W czasach przed obrazowaniem cyfrowym, jeśli naprawdę chciałeś podnieść swoją fotografię do poziomu sztuki, nauczyłeś się przetwarzać swoje obrazy w ciemni. Nauczyłeś się uników, przypalania, maskowania, nakładania negatywów, migania i zamglenia - wszystko to zostało zaprojektowane tak, aby jak najlepiej wykorzystać Twoje obrazy i dostarczyć widzom artystyczną wizję.
Gotowy obraz po Photoshopie, przy użyciu narzędzi omówionych poniżej.
Wraz z pojawieniem się cyfrowego obrazowania, fotografowie mają nowy sposób na urzeczywistnianie swojej artystycznej wizji, znany jako cyfrowa ciemnia. Chociaż istnieje kilka różnych aplikacji dostępnych dla fotografów, jedna stała się synonimem edycji zdjęć, a jest nią Adobe Photoshop.
Wiele narzędzi programu Photoshop może wywodzić się z wilgotnej ciemni z przeszłości. Jeśli dopiero zaczynasz korzystać z Photoshopa, pierwsze otwarcie obrazu w programie może wydawać się przytłaczające. Stworzyłem listę sześciu niezbędnych narzędzi programu Photoshop, które pomogą Ci rozpocząć edycję obrazów. W żadnym wypadku nie są to jedyne potrzebne narzędzia i oczywiście w narzędziach znajdują się narzędzia do rozgryzienia, ale ta lista powinna dać ci wyobrażenie o tym, od czego zacząć. Wspaniałą rzeczą w większości narzędzi w Photoshopie jest to, że istnieje wiele suwaków, co oznacza, że możesz poeksperymentować i zobaczyć, co robi każde narzędzie, a następnie cofnąć to, jeśli ci się nie podoba.
1 - Adobe Camera Raw
Adobe Camera Raw to seria suwaków i zakładek używanych do przetwarzania plików RAW. Piękno pliku RAW polega na tym, że możesz wprowadzać zmiany w pliku w sposób nieniszczący i zmieniać je później, jeśli zechcesz.
Osobiście uważam, że jeśli nie fotografujesz obrazów RAW, jako fotograf robisz sobie krzywdę. Pozwalając aparatowi na przetworzenie obrazu do formatu JPEG.webp, wyrzucasz potencjalnie krytyczne informacje z obrazu. Ufasz, że Twój aparat podejmie twórcze decyzje dotyczące koloru, kontrastu, odcienia i nie tylko w odniesieniu do Twojego obrazu.
Aby jak najlepiej wykorzystać swój obraz, ustaw aparat tak, aby przechwytywał obraz jako plik RAW. Plik RAW zawiera nieprzetworzone, nieskompresowane dane w skali szarości z czujnika obrazu aparatu, a także metadane dotyczące sposobu przechwytywania obrazu. Adobe Camera RAW to wtyczka do Adobe PhotoShop, która może pobierać te informacje i przetwarzać kolorowy obraz.
Po otwarciu obrazu RAW w Adobe Camera RAW zostanie wyświetlony pasek narzędzi u góry i paleta narzędzi po prawej stronie. Paleta narzędzi jest podzielona na 10 zakładek: Podstawowa, Krzywa tonalna, Szczegóły, HSL / Skala szarości, Podziel tonowanie, Korekcja obiektywu, Efekty, Kalibracja aparatu, Ustawienia wstępne i Migawki. Karty, których najczęściej używam w moim przepływie pracy, to Podstawowa, Korekcja obiektywu, Efekty i Kalibracja aparatu.
Piękno pliku RAW polega na tym, że możesz zmieniać ustawienia za pomocą suwaków i innych narzędzi tak często, jak chcesz. Jeśli nie podoba Ci się to, co zrobiłeś lub chcesz spróbować czegoś innego, zawsze możesz przywrócić oryginalne ustawienia obrazu, a plik jest taki sam, jak w momencie pobrania go z aparatu. Nie bój się bawić suwakami i zobaczyć, co robią. Nie możesz zepsuć pliku RAW, więc równie dobrze możesz zobaczyć, co robi wszystko. Więcej informacji na temat korzystania z wtyczki Adobe Camera Raw można znaleźć w artykule Omówienie podstawowych suwaków w wtyczce Adobe Camera Raw.
