Recenzja Nikon 180-400mm f / 4E TC1.4 FL ED VR

Nikon 180-400mm f / 4E TC1.4 FL ED VR to profesjonalny superteleobiektyw zmiennoogniskowy przeznaczony dla fotografów sportu i dzikiej przyrody. Jego poprzednik, Nikon 200-400mm f / 4G ED VR II, przez wiele lat był bardzo popularnym obiektywem wśród wielu fotografów akcji. Kiedy Canon wypuścił swój 200-400 mm f / 4L IS USM z wbudowanym telekonwerterem 1,4x, wielu strzelców Nikon zastanawiało się, czy taki obiektyw może się dla nich zmaterializować w przyszłości. Firma Nikon ostatecznie ogłosiła zaktualizowaną wersję w styczniu 2022-2023 r., Jeszcze bardziej poprawiając konstrukcję optyczną, wprowadzając wbudowany telekonwerter 1,4x, a także rozszerzając zakres zoomu o 20 mm na krótkim końcu. W tej recenzji przyjrzymy się bliżej temu niezwykle wszechstronnemu obiektywowi i porównamy go z jego poprzednikiem.

Nikon 180-400mm f / 4E TC1.4 FL ED VR Omówienie

Jeśli kiedykolwiek byłeś na afrykańskim safari, wiesz, jak trudne może być kadrowanie dzikiej przyrody za pomocą super-teleobiektywów stałoogniskowych. Często żałujesz, że nie masz dłuższego obiektywu do uchwycenia akcji, ale czasami żałujesz, że nie masz krótszego obiektywu, ponieważ akcja jest zbyt blisko pojazdu. Dlatego często pozostajesz przed trudnymi wyborami, takimi jak obszerne przycinanie w poście lub skupianie się na określonej części ciała zwierzęcia.

To samo dotyczy sportów strzeleckich, takich jak piłka nożna, piłka nożna i hokej, gdzie możesz strzelać tylko z określonej pozycji, ale akcja rozgrywa się na różnych odległościach. Podczas gdy sportowcy biegają z jednej strony boiska na drugą, możliwość szybkiej zmiany kadrowania bez konieczności wymiany aparatów i obiektywów daje znacznie większą szansę na uzyskanie „zwycięskiego ujęcia”.

Bez wątpienia wysokiej klasy obiektywy stałoogniskowe są niesamowite, ale brakuje im wszechstronności obiektywów zmiennoogniskowych do fotografowania akcji z różnych odległości. W takich sytuacjach wysokiej klasy obiektyw zmiennoogniskowy, taki jak 180-400 mm, szybko okaże się niezbędny.

Przy cenie 12 399 USD sugerowana cena detaliczna Nikon 180-400 mm f / 4E TC1.4 FL ED VR jest jednym z najdroższych obiektywów firmy Nikon, jakie kiedykolwiek wyprodukowano. To drugi najdroższy obiektyw w aktualnej ofercie, po potworze AF-S 800mm f / 5.6E FL ED VR. Chociaż wielu fotografów od razu odrzuciłby ten obiektyw ze względu na jego wysoką cenę, nie zapominajmy, że jest to bardzo wyspecjalizowany obiektyw przeznaczony dla profesjonalistów w tej dziedzinie. Dla wszystkich innych dostępne są znacznie tańsze alternatywy w postaci obiektywów, takich jak Nikon 200-500 mm f / 5.6E ED VR.

Premiery obiektywów, takie jak 180-400 mm f / 4E, są bardzo rzadkie w świecie fotografii. Praktycznie co miesiąc widzimy zapowiedzi dotyczące aparatów i obiektywów, ale prawdziwie wysokopoziomowe innowacje nie są łatwe do wprowadzenia ze względu na ilość czasu, wysiłku i zasobów, które są potrzebne, aby to wszystko się wydarzyło. Właśnie dlatego super-teleobiektywy z najwyższej półki są drogie, ponieważ wymagają wielu lat inżynierii i testów w terenie.

