Oto szczegółowa recenzja klasycznego Nikon NIKKOR 50mm f / 1.2 Ai-S autorstwa jednego z naszych czytelników, Christiana Duguaya z Montrealu w Kanadzie. Krótka notatka od Nasima: kiedy testowałem niektóre starsze obiektywy z manualną regulacją ostrości (w tym 50 mm f / 1.2 Ai-S), Christian skontaktował się ze mną przez e-mail i przesłał kilka swoich przemyśleń na temat obiektywu. Po kilku e-mailach w obie strony poprosiłem go o napisanie recenzji obiektywu, abyśmy mogli podzielić się nią z naszymi czytelnikami. Christian przyjął wyzwanie i oboje zgodziliśmy się, że dobrze by było, gdybyśmy oboje nad tym pracowali - przedstawiłbym wyniki testów optycznych, a on napisałby tekst i dostarczył przykładowe obrazy. W pewnym sensie jest to wspólny wysiłek między nami dwojgiem. Cieszyć się!
Nikon 50mm f / 1.2 Ai-S Omówienie
Kiedy kilka tygodni temu przeczytałem na Photography-Secret.com, że Nasim chciał przetestować niektóre obiektywy Nikkor Ai-S z manualnym ustawianiem ostrości, byłem bardzo zadowolony z tego pomysłu. Tak naprawdę tęskniłem za tym od lata 2012 roku. Wtedy szukałem obiektywu stałoogniskowego 28 mm i chociaż Nikon wypuścił nowy model 28 mm f / 1.8G w kwietniu tego roku, zdecydowałem się na całkowicie manualną Obiektyw f / 2.8 Ai-S. Recenzje, które o nim przeczytałem, były ciekawe i przekonujące, dlatego zdecydowałem się zamówić jedną nową z USA, ponieważ nie była dostępna w Kanadzie. Kiedy otrzymałem obiektyw, byłem całkowicie zdumiony jego wysoką jakością, nieodłącznym pięknem i wyjątkowym kunsztem. To był mój pierwszy kontakt z tymi starymi obiektywami Nikkor Ai-S.
Jeśli przejrzysz katalog firmy Nikon, zdasz sobie sprawę, że firma ma w swojej ofercie 8 obiektywów z ręcznym ustawianiem ostrości, od 20 mm f / 2,8 do Micro-Nikkor 105 mm f / 2,8. Zaskakujące jest, że soczewki te są nadal produkowane w „Kraju Kwitnącej Wiśni”. Wszystkie można kupić zupełnie nowe w Stanach Zjednoczonych z regularną gwarancją firmy Nikon. Wśród nich jest dość ciekawa stała: ultra-szybki 50 mm f / 1.2 Ai-S. To najszybszy obiektyw produkowany obecnie przez firmę Nikon i nigdy nie było jego wersji z autofokusem. Ponieważ jest to obiektyw z ręczną regulacją ostrości wydany w 1981 roku, obecnie przyciąga on niewiele uwagi, zwłaszcza że aparaty mają wysoką czułość ISO i większość z nas nie robi już zdjęć na kliszy. Tak więc ta stała 50 mm pozostawała w cieniu w ostatnich latach i niestety niewiele osób o tym wie. Warto zatem postarać się ponownie odkryć, co ten wyjątkowy i niezwykły obiektyw ma ujawniać i rzucić na nie światło w tej recenzji!
50 mm f / 1.2 Ai-S ma 7 elementów optycznych w 6 grupach i wykorzystuje tradycyjną sferyczną konstrukcję, co tłumaczy stosunkowo rozsądną cenę. Jest również produkowany od ponad 30 lat dzięki imponującej aperturze f / 1.2 i doskonałej wydajności. Obiektyw ma 9-listkową przysłonę, która zapewnia przyjemniejszy i bardziej kremowy efekt bokeh, co jest ważną cechą obiektywu o szerokiej aperturze, w którym poszukiwana jest płytka głębia ostrości. Minimalna przysłona f / 16 jest standardem dla szybkiego stałoogniskowego.
Przednia soczewka obiektywu wysuwa się na około 1 cm podczas ogniskowania, ale się nie obraca. Jak większość obiektywów Ai-S, ma gwint filtra 52 mm. Obiektyw jest dostępny w sklepach detalicznych firmy Nikon, a cena detaliczna w Stanach Zjednoczonych wynosi około 699 USD. W Kanadzie można go dostać za 599 USD. Nawiasem mówiąc, to jedyny obiektyw Ai-S dystrybuowany przez firmę Nikon Canada. Jest dostępny tylko na specjalne zamówienie i objęty 5-letnią gwarancją. Ten obiektyw jest droższy niż Nikon 50 mm f / 1,4G, ale wciąż dostępny jak na tak ultraszybką stałoogniskową, zwłaszcza że nowy Nikon 58 mm f / 1,4G jest sprzedawany za tysiąc dolarów więcej.
Jak napisał Nasim w swojej recenzji Nikona 50 mm f / 1,4G, „ogniskowa obiektywów 50 mm była uważana za ogniskową standardową lub normalną, ponieważ bardzo przypomina perspektywę ludzkiego oka. Obiektywy te były bardzo popularne w aparatach filmowych, a ogniskowa była idealna do portretów i fotografii codziennej. Wraz z przejmowaniem rynku przez lustrzanki cyfrowe i obiektywy zmiennoogniskowe, popularność stałoogniskowych 50 mm również spadła. Teraz, gdy pełnoklatkowe aparaty cyfrowe stają się coraz bardziej przystępne cenowo, zapomniane niegdyś obiektywy 50 mm odzyskują popularność wśród wielu fotografów ”. Zgadzam się z Nasimem. Ta ogniskowa jest naprawdę wszechstronna w wielu zastosowaniach fotograficznych, od krajobrazu po portret. Myślę, że musimy ponownie z tym popracować, a nie snobować. Właśnie to odkrywam na nowo dzięki temu obiektywowi 50 mm f / 1,2.
