Natura często nagradza nas niesamowitymi możliwościami fotografowania wschodów, zachodów słońca i promieni słonecznych przebijających się przez chmury, tworząc wspaniałe widoki. Jako fotograf krajobrazu, zwykle czekam na częściowo pochmurne i burzowe dni, ponieważ chmury sprawiają, że zdjęcia wydają się znacznie bardziej dramatyczne i żywe. Bez chmur wschody i zachody słońca często wyglądają nudno, zmuszając nas do wycinania nieba i skupiania się na elementach pierwszego planu. W przeciwieństwie do tego, jeśli będziesz świadkiem wschodu lub zachodu słońca z podpuchniętymi, burzowymi chmurami, które są oświetlone od spodu kolorowymi promieniami słońca, tworząc ognisty widok, w tym chmury na twoich zdjęciach, sprawiłoby, że scena wydawałaby się znacznie bardziej kolorowa i żywa . W rzeczywistości chmury potrafią być tak piękne, że mogą stać się głównym elementem kompozycji na Twoich zdjęciach. W tym artykule nie tylko opowiem o procesie fotografowania chmur, ale również skupię się na tym, aby chmury na Twoich zdjęciach wyglądały na znacznie bardziej dynamiczne i dramatyczne.
Ponieważ chmury pojawiają się w różnych kształtach i formach, są one pogrupowane w różne fantazyjne kategorie, takie jak cumulus, cumulonimbus, stratus i stratocumulus. A każda z tych kategorii zawiera różne rodzaje gatunków i odmian, które można było zaobserwować. Na przykład powyższa chmura nad Mt Rainier jest klasyfikowana jako „soczewkowata” i może przybierać różne kształty i formy przez cały rok, czasami wyglądając jak latający spodek lub grzyb. Na poniższym zdjęciu soczewkowe chmury wokół Mount Herard w Parku Narodowym Great Sand Dunes wydają się warstwowe, pokrywając dwa szczyty i tworząc oszałamiający, dramatyczny widok sceny:
Bez chmur oba zdjęcia nie trafiłyby do mojego portfolio, najprawdopodobniej zmuszając mnie do skupienia się na czymś innym i wycinania większości nieba. Krótko mówiąc, chmury są o wiele bardziej istotnym elementem twoich zdjęć, niż mogłoby się wydawać.
Jaki jest więc najlepszy sposób fotografowania chmur? Przyjrzyjmy się temu procesowi i omówmy niektóre techniki, których osobiście używam podczas fotografowania chmur.
1) Warunki pogodowe
Jednym z pierwszych błędów popełnionych przez wielu początkujących jest czekanie na słoneczne dni, starając się za wszelką cenę uniknąć złej pogody. Pamiętam, jak kiedyś patrzyłem na prognozę pogody, planując podróże tylko wtedy, gdy wiedziałem, że będę bezpieczny przed burzami, deszczem i wiatrem. W godzinach nadliczbowych zdałem sobie sprawę, że najlepsze zdjęcia robiłem przy złej pogodzie - burzliwe dni otwierały możliwości dla niesamowitych chmur, zwłaszcza o wschodzie i zachodzie słońca. Na przykład chmury nad górą Mount Herard zostały uchwycone, gdy byłem w całkowitej nędzy, chodząc po wydmach w wyjątkowo wietrzny dzień, osiągając w porywach do 40-50 mil na godzinę! Byłem tego dnia z moim przyjacielem Siergiejem i był trochę przestraszony, ciągle mi powtarzając, że musimy wrócić. Czekałem, aż zajdzie słońce, a powyższe zdjęcie było moim ostatnim zdjęciem tego dnia, zrobionym z ręki aparatem Nikon D700 przy użyciu techniki fotografii panoramicznej.
W związku z tym będziesz miał znacznie większą szansę na uchwycenie czegoś pięknego, jeśli wyjdziesz w częściowo pochmurne, przeważnie pochmurne i burzowe dni. Ale uważaj na burzowe dni - jeśli podmuchy wiatru przekraczają 50 mil na godzinę lub jest szansa na tornada lub huragany, najlepiej jest pozostać bezpiecznym w domu.
2) Filtr polaryzacyjny
Jeśli nie masz jeszcze filtra polaryzacyjnego, czas go kupić! Jak wyjaśniono w moim artykule, użycie filtra polaryzacyjnego może pomóc oddzielić chmury od nieba i przyciemnić niebo. Wszystko, co musisz zrobić, to założyć filtr polaryzacyjny przed obiektywem, a następnie obracać go, aż zobaczysz efekt w wizjerze. Pod odpowiednim kątem filtr polaryzacyjny może zrobić ogromną różnicę i sprawić, że chmury naprawdę „wyskoczą” z nieba, blokując pewne fale świetlne przedostające się do soczewki. Jeśli jesteś nowy w fotografii i chcesz dowiedzieć się więcej o używaniu różnych typów filtrów, zapoznaj się z moim szczegółowym artykułem na temat filtrów obiektywów.
