„Dlaczego moje zdjęcia są rozmyte?”
To częste pytanie, na które nie ma łatwej odpowiedzi. Prawda jest taka, że rozmyte zdjęcia są spowodowane wieloma czynnikami - więc jeśli Twoje zdjęcia są rozmyte, często trudno jest dokładnie określić problem.
Dlatego napisałem ten artykuł. Wymienię 10 głównych powodów, dla których uzyskujesz rozmazane zdjęcia. Chcę, żebyś dokładnie przejrzał tę listę. Sprawdź, czy któryś z powodów się wyróżnia.
A następnie wprowadź niezbędne zmiany!
Istnieje prawdopodobieństwo, że jeśli rozwiążesz ten problem, w mgnieniu oka uzyskasz ostre zdjęcia.
Przejdźmy od razu, zaczynając od największego powodu, dla którego Twoje zdjęcia są rozmyte:
1. Czas otwarcia migawki jest za długi
Zbyt długi czas otwarcia migawki jest głównym winowajcą nieostrych zdjęć.
Możesz pomyśleć, że możesz pozostać nieruchomo przez pół sekundy, ale zapewniam cię, że jest bardzo niewielu ludzi na świecie, którzy to potrafią.
W rzeczywistości większość ludzi może trzymać aparat tylko w zakresie od 1 / 160s do 1 / 80s (choć może się to zmieniać w zależności od ogniskowej obiektywu, a także rozmiaru, technologii obiektywu i poziomu powiększenie).
Trzymając aparat w ręce, pamiętaj o tej praktycznej zasadzie, aby uniknąć rozmycia spowodowanego drganiami aparatu:
Twój czas otwarcia migawki powinien być odwrotnością ogniskowej obiektywu.
Jeśli więc używasz obiektywu 60 mm, czas otwarcia migawki powinien wynosić 1/60 s lub krótszy. W przypadku obiektywu 200 mm użyj co najmniej 1/200 s. W przypadku obiektywu 400 mm użyj co najmniej 1 / 400s.
(Im dłuższy obiektyw, tym większe są drgania aparatu, więc teleobiektywy wymagają znacznie krótszych czasów otwarcia migawki).
Niektóre obiektywy i aparaty mają wbudowaną technologię stabilizacji obrazu. Teraz stabilizacja obrazu zwykle pozwala spowolnić minimalny czas otwarcia migawki o około 3-5 stopni, dzięki czemu można trzymać obiektyw 60 mm poza zakresem 1/8 s. Ale zawsze należy zachować ostrożność i dla pewności wykonywać dodatkowe zdjęcia.
Jaki jest Twój minimalny czas otwarcia migawki?
Oprócz zasady wzajemności ważne jest, aby znać swój własny minimalny czas otwarcia migawki.
Widzisz, wszyscy trochę się trzęsimy, ale niektórzy z nas trzęsą się bardziej niż inni. Dlatego dobrze jest wiedzieć, w którym momencie drgania aparatu stają się dla Ciebie problemem.
Spróbuj tego ćwiczenia:
Przełącz aparat w tryb preselekcji migawki i zrób zdjęcie z prędkością 1/500 s. Następnie zmniejsz czas otwarcia migawki i zrób kolejne zdjęcie. Kontynuuj, aż zejdziesz do 1 sekundy, a następnie wyświetl obrazy na komputerze. Zadaj sobie pytanie: kiedy rozmycie staje się problemem? Osobiście rzadko spadam poniżej 1/125, jeśli trzymam aparat w ręku.
2. Nie używanie statywu
Jeśli doświadczasz drgań aparatu i nie możesz użyć krótszego czasu otwarcia migawki (ze względu na słabe oświetlenie) lub nie chcesz używać krótszego czasu otwarcia migawki (ponieważ celowo próbujesz zamazać coś w ramka), musisz ustabilizować aparat w inny sposób.
I bardzo polecam używanie statywu. Utrzyma aparat całkowicie stabilnie, nawet po ustawieniu ekspozycji na sekundę lub dłużej. Jeśli statyw jest zbyt niewygodny, rozważ monopod, który jest bardziej kompaktową i elastyczną opcją.
Ponadto, gdy używasz statywu, stabilizacja obrazu nie jest konieczna, a nawet może przynieść efekt przeciwny do zamierzonego, dlatego warto przyzwyczaić się do wyłączania jakiejkolwiek stabilizacji obrazu po umieszczeniu aparatu na statywie.
