Mój nowy ulubiony obiektyw: Fujinon 35mm f1.4 R

Zanim przesiadłem się na Fujifilm, byłem użytkownikiem Canon EOS. Moim ulubionym aparatem był EOS 5D Mark II, a moim ulubionym obiektywem 85 mm f / 1.8. Podobał mi się ten obiektyw, ponieważ był idealny do portretów i zbliżeń ujawniających szczegóły.

Kiedy przeszedłem na Fujifilm, spodziewałem się, że obiektyw Fujinon 56mm f / 1.2, najbliższy (w aparacie z matrycą APS-C) odpowiednik 85 mm, stanie się moim nowym faworytem. To świetny obiektyw, zwłaszcza do portretów. Ale, ku mojemu zaskoczeniu, skromny obiektyw 35 mm f / 1,4, dołączony do X-Pro 1, stał się moim nowym ulubionym.

Na początku byłem trochę zdziwiony, dlaczego. Mając firmę Canon posiadałem obiektyw 50 mm i chociaż próbowałem go wykorzystać w praktyce, rzadko się z niego korzystałem. To był bardziej eksperymentalny obiektyw - użyłem go z tubusami i odwrócony do eksperymentalnych zbliżeń i makrofotografii. Czasami używałem go podczas fotografowania, ale zawsze preferowałem 85 mm (krótki teleobiektyw) lub szerokokątny.

Więc co się stało z obiektywem 35 mm f / 1,4 (który ma ten sam kąt widzenia i jest zwykłym obiektywem do aparatu APS-C)? Myślę, że wydarzyło się wiele rzeczy.

35 mm pasuje do X-T1, aparat, którego używam przez większość czasu, bardzo dobrze. Aparat jest dobrze wyważony i wystarczająco lekki, aby nosić go przez cały dzień.
Ta kombinacja aparatu i obiektywu jest idealna do robienia szczerych zdjęć ludzi, bez bycia zbyt daleko (tracąc poczucie intymności i bliskości) lub konieczności podchodzenia zbyt blisko, aby wypełnić kadr (gdzie byłbym wystarczająco blisko, aby przeszkadzać ludziom). Ludzie mogą mnie z tym zauważyć, ale nie wydają się być tym zmartwieni.
To idealna ogniskowa do portretów środowiskowych. Często używałem tego obiektywu 35 mm podczas niedawnej podróży do Chin, gdzie świetnie się bawiłem fotografując ludzi. Pozwala mi to uchwycić scenę z ludźmi, nie ujawniając zbyt wiele (zawsze zagrożenie w przypadku obiektywów szerokokątnych) lub zbyt mało (co może się zdarzyć w przypadku krótkich teleobiektywów).

Te dwa zdjęcia są świetnymi przykładami.

Inną rzeczą, którą lubię w obiektywie 35 mm, jest to, że ustawia ostrość dość blisko obiektu, co pozwala mi zbliżyć się w celu wykonania szczegółowych ujęć bez konieczności używania obiektywu do zbliżeń lub pierścieni pośrednich. Obiektyw 85 mm, którego użyłem w moim aparacie Canon nie ustawiał ostrości tak dokładnie i musiałem użyć z nim obiektywu do zbliżeń 500D (filtru) do fotografowania z bliska. Oto przykład.

Jedną z zalet systemu aparatów bezlusterkowych z matrycą APS-C jest to, że obiektywy są mniejsze i lżejsze niż te przeznaczone do systemów aparatów z modelami pełnoklatkowymi. Obiektyw 35 mm jest mały (ma tylko 55 mm długości) i lekki (waży tylko 187 gramów, 6,5 uncji). Porównaj te wymiary z obiektywem 35 mm f / 1,4 wykonanym dla aparatu pełnoklatkowego, a zobaczysz, o co mi chodzi (obiektyw 35 mm f / 1,4 firmy Canon to 20,46 uncji, czyli 580 gramów).

Ta szeroka przysłona jest bardzo przydatna podczas fotografowania w słabym świetle lub jeśli chcesz użyć szerokiej przysłony, aby uzyskać kreatywny efekt. Ten obiektyw daje mi to, co najlepsze z dwóch światów - mały rozmiar i szeroki otwór przysłony. To zdjęcie, zrobione przy f / 1.4, ISO 6400, pokazuje, jak przydatna jest szeroka przysłona w słabym świetle.

Kolejną zaletą tego obiektywu jest to, że mogę robić zdjęcia, na które nie ma wpływu zbieżność pionów. Przy szerokich, nawet umiarkowanych kątach, każde lekkie przechylenie aparatu powoduje zbieżność pionów. Pionowe linie są raczej krzywe niż proste. Niekoniecznie jest to zła rzecz, ale czasami wolę prostoliniowość i porządek narzucony przez obiektyw 35 mm. To szczere zdjęcie pokazuje, o co chodzi - obiektywem 35 mm łatwo było skadrować zdjęcie i upewnić się, że słupek (i inne pionowe) były proste.

Ogniskowa sprawdza się również bardzo dobrze, gdy fotografuję w formacie kwadratowym. W wynikach jest coś magicznego i ostatnio często go do tego używam. Oto zdjęcie, które ostatnio zrobiłem w Hiszpanii.