Portrety rodzinne to świetna zabawa - a także mogą być bardzo satysfakcjonujące! Jednak często trudno jest zacząć. W końcu, jak pozować całą grupę ludzi? Jak wchodzisz z nimi w interakcję? Jak otrzymujesz świetne zdjęcia?
Dzięki mojemu doświadczeniu w klasycznym studiu portretowym oraz 25-letniemu doświadczeniu w fotografowaniu portretów i ślubów, mam kilka wskazówek w rękawie, którymi mogę się z Wami podzielić.
Właściwie przy odrobinie planowania zrobienie portretu rodzinnego będzie zabawą zarówno dla Ciebie, jak i dla Twojej rodziny, którą fotografujesz. Oto 10 wskazówek, które pomogą Ci przeprowadzić udaną i przyjemną sesję zdjęciową.
1. Jeśli to możliwe, używaj statywu
Wiem już, o czym myślisz:
Statyw krępuje Twój styl. Jest zbyt ciężki i nieporęczny, a Twój styl jest bardziej swobodny.
To wszystko może być prawdą, ale w niektórych przypadkach (np. Podczas fotografowania biegających dzieci lub fotografowania w stylu dokumentalnym) lepiej byłoby robić zdjęcia z ręki.
Jednak rozważ inną stronę medalu.
Większość ludzi jest zdenerwowana podczas fotografowania. Tak, zdenerwowany! Niektórzy wręcz się boją, a niektórzy posuną się nawet do stwierdzenia, że nienawidzą robienia im zdjęć.
Dlatego częścią twojej pracy jest pomaganie swoim badanym czuć się bardziej komfortowo i odprężająco. Może to być trudne, gdy jesteś również zdenerwowany, zwłaszcza jeśli jesteś nowicjuszem w portretach. Ale jest duża zaleta umieszczenia tego aparatu na statywie. Właściwie dwa.
- Statyw automatycznie zmusza cię do zwolnienia. To dobra rzecz! Możesz sprawdzić ustawienia, przejrzeć kompozycję i wyświetlić podgląd ekspozycji, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku. Łatwo dać się ponieść emocjom, gdy przyłożysz aparat do oka, tylko po to, by później zdać sobie sprawę, że masz zły balans bieli, czułość ISO wynosiła 6400 lub przypadkowo wykonałeś małe pliki JPEG.webp zamiast standardowych plików RAW. Statyw pomoże zwolnić, aby uniknąć „Ups!” za chwilę.
- Statyw pozwala oderwać wzrok od aparatu, dzięki czemu można nawiązać kontakt wzrokowy z fotografowanymi obiektami. Twoimi obiektami są bardzo prawdziwi ludzie i czują się jeszcze bardziej nieswojo patrząc prosto w obiektyw, niż na ciebie. Możesz gestami, aby przyciągnąć uwagę dzieci, i możesz robić miny. Jednak interakcja z obiektami będzie o wiele lepsza, niż podczas patrzenia przez wizjer. Spróbuj!
2. Fotografuj w trybie ręcznym
Zakładając, że przygotowujesz sesję zdjęciową z portretem rodzinnym z wyprzedzeniem, masz kontrolę nad wszystkimi elementami.
Oznacza to, że po skonfigurowaniu ekspozycja nie powinna się zmieniać.
Niestety, jeśli ustawisz aparat na tryb przysłony lub preselekcji migawki, w zależności od wybranego trybu pomiaru, aparat może wybrać nieco inną ekspozycję dla każdej klatki. Ty robisz nie chce to! Konsekwencja jest bardzo ważna.
Niespójne ekspozycje powodują więcej pracy przy przetwarzaniu końcowym, ponieważ musisz wyrównać wszystkie zdjęcia. Ponadto mogą powodować niewielkie przesunięcie kolorów, zwiększać szumy (jeśli niektóre zdjęcia są niedoświetlone) i powodować inne niepożądane rzeczy.
Aby zachować stałą ekspozycję przez cały czas nagrywania, używaj trybu ręcznego. Pamiętaj tylko, że za każdym razem, gdy zmieniasz pozę, lokalizację itp., Musisz ponownie sprawdzić ekspozycję. Po prostu wykonuję szybkie zdjęcie próbne, przeglądam histogram, w razie potrzeby dostosowuję i kontynuuję.