Ponieważ profesjonaliści używają i nadużywają swojego sprzętu w terenie, producenci muszą zwracać szczególną uwagę na każdy szczegół, aby mieć pewność, że ich produkty będą w stanie niezawodnie działać przez długi czas w każdych warunkach. Firmy takie jak Nikon i Canon wiedzą, że ich klienci wybierają swoje systemy ze względu na szeroki wybór opcji z najwyższej półki, dlatego egzotyczne obiektywy nigdy nie są wprowadzane na rynek w pośpiechu. Skrupulatna precyzja, staranny ręczny montaż, dokładne testowanie i duża dbałość o szczegóły są kluczowe, aby wysokiej klasy obiektywy działały bez żadnych problemów w terenie, dlatego rzadko spotykamy zmienność obiektywów w egzotycznych super-teleobiektywach. Po przetestowaniu wielu takich obiektywów zarówno w terenie, jak iw swoim laboratorium, muszę przyznać, że nie trafiłem na złą próbkę obiektywu, co zdarza się bardzo często, gdy testuję standardowe obiektywy.

Dane techniczne aparatu Nikon 180-400mm f / 4E TC1.4 FL ED VR

• Typ mocowania: Nikon F-Bayonet
• Ogniskowa: 180-400 mm
• Maksymalna przysłona: f / 4 (f / 5,6 z wbudowanym TC)
• Minimalna przysłona: f / 32 (f / 45 z wbudowanym TC)
• Kąt widzenia (format DX): 4 ° -9 ° (2 ° 50'-6 ° 20 'z wbudowanym TC)
• Kąt widzenia (format FX): 6 ° 10'-13 ° 40 '(4 ° 30'-9 ° 50' z wbudowanym TC)
• Maksymalny współczynnik reprodukcji: 0,25x (przy 400 mm), 0,36x (przy 560 mm)
• Elementy / grupy soczewek: 27/19
• Stabilizacja obrazu VR (redukcja drgań): Tak
• Listwy przysłony: 9 (zaokrąglone)
• Typ membrany: elektroniczna
• Elementy fluorytu: 1
• Elementy ze szkła ED: 8
• Płaszcz nanokrystaliczny: Tak
• Super zintegrowana powłoka: tak
• Autofokus: AF-S (cichy silnik falowy)
• Ogniskowanie wewnętrzne: tak
• Minimalna odległość ogniskowania: 6,6 stopy (2,0 m)
• Rozmiar filtra: 40,5 mm
• Akceptuje typ filtra: Slip-in
• Zgodność z telekonwerterami Nikon AF-S: Tak
• Wymiary: 5,0 cala (128,0 mm) x 14,2 cala (362,5 mm)
• Waga: 123,4 uncji. (3500 g)

Szczegółowe specyfikacje obiektywu wraz z innymi przydatnymi danymi można znaleźć na stronie Nikon AF-S NIKKOR 180-400mm f / 4E TC1.4 FL ED VR w naszej bazie danych obiektywów.

Zobaczmy, co się zmieniło od czasu 200-400 mm f / 4G ED VR II.

Nikon 180-400mm f / 4E VR kontra Nikon 200-400mm f / 4G VR II

Aby obiektyw 180-400 mm f / 4E był znakomitym obiektywem pod względem wydajności, firma Nikon zastosowała zupełnie inną konstrukcję optyczną, aby zapewnić najlepszą wydajność. Dzięki temu widać wyraźną różnicę w całkowitej liczbie soczewek (27 vs 24), a także w liczbie soczewek o bardzo niskiej dyspersji (8 vs 4).

Dzięki zastosowaniu fluorytowego elementu obiektywu, Nikon był w stanie zgolić duży element obiektywu z przodu obiektywu, co sprawia, że ​​obiektyw jest znacznie bardziej wyważony do trzymania w dłoni w porównaniu do swojego poprzednika - nie jest już tak z przodu ciężki jak 200-400mm f / 4G VR II. Przyjrzyj się nowej konstrukcji obiektywu 180-400 mm i nie wahaj się porównać ją z tą z 200-400 mm:

Dodanie wbudowanego telekonwertera dodaje łącznie 8 dodatkowych szklanych elementów, a także więcej metalu z boku obiektywu, aby móc włączać i wyłączać telekonwerter, co oczywiście zwiększa całkowitą wagę obiektywu. Jednak dzięki dodaniu soczewki fluorytowej Nikon był w stanie utrzymać wagę pod kontrolą - nowy 180-400 mm f / 4 jest tylko 140 gramów cięższy w porównaniu do swojego poprzednika, co nie jest wcale zauważalne, gdy trzymasz go za rękę.

