Recenzja Nikon D800 / D800E

Nikon D800 miał zostać wydany latem 2011 r., Ale z powodu kilku klęsk żywiołowych, które mocno wpłynęły na zdolność firmy Nikon do produkcji aparatów zarówno w Japonii, jak i fabrykach w Tajlandii, jego premiera została opóźniona do lutego 2012 r. dużo szumu wokół aparatu D800 i chociaż nasz zespół opublikował sporo artykułów na temat tego aparatu, wciąż jest wiele pytań napływających codziennie od naszych czytelników na temat jego funkcji, możliwości, ograniczeń i wydajności, zwłaszcza w porównaniu z starsze aparaty, takie jak Nikon D700, D3, D3s i nowy Nikon D4.

Zwróć uwagę, że aparat Nikon D800 / D800E został zastąpiony przez aparat Nikon D850.

Czy warto było czekać? Było dużo szumu na temat aparatu D800 przed i po ogłoszeniu aparatu. Jednym z głównych powodów jest popularność istniejącego aparatu Nikon D700 i ogromna liczba osób, zwłaszcza zawodowców zatrudnionych w niepełnym i pełnym wymiarze godzin, którzy chcieli ulepszyć swoje starzejące się aparaty. Ponadto opóźnienie w produkcji jeszcze bardziej podsyciło gorączkę i zwiększyło zainteresowanie ze strony społeczności fotograficznej, która była coraz bardziej niecierpliwa, zastanawiając się, co Nikon wniesie do stołu przez kilka następnych lat na arenie pełnoklatkowej.

Jak zobaczysz w dalszej części recenzji, uważam Nikon D800 za przełomowy aparat, coś, czego nie widzieliśmy od czasu wprowadzenia pierwszego pełnoklatkowego aparatu D3 firmy Nikon. Chociaż widzieliśmy kilka niesamowitych produktów firmy Nikon, wszystkie były ewolucyjne, z niewielkimi ulepszeniami, poprawkami i zmianami tu i ówdzie. Z drugiej strony D800 to rewolucyjny produkt, który po raz kolejny podnosi poprzeczkę w zakresie jakości obrazu, zakresu dynamiki, autofokusa, a nawet wydajności szumów - wszystko to bez wysokiej ceny dołączonego do niego profesjonalnego aparatu. Oczywiście ma swój udział w problemach z dość niską prędkością (FPS) i średnim czasem pracy baterii, ale te problemy są raczej nieistotne, biorąc pod uwagę to, co otrzymujemy jako kompletny pakiet. Pomyśl o D800 jako wzmocnionym D3X, tylko w mniejszym korpusie, za 40% ceny. Jak to nie jest rewolucyjne? A tak się składa, że ​​D800 ustanawia nowy rekord świata w rozdzielczości pełnoklatkowej.

Ale zaraz, a co z tymi wszystkimi fotografami, którzy spodziewali się aparatu z tym samym sensorem co w Nikonie D4, którym nie zależy specjalnie na wysokiej rozdzielczości? Czy firma Nikon pominęła je wszystkie z aparatem D800, zmuszając ich do przeskoczenia na drogi D4? Zanim odpowiem na to pytanie, przedstawię najpierw krótką historię aparatu D800 wraz z analizą, dlaczego tym razem firma Nikon zdecydowała się obrać inną trasę, wykorzystując pełnoklatkową linię.

Krótka historia i analiza

Pamiętam dzień, w którym po raz pierwszy przeczytałem plotkę o D800 i jego 36-megapikselowym czujniku. Szybko to odrzuciłem, bo brzmiało to dla mnie kompletnie nierealistycznie. Nikon kładzie tak duży nacisk na jakość obrazu w swojej linii pełnoklatkowej z modelami D700, D3 i późniejszymi D3s i utrzymuje liczbę megapikseli na niskim poziomie zaledwie 12 MP (podczas gdy konkurencja tylko zwiększała liczbę megapikseli w swoich nowych aparatach ), Wyobrażałem sobie tylko, że zamiennik D700 jest bardzo skromną aktualizacją pod względem rozdzielczości. Może coś podobnego do D7000, z sensorem 16-18 MP. Ponadto pełnoklatkowy czujnik 36 MP po prostu nie pasował do istniejącego super drogiego aparatu D3X, który był specjalnie przeznaczony do zastosowań w wysokiej rozdzielczości.