3) Stopniowy filtr o neutralnej gęstości
Podczas fotografowania chmur o zachodzie i wschodzie słońca zakres ekspozycji sceny może być zbyt duży, aby aparat mógł ją uchwycić. Jeśli wystawisz się na chmury, ryzykujesz niedoświetlenie elementów pierwszego planu. A jeśli wystawisz się na pierwszy plan, możesz prześwietlić lub „zdmuchnąć” chmury. W sytuacjach z tak dużym zakresem dynamiki istnieją dwa sposoby uchwycenia sceny - przy użyciu techniki High Dynamic Range (HDR) lub przy użyciu filtra Graduated Neutral Density (GND). Osobiście trzymam się z daleka od HDR, ponieważ trudno jest sprawić, by wyglądał naturalnie i wymaga dużo czasu i wysiłku, aby wyglądał dobrze. Dzięki filtrowi GND często nie musisz martwić się o odchylenia ekspozycji, ponieważ filtr pomoże zmniejszyć lukę ekspozycji, a resztę możesz odzyskać podczas przetwarzania końcowego. Jest to jednak kwestia osobistego gustu, więc nie jestem tutaj, aby powiedzieć, że jedna technika jest lepsza od drugiej.
Ponieważ większość scen przyrodniczych nie ma prostego horyzontu i zawiera góry, drzewa i inne elementy, polecam zakupić filtr GND o miękkich krawędziach. Będziesz potrzebował uchwytu filtra, aby móc przesuwać filtr w górę iw dół, jak wyjaśniono w moim wyżej wymienionym artykule na temat filtrów do obiektywów. Jeśli masz ograniczenia budżetowe i możesz sobie pozwolić tylko na jeden filtr GND, wybierz filtr GND z trzema przystankami (często określany jako Soft-Edge 0.9 GND). Dzięki różnicy trzech stopni będziesz mógł łatwo zobaczyć efekt w wizjerze. Jedyne, na co musisz uważać, to obszar przejściowy - jeśli masz wysokie drzewa lub szczyt górski, wierzchołek obiektu (ów) może stać się zbyt ciemny dla sceny.
Od czasu do czasu będziesz mieć możliwość nadania sylwetki elementowi (elementom) pierwszego planu. W takich sytuacjach usunięcie filtra GND lub odwrócenie go w celu przyciemnienia pierwszego planu może w rzeczywistości przynieść jeszcze lepsze i bardziej wciągające rezultaty!
4) Długość ekspozycji
Jeśli na pierwszym planie masz ruchomą wodę, kuszące może być użycie bardzo długich czasów naświetlania, aby uzyskać gładki, „jedwabisty” wygląd. Jednak chmury często poruszają się bardzo szybko, zwłaszcza gdy są bardzo niskie, więc długie ekspozycje mogą całkowicie zrujnować obrazy, usuwając z chmur wszelkie kształty i formy. Jeśli taki jest Twój zamiar i próbujesz uchwycić surrealistyczne niebo, zrób to jak najbardziej. Jeśli jednak chcesz wydobyć chmury jako osobne elementy, najlepiej zastosować krótsze czasy naświetlania. Nie ma magicznego wzoru na czas otwarcia migawki, ponieważ wszystko zależy od tego, co próbujesz zrobić i jak ciemna jest scena, więc zrób zdjęcie i powiększ widok, aby zobaczyć, czy rozmazujesz chmury, czy nie. Oczywiście, jeśli masz do czynienia ze słabym oświetleniem i długimi czasami naświetlania, będziesz musiał użyć statywu.
Jeśli nie masz pewności co do właściwej ekspozycji, inną wskazówką jest wspornik ujęć. Ujęcie trzech nawiasów w odstępie jednego punktu może potencjalnie dać więcej opcji podczas przetwarzania końcowego, nawet przy użyciu stopniowanego filtra o neutralnej gęstości.
5) Skład
Co jakiś czas chmury tworzą się w taki sposób, że same mogą wyglądać ciekawie i angażująco. Jednak pomimo pokusy uchwycenia samych chmur, zachęcam do włączenia elementów pierwszego planu do sceny. Chociaż chmury z pewnością mogą być kluczowym elementem sceny, często zamiast tego lepiej służą jako backgrops. Zwykle patrzę na nie jak na „wypełniacze” nieba, więc zanim zacznę je uchwycić w pojedynkę, często rozglądam się i staram się zawrzeć w nich coś interesującego. A jeśli nie masz absolutnie nic wokół siebie i patrzysz na puste pole, nawet włączenie bardzo małej części tego pola często robi różnicę i nadaje scenie skalę.
