W tym szczegółowym przeglądzie pola przyjrzymy się nowemu szerokokątnemu obiektywowi Nikon DX firmy Nikon 10-20 mm f / 4,5 - f / 5,6 AF-P ED VR, który został wprowadzony na rynek w czerwcu 2017 r. Ten obiektyw został ogłoszony wśród dwóch innych profesjonalnych obiektywów szerokokątnych (FX Nikkor Fisheye 8-15 mm i FX Prime Nikkor 28 mm f / 1,4). Podczas gdy ci więksi bracia wzbudzili wiele oczekiwań wobec strzelców pełnoklatkowych, plastikowy obiektyw podstawowy 10-20 mm DX dla początkujących nie wzbudził prawie żadnych emocji. W tej recenzji pokażę, że obiektyw ten zasługuje na uwagę zarówno amatorów, jak i półprofesjonalistów.
10-20 mm to jeden z trzech istniejących obiektywów DX z nowym skrótem AF-P, obok Nikkor 18-55 mm i niedawno sprawdzonego teleobiektywu zmiennoogniskowego Nikkor 700-300 mm. Latem 2017 roku firma Nikon wprowadziła również pierwszy teleobiektyw zmiennoogniskowy FX AF-P 70-300 mm. AF-P to nowa technologia - pulsacyjno-krokowy silnik ustawiający ostrość. Nowe obiektywy ze skrótem AF-P szybko zyskały dobrą opinię wśród recenzentów i fotografów ze względu na szybkie ustawianie ostrości, niską wagę, a jednocześnie bardzo dobre parametry optyczne. Czy ta formuła odnosi się również do nowego obiektywu szerokokątnego?
Zgodność
Ważna uwaga: linia AF-P jest kompatybilna tylko z najnowszymi korpusami lustrzanek cyfrowych firmy Nikon. Oznacza to, że liczba kamer współpracujących z obiektywem jest ograniczona.
Tak określa to firma Nikon USA, grupując aparaty w trzy podzbiory:
- W pełni kompatybilne modele. Nawet w przypadku zgodnych aparatów może być wymagana aktualizacja oprogramowania układowego *. W pełni kompatybilne modele: D7500, D5600, D5500, D5300 *, D3400, D3300 *, D500 i nowsze modele
- Kompatybilne modele z ograniczonymi funkcjami: seria D5, D810, Df, D750, D7200, D7100, D5200, seria Nikon 1 z FT1
- Niezgodne modele: seria D4, seria D3, seria D2, seria D1, seria D800, D700, D610, D600, seria D300, D200, D100, D7000, D5100, D5000, D90, D80, seria D70, D3200, D3100, D3000, Serie D60, D50, D40, kamery filmowe
Testowałem ten obiektyw na korpusach lustrzanek cyfrowych Nikon D5300, D7100 i D750 - wszystkie działały świetnie, poza tym, że z D7100 i D750 nie udało mi się wyłączyć funkcji VR (więcej poniżej).
Testowałem również ten obiektyw na mojej starszej lustrzance cyfrowej Nikon D7000 (przedstawionej przez firmę Nikon jako model niezgodny) i rzeczywiście nie działa. Ponieważ ogniskowanie jest w pełni elektroniczne, nie można nawet używać ręcznego ustawiania ostrości. Obraz w wizjerze pozostaje rozmazany przez cały czas, niezależnie od tego, jak przekręcisz pierścień ostrości. Trzymaj się z dala od tego obiektywu, gdy masz już stary korpus i planujesz go trzymać.
Obsługa i funkcje obiektywu
Nowy Nikon Nikkor 10–20 mm jest super mały i super lekki. Waży zaledwie 230 gramów! Musisz wziąć ten obiektyw w swoje ręce, aby w to uwierzyć. Widząc to po raz pierwszy, pomyślałem, że to raczej jakiś obiektyw CX (system bezlusterkowy Nikona 1) - ale nie, to rzeczywiście obiektyw DX (który również działa szokująco dobrze na korpusie FX).