Na koniec nie zapominajmy o zaletach wszystkich nowych technologii i powłok optycznych, które firma Nikon była w stanie zastosować w lunecie 180-400 mm. Oprócz powłok Nano i Super Integrated, przód soczewki jest również pokryty fluorem, aby odpychać wodę, kurz, brud i inne czynniki środowiskowe. Elektroniczna przysłona zapewnia również bardzo wysoką dokładność ekspozycji podczas fotografowania w serii. Wreszcie, wydajność AF obiektywu 180-400 mm jest lepsza zarówno pod względem szybkości, jak i dokładności autofokusa, szczególnie w przypadku korzystania z wbudowanego telekonwertera 1,4x (w porównaniu z podłączeniem telekonwertera 1,4x do 200-400 mm f / 4G ED VR II).

A co z różnicami ostrości? Podczas gdy w dalszej części recenzji przedstawiam znacznie bardziej szczegółowe porównania ostrości, spójrz na dostarczone przez firmę Nikon wykresy MTF dla obu obiektywów. Oto porównanie dwóch obiektywów przy ich szerokich ogniskowych (180 mm i 200 mm):

Chociaż oba wykresy MTF wyglądają fenomenalnie, jasne jest, że Nikon 180-400 mm wygląda lepiej zarówno pod względem kontrastu, jak i poziomu ostrości (zwróć uwagę na doskonałe parametry krawędzi 180-400 mm).

Oto porównanie obu obiektywów przy 400 mm:

Po raz kolejny widzimy, że Nikon twierdzi, że 180-400 mm jest zauważalnie ostrzejszy na końcu teleobiektywu. Co więcej, sądząc po tym, jak blisko południka znajdują się linie strzałkowe, możemy oczekiwać, że obiektyw zapewni wyjątkowo piękny efekt bokeh - coś, w czym specjalizują się egzotyczne superteleobiektywy.

Oczywiście nie są to tak płaskie krzywe MTF, jakie widzieliśmy wcześniej na najlepszych super teleobiektywach firmy Nikon, ale biorąc pod uwagę, że patrzymy na obiektyw zmiennoogniskowy, jest to co najmniej cholernie imponujące.

Możesz się zastanawiać, dlaczego Nikon nawet zawracał sobie głowę dołączeniem wbudowanego telekonwertera, skoro można po prostu podłączyć telekonwerter 1,4x do obiektywu. Powodem, dla którego zawsze lepiej jest mieć wbudowany telekonwerter lub telekonwerter wykonany specjalnie dla danego obiektywu, jest fakt, że producenci mogą dostroić telekonwertery za pomocą określonego obiektywu, aby uzyskać najlepszą wydajność. Ponieważ występują różnice produkcyjne zarówno w przypadku obiektywów, jak i telekonwerterów, jeśli oba są specjalnie do siebie przeznaczone, można je zminimalizować. Dlatego nie możesz po prostu wyjść i kupić telekonwertera 1,25x do obiektywu 800 mm f / 5,6E FL ED VR - nie znajdziesz żadnego na sprzedaż, ponieważ jest przeznaczony tylko do połączenia z konkretnym obiektywem 800 mm, który jest dostarczany. z.

Ponieważ telekonwertery odbierają soczewkom światło, kontrast i ostrość, spodziewany jest duży spadek wydajności. Napisałem o tym szczegółowo w moim artykule o telekonwerterach.

Jednak Nikon był w stanie zminimalizować utratę ostrości dzięki wbudowanemu telekonwerterowi, szczególnie na długim końcu zakresu zoomu, co ujawniam na następnej stronie tej recenzji. Wraz z telekonwerterem 1,4x obiektyw staje się w zasadzie bardzo wszechstronnym zestawem obiektywów 252-560 mm f / 5,6.

