Wycieczka do fotografowania zorzy polarnej (zwanej także Aurora Borealis) często znajduje się na szczycie listy życzeń wielu fotografów. Nie bez powodu też; zorza polarna jest zjawiskiem naturalnym, niepodobnym do żadnego innego. Światła tańczące nad zamarzniętym zimowym krajobrazem są eteryczne, piękne, a czasami oszałamiające. Mieszkanie na Alasce dało mi możliwość strzelania do świateł częściej niż większość, a jednak nieraz musiałem przestać klikać i po prostu patrzeć, jak zasłony przesuwają się i tańczą. Tak naprawdę, niech to będzie moja pierwsza wskazówka, jeśli planujesz zorzę polarną
Tak naprawdę niech to będzie moja pierwsza wskazówka, jeśli planujesz sesję zdjęciową zorzy polarnej - od czasu do czasu po prostu zatrzymaj się i popatrz. Poważnie, odłóż na chwilę aparat i rozkoszuj się tym widokiem. OK, teraz zastanówmy się, jak sfotografować zorzę polarną.
Koło zębate
Statyw
Potrzebujesz jednego. Tego nie da się udawać, weź go i użyj. Jeśli jest brutalnie zimno (co, spójrzmy prawdzie w oczy, prawdopodobnie będzie), docenisz węgiel zamiast aluminium odprowadzającego zimno, ale jedno i drugie zadziała. Przynieś to, użyj, bez wymówek.
Aparat fotograficzny
Widziałem piękne zdjęcia zorzy polarnej wykonane przy użyciu wszystkiego, od dobrych kamer i aparatów fotograficznych po wysokiej klasy bezlusterkowce i lustrzanki cyfrowe. Dlatego nie ograniczaj się zbytnio do wyboru aparatu. To powiedziawszy, zdecydowanie preferowany jest aparat z niskim poziomem szumów przy wysokim ISO. Chociaż nie jest to absolutnie konieczne, możliwość wymiany soczewek również jest dużym atutem.
Soczewki
Z reguły potrzebujesz obiektywu, który jest szeroki i szybki (ma duży maksymalny otwór przysłony). Im szybciej, tym lepiej. Moim głównym obiektywem do zorzy polarnej jest 14 mm f / 2,8, ale oczekuję 20 mm f / 1,8 dla dodatkowej prędkości. Wszystkie soczewki będą musiały być ustawiane ręcznie, więc upewnij się, że jest to proste. Pomocna jest też różnorodność ogniskowych, czy to w postaci zoomu, czy też doboru obiektywów. Do fotografowania zorzy polarnej używałem wszystkiego, od 70-200 mm do mojego stałego 14 mm.
Muszę przyznać, że mieszkanie na dalekiej północy ma swoje zalety. Musiałem tylko wyjść z domu, żeby zrobić ten obraz. (Jeśli zastanawiasz się, czym jest ta dziwna biała postać w kształcie litery U na niebie, to ślad spalin z rakiety badawczej zorzy polarnej wystrzelonej przez University of Alaska Fairbanks).
Zdalne wyzwalanie
Chociaż nie jest to absolutnie konieczne, wyzwalanie przewodowe lub bezprzewodowe do aparatu pomoże zredukować drgania aparatu po kliknięciu migawki. Gwałtowne rozmycie w gwiazdach może zrujnować dobre ujęcie. Jeśli nie masz zwolnienia, użyj samowyzwalacza aparatu, wiele z nich ma ustawienie 2-sekundowe, które jest przydatne. Pamiętaj, że użycie timera zamiast zwolnienia spowolni cię.
Odzież
Może powinienem był umieścić ten na szczycie listy sprzętu, ponieważ jest to prawdopodobnie najważniejsza rzecz dla udanej zimowej sesji. W tej chwili, kiedy piszę ten artykuł, siedzę w chatce 70 mil na północ od koła podbiegunowego w pasmie Brooks na północy Alaski. Prowadzę fotowycieczkę zorzy polarnej, a najcieplejsza nocna temperatura, jaką do tej pory widzieliśmy, wynosiła -35 ° F (-37 ° C). Dobra odzież była nie tylko ważna, ale także niezbędna.
W tej chwili, kiedy piszę ten artykuł, siedzę w chatce 70 mil na północ od koła podbiegunowego w pasmie Brooks na północy Alaski. Prowadzę fotowycieczkę zorzy polarnej, a najcieplejsza nocna temperatura, jaką do tej pory widzieliśmy, wynosiła -35 ° F (-37 ° C). Dobra odzież była nie tylko ważna, ale także niezbędna. Nie chcę tutaj wdawać się w zbyt wiele szczegółów, ale gruby płaszcz puchowy z kapturem, spodnie puchowe lub syntetyczne, rękawiczki, rękawiczki z podszewką, maski na twarz i ciepłe czapki powinny być na Twojej liście.
