Czy byłeś kiedyś gdzieś ze wspaniałym widokiem i zrobiłeś zdjęcie swoim najszerszym obiektywem, ale chciałbyś mieć jeszcze szerszego, który mógłby uchwycić całą scenę?
Tak narodziła się fotografia panoramiczna w latach czterdziestych XIX wieku, kiedy to pionierzy zaczęli używać płyt Dagerotypu połączonych ze sobą, tworząc bardzo szerokokątne sceny.
To panoramiczne zdjęcie przedstawiające San Francisco z Rincon Hill zostało sfotografowane przez Martina Behrmanxa w 1851 roku. Uważa się, że panorama miała początkowo 11 płyt, ale oryginalne dagerotypy już nie istnieją.
Obraz przedstawiający pole widzenia większe niż ludzkie oko, około 160 ° na 75 ° lub współczynnik proporcji 2: 1 lub większy, można uznać za panoramiczny.
Nawet jeśli istnieje wyspecjalizowany sprzęt do obrazowania panoramicznego, nadal używamy tych samych prostych technik łączenia obrazów ponad 150 lat później, ale teraz używamy aparatów cyfrowych i oprogramowania do scalania zdjęć, aby osiągnąć podobne rezultaty.
Oto proste i dla początkujących podejście do tworzenia obrazu panoramicznego, takiego jak ten:
Ten niesamowity widok mostu Dom Luís I w moim rodzinnym mieście Porto w Portugalii powstał przez połączenie czterech pionowych zdjęć w panoramę o wysokiej rozdzielczości.
Fotografowanie panoramy
Aby uzyskać dobre wyniki podczas scalania panoram, ważne jest, aby używać ustawień ręcznych w aparacie i starać się mieć podobną ekspozycję, ostrość i balans bieli na wszystkich zdjęciach.
W tym konkretnym przypadku zdjęcia były fotografowane obiektywem 20 mm w korpusie aparatu pełnoklatkowego przy przysłonach f / 16, 1 / 125th i ISO100. Ostrość była ustawiona na nieskończoność, a balans bieli na 5500K.
Bardzo ważne jest również, aby obrazy zachodziły na siebie co najmniej w 30%, aby oprogramowanie mogło mieć wystarczającą liczbę pikseli do scalenia i bezproblemowego mieszania.
Im bardziej rygorystyczny jest krok naświetlania obrazu, tym większe jest prawdopodobieństwo, że uzyskasz lepsze wyniki na ostatecznym zdjęciu. Używanie statywu i poziomicy są zalecanymi narzędziami, ale w dzień z dobrym oświetleniem możesz uciec od zdjęć z aparatu ręcznego, pod warunkiem, że spróbujesz podążać za linią horyzontu lub punktami odniesienia dla nachodzenia obrazu.
Liczba potrzebnych zdjęć zależy od pola widzenia, które chcesz pokryć, ale zawsze staraj się sfotografować większy obszar niż potrzebujesz, aby móc przyciąć po procesie scalania. Obrazy pionowe lub pionowe są zwykle lepszym rozwiązaniem, ponieważ zapewniają lepszą wysokość, a tym samym wyższą rozdzielczość końcowego obrazu.
Zszywanie panoramy
Jeśli chodzi o proces zszywania, oto podstawowe kroki dla początkujących w programie Adobe Photoshop, ale należy pamiętać, że istnieje wiele opcji oprogramowania do tego rodzaju edycji, które można przejść dalej za pomocą ściegów pionowych, 360 ° lub wielorzędowych, które są dużo bardziej skomplikowane.
- Otwórz program Photoshop
- Plik> Automatyzacja> Photomerge
- Przeglądaj i wybierz obrazy do panoramy
- Kliknij opcję „Auto” w obszarze Układ
- Kliknij opcję „Połącz obrazy razem”
- Kliknij OK, aby rozpocząć proces szycia
Otrzymasz ostateczny zszyty obraz w następujący sposób:
Maski warstw są bardzo pomocne, jeśli masz poruszające się obiekty lub trudne obszary na obrazie, które wyglądają dziwnie po zszyciu i można je edytować w celu ulepszenia mieszania.
Teraz możesz spłaszczyć obraz i po prostu wybrać najlepszy obszar przycinania panoramy.
Po prostu dodaj tę technikę do swojego zestawu sztuczek i wypróbuj ją następnym razem, gdy zobaczysz panoramiczny widok.