2 - Warstwy i maski warstw
Utworzyłem zduplikowaną warstwę, aby nieco rozgrzać wschód słońca i sprawić, by wyglądał bardziej tak, jak wyglądał, gdy tam byłem. Ale ponieważ nadal chciałem mieć chłodniejsze tony na skałach, wodzie i reszcie nieba, użyłem maski warstwowej, aby pokazać tylko cieplejsze tony tam, gdzie ich potrzebowałem. Biały obszar maski warstwy o nazwie „Cieplejsze odcienie” pokazuje obszar tej warstwy, który się prześwituje.
Rozważam ten numer 2a i 2b. Jeśli masz zamiar uczyć się warstw, będziesz musiał również nauczyć się masek warstw. W programie Photoshop jedną z pierwszych rzeczy, które zauważysz po otwarciu obrazu, jest paleta warstw po prawej stronie ekranu. Początkowo prawdopodobnie będzie miała tylko jedną warstwę o nazwie „Tło”, która zawiera Twój obraz. W razie potrzeby możesz dodać nowe warstwy. Możesz także dodać puste warstwy, które pozwolą ci malować, rysować lub kopiować na nie fragmenty poniższego obrazu, a także możesz użyć warstw do utworzenia kompozytu z wielu obrazów. Warstwy mogą być dostosowane do różnych krycia za pomocą suwaka krycia u góry palety, dzięki czemu mogą być częściowo przezroczyste, co pozwala na prześwitywanie warstw pod spodem.
Ponadto można tworzyć maski warstw, które umożliwiają pokazywanie lub ukrywanie części warstwy oraz wyświetlanie warstwy lub warstw znajdujących się pod spodem. Robisz to po prostu malując na czarno na masce warstwy, aby ukryć tę część warstwy, lub malując na biało, aby pokazać tę część warstwy.
Warstwy zapewniają sporo kreatywności, umożliwiając nieniszczącą edycję obszarów obrazu. Jeśli nie podoba ci się to, co zrobiłeś, po prostu usuń warstwę i zacznij od nowa. Możesz złączyć ze sobą dwa oddzielne obrazy, podobnie jak w przypadku negatywów w mokrej ciemni, i tworzyć kompozycje zdjęć. Aby uzyskać więcej informacji na temat korzystania z warstw, przeczytaj Wprowadzenie dla początkujących do korzystania z warstw.
3 - Tryby mieszania
Ten obraz przedstawia trzy różne tryby mieszania. Po lewej stronie jest zaznaczona opcja Normalny, więc białe pole z czarnym tekstem pojawia się, gdy je narysowałem. W środku tryb mieszania jest ustawiony na Mnożenie, więc biel znika, a czerń pozostaje. Po prawej stronie wybrany jest ekran, który pokazuje biały obszar i ukrywa czarny.
Jak wspomniano powyżej, suwak krycia umożliwia zmieszanie aktywnej warstwy z warstwami poniżej. Tryby mieszania, które można znaleźć w menu rozwijanym po lewej stronie suwaka krycia, działają w podobny sposób, ale używają innych obliczeń matematycznych, aby zmienić wygląd mieszanej warstwy dla różnych rzeczy. Na przykład, jeśli po prostu zduplikujesz obraz na nowej warstwie i ustawisz tryb mieszania na: Pomnóż, przyciemni obraz o około jedną stopę, a tryb mieszania ekranu rozjaśni obraz o stopę. Jeśli utworzysz warstwę na górze obrazu z czarnym tekstem w białym polu, użycie funkcji Pomnóż wyeliminuje białe pole i pozwoli przejrzeć warstwę poniżej. Ekran zrobi odwrotnie (patrz obrazek powyżej).
Od Adobe Photoshop CC 2015 dostępnych jest 27 trybów mieszania. Dwa tryby, które zauważyłem powyżej, to te, których często używam, zwykle dostosowując również suwak krycia, aby uzyskać ostateczny wygląd. Wiedza o tym, co robi każdy tryb, pomoże wybrać, który z nich będzie używany do konkretnego celu. Darren Rowse przygotował świetny samouczek, Wprowadzenie do trybów mieszania w programie Photoshop, aby dokładniej przyjrzeć się trybom mieszania. Możesz także sprawdzić pierwsze 3 tryby mieszania, które musisz zrozumieć.
4 - Warstwy dopasowania
Użyłem warstwy dopasowania na chłodniejszej warstwie, aby nieco zwiększyć nasycenie kolorów.
Warstwy dopasowania programu Photoshop to doskonały sposób na wprowadzanie zmian w obrazie bez konieczności zmiany oryginalnego pliku. Jest to łatwy sposób na wypróbowanie różnych rzeczy, takich jak dostosowanie kontrastu lub nasycenia, aby móc wrócić i zmienić to później - o ile zachowałeś taktowanie warstw, zapisując jako plik PSD lub TIFF, formatuje to obie warstwy pomocnicze.