Buduj jakość i obsługę

Posiadając przez wiele lat aparat Nikon 200-400 mm f / 4G ED VR II, zawsze doceniałem jakość wykonania tego obiektywu. Kiedyś udało mi się upuścić mój egzemplarz podczas wymiany obiektywów w terenie. Spadek nie był znaczący - tylko około stopy, gdy wypadł mi z ręki. Moje serce prawie przestało myśleć o potencjalnym uszkodzeniu. Obiektyw wylądował na dołączonej osłonie, która nawet nie została zarysowana! Obiektyw założyłem na aparat i od razu sprawdziłem na różnych ogniskowych (od środka do skrajnych rogów) i nie zauważyłem różnic w ostrości. Wszystkie elementy w obiektywie były nienaruszone i nie zmieniły się w żaden sposób (gdyby tak było, miałbym obiektyw zdecentralizowany). Nikon dba o to, by obiektywy te przetrwały najtrudniejsze warunki, a elementy wewnątrz były zawsze odpowiednio zabezpieczone.

Nikon 180-400mm f / 4E FL ED VR nie ustępuje w żaden sposób swojemu poprzednikowi - został zbudowany tak, aby służył przez wiele lat. Jakość wykonania jest tak dobra, jak w przypadku egzotycznych obiektywów Nikon, począwszy od metalowego korpusu, aż po drobne szczegóły, takie jak przyciski i przełączniki. Inżynierowie firmy Nikon zawsze wykonują fenomenalną pracę, dopracowując każdy aspekt swoich superteleobiektywów, co naprawdę widać w przypadku obiektywu 180-400 mm f / 4E.

Wbudowany telekonwerter to kluczowy element konstrukcji obiektywu. Ponieważ sam Nikon TC-14E ​​III waży około 200 gramów, dodanie go do zestawu 200-400 mm zwiększyło całkowitą wagę zestawu do ponad 3,5 kg. Po dodaniu trzech dodatkowych elementów do nowej konstrukcji 180-400 mm miał być cięższy w porównaniu do swojego poprzednika - i to bez wbudowanego telekonwertera. Aby rozwiązać ten problem, inżynierowie firmy Nikon najpierw rozjaśnili soczewkę z przodu, zastępując zwykły element obiektywu znacznie jaśniejszym odpowiednikiem z fluorytu. Zmniejszyło to całkowitą wagę obiektywu i pomogło w rozłożeniu jego ciężaru, dzięki czemu jest mniej ciężki z przodu. Dodany wbudowany telekonwerter został specjalnie zaprojektowany dla obiektywu 180-400 mm i zawiera łącznie 8 soczewek w porównaniu z 7 soczewkami w TC-14E ​​III. Ostatecznie Nikon był w stanie wcisnąć całą tę technologię w obiektyw, zachowując jego wagę na poziomie 3500 gramów - imponujące osiągnięcie, biorąc pod uwagę, że Canon 200-400 mm f / 4L IS USM Extender 1.4x jest cięższy o 120 gramów i ma mniej elementów. .

Jak działa wbudowany telekonwerter? Ponieważ tylne elementy superteleobiektywów są dość małe, Nikon był w stanie dodać grupę elementów telekonwertera nieco z boku obiektywu, co dodało niewielki wypukłość, jak pokazano poniżej:

Po lewej stronie wypukłości znajduje się fizyczna dźwignia, której używasz do włączania lub wyłączania telekonwertera. Po odblokowaniu środkowego przełącznika i opuszczeniu dźwigni 8-elementowy telekonwerter 1,4x przesuwa się w osi obiektywu. Piękno tego projektu polega na tym, że można to zrobić bardzo szybko prawą ręką, nie odrywając wzroku od wizjera, a to świetnie sprawdza się zarówno podczas fotografowania ze statywu, jak i z ręki. Dla porównania dźwignia telekonwertera w Canonie 200-400mm f / 4L znajduje się po lewej stronie lufy, co bardzo utrudnia szybkie jej obracanie podczas trzymania w ręce. Najpierw musisz opuścić soczewkę, spojrzeć na nią z boku, a następnie opuścić dźwignię. Te drobne decyzje dotyczące obsługi są bardzo ważne w terenie i mogą oznaczać ogromną różnicę podczas fotografowania krytycznych działań.

