Jeśli kiedykolwiek robiłeś zdjęcie z telewizorem, możesz zauważyć, jakie to trudne. Obraz może wydawać się falisty lub, jak na tym zdjęciu, nawet niewidoczny. Nie musisz być specjalistą od Photoshopa, aby wymieniać ekran w postprodukcji. Odpowiedź tkwi w czasie otwarcia migawki.
Ekran telewizora jest zwijany w dół o jeden piksel naraz z prędkością światła. Użyj prędkości 1/30 lub mniejszej, aby uchwycić w pełni rozwinięty ekran pikseli.
Jeśli Twój aparat nie pozwala na ustawienie czasu otwarcia migawki, spójrz na tryby automatyczne. Na przykład tryb „sport” nie byłby dobry, ponieważ migawka jest zbyt szybka.
Dzisiejsze nowe technologie telewizyjne nie stanowią tego problemu, ponieważ nie działają już ze skanującą wiązką elektronów, jak starsze telewizory. Ale jak widać na moim zdjęciu, niektórzy z nas nadal mają stare typy 🙂
Inne czynniki, które pojawiają się przy ustawianiu tak niskiej migawki w pomieszczeniach, to drgania aparatu i rozmazanie obiektów w ruchu. Statyw lub oparcie aparatu na obiekcie może pomóc w drganiach aparatu, podobnie jak obiektywy IS (stabilizacja obrazu). Co do swoich poddanych - no cóż - powiedz im, żeby zamarzli! A jeśli są dziećmi i w pokoju jest telewizor, prawdopodobnie nie będziesz musiał im o tym mówić 🙂