.

Priorytet migawki - W trybie preselekcji migawki kompensacja ekspozycji zmienia wielkość przysłony. Jest to w zasadzie odwrotność trybu priorytetu przysłony. Ustawiasz czas otwarcia migawki, a aparat ustawia odpowiednią przysłonę. Dlatego kompensacja ekspozycji zmienia ekspozycję, umożliwiając zmianę rozmiaru przysłony.

Program - W trybie Program (P na pokrętle trybu) kompensacja ekspozycji zmienia czas otwarcia migawki. Tak przynajmniej stało się z testowanymi przeze mnie aparatami. Możliwe, że Twój działa inaczej lub możesz to zmienić w menu. Podobnie jak w przypadku wielu innych rzeczy, jest to dobra wymówka, aby wyciągnąć instrukcję obsługi aparatu i zapoznać się z nią.

A co z trybami ręcznymi i automatycznymi? Nie mają one kompensacji ekspozycji. W trybie ręcznym aparat nie ustawia dla Ciebie wartości ekspozycji w pierwszej kolejności, wszystko ustawiasz sam. Za każdym razem, gdy zmieniasz przysłonę lub czas otwarcia migawki, zmieniasz wartość ekspozycji. W trybie automatycznym nie ma kompensacji ekspozycji, ponieważ nie masz kontroli nad ekspozycją - aparat robi wszystko za Ciebie. To jeden z powodów, dla których nigdy nie powinieneś używać tego trybu.

Tutaj widzimy tył aparatu przed i po zastosowaniu jednego stopnia kompensacji ekspozycji. W przykładzie po lewej, aparat pokazuje normalną ekspozycję z czasem otwarcia migawki 1/500 sekundy. W przykładzie po prawej, czas otwarcia migawki jest zmniejszany o 1 stopień do 1/1000 sekundy, co odzwierciedla odczyt licznika.

Bracketing ekspozycji

Mówiąc o kompensacji ekspozycji, jest też pokrewny temat, który może Ci się przydać. Jest to automatyczny braketing ekspozycji (AEB lub po prostu braketing). To tutaj ustawiasz aparat na robienie wielu zdjęć z rzędu, z pierwszym przy normalnej ekspozycji, następne niedoświetlone, a ostatnie prześwietlone (jeśli masz Canona, może to wyglądać bardziej tak: niedoświetlone) > normalne> prześwietlone, możesz również zmienić kolejność w aparacie Nikon, przechodząc do ustawień menu).

Włączając tę funkcję w menu aparatu, ustawiasz stopień niedoświetlenia i prześwietlenia. Aparat wykona od trzech do pięciu zdjęć w krótkich odstępach czasu (w zależności od aparatu, jeśli robisz zdjęcia firmy Canon, musisz również ustawić tryb jazdy na szybkie serie). W pewnym sensie daje to to samo, co kompensacja ekspozycji, ponieważ ustawia się określoną wartość niedoświetlenia lub prześwietlenia.

Dlaczego chcesz to zrobić? Kilka powodów. Zwykle wchodzi w grę, gdy na obrazie występuje duża rozbieżność tonów. Używając później niewielkiego mieszania, możesz użyć najjaśniejszych tonów z niedoświetlonego zdjęcia i najciemniejszych tonów z prześwietlonego obrazu. Ponadto, jeśli kiedykolwiek zamierzasz używać przetwarzania o wysokim zakresie dynamiki na swoich obrazach, powinieneś mieć wiele obrazów do pracy. Wreszcie, możesz po prostu pomyśleć o tym jako o „ubezpieczeniu ekspozycji” w przypadku ważnych zdjęć, aby upewnić się, że ekspozycja została ustalona.

Wniosek

Wszyscy chcemy mieć pełną kontrolę nad procesem naświetlania, ale nie wszyscy chcemy pracować w trybie ręcznym. Kiedy pracujesz w trybie takim jak tryb priorytetu przysłony, aparat oferuje wiele korzyści - najważniejszą z nich jest szybkość. Dodając kompensację ekspozycji do swojego procesu, możesz uzyskać prędkość innych trybów, wraz z kontrolą ręczną.

Jeśli wcześniej nie korzystałeś z kompensacji ekspozycji, spróbuj. Jeśli go znasz, podaj poniżej własne wskazówki i doświadczenia.