Ugryzł cię błąd fotografii - to nie jest prawdziwy owad, ale wiesz, o co mi chodzi.
Po tym, jak sprzedawca wyrwał ci ciężko zarobione pieniądze z twoich rąk, przyniosłeś do domu tę kusząco wyglądającą lustrzankę cyfrową, a twoi przyjaciele spojrzeli na nią, jakby była niebezpiecznym obcym urządzeniem, pytając, co właściwie robią te wszystkie przyciski, pokrętła i przełączniki.
W tamtym czasie tak naprawdę nie wiedziałeś, co zrobili, ale wiedziałeś, że kiedy już to zrozumiesz, jakąś tajemniczą kombinację klikających pokręteł, naciskania przycisków i przekręcanych pierścieni na tej soczewce, zamierzałeś wywołać coś znokautującego. zdjęcia.
Od tamtej pory spędziłeś eony swojego życia, kiedy już nigdy nie wrócisz, czytając i badając Digital Photography School i podkreślając soczyste fragmenty w instrukcji obsługi aparatu (ta ostatnia część może nie być prawdą). I zgadnij co? To się opłaciło!
Teraz wiesz, jak przysłona wpływa na głębię ostrości, jak używać czasu otwarcia migawki do zamrożenia lub rozmycia ruchu i że kiedyś tajemniczy akronim, ISO, w końcu coś dla Ciebie znaczy. Patrząc wstecz, teraz rozumiesz, jak to jest być początkującym, a samo uświadomienie sobie tego wyniosło cię na nowy poziom.
Co teraz? Otrzymujesz kilka ujęć, z których jesteś dumny, masz dość solidną wiedzę na temat podstaw i jesteś gotowy, aby przejść na wyższy poziom. Jesteś gotowy, aby nauczyć się nowych technik, wyjść z trybu przetrwania i wyjść na zewnątrz i fotografować z zamiarem.
Przyjrzyjmy się niektórym technikom, które mogą pomóc Ci pokonać ten garb i dadzą umiejętności, wiedzę i moc do robienia doskonałych zdjęć w sposób ciągły.
Zrozumienie i korzystanie z trybów priorytetu przysłony i migawki
Są to cechy, które ma ogromna większość lustrzanek cyfrowych, a nawet wiele aparatów typu „wskaż i strzelaj” na rynku. Niektórzy puryści mogą wzdrygać się na myśl o użyciu jednego z tych „automatycznych” ustawień, ale profesjonalni strzelcy już dawno nauczyli się wszechstronności i użyteczności tych elementów sterujących.
Chociaż różne opcje tych ustawień mogą się różnić w zależności od producenta i modelu aparatu, podstawowe założenie pozostaje takie samo.
Jak sama nazwa wskazuje, te ustawienia są pseudo-automatyczne. Jednak w przeciwieństwie do ustawienia Program (P), które pozwala na niewielki wpływ fotografa, tryby priorytetu przysłony i migawki pozwalają ustawić pewne parametry, które zmieniają się automatycznie, aby skompensować inne regulacje, nad którymi masz kontrolę.
Na przykład, jeśli Twój aparat jest ustawiony na Priorytet przysłony, zachowujesz możliwość regulacji przysłony w celu zmiany głębi ostrości według własnego uznania, aw połączeniu z ISO, aparat automatycznie wybierze odpowiedni czas otwarcia migawki w celu uzyskania prawidłowej ekspozycji. Wiele aparatów umożliwia ręczne sterowanie czułością ISO lub dostosowanie jej do potrzeb aparatu.
Ustawienie priorytetu migawki działa zgodnie z oczekiwaniami, umożliwiając kontrolowanie czasu otwarcia migawki, podczas gdy aparat wykonuje ciężkie prace związane z ustawieniem odpowiedniej przysłony.
Niektóre kamery oferują opcję ustawiania limitów zakresu niektórych ustawień. Na przykład, jeśli fotografujesz z preselekcją przysłony, możesz ustawić aparat tak, aby czas otwarcia migawki nie spadł poniżej z góry określonej prędkości lub czułość ISO nie przekroczyła maksymalnego poziomu.