Jak być może już wiesz, Nikon D700 został zapowiedziany około rok po wypuszczeniu D3 w 2007 roku. Nikon nie miał czasu i zasobów, aby stworzyć osobną linię produktów, tak jak Canon zrobił to w przypadku swojego oryginalnego 5D, więc zdecydował się pożyczyć czujnik wraz z większością funkcji z D3. Oprócz wolniejszej szybkości klatek na sekundę (którą można było zwiększyć za pomocą uchwytu), mniejszego korpusu i baterii oraz 97% pokrycia wizjera, Nikon D700 był prawie taki sam jak Nikon D3 - niektórzy nawet nazywali go „bratem D3”. Nie trzeba dodawać, że Nikon D700 odniósł natychmiastowy sukces.

100% plonu ze środka kadru:

Jednak na wielką skalę D700 stał się problemem dla Nikona - mocno kanibalizował sprzedaż D3. Po co wydawać 5 tysięcy dolarów na D3, skoro można dostać mniejszy i lżejszy aparat z prawie tymi samymi funkcjami za 2000 dolarów mniej? A jeśli naprawdę chcesz, możesz popchnąć D700, aby był prawie jak D3, dodając uchwyt i baterie D3. Konsumenci szybko zareagowali na tę okazję i firma Nikon szybko zdała sobie sprawę, że popełniła błąd, pozwalając jednej linii produktów konkurować łeb w łeb z inną. Ale było już za późno - aparat D700 był już zbyt popularny. Niedługo potem firma Nikon wypuściła 24-megapikselowy aparat D3x, który okazał się marketingową porażką ze względu na zawyżoną cenę (mimo że był znakomitym aparatem do pracy w wysokiej rozdzielczości). Profesjonalna linia firmy Nikon ucierpiała aż do premiery aparatu Nikon D3s w październiku 2009 r., Co w końcu ponownie zwiększyło popyt na najwyższej klasy profesjonalne aparaty. W przypadku bardzo udanego aparatu D700, dobrze działających aparatów D3 i nieudanych linii D3x było jasne, że firma Nikon musi opracować lepszą strategię pozycjonowania i wyceny swoich pełnoklatkowych aparatów.

W styczniu 2012 roku ogłoszono Nikona D4 z 16-megapikselową matrycą, która wydawała się zgodna z tym, czego oczekiwałem pod względem rozdzielczości. Bardzo skromna aktualizacja w megapikselach, inna ergonomia i mnóstwo nowych funkcji, w tym odświeżony system autofokusa, który działa przy f / 8. Wszyscy wiedzieliśmy, że D800 jest tuż za rogiem, ale nadal pozostawało największe pytanie - czy będzie miał 16-megapikselowy czujnik D4, czy podobno 36-megapikselowy czujnik o bardzo wysokiej rozdzielczości? W ciągu miesiąca od ogłoszenia D4, Nikon ostatecznie przedstawił Nikon D800 z matrycą 36,3 MP. Dlaczego tak się stało i co spowodowało, że Nikon zmienił kierunek w tej pełnej klatce linii?

Jak już wcześniej wyjaśniłem w moim artykule „Zalety czujnika o wysokiej rozdzielczości”, uważam, że firma Nikon dokonała sprytnego posunięcia w pozycjonowaniu obecnych i przyszłych linii pełnoklatkowych (FX). Zamiast oferować trzy lub więcej linii produktów o różnych charakterystykach i funkcjach, o wiele bardziej sensowne jest posiadanie tylko dwóch różnych aparatów - jednego ogólnego przeznaczenia o wysokiej rozdzielczości (D800) i jednego zaawansowanego aparatu o wysokiej wydajności, specjalnie przeznaczonego do tego celu. do fotografii sportowej, wiadomości i dzikiej przyrody (D4). To posunięcie oczywiście eliminuje linię D3x i wysyła wiadomość, że być może nigdy nie zobaczymy innego wysokiej klasy pełnoklatkowego aparatu o wysokiej rozdzielczości firmy Nikon. Ale tak naprawdę uważam, że może to faktycznie doprowadzić do wprowadzenia w przyszłości aparatu średnioformatowego firmy Nikon… Ale to zupełnie inny temat do dyskusji.