3. Zablokuj ostrość
Tak jak nie chcesz, aby ekspozycja zmieniała się z klatki na klatkę, nie chcesz też regulować ostrości. Zakładając, że używasz statywu, nie będziesz się poruszać. A jeśli ustawiłeś swoją grupę w stosunkowo statycznej pozycji, ona też nie powinna się ruszać. W każdym razie niewiele. Tutaj chodzi tylko o to, żeby zbliżyć się do aparatu lub oddalić od niego.
Ustaw aparat tak, aby wykonać jedną z następujących czynności: użyj blokady ostrości, użyj przycisku wstecznego ustawiania ostrości lub użyj ręcznego ustawiania ostrości. W przypadku każdej z tych opcji ostrość nie będzie się zmieniać przy kolejnych ujęciach.
Jeśli użyjesz spustu migawki, aby ustawić ostrość, a ktoś poruszy się trochę, tak że punkt ostrości trafi w tło, pojawi się kolejne „Ups!” za chwilę. Jeśli nie masz pewności, jak ustawić ostrość za pomocą jednej z metod, które zaleciłem powyżej, zapoznaj się z instrukcją obsługi aparatu.
Wskazówka bonusowa:
Oto prosty sposób na ręczne ustawianie ostrości z bardzo dużą dokładnością:
Włącz podgląd na żywo, aby zobaczyć obraz na ekranie. Naciśnij raz lub dwa razy przycisk Zoom (może mieć lupę lub znak „+”). Obraz na tylnym wyświetlaczu LCD zostanie powiększony, dzięki czemu można zobaczyć, co jest ostre, co pozwala na bardziej precyzyjne ręczne ustawianie ostrości. wciśnij Powiększenie ponownie, aby powrócić do normalnego widoku i wyłączyć podgląd na żywo.
4. Zamocuj głowy
To, czego chcesz tutaj uniknąć, to nudna prosta linia, prosty rząd lub prosta kolumna głów. Ukośne linie są bardziej dynamiczne i dodają zainteresowania obrazowi, więc spróbuj to zrobić z osobami z twojej grupy portretów.
Wyobraź sobie, że od każdej twarzy do drugiej rysowana jest linia. Spróbuj ustawić swoje obiekty tak, aby żadna głowa nie znajdowała się bezpośrednio na lub obok (na tym samym poziomie) innego. Twórz ukośne linie, a nie maszty.
Użyj rekwizytów, aby usiąść kilka osób lub przynieś małe składane stołki. Niech niektórzy usiądą lub na czymś staną. Użyj obiektów w otoczeniu, aby ustawić obiekty, lub jeśli nie masz nic do dyspozycji, po prostu ułóż je tak, aby wysokości były rozłożone.
5. Jeśli się zgina, zegnij go
To ogólna zasada dotycząca fotografowania ludzi i jest dobra. Ludzie zwykle stoją sztywni i sztywni, kiedy je ustawiasz, więc musisz zmusić ich do zgięcia kilku części ciała, aby wyglądały bardziej naturalnie. Nikt z natury nie jest sztywny jak deska.
Oto kilka początkowych póz:
- Postaraj się, aby obiekt przesunął ciężar na jedną stopę i odstawił biodro od aparatu.
- Postaraj się, aby obiekt włożył rękę do kieszeni. Zwykle radzę wyciągnąć kciuk, w przeciwnym razie mają tendencję do wpychania ręki do dna kieszeni, co wygląda nienaturalnie.
- Poproś obiekt, aby zahaczył palcem o pasek lub przez szlufkę.
- Jeśli obiekt siedzi, poproś go, aby pochylił się nieco do przodu i połóż ciężar na jednym biodrze.
- Jeśli obiekt stoi przed czymś, poproś go, aby skrzyżował jedną stopę nad drugą, palcami w dół.
- Niech siedzieć (mężczyźni) postaw jedno kolano w górę, stopę płasko na ziemi (ale upewnij się, że obracają się, abyś nie patrzył prosto na ich krocze).
Masz pomysł. Najlepszym sposobem, aby skłonić kogoś do zrobienia tego wszystkiego, jest zrobienie tego samemu i poproszenie go o odzwierciedlenie Ciebie. Zmierz się z nimi, zrób pozę, którą chcesz, i poproś, aby dokładnie to naśladowali.
6. Niech dzieci będą dziećmi
Odkryłem, że często rodzice mówią swoim dzieciom: „Musisz być grzeczny i uśmiechać się” przed sesją zdjęciową. W przypadku wielu dzieci powoduje to zbyt dużą presję na występy. Zwykle przygotowuję rodziców, zachęcając ich, aby zamiast tego mówili swoim dzieciom:
Idziemy do parku zrobić kilka zdjęć. Będzie mnóstwo zabawy.