Mój aparat częściej ma ustawiony priorytet przysłony - takie są osobiste preferencje. Znam swój aparat jak własną kieszeń i potrafię przewidzieć, jak wszystkie ustawienia odpowiadają sobie, więc czuję się komfortowo, używając tego ustawienia w większości warunków. Wygodne korzystanie z aparatu w trybie ręcznym jest z pewnością ważne, jednak prawdopodobnie okaże się, że gdy już przyzwyczaisz się do trybów priorytetu przysłony lub migawki, będziesz mieć wystarczającą kontrolę bez konieczności obracania pokręteł. Tryby priorytetowe pomagają również zapobiegać przypadkowym zmianom, które mogą skutkować nieprawidłową ekspozycją.
Pomiar ekspozycji, blokada ekspozycji i kompensacja ekspozycji
Skoro już jesteśmy na ten temat, przyjrzyjmy się innym sposobom pracy z aparatem w celu uzyskania prawidłowej ekspozycji w każdych warunkach.
Lustrzanki cyfrowe oferują kilka różnych opcji pomiaru i określania ekspozycji dla danej sceny. Najbardziej powszechne są pomiary punktowe, centralnie ważone i ewaluacyjne lub matrycowe. Spójrz na tę poręczną ściągawkę, która powinna pomóc ci zrozumieć koncepcję.
Pomijając wymyślne szczegóły techniczne, jakie są praktyczne zastosowania tych różnych ustawień?
Pomiar punktowy
Ponieważ pomiar punktowy opiera ekspozycję na odczycie z bardzo małego obszaru obrazu, jest to doskonały wybór, jeśli obiekt kompozycji jest mały i znacznie jaśniejszy lub ciemniejszy niż reszta obrazu, dzięki czemu można wyostrzyć prawidłowy narażenie. Ten tryb pomiaru może być przydatny w przypadku małych obiektów oświetlonych z tyłu, ponieważ źródło światła padające bezpośrednio na aparat najczęściej powoduje niedoświetlenie obiektu. Należy pamiętać, że niezależnie od typu używanych pól AF pomiar punktowy odczyta tylko w promieniu około 4 mm (w zależności od aparatu) od samego środka pola AF.
Pomiar centralnie ważony
Pomiar centralnie ważony bierze pod uwagę cały kadr, ale przypisuje większą wartość do środka punktów ostrości (gdzieś w zakresie 12 mm). To ustawienie sprawdza się doskonale, gdy obiekt zajmuje większą część kadru lub oświetlenie jest bardziej równomierne. Rozważ zbliżenie portretowe, na którym pomiar punktowy może być zbyt dokładny, jeśli odczytuje zacieniony lub podświetlony obszar, ale centralnie ważony dałby więcej średniej.
Pomiar wielosegmentowy lub matrycowy
Ostatni z trzech głównych typów pomiaru, pomiar wielosegmentowy (Canon) lub matrycowy (Nikon), określa ekspozycję w bardziej złożony sposób, biorąc pod uwagę kompozycję, tony, kolor, a niektóre aparaty mogą nawet uwzględniać odległość obiektów od aparatu do oszacuj, jaki jest główny temat. Ten system pomiaru doskonale sprawdza się w przypadku krajobrazów i ujęć szerokokątnych.
Wiele kamer jest wyposażonych w dedykowany przycisk blokady ekspozycji lub ma konfigurowalne ustawienia w celu delegowania jednego z nich. Jest to używane, gdy chcesz wykonać odczyt ekspozycji i go przytrzymać. Jeśli fotografowany obiekt wypełnia dużą część kadru, aparat może wykonać dobrą robotę przy ustawianiu ekspozycji. Jeśli obiekt zajmuje tylko niewielką część kadru, możesz podejść bliżej, aby uzyskać odczyt ekspozycji, zablokować ekspozycję i ponownie skomponować zdjęcie.
Kompensacja ekspozycji
Kompensacja ekspozycji umożliwia ręczne prześwietlenie lub niedoświetlenie obrazu. Jest to najbardziej przydatne podczas korzystania z automatycznych lub półautomatycznych ustawień, takich jak preselekcja przysłony lub migawki. Na przykładzie portretu oświetlonego od tyłu wielu fotografów woli prześwietlić sugerowaną ekspozycję aparatu, wiedząc, że odczyt będzie nieprawidłowy z powodu oświetlenia. Z pewnością możesz zmienić pomiar ekspozycji, aby spróbować uzyskać dokładniejszy odczyt, ale dzięki doświadczeniu możesz łatwo przewidzieć, jak zareaguje miernik ekspozycji aparatu, i użyć blokady ekspozycji lub kompensacji ekspozycji jako bardziej bezpośredniej i jednorazowej drogi do właściwa ekspozycja.