3. Zła technika trzymania kamery
Aby uzyskać najlepszą stabilność, przećwicz oficjalne stanowisko fotografa:
Stań z lekko rozstawionymi stopami, jedną pochyloną do przodu i mocno osadzoną, aby ustabilizować ciało od prawej do lewej iz powrotem do przodu. Podtrzymaj aparat lewą ręką, trzymając obiektyw od spodu, a prawą ręką złap za uchwyt i delikatnie naciśnij przycisk migawki. Przyciśnij łokcie mocno do klatki piersiowej i korzystaj z wizjera zamiast ekranu podglądu na żywo (trzymanie aparatu przy twarzy pomoże utrzymać go stabilnie).
Niektórzy fotografowie posuwają się nawet do tego, że słuchają ich oddechu i bicia serca, starając się strzelać między oddechami i uderzeniami, aby uzyskać maksymalną stabilność.
4. Otwór jest zbyt szeroki
Rozmiar apertury określa głębię ostrości, czyli to, jaka część obrazu jest ostra. Ma to bezpośredni wpływ na ostrość zdjęcia.
Gdy obiektyw znajdzie ostrość, blokuje się na określonej odległości, znanej jako płaszczyzna ostrości. Więc jeśli skupisz się na, powiedzmy, 15 stóp, wszystko 15 stóp od aparatu będzie miało maksymalną ostrość, a wszystko przed lub za tą płaszczyzną zacznie się rozmywać. Siła tego efektu rozmycia - to znaczy szybkość, z jaką spada ostrość - zależy od przysłony.
Jeśli używasz szerokiej przysłony, takiej jak f / 2.8, głębia ostrości będzie bardzo płytka. Efekt ten jest wzmocniony przez dłuższe soczewki o ogniskowej. Jeśli więc używasz teleobiektywu i przysłony f / 2.8, obraz może być tylko cienki jak brzytwa, który jest ostry. Ale jeśli użyjesz małej przysłony, takiej jak f / 11 lub f / 18, głębia ostrości będzie większa. Większa część obrazu będzie ostra.
Wybór odpowiedniej przysłony zależy od typu obrazu, który chcesz utworzyć. Ale jeśli chcesz, aby wszystko w kadrze było tak ostre, jak to tylko możliwe, spróbuj użyć małej przysłony (wytwarzanej przez większą liczbę f, na przykład f / 11 lub f / 22).
Zwróć uwagę, że mały otwór przysłony wpuszcza mniej światła, więc do kompensacji będziesz musiał użyć dłuższego czasu otwarcia migawki. Zobacz pierwszy problem na tej liście!
5. Nie używam autofokusa
Obecnie aparaty fotograficzne są wyrafinowane. Więc pozwól im robić to, w czym są dobrzy! Aparaty doskonale radzą sobie z ustawieniem ostrości, zarówno w przypadku obiektów nieruchomych, jak i obiektów w ruchu.
Czy autofokus jest doskonały? Nie, a w dalszej części tego artykułu omówię kilka razy, kiedy ręczne ustawianie ostrości jest rzeczywiście pomocne. Ale ogólnie rzecz biorąc, autofokus jest drogą do zrobienia.
6. Nie skupiając się we właściwym miejscu
Nawet jeśli używasz doskonałej techniki trzymania się za rękę lub solidnego statywu, jeśli ustawiasz ostrość w niewłaściwym miejscu, i tak skończysz na rozmazanych obrazach.
Ostrożne ustawianie ostrości jest szczególnie ważne w przypadku korzystania z szerokiej przysłony (ponieważ uzyskasz głębię ostrości niezwykle cienką!). Niewielkie błędne obliczenie ostrości może całkowicie wyrzucić obiekt z płaszczyzny ogniskowej lub dać obiekt z idealnie ostrymi płatkami uszu i rozmytymi oczami.
Fotografowie często pozostawiają swoje aparaty ustawione na automatyczny tryb pola AF - taki, który mówi aparatowi, aby automatycznie decydował, która część zdjęcia powinna być ostra. W większości przypadków nowoczesne aparaty radzą sobie w tym całkiem nieźle, szczególnie jeśli obiekt jest dobrze widoczny w kadrze. Jednak przy bardziej złożonych kompozycjach aparat może się pomylić i spróbować skupić się na niewłaściwej rzeczy. Aby samodzielnie określić ogniskową, przełącz się na jednopunktowy tryb pola AF.
Kiedy spojrzysz przez wizjer, powinieneś zobaczyć szereg małych kropek lub kwadratów ułożonych na wyświetlaczu, na przykład:
To są punkty ostrości, które pokazują, gdzie w kadrze aparat może zablokować ostrość. W trybach jednopunktowego pola AF możesz użyć panelu kierunkowego aparatu, aby wybrać jedną z tych kropek, a aparat zawsze ustawi ostrość na ten punkt (i ten punkt sam).