Nikonowi udało się znacznie zmniejszyć rozmiar wszystkich nowych obiektywów AF-P, częściowo pomijając przełączniki włączania / wyłączania AF-A / M, AF-M i VR. W porównaniu do swojego głównego poprzednika - Nikkora 10-24 mm AF-S (obiektyw bez VR) - ten nowy mały obiektyw ma bardziej ograniczony zakres 10-20 mm (współczynnik powiększenia 2x w porównaniu do poprzedniego współczynnika 2,4x). Pod względem odpowiednika formatu 35 mm odpowiada to 15-30 mm. Uważam, że poprzednia seria 2,4x jest bardziej praktyczna. Ale nawet jeśli różnica 4 mm na obiektywach szerokokątnych jest zauważalna, mogę żyć z takim kompromisem, jeśli zaletą jest znacznie mniejsza waga i rozmiar. I właśnie tam świeci ten obiektyw. Jeśli chodzi o brakujące 4 mm: wraz ze stale rosnącą gęstością pikseli w lustrzankach cyfrowych, lekkie przycinanie może nadrobić krótszy zakres ogniskowych przy zbliżeniu.
Zdecydowanie największą częścią obiektywu jest przedni gwint filtra 72 mm. Porusza się przy zbliżaniu o około 10mm. Podobnie jak w starszej wersji 10-24 mm, najkrótszy tubus obiektywu ma około 15 mm. Przy zbliżaniu na oba końce rośnie. Obiektyw ma około 73 mm długości. Reszta korpusu obiektywu ma tylko około 58 mm szerokości, mniej więcej tego samego rozmiaru co zestaw z wysuwanym przyciskiem 18-55 mm AF-P.
Tuż za wysuniętą przednią soczewką znajduje się cienki pierścień do manualnego ustawiania ostrości, który może być używany zarówno w trybie autofokusa (AF), jak i manualnego (MF). Do przełączania tych trybów należy użyć wewnętrznego menu lustrzanki cyfrowej, nie ma tam mechanicznego przycisku / przełącznika.
Ten obiektyw umożliwia pominięcie autofokusa przez proste obrócenie pierścienia ostrości - w dowolnym momencie. Uważam to za bardzo przydatne i praktyczne. Pierścień zmiany ogniskowej jest wystarczająco szeroki i łatwy w obsłudze, posiada podpisane oznaczenia 10, 12, 14, 16 i 20 mm. Biorąc pod uwagę ograniczone powiększenie 2x, nie potrzeba wiele ruchu, aby powiększyć od 10 mm do 20 mm. Nic dziwnego, że obiektyw ma tylko plastikową obudowę. Dla mnie to żaden problem. Biorąc pod uwagę, jak mały i lekki jest obiektyw, metalowa tuba byłaby przesadą.
Jest 14 elementów w 11 grupach, w tym 3 elementy asferyczne. To, jak Nikonowi udało się umieścić wszystkie szklane elementy, w tym redukcję VR, w tak malutkim korpusie, jest dla mnie zagadką. Membrana składa się z 7 zaokrąglonych łopatek. Zobacz, co się z tym wiąże w rozdziale „Pochodnia i obsługa przedniego światła”. Do obiektywu dołączona jest bagnetowa osłona przeciwsłoneczna HB-81 (w cenie).
Ponieważ jest to obiektyw o zmiennej aperturze, jego ogniskowa zmienia się w miarę powiększania z f / 4,5 do f / 5,6 na długim końcu:
- 10 mm - f / 4,5
- 11 mm - f / 4,8
- 13 mm - f / 5
- 15 mm - f / 5,3
- 18,5 mm - f / 5,6
W porównaniu z poprzednim szerokokątnym obiektywem DX 10-24 mm AF-S G i jeszcze starszym DX 12-24 mm AF-S G, ta nowa wersja oferuje wolniejszy otwór przysłony na szerokim końcu (f / 4,5 zamiast f / 3,5). W przypadku fotografii krajobrazowej nie ma to większego znaczenia. Jedyna zauważalna różnica wynosząca 0,7 EV może dotyczyć fotografii w pomieszczeniach lub astrofotografii, ale tutaj żaden z obiektywów DX Nikon nie sprawdzi się dobrze.