Pamiętaj tylko, że najtrudniejsze warunki dla światłomierza aparatu to sytuacje o wysokim kontraście, a mając wystarczające doświadczenie, nauczysz się „widzieć” jak aparat i łatwo będziesz w stanie przewidzieć niezbędne kompensacje.
Wybór różnych ustawień ostrości
Na początek istnieją dwie główne kategorie ustawień autofokusa: pojedynczy i ciągły.
Single (One Shot on Canon) jest przeznaczony do nieruchomych obiektów. Gdy aparat znajdzie ostrość w trybie pojedynczego serwa, utrzymuje ten punkt ostrości do momentu zwolnienia migawki lub zwolnienia i ponownego włączenia autofokusa.
Jednak ogniskowanie pojedynczego serwomechanizmu może być bardzo przydatne w niektórych zastosowaniach. Na przykład jedną techniką fotografowania poruszającego się, ale przewidywalnego obiektu jest skomponowanie obrazu i zablokowanie ostrości w miejscu, w którym, jak wiesz, będzie obiekt, i zaczekanie, aż wejdzie on w kadr (pomyśl o panoramowaniu).
W trybie ciągłego ustawiania ostrości aparat będzie stale ustawiał ostrość, gdy włączony jest autofokus. To ustawienie jest używane, gdy fotografowany obiekt lub Ty i Twój aparat jesteście w ruchu. W trybie ciągłym wiele kamer pozwala wybrać liczbę punktów ostrości na żywo. Załóżmy, że kręcisz wydarzenie sportowe i jest wielu graczy, możesz chcieć użyć mniejszej liczby punktów ostrości, aby wyróżnić obiekt.
Warto również wspomnieć, że na wypadek, gdybyś jeszcze tego nie zorientował się, możesz przesuwać punkty ostrości wokół kadru w wizjerze za pomocą selektora wielofunkcyjnego. Ma to kluczowe znaczenie przy próbie zachowania określonej kompozycji z poruszającym się obiektem. Podczas ustawiania punktów ostrości dla zdjęcia weź pod uwagę kilka podstawowych konwencji kompozycyjnych, takich jak zasada trójpodziału.
Potwierdź ostrość, wyświetlając podgląd obrazów w 100% w aparacie
Jako fotograf cyfrowy masz ogromne szczęście, że masz dostęp do takiej funkcji - strzelcy filmowi nie mieli / nie mieli takiego luksusu.
Koncepcja jest prosta: jeśli nie masz pewności, czy uzyskałeś ostry obraz z powodu drgań aparatu lub małej głębi ostrości, powiększ do 100% i zrób mały podgląd piksela, aby potwierdzić. Miej w zwyczaju robienie tego, zamiast skończyć przed komputerem z rozczarowaniem świetnym ujęciem, które nie jest ostre.
Niektóre aparaty (zapoznaj się z instrukcją obsługi, aby sprawdzić, czy Twój aparat obsługuje tę funkcję) umożliwiają dostosowanie przycisku, który w tym celu powiększa bezpośrednio do 100%.
Wiele aparatów ma ustawienie (czasami nazywane priorytetem spustu migawki), które nie pozwala na zrobienie zdjęcia, chyba że wykryje, że punkt ostrości jest w rzeczywistości ostry. Osobiście nie cierpię tego ustawienia. Myślę, że lepiej jest zaryzykować i przynajmniej spróbować dostać szansę. Chociaż ostrość może nie być ustawiona na miejscu, nadal możesz uzyskać użyteczny obraz.
Wniosek
To tylko kilka z głównych kwestii technicznych, o których należy pamiętać, odważnie posuwając się naprzód w swoich fotograficznych zajęciach.
Każda sytuacja wymaga innego podejścia, a im więcej masz sztuczek w rękawie, tym lepiej będziesz przygotowany do wykonywania najlepszych ujęć. Trzymaj nos na kamieniu szlifierskim i podejmij wyzwanie!
Czy masz jakieś inne wskazówki dla zaawansowanych początkujących? Udostępnij w komentarzach poniżej.