Zwróć uwagę, że aby nakazać aparatowi ustawienie ostrości, normalnie należy wcisnąć spust migawki do połowy przed naciśnięciem go do końca, aby wykonać zdjęcie. Działa to całkiem nieźle, ale aparaty mogą być zbyt czułe - jeśli naciśniesz zbyt lekko, przycisk może nie zostać wciśnięty i spróbować ponownie ustawić ostrość po znalezieniu punktu ostrości. Jeśli naciśniesz zbyt mocno, możesz zrobić zdjęcie, zanim ostrość będzie gotowa. A jeśli robisz kilka zdjęć pod rząd, aparat może próbować ponownie ustawić ostrość przed każdym zdjęciem. Z tych powodów niektórzy fotografowie zdecydowanie zalecają ustawianie ostrości za pomocą przycisku wstecz.
7. Używanie nieprawidłowego trybu autofokusa
Większość aparatów oferuje trzy główne tryby autofokusa. Powinieneś przełączać się między tymi trybami za każdym razem, gdy masz do czynienia z nową sytuacją strzelecką; w przeciwnym razie na pewno przegapisz ujęcia, które normalnie można by wykonać.
Pojedynczy autofokus, zwany AF-S lub One-Shot AF, jest przeznaczony do fotografowania nieruchomych obiektów.
Ciągły autofokus, zwany AF-C lub AI Servo AF, został zaprojektowany do śledzenia ruchu w kadrze, dzięki czemu działa najlepiej, gdy obiekt jest w ruchu.
Wreszcie jest tryb automatyczny, zwany AF-A lub AI Focus AF. Jest to prawdopodobnie domyślne ustawienie aparatu. Odczytuje scenę i określa, którego z dwóch pierwszych trybów ma używać.
8. Brak ręcznego ustawiania ostrości
Chociaż jestem wielkim zwolennikiem autofokusa, jest jeden szczególny przypadek, kiedy ręczne ustawianie ostrości przydaje się:
Gdy aparat znajduje się na statywie i używasz szerokiej przysłony, aby uzyskać bardzo małą głębię ostrości.
Jeśli chcesz mieć pewność, że najważniejsza rzecz w Twoim kadrze jest ostra, przełącz na ręczne ustawianie ostrości. Następnie użyj funkcji powiększenia LCD, aby powiększyć obraz 5x lub 10x. I dokonaj drobnych korekt ostrości, aż uzyskasz odpowiednią ostrość.
Możesz także spróbować ręcznego ustawiania ostrości podczas fotografowania obiektów z bliska (np. Płatków kwiatów) lub podczas fotografowania krajobrazów w ciemności.
9. Na obiektywie lub przed nim znajdują się śmieci
Duży rozmaz na soczewce wpłynie na wyrazistość obrazu.
A jeśli przed obiektywem umieścisz tani filtr z tworzywa sztucznego, pogorszy się również jakość obrazu.
Dlatego upewnij się, że obiektyw jest czysty. I upewnij się, że wszystkie filtry są wysokiej jakości. Jeśli zawsze robisz zdjęcia z filtrem UV, a zdjęcia są rozmazane, spróbuj zrobić kilka zdjęć bez filtra, aby sprawdzić, czy jakość szkła ma negatywny wpływ na zdjęcia.
10. Słaba jakość soczewek
Początkujący uwielbiają obwiniać swoje niewyraźne zdjęcia o ich optykę, chociaż zły obiektyw rzadko jest problemem.
To powiedziawszy, jakość soczewek może mieć znaczenie, a czasami można znaleźć soczewki, które są naprawdę miękkie. Niektóre soczewki mogą być ostre w środku, ale mogą być rozmyte w rogach i na krawędziach obrazu lub ostre na niektórych aperturach, ale lekko rozmyte na innych. Każdy obiektyw ma unikalny charakter, który może, ale nie musi być przydatny w rodzaju wykonywanej pracy.
Warto również zauważyć, że każdy obiektyw ma „słodki punkt” - określoną przysłonę, przy której działa najlepiej. Zwykle jest to środek zakresu przysłony, około f / 8 lub f / 11.
Obiektywy o stałej ogniskowej są zwykle najostrzejsze, chociaż nie zawsze wygodnie jest nosić ze sobą dwa lub trzy obiektywy zamiast jednego, uniwersalnego obiektywu zmiennoogniskowego.
Błędy powodujące zamazane obrazy: ostatnie słowa
Cóż, to wszystko:
10 najczęstszych przyczyn rozmycia zdjęć.
Jeśli zmagałeś się z rozmytymi zdjęciami, miejmy nadzieję, że znasz (lub przynajmniej możesz się domyślić) sprawcę! Możesz też wprowadzić poprawki, aby uzyskać ostry wygląd.
Teraz do ciebie:
Twoje zdjęcia są rozmyte? Czy wiesz, dlaczego? Które z tych błędów popełniałeś? Podziel się swoimi przemyśleniami w komentarzach poniżej!