Dostępnych jest 19 różnych warstw dopasowania, które można łączyć w celu uzyskania różnych efektów na obrazie. Niektóre podstawowe zastosowania to regulacja kolorów, regulacja kontrastu, nasycenie i konwersja czerni i bieli. Ponadto możesz użyć masek warstw, aby zastosować efekty tylko w określonych obszarach, a nie na całym obrazie, jeśli tak zdecydujesz. Możesz także dostosować krycie warstwy dopasowania, aby zmniejszyć efekt dopasowania na obrazie.
Warstwy dopasowania zapewniają dużą elastyczność podczas edycji obrazu, bez zmuszania użytkownika do wprowadzania zmian, których nie można łatwo cofnąć. Aby uzyskać więcej informacji na temat warstw dopasowania, zapoznaj się z tematem Photoshop: Stosowanie poprawek za pomocą warstw dopasowania i masek oraz Wypalanie i rozjaśnianie za pomocą warstw dopasowania i masek warstw.
5 - Pędzel do leczenia punktowego
Na niebie było kilka zabłąkanych smug gwiazd, które chciałem wyeliminować, więc użyłem pędzla punktowego, aby szybko je usunąć.
Punktowy pędzel korygujący jest jednym z podstawowych narzędzi do retuszu w programie Photoshop, umożliwiającym usuwanie skaz i błędów lub innych części zdjęć. W erze cyfrowej zmorą życia wszystkich fotografów jest kurz na matrycy, a pędzelek Spot Healing Brush zapewnia szybki i łatwy sposób usuwania go ze zdjęć. Pędzel Spot Healing działa podobnie do narzędzia Cloning Stamp, ponieważ pobiera próbki z jednego obszaru obrazu w celu poprawienia innych obszarów.
Punktowy pędzel korygujący automatycznie wykrywa zawartość lub teksturę otaczającego obszaru i próbuje ją powielić w każdym miejscu kliknięcia na obrazie. Istnieje kilka opcji do pracy, które pojawiają się u góry ekranu. Obejmują one rozmiar i twardość pędzla, tryb mieszania i typ poprawki, której chcesz użyć, na przykład uwzględnianie zawartości, tworzenie tekstury lub dopasowanie zbliżeniowe. Każdy obraz będzie miał różne potrzeby w zależności od treści, więc najlepiej poeksperymentować z różnymi ustawieniami, jeśli okaże się, że nie są zadowalające uzyskiwane wyniki.
Narzędzie Clone Stamp
Na czujniku było kilka drobinek kurzu. Ten w wodzie, zakreślony na czerwono, nie reagował dobrze na punktowy pędzelek do leczenia, więc użyłem stempla klonującego, aby pobrać próbkę obszaru wody i odcisnąć ją na drobinie kurzu.
Jak wspomniałem powyżej, narzędzie Clone Stamp i Spot Healing Brush są podobne, ponieważ oba są używane do retuszowania obrazów i oba używają próbkowanych obszarów istniejącego obrazu. Jednak Clone Stamp pozwala wybrać obszar, z którego ma być próbkowany, przez przytrzymanie klawisza Command i kliknięcie (na Macu) lub CTRL i kliknięcie (w Windows), i tworzy dokładną kopię obszaru, który próbkujesz. Następnie po prostu kliknij obszar, który chcesz sklonować, i pojawi się kopia obszaru, który pobrałeś.
Ponownie masz kilka opcji u góry ekranu, w tym tryby mieszania, krycie oraz możliwość próbkowania określonej warstwy lub użycia wszystkich warstw. Możesz także zmienić twardość krawędzi i rozmiar stempla. Stempel klonowania działa dobrze, gdy trzeba zachować dobrze zdefiniowaną krawędź, na przykład ścianę budynku. Pędzel korygujący próbuje zetrzeć krawędzie, co może powodować rozmycie, gdy naprawdę potrzebujesz czystej krawędzi. Aby uzyskać więcej informacji na temat używania narzędzia Clone Stamp, przejdź do 12 wskazówek dotyczących opanowania narzędzia Clone Stamp w programie Photoshop
Te sześć narzędzi w Photoshopie to moje podstawowe narzędzia do edycji moich obrazów. Szacuję, że około 90% mojej edycji obrazu odbywa się za pomocą tych narzędzi. Jakie są niektóre z Twoich wypróbowanych i prawdziwych narzędzi programu Photoshop?