Otóż to! Nie stawiaj żadnych oczekiwań poza zabawą. W takim razie ty, jako fotograf, powinieneś się przygotować. Przynieś rekwizyty i poproś mamę, aby przyniosła jedną z ulubionych zabawek lub książek dzieci. Zwykle mam w torbie na aparat marionetkę i bańki mydlane razem ze sprzętem. Jeśli dzieci nie chcą siedzieć i uśmiechać się, nie zmuszaj ich. Pozwól im biegać i być przez chwilę dziećmi i to strzelać. Baw się z nimi; spraw, by było fajnie. Po kilku minutach mogą współpracować i chwilę posiedzieć.
Kiedy fotografuję dzieci, robię z siebie totalnego idiotę. Robię śmieszne odgłosy, śpiewam piosenki (jest mi naprawdę źle, ale ich to nie obchodzi), robię rybie miny i gram w „a ku-ku” za kamerą. Biegam tam iz powrotem do kamery z moją kukiełką. Leżę na ziemi. Wystawiam tyłek. Dzieci to te, które mają życie we właściwy sposób; to my, dorośli, to psujemy. Niech będą dziećmi i niech się bawią. Następnie przygotuj się na uchwycenie dobrej zabawy!
7. Pozwól ludziom schlebiać im
Oto podsumowanie:
Jeśli mama uważa, że wygląda na grubą, zdjęcia nie będą jej się podobać, bez względu na to, jak świetne jest oświetlenie i wyraz twarzy (zobacz następne wskazówki). Więc musisz dobrze pozować.
Miej świadomość dostrzeganych przez ludzi „wad” i pracuj z nimi. Oto kilka szybkich wskazówek:
- Jeśli ktoś ma większą dolną połowę, nie ustawiaj go, odchodząc od aparatu, używając obiektywu szerokokątnego.
- W przypadku podwójnych podbródków ustaw aparat pod nieco większym kątem (powyżej poziomu oczu fotografowanej osoby). Sprawianie, że patrzą w górę, rozciąga ich szyję i minimalizuje obszar podbródka / szyi.
- Guz na nosie pojawi się, gdy zwrócą się w jedną stronę, a nie w drugą (zwykle). Więc przyjrzyj się ich twarzy, aby dowiedzieć się, jak je zastrzelić.
- Kiedy masz parę z ogromną różnicą wzrostu, poproś wyższego partnera, aby stanął z bardziej rozstawionymi stopami. To sprawi, że będą nieco krótsze, nieco zmniejszając lukę.
- W przypadku naprawdę ciężkich osób (lub osób nadmiernie świadomych swojej wagi) użyj pozycji leżącej na trawie i ułóż dzieci na górze (jak pokazano na poniższym obrazku). Świetnie się sprawdza za każdym razem, bo ukrywa brzuszki, wyciąga podbródki i przybliża maluchy (po prostu pokazuje twarze!).
8. Oświetlenie jest królem; dostać coś w ich oczach
Światło może zrobić lub zniszczyć każde zdjęcie, podobnie jak portrety. Największą rzeczą, jaką chcesz robić przy portretach, jest rozjaśnienie oczu fotografowanych osób. Jest na to wiele sposobów i jest to obszerny temat, ale oto kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zacząć od dobrego oświetlenia:
- Wybieraj porę dnia, aby robić portrety bardzo uważnie. Generalnie późny wieczór - około godziny przed zmierzchem - to najlepszy czas na robienie portretów. Dlaczego? Ponieważ słońce znajduje się niżej na niebie i nie dostajesz tak ostrego światła z góry, jak w południe. Światło jest bardziej kierunkowe i zwykle jest nieco rozproszone, jeśli na horyzoncie jest zamglenie.
- Jeśli nie możesz strzelać o zmierzchu, znajdź trochę cienia. Zabierz rodzinę z dala od słońca, ale upewnij się, że nie masz oświetlonego tła. Jasne obszary w tle odwracają uwagę od obiektów. Szukaj miejsc w cieniu dużych budynków lub pod dużymi drzewami.