To powiedziawszy, chciałbym poświęcić chwilę, aby porozmawiać o obuwiu. Podróże takie jak ta, którą obecnie prowadzę, nie są czasem na zabawę lekkimi zimowymi butami. To nie jest czas na modę. Spakuj buty, brzydkie buty-króliczki, mukluki i inne ekstremalnie zimne obuwie, o kilka rozmiarów za duże (aby uwzględnić grube skarpety i ocieplacze). Nic nie zrujnuje nocy fotografowania szybciej niż boleśnie zimno lub (proszę nie) odmrożone palce u nóg. Wystarczająco powiedziane.
Ciekawe pierwsze plany są ważną częścią każdego obrazu, podobnie jak ujęcia zorzy polarnej. W tym przypadku wspiąłem się na skałę i użyłem bezprzewodowego wyzwalacza, aby zrobić ten obraz.
Dzień wcześniej
Prefocus - autofokus rzadko działa w ciemności, więc musisz ręcznie ustawić ostrość. Pierwszą rzeczą, którą robię, kiedy prowadzę warsztaty fotograficzne lub wycieczkę, jest wyprowadzanie moich klientów w dzień, przed naszą pierwszą nocą gonienie za światłami, i nakłanianie ich do skupienia się na jakimś odległym szczycie góry. Po upewnieniu się, że jest ostry jak pinezka, rozdaję małe kawałki taśmy izolacyjnej i każę wszystkim zakleić ognisko na miejscu, aby nie przesunęło się przypadkowo.
Podekscytowani pierwszym pokazem zorzy polarnej nikt nie musi się martwić, że będzie bałaganić w punktach ostrości lub, co gorsza, uważać, że ich ujęcia są rozdzierające serce. Ostrzeżenie: nadal musisz okresowo sprawdzać swoją koncentrację. Odkryłem, że niektóre soczewki nieznacznie zmieniają punkt ostrości w ekstremalnych temperaturach. Od czasu do czasu przeglądaj piksele i dostosuj w razie potrzeby.
Gdy światła znajdują się bezpośrednio nad głową, czasami najlepszym rozwiązaniem może być skierowanie aparatu prosto w górę.
Na polu
Mieć cierpliwość. Zorza polarna jest kapryśną kochanką i pojawia się tylko wtedy, gdy chce. Nawet jeśli prognozy są zbieżne i wszystko wydaje się być pomyślne, pojawienie się świateł może zająć trochę czasu, mogą wybuchnąć, gdy się tego nie spodziewasz, lub chmury mogą zasłonić niebo. Zaplanuj kilka nocy, aby uwzględnić złą pogodę lub brak współpracy. Przygotuj się na spanie do późna i znowu bądź cierpliwy.
Narażenie
To jedno z moich pierwszych zdjęć zorzy polarnej. Światła były jasne i chociaż udało mi się uchwycić trochę koloru, 20-sekundowa ekspozycja zamazała szczegóły w niewyraźną kurtynę. Teraz wiem lepiej.
W czasach filmu i wczesnych dni cyfrowych, długie naświetlanie 15 lub 30 sekund dla zorzy polarnej było nazwą gry. Dzięki temu światła wydawały się jasne i kolorowe, ale szczegóły w zorze, filarach i promieniach rozmazały się, pozostawiając niewyraźną zasłonę. Technologia wyszła poza to.
Chcesz możliwie najkrótszego czasu otwarcia migawki, który zapewnia wystarczającą jasność i niski poziom szumów. Czułości ISO w zakresie 1600-6400 są typowe. Zaczynam od ustawienia f / 2.8, ISO 1600 lub 3200 przez 5 sekund. Stamtąd, w zależności od tego, co robią światła, ilości światła księżyca i innych czynników, dostosuję się w górę iw dół.
Na przykład zeszłej nocy przez około 10 minut światła pojaśniały i zaczęły poruszać się BARDZO szybko. Poświęcając trochę szumu, wybrałem ISO 6400, f / 2.8 i 1-sekundową ekspozycję. Ujęcia wymagały niewielkiej redukcji szumów w obróbce końcowej, ale udało mi się uchwycić szczegóły zasłon, a ta ostrość zorzy polarnej sprawia, że obrazy są udane. Czas otwarcia migawki dłuższy o sekundę lub dwie spowodowałby rozmycie światła.
W przeciwieństwie do poprzedniego zdjęcia, w tym ujęciu bardzo szybko poruszającego się wyświetlacza zastosowałem czas otwarcia migawki wynoszący zaledwie jedną sekundę przy ISO 6400, f / 2.8. W rezultacie filary światła i detale w zasłonach są ostre.
Kompozycja
Kiedy zorza skacze, twoja uwaga zostanie skierowana na niebo i z dala od pierwszego planu. Jest to naturalne, ale staraj się zwracać uwagę na swoją kompozycję, tak jak w przypadku każdego obrazu krajobrazu. W ciemności źle wykadrowany obraz może nie wyróżniać się tak, jak w świetle dziennym. Ale gwarantuję, że zauważysz, kiedy zdjęcia pojawią się na Twoim komputerze następnego ranka, i będziesz się kopać.
Zastanów się, gdzie jesteś, podaj kontekst, unikaj rozpraszania i staraj się komponować.