Nikon 180-400mm f / 4E świetnie sobie radzi, niezależnie od tego, czy jest zamontowany na gimbalu, czy podczas fotografowania z ręki. Chociaż 3,5 kilograma to spora waga, aby fotografować z ręki przez dłuższy czas, nie miałem problemu z fotografowaniem obiektywem w przypadku krótkich serii zdjęć w terenie. John Lawson woli używać Black Rapid Sling Strap z obiektywem 180-400 mm, co bardzo pomaga, gdy szuka dzikiej przyrody. To jest coś, co osobiście poleciłbym, ponieważ noszenie obiektywu przy użyciu samej stopy statywu lub na ramieniu po zamontowaniu na statywie było dość męczące.

Mówiąc o stopie statywu, nie zapomnij wymienić dostarczonej fabrycznie wersji Arca-Swiss firmy RRS lub Kirk. Wciąż zdumiewa mnie, dlaczego Nikon, Canon i inni producenci nadal oferują bezużyteczne nóżki do statywów w tych wysokiej klasy obiektywach. Arca-Swiss stała się standardem w branży i nie ma sensu dalsze używanie tych starożytnych nóżek do statywów, których nie można prawidłowo zamontować na żadnym statywie. Nie wyobrażam sobie majstrowania przy kruchych adapterach do statywów tylko po to, aby móc zamontować te obiektywy i jestem pewien, że producenci doskonale zdają sobie sprawę z tego problemu. Ostatnią rzeczą, którą chcesz zrobić, jest zamontowanie obiektywu 12 000 USD na statywie za 100 USD. Chociaż obiektyw jest dobrze chroniony przed sporadycznymi uderzeniami, może nie wytrzymać upadku ze statywu, więc miej to na uwadze i zainwestuj w dobry i stabilny system statywu.

Boczne przełączniki są również łatwo dostępne i zmieniane podczas strzelania. Z boku znajduje się łącznie 5 przełączników: tryb ostrości (pozycje A / M, M / A i M), ogranicznik ostrości (pełna i nieskończoność do 8 m), tryb VR (wyłączony, normalny i sportowy), przywołanie pamięci (AF -L i AF-ON) i sygnał dźwiękowy (włączanie i wyłączanie). Podobnie jak w przypadku wszystkich innych superteleobiektywów firmy Nikon, musisz przekręcić pokrętło z boku komory filtra, aby ją odblokować i wypchnąć, aby wyczyścić lub wymienić wsuwany filtr.

Zgodnie z oczekiwaniami pierścień do zmiany ogniskowej jest bardzo płynny. Na górze pierścienia zmiany ogniskowej znajdują się białe oznaczenia wskazujące na ogniskowe 180 mm, 200 mm, 250 mm, 300 mm, 350 mm i 400 mm. Pierścień zmiany ogniskowej jest stosunkowo łatwy do dosięgnięcia i regulacji, chociaż jeśli chcesz szybko przejść z 180 mm do 400 mm, będziesz musiał ponownie wyregulować pozycję dłoni podczas trzymania.

Pierścień ostrości jest równie płynny i łatwy w obsłudze, chociaż osobiście nigdy nie podobało mi się jego umieszczanie na tym obiektywie, ani na jego poprzedniku podczas fotografowania z ręki. Rzecz w tym, że moja lewa dłoń lądująca dokładnie na środku obiektywu częściowo zakrywa pierścień zmiany ogniskowej, co czasami może zepsuć moje ogniskowanie, jeśli nie będę ostrożny. Chciałbym, żeby firma Nikon znalazła sposób na przesunięcie pierścienia regulacji ostrości bliżej przedniej części obiektywu lub możliwość całkowitego wyłączenia go (fajnie byłoby uzyskać przełącznik „tylko AF”), aby nie można było przypadkowo zmienić ustawienia AF .

Przyciski funkcyjne w przedniej części tubusu obiektywu można przypisać - można ich używać do włączania blokady AF / AE lub przełączania między różnymi trybami pola AF.