W żadnym wypadku nie jest to obiektyw odporny na warunki atmosferyczne - należy unikać fotografowania podczas ulewnego deszczu i przy dużym zapyleniu. Z drugiej strony kręciłem dwa tygodnie na Wyspach Kanaryjskich, gdzie okres wietrznej pogody przyniósł z Sahary dużo piasku i nie obserwuję, żeby jakikolwiek pył / piasek dostawał się do obiektywu.
Nikon 10-20 mm AF-P to lekki i dzięki temu ultraprzenośny szerokokątny obiektyw zmiennoogniskowy. Ładnie współgra z podstawowymi lustrzankami cyfrowymi z czujnikami upraw (format DX), takimi jak D3400 lub D5600, a także z cięższymi półprofesjonalnymi korpusami, takimi jak D7500 lub D500.
Skup się na szybkości i dokładności akwizycji
Obiektywy NIKKOR z serii „P” firmy Nikon wykorzystują silniki krokowe, aby „ustawiać ostrość płynniej i ciszej niż w poprzednich systemach napędowych. Ten cichy napęd sprawia, że obiektywy idealnie nadają się do nagrywania filmów ”. (cytat z komunikatu prasowego Nikon).
Rzeczywiście, rzeczywiste doświadczenia związane z fotografowaniem pokazują, że ten obiektyw ustawia ostrość cicho, dokładnie i niezawodnie. W mojej ostatniej recenzji pochwaliłem już telezoom DX 70-300 za szybkie i ciche możliwości ogniskowania nowego silnika krokowego AF-P. Brat szerokokątny jest tylko odrobinę wolniejszy, ale w przeciwieństwie do teleobiektywu w szerokokątnym zakresie ogniskowych prędkość nie jest tak istotna. Ten obiektyw skupia się około 30% szybciej niż starszy obiektyw 10-24 mm. Ustawianie ostrości w słabym świetle z D5300 również nie stanowiło problemu.
Sterowanie ręczne to dobra funkcja na wypadek fotografowania w trudnych warunkach, gdy obiektyw poluje. Możesz wtedy pomóc soczewce „znaleźć” właściwy zakres i sprawić, by skupił się. Ale to nic nowego, ręczna regulacja nie została zastosowana w większości najnowszych obiektywów Nikkkor - z wyjątkiem najtańszego. Nikon 10-20 mm AF-P umożliwia maksymalne powiększenie 0,17x przy najbliższej odległości ogniskowania 0,22 m, czyli 0,8 stopy.
Choć należało tylko pochwalić Nikona za zaprojektowanie szybszego i cicho skupiającego obiektywu, zdałem sobie jednak sprawę, że w połączeniu z brakującym przełącznikiem na obiektywie, przeżyłem kilka frustrujących momentów. Podczas fotografowania podstawowym korpusem D5300 często musiałem wybierać ręczne ustawianie ostrości (w ustawieniu korpusu aparatu) podczas wykonywania niektórych panoram. Po pierwsze, zrobienie tego menu w aparacie trwa dłużej (nie lekceważ, jak ważne może to być w niektórych momentach). Co więcej, wielokrotnie zapominałem o przywróceniu pierwotnego ustawienia (wracając do normalnego autofokusa), w wyniku czego otrzymałem kilka nieostrych zdjęć.
Oczywiście moja wina, ale chcę tylko podkreślić, że z obiektywami AF-P łatwiej o tym zapomnieć. Szybsze i bezszumowe ustawianie ostrości ma też swoje wady. Łatwo można stracić nawyk kontrolowania przejmowania ostrości przez krótki, ale widoczny i słyszalny proces zmiany ostrości. Obiektywy AF-P są pod tym względem inne i tak naprawdę nie zauważasz, kiedy uzyskał właściwą ostrość, tak jak w przypadku starszych obiektywów. Dlatego po prostu zwróć uwagę na inne wskaźniki (takie jak dozwolony dźwięk aparatu lub okrągłe pokrętło w wizjerze). Zresztą, gdybym mógł, żałuję, że nie mam wersji z obydwoma przełącznikami AF-S / AF-M.