Fotografia koncertowa: wybór najlepszych ustawień aparatu

W tym poście Tom Di Maggio Photography dzieli się 11 wskazówkami dotyczącymi robienia zdjęć promocyjnych zespołu.

Mówienie o najlepszych ustawieniach aparatu do fotografii koncertowej nie jest łatwym zadaniem. Światło cały czas się zmienia, ludzie się poruszają iw przeciwieństwie do fotografii studyjnej to nie Ty decydujesz o tym, ile światła wykorzystasz, gdzie i kiedy je wykorzystasz. Jeśli chodzi o ustawienia aparatu do fotografii koncertowej, musi istnieć tyle różnych punktów widzenia na ustawienia aparatu, ile jest fotografów koncertowych. W tym artykule pokażę Ci, co działa w moim przypadku. Spróbuję podać wskazówki, które pozwolą Ci znaleźć punkt wyjścia i znaleźć rozwiązanie, które Ci odpowiada. W żaden sposób nie próbuję powiedzieć, że są to jedyne lub najlepsze ustawienia w historii.

Aby odnieść sukces w sfotografowaniu występu na żywo, musisz umieć obsługiwać aparat na ślepo, i mam na myśli to dosłownie. Ponieważ użycie lampy błyskowej w otworze do zmiany ISO zwykle jest witane co najmniej z grymasem ze strony ochrony i / lub innych fotografów, musisz mieć możliwość dostosowania ustawień aparatu w ciemności. Zobacz zdjęcie Billy'ego Lunna (The Subways), gdybym musiał spojrzeć na swój aparat, aby ustawić czas otwarcia migawki, przegapiłbym to zdjęcie.

Kevin Lunn - The Subways - Open Air Festival Luxembourg

Kiedy masz tylko trzy piosenki, aby uchwycić klimat koncertu, każdy z nich musi się liczyć. Pierwszą rzeczą, którą robię przed wyjściem z domu, jest resetowanie aparatu. Obejmuje to wybieranie ustawień aparatu w sposób, który okazał się dobrym punktem wyjścia do większości koncertów lub sytuacji przy słabym oświetleniu. To pocieszające uczucie, że kiedy dotrę na miejsce, moje kamery są „gotowe do pracy”. Nieraz ciągnięto mnie za kulisy na szybką sesję portretową.

Ponieważ moje aparaty są zawsze gotowe, wszystko, co musiałem zrobić, to szybko odczytać prawidłową ekspozycję, nieco zmniejszyć czułość ISO i rozpocząć fotografowanie. Żadnego majstrowania przy ustawieniach lub formatowaniu kart… przejdź od razu do rzeczy. Twój obiekt będzie pod wrażeniem tego, jak szybko wykonałeś te wysokiej jakości zdjęcia, i możesz zostać poproszony o zrobienie tego ponownie, biorąc pod uwagę szybkość i profesjonalizm, który pokazałeś od razu. Wiem, powtarzam się, ale wiele w fotografii koncertowej dotyczy gotowości do robienia zdjęć w dowolnym momencie i reputacji.

Schmigga - Project54 - Backstage Luxembourg

Możesz pomyśleć, że coś takiego nigdy by ci się nie przydarzyło. Ja też tak zrobiłem i zajęło mi to bolesne doświadczenie, zanim wymyśliłem mantrę o resetowaniu aparatu przed koncertem. Chciałbym móc powiedzieć, że stało się to dawno temu, ale tak się nie stało…. Zacząłem kręcić kilka pierwszych klatek z koncertu, było wspaniale, wokalista podszedł prosto do mnie, dosłownie pozując do kilku ujęć. Zauważyłem, że moja migawka już się nie uruchamia. Kiedy sprawdziłem tył aparatu, zostałem przywitany małą wiadomością na moim aparacie: karta CF jest pełna !!!! Wyciągnięta lekcja: Zawsze resetuj aparat przed pokazem.

Heather Nova - Den Atelier - Luksemburg

Sposób ustawienia aparatu przed koncertem to tylko punkt wyjścia. Lubię zaczynać od ISO1600, czasu otwarcia migawki 1/160 i przysłony F2.8. Kiedy przychodzę na miejsce i czuję, jakie może być światło, od czasu do czasu poprawiam je przed rozpoczęciem koncertu, kiedy widzę wskazówki, jakie może to być światło. Muszę jednak przyznać, że zwykle fotografuję jedną klatkę i sprawdzam na ekranie LCD, gdzie jestem pod względem ekspozycji, a następnie odpowiednio dostosowuję. Zwykle zaczynałbym od dostosowania wartości ISO, jeśli to możliwe, a następnie czasu otwarcia migawki. Zmiana przysłony następuje tylko wtedy, gdy jest wystarczająco dużo światła dla m, aby obniżyć moje ISO poniżej ISO 400. To prowadzi mnie do czegoś naprawdę ważnego, co chcę tutaj podkreślić. Wykorzystaj czułość ISO aparatu na swoją korzyść.