Podobnie jak jego poprzednik, Nikon 180-400 mm f / 4E jest dokładnie uszczelniony dookoła. Oprócz 8 różnych pierścieniowych uszczelek w tubusie, wszystkie przyciski, przełączniki i przegródki obiektywu są również uszczelnione gumą, aby zapobiec przedostawaniu się kurzu i wilgoci do obiektywu. Ten obiektyw jest przeznaczony do użytku w trudnych warunkach. Jeśli chcesz zabezpieczyć swoją kopię przed potencjalnymi zarysowaniami, polecam zaopatrzenie się w osłonę obiektywu LensCoat. Zawsze nosiłem LensCoat na mojej 200-400 mm i z pewnością wykonał bardzo dobrą robotę nie tylko chroniąc obiektyw, ale także utrzymując ręce w cieple podczas fotografowania w niższych temperaturach.

Szybkość i dokładność autofokusa

Dzięki zaktualizowanemu Silent Wave Motor (SWM) w Nikonie 180-400 mm f / 4E zastanawiałem się, czy będą jakieś zauważalne różnice w działaniu autofokusa w porównaniu z obiektywem 200-400 mm. Rzeczywiście, Nikon był w stanie zwiększyć szybkość AF obiektywu 180-400 mm i jest to zauważalne w porównaniu ze starszymi 200-400 mm, szczególnie przy szybkiej zmianie ostrości z bliskich na odległe obiekty.

Jednak największa poprawa dotyczy dokładności autofokusa - tam naprawdę błyszczy 180-400 mm! Mając obiektyw 200-400 mm f / 4G od wielu lat, zawsze frustrowała mnie jego tendencja do nieznacznego pomijania ostrości na obiektach podczas fotografowania w pobliżu nieskończoności, co skutkowało stosunkowo miękkim obrazem. Strojenie dokładności autofokusa za pomocą funkcji AF Fine Tune w moich aparatach również nie było świetnym rozwiązaniem, ponieważ parametry różniły się nieco między obiektem z bliskiej, średniej lub dużej odległości. Kiedy więc musiałem strzelać do niedźwiedzia lub wilka znajdującego się daleko, często przełączałem się na podgląd na żywo, powiększając, a następnie ręcznie dostosowując ostrość, aby uzyskać akceptowalne rezultaty. Krótko mówiąc, było to dość frustrujące doświadczenie.

Pierwszą rzeczą, którą chciałem sprawdzić w przypadku 180-400 mm, była dokładność ogniskowania. Z przyjemnością informuję, że nie znalazłem żadnych problemów z tym obiektywem podczas fotografowania obiektów z bliskiej, średniej lub dużej odległości. Wygląda na to, że Nikon był w stanie poradzić sobie z różnicami w działaniu AF, co jest świetne! Dokładność autofokusa jest znakomita, nawet w słabym oświetleniu. Jest to szczególnie ważne, jeśli używasz nowoczesnej wysokiej klasy lustrzanki cyfrowej z doskonałymi zakresami czułości AF przy słabym oświetleniu.

Uwaga: Pamiętaj, aby zaktualizować oprogramowanie sprzętowe obiektywu do najnowszej wersji 1.02. Jak wyszczególniono na następnej stronie recenzji, jest to ważna aktualizacja, która rozwiązuje dwa poważne problemy, w tym niezawodność AF.

Redukcja wibracji

Firma Nikon zaktualizowała system VR w obiektywach 180-400 mm f / 4E o najnowszą wersję, która jest w stanie zapewnić nawet 4 stopnie kompensacji. To zauważalna różnica w porównaniu z Nikonem 200-400 mm f / 4G VR II, który zapewnia tylko 3 stopnie kompensacji. Chociaż różnice w wydajności VR są nieco trudne do oszacowania, zauważyłem poprawę wydajności stabilizacji podczas trzymania ręki podczas fotografowania z obydwoma obiektywami obok siebie. Przy podążaniu za szybko poruszającymi się obiektami łatwiej jest też kadrować ujęcia za pomocą nowego systemu VR.

Ponadto Nikon 180-400 mm f / 4E oferuje teraz dwie dodatkowe funkcje. Ma znacznie lepsze wykrywanie statywu (nie ma potrzeby wyłączania VR podczas fotografowania ze statywu), a także zapewnia dodatkową opcję „SPORT” na przełączniku VR do fotografowania z panoramą.