Obsługa, budowa i koncentracja na wydajności
Seria Nikkor Ai-S składa się z całkowicie metalowych obiektywów z ręcznym ustawianiem ostrości, które są produkowane w Japonii. Wszystkie mają pierścienie przysłony z blokadą kliknięcia i wygrawerowane oznaczenia. Posiadają gładkie mosiężne helikoidy, które umożliwiają precyzyjne ręczne ustawianie ostrości. Te stałoogniskowe soczewki są kompaktowe w porównaniu z dzisiejszymi obiektywami i jest to jedna z ich cech, które cenię najbardziej. Mają solidną i wysokiej jakości konstrukcję, a ich użytkowanie i obsługa są prawdziwą przyjemnością. Ta seria wypada bardzo korzystnie w porównaniu z obiektywami manualnymi Zeissa i Voigtlandera pod względem jakości i estetyki. Na pokładzie nie ma elektroniki, a te soczewki będą służyć przez wiele lat.
Podobnie jak inne obiektywy Ai-S, 50 mm f / 1.2 to wspaniałe dzieło rzemiosła wykonane z metalu i szkła. Waży 12,7 uncji (360 g), czyli jest cięższy niż 50 mm f / 1,4G (9,9 uncji lub 280 g) i prawie identyczny z nowym 58 mm f / 1,4G (13,6 uncji lub 385 g). Gumowany pierścień ostrości jest wygodnie umieszczony z przodu tubusu obiektywu i działa bardzo płynnie dzięki mechanizmowi helikoidów. Wrażenie dotykowe, którego doświadczamy podczas obracania pierścienia kciukiem i palcem wskazującym, jest ważną częścią przyjemności fotografowania tym obiektywem z ręczną regulacją ostrości. Do tej pory ten 50 mm ma najlepszy pierścień ostrości, jakiego doświadczyłem, lepszy niż mój Zeiss 35 mm f / 2.0 czy mój Nikkor 28 mm f / 2.8 Ai-S.
Ale jest coś jeszcze w tym obiektywie, „un je-ne-sais-quoi”, co czyni go wyjątkowym i bardziej atrakcyjnym. Może jest to połączenie niewielkich rozmiarów i rozsądnej wagi jak na tak jasny obiektyw, które pozwala mu bardzo dobrze balansować na korpusie aparatu i sprawia, że korzystanie z niego jest przyjemne. Może to dość duża przednia soczewka obiektywu z gwintem filtra 52 mm, która nadaje mu odważny wygląd i atrakcyjność podczas fotografowania. Może to uczucie podziwu i pożądania, które mamy w obliczu wyzwania, które stoi przed nami, aby opanować ten szczególny obiektyw. W każdym razie nie możemy pozostać obojętni na to małe piękno.
Wielu fotografów może obawiać się korzystania z obiektywów 50 mm lub innych obiektywów z ręcznym ustawianiem ostrości i woli trzymać się od nich z daleka. To całkiem zrozumiałe, ale brakuje im ciekawego doświadczenia. Na początku nie miałem zamiaru wracać do obiektywu manualnego, kiedy autofokus jest tak wygodny. Ale po kilku refleksjach zdecydowałem się podjąć wyzwanie trzy lata temu i wykonałem ten ruch obiektywem Zeiss 35 mm f / 2.0. Ta decyzja zmieniła moją twórczość fotograficzną w dwojaki sposób.
Zastosowanie obiektywu stałoogniskowego zmusiło mnie do bardziej dynamicznego niż dotychczas komponowania i kadrowania tematu. Wtedy fakt ręcznego ustawiania ostrości spowolnił mnie i pozwolił mi pomyśleć więcej przed naciśnięciem migawki. Dało mi to większą kontrolę nad swoją pracą i znacząco przyczyniło się do poprawy moich umiejętności fotograficznych. Ponadto ręczne ustawianie ostrości jest łatwiejsze niż się wydaje, szczególnie w przypadku fotografii krajobrazowej, portretowej lub architektonicznej.
W przypadku sportu, akcji lub poruszającego się obiektu pozostałbym przy obiektywach z autofokusem. Nowoczesne lustrzanki cyfrowe firmy Nikon są wyposażone w elektroniczny dalmierz z potwierdzeniem ostrości w postaci zielonego punktu i strzałkami w wizjerze, które pomagają uzyskać ostrość. Polecam również zakup okularu powiększającego Nikon DK-17M (dla serii D1 do D4 i D800, D700), który zwiększa powiększenie wizjera o około 1,2x, zwiększając precyzję widzenia.
Muszę powiedzieć, że nawet jeśli ogniskowanie na f / 1.2 może być trudne ze względu na niewielką głębię ostrości (DOF), byłem zaskoczony, jak stosunkowo łatwo było to osiągnąć z praktyką. Nawet jeśli 50% zdjęć jest nieostre, wyniki są świetne, gdy je dostaniemy i jest to naprawdę satysfakcjonujące! Potrzebuje tylko czasu i ćwiczeń oraz wykonania większej liczby zdjęć niż w przypadku obiektywu z autofokusem. Wydaje się, że występuje pewne przesunięcie ostrości między f / 2 a f / 4, a obiektyw trochę ustawiał ostrość z moim aparatem D3. Jednak nie zauważyłem przesunięcia ostrości na najszerszym otworze (f / 1.2).