Czerwona zorza polarna to rzeczywiście bardzo rzadka rzecz. Spośród setek nocy, które spędziłem na kręceniu zorzy polarnej, ta miała najgłębsze i najjaśniejsze czerwienie, jakie kiedykolwiek widziałem. (Do Twojej wiadomości, użyłem latarki czołowej, aby pomalować drzewa na tym zdjęciu.)
Gdzie i kiedy fotografować zorzę polarną
Wybór odpowiedniego miejsca na wycieczkę do zorzy polarnej to poważna decyzja. Zorzę polarną można zobaczyć w północnych regionach planety. Kraje skandynawskie, Islandia, północna Kanada i oczywiście Alaska to popularne kierunki. Chociaż Twój budżet i dostępny czas mogą Cię ograniczać, ważne jest, aby wziąć pod uwagę prawdopodobne warunki pogodowe, lokalne wycieczki, opcje zakwaterowania i transportu oraz pory roku.
Zorza polarna to przede wszystkim zjawisko zimowe. Na dalekiej północy noce latem nie stają się na tyle ciemne, aby pojawiły się światła. Tutaj, na Alasce, można zobaczyć światła od końca sierpnia lub początku września do połowy kwietnia, ale prime time to koniec września i początek kwietnia.
Prawie pełnia księżyca na tym zdjęciu nie wystarczyła, aby zdmuchnąć jasne światło, ale potrzeba silnej zorzy polarnej, aby pokonać księżyc w pełni. Światło księżyca świetnie nadaje się na pierwszy plan, ale może powodować problemy z widocznością zorzy polarnej. Jeśli fotografujesz zorzę polarną po raz pierwszy, polecam wycieczkę dookoła nowiu.
Zbadaj wzorce pogodowe. W niektórych miesiącach niebo jest bardziej przejrzyste niż w innych. Na Alasce marzec jest najbardziej suchym miesiącem z największą szansą na czyste niebo, ale inne lokalizacje będą się różnić.
Moonlight to kolejna rzecz do rozważenia. Podczas gdy wielkie światła mogą pojawić się niezależnie od tego, jak jasny jest księżyc, podczas ciemnych nocy nowiu, nawet niskiej jakości zorza polarna będą bardziej wyraźne na ciemniejszym niebie.
Otrzymywać pomoc
Jeden z moich klientów na warsztacie fotograficznym zorzy polarnej fotografuje zorzę polarną w Brooks Range na północnej Alasce.
Jak każda dyscyplina fotograficzna, nauka fotografowania zorzy polarnej wymaga praktyki. Może to sprawić, że fotografowanie zorzy polarnej będzie frustrującym zajęciem dla osób, które są nowi lub mają ograniczony czas. Zorganizowane warsztaty lub wycieczki lub prywatne usługi foto-przewodników to świetny sposób na zapewnienie sukcesu. Nawet jeśli wolisz strzelać samodzielnie, wynajęcie lokalnego eksperta na noc, aby zacząć, może pomóc w uniknięciu typowych pułapek i znalezieniu najlepszych miejsc do fotografowania.
Cierpliwość się opłaca
Zeszłej nocy w rejonie Brooks Range było bardzo zimno. Noc rozpoczęliśmy około godziny 21:00. jadąc 50 mil na północ do miejsca wysoko nad linią drzew, rzut kamieniem od podziału kontynentów. Tam czekaliśmy w świetle księżyca na pojawienie się zorzy polarnej. Nie zrobili tego, nie przez te trzy godziny, kiedy siedzieliśmy cierpliwie obserwując niebo. Miałem wrażenie, że zaraz wpadniemy w skunksa.
Pół do północy poddaliśmy się, zawróciliśmy i wróciliśmy do naszej wynajętej chaty. Kolejną godzinę później podjechaliśmy i zaczęliśmy rozładowywać sprzęt. Spojrzałem w niebo i tam, z pewnością, był pojedynczy, blady pas zorzy polarnej. Była prawie druga w nocy i muszę przyznać, że moje ciepłe łóżko brzmiało naprawdę dobrze. Ale uparcie przeładowaliśmy nasze torby z aparatem i statywy i pojechaliśmy kilka mil z powrotem drogą, gdzie góry majaczyły blisko. Gdy światła eksplodowały 20 minut później, byliśmy gotowi. Nasze kamery wyskoczyły w mroźnym powietrzu, gdy zorze wirowała. Zrobiliśmy tam jedne z najlepszych zdjęć z podróży.
Bądź gotów
Byliśmy cierpliwi, mieliśmy odpowiednią odzież, aby wytrzymać -40 temperatur, a nasze aparaty i ustawienia były gotowe. To naprawdę podstawowa lekcja: przygotuj się. Światła czasami nie świecą długo, a jeśli bawisz się przy ustawianiu ostrości aparatu lub niewłaściwie się ubierasz, przegapisz to. Jednak przygotowania i badania znacznie zwiększą Twoje szanse na sukces. Szansa na sfotografowanie lub po prostu obserwowanie zorzy polarnej nie jest okazją do zmarnowania.