Niektórzy nadal uważają, że za wszelką cenę należy unikać zmiany ustawień ISO. Ludzie,… . nie musimy już zmieniać filmów, wystarczy kliknąć jeden przycisk i wybrać nowe ustawienie. Zanim zaczniesz skracać czas otwarcia migawki, zwiększ czułość ISO. Aby maksymalnie wykorzystać tę metodę, musisz wiedzieć, jak daleko możesz przesunąć swój aparat pod względem czułości ISO. Chodzi mi o to, że będziesz musiał poeksperymentować z najwyższym ustawieniem ISO, jakie możesz wybrać w swoim aparacie, które spowoduje akceptowalny poziom szumów na twoich zdjęciach. Mówiąc o hałasie, używałem oprogramowania do usuwania szumów innych firm do wszystkiego, co związane z hałasem. Zmieniło się to wraz z wydaniem Adobe Lightroom 3. Odkryłem, że algorytm używany przez Lightroom w połączeniu z wydajnością ISO nowszych aparatów jest bardzo skuteczną kombinacją. Pozwoliło mi to całkowicie usunąć oprogramowanie do redukcji szumów z mojego przepływu pracy, a tym samym skrócić czas przetwarzania końcowego potrzebnego do moich zdjęć koncertowych.

Mówienie o trybach fotografowania to sprawa osobista. Jeśli chodzi o fotografię koncertową, moje aparaty nigdy nie wychodzą z trybu ręcznego. Powód jest dość prosty. Powiedzmy, że strzelasz do wykonawcy, który stoi na scenie oświetlony jednym dużym, jasnym punktem.

Reszta sceny również jest oświetlona, ale wiele przystanków poniżej tematu. Jeśli ta różnica jest zbyt duża i jeśli robisz zdjęcia w trybie półautomatycznym, pozwolisz aparatowi obliczyć średnią ekspozycję na podstawie tego, co „widzi”. Zwykle w fotografii koncertowej tego nie chcesz. Ja na przykład chciałbym podjąć tę decyzję sam, a tym samym nie ryzykować posiadania cudownie wyeksponowanego tła, ale białą plamę w miejscu, w którym powinna znajdować się twarz.

Mój tryb pomiaru jest zawsze ustawiony na pomiar punktowy. Chcę poznać dokładny odczyt małego obszaru bardziej niż średnią z większego. Daje mi subtelną swobodę twórczą, która byłaby niemożliwa w żadnym z pozostałych dwóch trybów. Mogę pracować z resztą sceny znajdującą się nieco po ciemnej stronie miernika, ale nie z tematem. Zasadniczo zawsze będę czytał moją ekspozycję z twarzy jednego z wykonawców i stamtąd będę pracować. Korzystanie z dowolnego innego trybu pomiaru wpłynie na mój odczyt w sposób, który może spowodować, że naświetlę inne rzeczy w kadrze i ostatecznie stracę potrzebne szczegóły tego, co liczy się w kadrze. Mała wskazówka dotycząca ekspozycji: mam tendencję do lekkiego niedoświetlania zdjęć. Okazało się, że zapewnia lepszą jakość przetwarzania końcowego.

Ryan Tedder - One Republic - Den Atelier - Luksemburg

W ogóle nie mówię o balansie bieli, ponieważ zostawiam go na automatycznym balansie bieli dla wszystkiego, co ma związek z koncertami. Lubię, gdy wszystko jest tak proste, jak to tylko możliwe, zwłaszcza w sytuacjach, które wymagają szybkich reakcji. Problemy z balansem bieli można bardzo szybko i skutecznie rozwiązać w Lightroom na etapie przetwarzania końcowego w przepływie pracy.

Slash & Porn Queen - Le Zenith Backstage - Paryż

Jak wspomniałem wcześniej, fotografuję tylko w formacie RAW, a jeśli jeszcze tak nie jest, zdecydowanie polecam przełączenie lustrzanki cyfrowej na RAW i pozostawienie jej tam. Wprawdzie pliki są większe, ale biorąc pod uwagę, że cena kart pamięci jest tak niska jak obecnie, nie ma to większego znaczenia. Używam tylko 8GB Sandisk, co daje mi miejsce na około 300 zdjęć przy 20MB plikach. To więcej niż wystarczająco na trzy piosenki.

Lubię też mieć jeden występ na jednej karcie, a potem zmieniać karty na następną. Powodem, dla którego to podkreślam, jest niesamowita elastyczność, jaką dają mi pliki RAW w obróbce końcowej. Nie muszę martwić się o balans bieli podczas robienia zdjęć, co w fotografii koncertowej pozwala zaoszczędzić czas w czasie rzeczywistym i daje mi trochę więcej miejsca na zabawę z ekspozycją podczas obróbki końcowej. Jeśli to nie wystarczy, istnieje inny powód. Twój aparat skompresuje plik, jeśli jest ustawiony na JPG.webp, a tym samym wpłynie na odwzorowanie kolorów pliku. Lubię pracować na zdjęciach, które są jak najbardziej zbliżone do tego, co widziałem, gdy robiłem to pod względem kolorów. Fakt jest taki, że… nie ma powodu, dla którego powinieneś robić zdjęcia inaczej niż w formacie RAW.