Tradycyjnie lustrzanki cyfrowe o bardzo wysokiej rozdzielczości zaliczane są do wyspecjalizowanych narzędzi do fotografii krajobrazowej, makro i studyjnej. Wraz z wprowadzeniem aparatu D800 wielu fotografów pomyślało, że firma Nikon jest skierowana do jednej grupy fotografów, całkowicie ignorując inne. W rzeczywistości, jak zobaczysz później w tej recenzji, w rzeczywistości tak nie jest. Nie bez powodu nazwałem Nikona D800 aparatem „ogólnego przeznaczenia o wysokiej rozdzielczości” - ponieważ można go z powodzeniem wykorzystać do każdego rodzaju fotografii. W społeczności fotograficznej istnieje powszechne nieporozumienie dotyczące rozmiaru pikseli i ich wpływu na jakość obrazu i szumy, zwłaszcza przy porównywaniu jednego czujnika z drugim. Jeśli czujnik zawiera dużo pikseli, często zakłada się, że będzie działał znacznie gorzej w słabym świetle przy wysokim ISO w porównaniu do czujnika z mniej i większymi pikselami.

W rzeczywistości wszystko zależy od tego, jak wykonasz to porównanie. Kiedy obraz o wysokiej rozdzielczości jest próbkowany w dół do niższej rozdzielczości, jego charakterystyka szumów może w rzeczywistości znacznie się poprawić (zobacz moje artykuły na temat próbkowania w dół). Więc porównując obraz 36 MP z obrazem 12 MP, dlaczego miałbyś patrzeć na oba w 100%? Najwyraźniej obraz o rozdzielczości 36 MP zostałby wydrukowany w znacznie większym rozmiarze, więc opłaca się porównać tylko czujniki o tym samym rozmiarze wydruku. Zobacz ten przykład, o ile większy jest obraz 36,3 MP z aparatu D800 w porównaniu z obrazem 12,1 MP z aparatu D700:

Zmniejszając próbkowanie z 36 MP do 12 MP, nie tylko zmniejszysz ilość szumów, ale możesz także sprawić, że obraz będzie ostrzejszy. Jak ujawniam na kolejnych stronach recenzji, zdegradowane zdjęcia Nikona D800 wyglądają wyjątkowo dobrze, nawet w porównaniu z wysokiej klasy Nikonem D4. Jest powód, dla którego nowy czujnik został oceniony przez DXOMark jako nr 1 wśród wszystkich dotychczas produkowanych czujników. Ponadto obraz o wysokiej rozdzielczości ma o wiele więcej miejsca na kadrowanie i może tworzyć wyjątkowo dobrze wyglądające obrazy przy niskich poziomach ISO, doskonale nadające się do dużych wydruków. Dlatego patrząc na Nikona D800, trzeba być w pełni świadomym wielu zalet matrycy o wysokiej rozdzielczości oraz zalet procesu down-samplingu.

Przejdźmy do szczegółów aparatu!

Dane techniczne aparatu Nikon D800

• Matryca: 36,3 MP FX, rozmiar piksela 4,8 µ
• Rozmiar czujnika: 35,9 x 24 mm
• Rozdzielczość: 7360 x 4912
• Tryb DX: 15,3 MP
• Rozdzielczość w trybie DX: 4800 x 3200
• Natywna czułość ISO: 100-6400
• Zwiększ niską czułość ISO: 50
• Zwiększ wysoką czułość ISO: 12800--25,600
• Procesor: EXPEED 3
• System pomiaru: 3D Color Matrix Meter III z rozpoznawaniem twarzy i bazą danych 30 000 obrazów
• Redukcja kurzu: tak
• Uszczelnienie / ochrona przed warunkami atmosferycznymi: Tak
• Budowa ciała: pełny stop magnezu
• Balans bieli: nowy system balansu bieli
• Migawka: do 1/8000 i 30 sekund ekspozycji
• Trwałość migawki: 200 000 cykli, migawka autodiagnostyczna
• Opóźnienie aparatu: 0,012 sekundy
• Przechowywanie: 1x gniazdo CF i 1x gniazdo SD
• Pokrycie wizjera: 100%
• Szybkość: 4 FPS, 6 FPS w trybie DX z opcjonalnym akumulatorem MB-D12
• Miernik ekspozycji: czujnik RGB 91 000 pikseli
• Wbudowana lampa błyskowa: tak, z trybem dowódcy, pełna kompatybilność z CLS
• System autofokusa: zaawansowany Multi-CAM 3500FX z 51 punktami ostrości i 15 czujnikami krzyżowymi
• Wykrywanie AF: do f / 8 z 9 punktami ostrości (5 na środku, 2 po lewej i prawej stronie)
• Ekran LCD: przekątna 3,2 cala i 921 000 punktów
• Tryby filmowania: Full 1080p HD przy maks. 30 fps
• Kontrola ekspozycji filmu: pełna
• Limit nagrywania filmów: 30 minut @ 30p, 20 minut @ 24p
• Wyjście filmowe: MOV, skompresowane i nieskompresowane
• Możliwość HDR w aparacie: Tak
• Dwa tryby podglądu na żywo: jeden do fotografii i jeden do wideografii
• GPS: nie wbudowany, wymaga odbiornika GPS GP-1
• Typ baterii: EN-EL15
• Żywotność baterii: 900 zdjęć
• Standard USB: 3.0
• Waga: 900g
• Cena: 2999 USD MSRP