Kiedy chmury są niejednolite i rozdzielone, ważne jest, aby odpowiednio skadrować ujęcie, aby niczego nie odrąbać. Jeśli jest duża plama chmur, spróbuj dopasować ją do sceny bez jej przecinania - pomniejsz lub cofnij się, jeśli to konieczne. Zawsze też polecam naszym czytelnikom i uczestnikom warsztatów, aby nadali scenie trochę „oddechu”. Staraj się nie umieszczać tych niejednolitych chmur zbyt blisko krawędzi kadru.
Niezależnie od tego, czy fotografujesz chmury samodzielnie, czy też włączasz chmury do kompozycji podczas fotografowania krajobrazów, nie zapomnij o podstawowych zasadach kompozycji. Zasada trójpodziału, linie wiodące, symetria itp. Mogą odgrywać ogromną rolę w wpływie na ogólny wygląd obrazu. Jeśli chmury wyglądają pięknie i kolorowo, możesz uczynić je głównym elementem sceny i zająć 2/3 kadrowania lub więcej. Jeśli są to tylko niejednolite chmury, które dodają się do sceny, zmniejsz ich obecność do nie więcej niż 1/3 kadru i użyj ich jako „wypełniaczy”.
Jeśli zmagasz się z kompozycją i potrzebujesz pomocy, Romanas napisał już kilka świetnych artykułów o kompozycji dla początkujących.
6) Przetwarzanie końcowe
Fotografowanie chmur nie kończy się za pomocą aparatu - możesz sprawić, że chmury będą wyglądać znacznie bardziej dramatycznie, jeśli chcesz poświęcić trochę czasu na obróbkę zdjęć. Jeśli starasz się, aby Twoje zdjęcia chmur / krajobrazu wyglądały bardziej interesująco, prawdopodobnie potrzebujesz pomocy w obróbce końcowej! Chociaż istnieje wiele sposobów uwydatnienia chmur na zdjęciach, pokażę Ci najszybszą metodę zwiększenia dramaturgii sceny i sprawienia, by chmury „popłynęły” w Lightroomie.
Przejdźmy przez krótkie kroki ulepszania zdjęcia za pomocą chmur w Lightroomie. Oto obraz RAW „przed”, który zaimportowałem do Ligthroom:
Jak widać, obraz wygląda dość płasko. Cień koloru jest w chmurach i jest jakaś definicja, ale nie wystarczająca, aby wywrzeć wpływ. Spójrz teraz, co udało mi się zrobić w Lightroomie za pomocą kilku kliknięć:
Teraz jest znacznie więcej definicji, kolorów i kontrastu, dzięki czemu scena wydaje się bardziej żywa. Najlepsze jest to, że wprowadzenie tych zmian zajęło mi tylko minutę! Wszystko, co musiałem zrobić, to upuścić stopniowany filtr w Lightroomie, a następnie dodać do chmur kontrast, klarowność i nasycenie. Kluczowym elementem jest tutaj ustawienie „Przejrzystość” - to właśnie ono skutecznie wydobywa chmury z nieba i sprawia, że wydają się oddzielone. Jak widać, dodałem również Clarity do ogólnego obrazu, aby inne części sceny (jezioro) również były oddzielone. Zachowaj ostrożność podczas eksperymentowania z ustawieniem Przejrzystość - może tworzyć aureole wokół budynków, szczytów gór i innych obiektów, więc w takich sytuacjach najlepiej będzie użyć pędzla dopasowania i zamaskować tylko niebo chmurami.
Wreszcie, przełączenie się na profile aparatu „Standard” lub „Krajobraz” może mieć ogromne znaczenie, jak wyjaśniono w moim artykule na temat uzyskiwania dokładnych kolorów firmy Nikon lub Canon w programie Lightroom. Czasami, jeśli chmury wydają się zbyt jasne, po prostu zmniejszenie ekspozycji o około jedną stopkę w stopniowanych ustawieniach filtra może zrobić ogromną różnicę! Oto zrzut ekranu z Lightroom, pokazujący powyższe zmiany:
Jeśli zmagasz się z bardziej niebieskim niebem, zapoznaj się z tym samouczkiem, jak to zrobić. Po prostu uważaj na używanie błękitu na chmurach - najlepiej użyć pędzla dostosowującego Lightrooma i nałożyć efekt na samo niebo. Możesz również zapoznać się z moim samouczkiem dotyczącym przetwarzania zdjęć krajobrazu, aby uzyskać więcej wskazówek na temat przetwarzania zdjęć w programie Lightroom.
A jeśli chcesz przenieść to na wyższy poziom, zachęcam do wypróbowania Google Nik Collection, w szczególności oprogramowania „Viveza”, którego można używać do selektywnego dodawania „struktury” do chmur, dzięki czemu wyglądają o wiele bardziej wyraziście.