- Unikaj robienia zdjęć w pochmurny dzień tylko dlatego, że oświetlenie jest równe i mniej ostre niż jasne światło słoneczne. Chociaż prawdą jest, że światło jest łagodniejsze i mniej ostre, kierunek nie jest świetny. Pochmurne dni zapewniają bezpośrednie oświetlenie górne i ciemne oczy, szczególnie dla osób z głębokimi oczodołami.
- W razie potrzeby dodaj trochę światła za pomocą reflektora lub lampy błyskowej. Ponownie, jest to złożony temat, ale naucz się rozpoznawać, kiedy potrzebujesz więcej światła na twarzach fotografowanych osób. Oto krótka wskazówka: jeśli nie widzisz reflektora (źródła światła odbitego w oczach fotografowanej osoby), oznacza to, że na jej twarzy nie ma wystarczającej ilości światła!
Równie ważne, jak dostanie się światła do oczu, jest to, aby pochodziło z dobrego kierunku. Ustaliliśmy, że góra nie jest dobrym kierunkiem, podobnie jak światło prosto z kamery. Zatem włączenie wbudowanej wysuwanej lampy błyskowej nie zapewni dobrego światła. Nie jest też mocowanie zewnętrznej lampy błyskowej nad aparatem. Światło prosto z aparatu spłaszcza obiekt, a nie tego chcesz.
Zamiast tego chcesz, aby światło padało lekko z boku; 30-45 stopni od aparatu to dobry punkt wyjścia. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, przeczytaj mój artykuł na temat 6 wzorców oświetlenia portretowego, które powinien znać każdy fotograf.
9. Ekspresja jest wszystkim
Oświetlenie jest królem, ale uzyskanie odpowiedniej ekspresji jest wszystkim! Możesz całkowicie zepsuć oświetlenie i pozę, ale jeśli sprawisz, że fotografowane osoby będą się śmiać lub robić idealną minę, zdjęcie będzie wielkim hitem!
Jak więc to robisz?
Bycie fotografem oznacza, że czasami musisz być komikiem lub klaunem. Wiedza o tym, co powiedzieć lub zrobić, żeby ludzie się uśmiechnęli, to przeważnie doświadczenie.
Czasami dostaniesz też twardych dorosłych. Tata na powyższym zdjęciu przy ceglanej ścianie ma przez cały czas ten sam wyraz twarzy. Znałem tę rodzinę i fotografowałem ją od 13 lat; oni są moimi przyjaciółmi. Więc wiem, że mogę trochę drażnić tatę lub wyjść kaczuszce, żeby się trochę zabawić jego kosztem.
Jeśli w grę wchodzą małe dzieci lub niemowlęta, zwróć ich uwagę. Pomaga nawet mieć asystenta; powiedz im, żeby przyprowadzili babcię lub przyjaciela do pomocy.
Zawsze się dzieje, że wszystkie dzieci wyglądają i uśmiechają się, ale co robią rodzice? Patrząc na dzieci! Zawsze mówię rodzicom: „Bez względu na wszystko, patrzcie na mnie, gdy robię z siebie totalnego głupka. Zrobić nie spójrz na swoje dziecko! ”
10. Baw się tym trochę
Ostatnia wskazówka to nie brać siebie tak poważnie. Stwórz kilka naprawdę szalonych ujęć na koniec sesji (lub nawet w środku sesji, jeśli energia wydaje się zanikać).
Powiedz swoim badanym, aby zrobili grupowe zgniatanie i naprawdę zmusić je do zgniotu. Często zaczną się śmiać, a gdy się rozdzielą, możesz złapać strzał.
Zrób stos na trawie. Poproś swoich poddanych, aby podskoczyli w powietrze lub zrobili głupkowate miny (ty też robisz!). Łamie napięcie i poprawia nastrój.
Wskazówka bonusowa
Poproś rodzinę, aby z wyprzedzeniem zastanowiła się, w co się ubiera.
Niektórzy ludzie nie zgadzają się z moim punktem widzenia w tej sprawie, co jest całkowicie w porządku. Ale jeśli chcesz przeczytać więcej na ten temat, przeczytaj mój artykuł „Ubrania do portretów - jak powiedzieć fotografowanym osobom, co mają nosić”.
Wskazówki dotyczące portretów rodzinnych: zakończenie
Robienie oszałamiających portretów rodzinnych nie jest trudne - zwłaszcza jeśli pamiętasz te dziesięć wskazówek.
Tylko nie bój się zrobić z siebie głupka, a wszystko się ułoży.
Więc idź tam, sfotografuj kilka rodzin i baw się dobrze!