Szczegółowa lista specyfikacji aparatu jest dostępna na stronie NikonUSA.com.

Nikon D800 kontra D800E

Po raz pierwszy w historii firmy Nikon lustrzanka cyfrowa jest oferowana w dwóch wariantach - jednej przeznaczonej specjalnie do fotografii krajobrazowej i makro (Nikon D800E), a drugiej do wszystkiego innego (Nikon D800). W przeszłości firma Nikon oferowała tylko jeden model, który można było wykorzystać do wszystkich rodzajów fotografii. Chociaż specyfikacje, kształt korpusu, rozmiar i ergonomia są identyczne, istnieje tylko jedna różnica między tymi dwoma modelami - jeden ma filtr antyaliasingowy przed matrycą aparatu, który ma na celu rozmycie drobnych szczegółów, podczas gdy drugi ma zmodyfikowana wersja filtra antyaliasingu, który zachowuje wszystkie szczegóły. Oto ilustracja tego, jak ten filtr działa w każdym modelu:

Być może zastanawiasz się, dlaczego ten rodzaj filtra jest potrzebny w aparacie, więc zdecydowanie polecam przeczytanie mojego „Co to jest mora?” oraz artykuły „Nikon D800 vs D800E”, w których wyjaśniam ten temat znacznie bardziej szczegółowo.

Nikon D800 przeciwko D700

Podczas gdy szczegółowe porównanie specyfikacji porównawczych między D800 i D700 można znaleźć w moim artykule na temat Nikon D800 vs D700, nie ma tam zbyt wielu informacji na temat porównania obu aparatów pod względem liczby klatek na sekundę (klatek na sekundę) i bufora aparatu. Na poniższym filmie pokazuję działanie obu aparatów podczas robienia 14-bitowych bezstratnych skompresowanych obrazów RAW z bardzo szybką pamięcią flash SanDisk Extreme Pro 16GB:

Jak widać, Nikon D800 jest wolniejszy niż Nikon D700 z szybkością 4 fps w porównaniu do 5 fps w D700. Trwa również około pół sekundy krócej niż D700, zanim jego bufor zapełni się około 4 sekundy. Szacunki firmy Nikon dla D800 i D700 to 17 zdjęć dla D800 i 20 zdjęć dla D700, zanim bufor pamięci zostanie zapełniony, a liczba klatek na sekundę spadnie. Moje testy trochę wypadają, bo D800 powinien być trochę szybszy według Nikona - 17/4 fps to 4,25, a 20/5 fps to 4. Co ciekawe, to samo dzieje się, gdy oba aparaty są ustawione na 12-bitowy RAW - D700 nadal działa dłużej. Zwróć uwagę, jak długo trwa zapisywanie danych z bufora aparatu na karcie pamięci przez aparat D800 - teraz to jeden ogromny bufor! Założę się, że jest co najmniej 4 razy większy niż ten w D700. Na koniec zwróć uwagę, że dźwięk migawki aparatu D800 znacznie różni się od dźwięku migawki aparatu D700.

Niektóre osoby zgłaszały problemy ze zgodnością pamięci w aparacie D800. Jak dotąd nie widziałem żadnych problemów z żadną z posiadanych przeze mnie kart SanDisk i Lexar (używałem kart SanDisk i Lexar wyłącznie do moich aparatów), więc uważam, że problemy z kartami pamięci występują tylko w przypadku tanich kart pamięci innych firm.