We wcześniejszym artykule napisałem, że filtry o neutralnej gęstości są tajną bronią fotografa krajobrazu. Nie mógłbym pracować bez mojego i podejrzewam, że większość fotografów krajobrazu powiedziałaby to samo.
Ale dlaczego są tak przydatne? Są dwa powody. Po pierwsze, filtry o neutralnej gęstości zapewniają kontrolę nad ekspozycją, a po drugie zapewniają kreatywną kontrolę nad czasem otwarcia migawki.
Przyjrzyjmy się bliżej tym koncepcjom.
Co to jest filtr o neutralnej gęstości?
Najpierw kilka definicji. Filtr o neutralnej gęstości to taki, który blokuje światło. W rezultacie mniej światła przechodzi przez obiektyw i dociera do matrycy (lub kliszy) aparatu.
Istnieje kilka sposobów mierzenia siły filtrów o neutralnej gęstości, ale w zasadzie wszystkie są różnymi sposobami określania liczby bloków światła bloków filtra. Typowe moce to jeden przystanek (0,3 lub ND2), dwa przystanki (0,6 lub ND4), trzy stopnie (0,9 lub ND8), sześć przystanków (1,8 lub ND64) i dziesięć przystanków (3,0 lub ND1024). Niektórzy producenci produkują nawet filtry o neutralnej gęstości, które blokują 16 stopni lub więcej światła, chociaż są to raczej produkty specjalne.
To zdjęcie przedstawia dziesięciostopniowy filtr o neutralnej gęstości zamontowany na obiektywie. Jak widać, filtr jest prawie nieprzezroczysty i nie można go dobrze przejrzeć.
Różne rodzaje filtrów ND
Filtry o neutralnej gęstości blokują światło równomiernie na całej ramie. Z drugiej strony stopniowane filtry o neutralnej gęstości blokują światło tylko na części ramy. Połowa filtra jest przezroczysta, a połowa nieprzezroczysta, z wyskalowanym obszarem pomiędzy nimi (stąd nazwa).
To zdjęcie przedstawia dwustopniowy filtr o neutralnej gęstości z podziałką Lee w kwadratowym uchwycie filtra. Górna połowa filtra jest ciemna (aby blokować światło), a dolna jest przezroczysta.
Stopniowane filtry o neutralnej gęstości i krajobraz
Stopniowane filtry o neutralnej gęstości (często nazywane po prostu gradami lub filtrami GND) są używane przez fotografów krajobrazu do kontrolowania ekspozycji.
Wyobraź sobie, że robisz zdjęcie krajobrazu, na którym widać niebo i zachodzące słońce. W tym scenariuszu niebo jest znacznie jaśniejsze niż pierwszy plan. Jeśli prawidłowo naświetlisz niebo, pierwszy plan stanie się ciemny. Przy prawidłowej ekspozycji na pierwszy plan niebo jest wypalone.
Stopniowany filtr o neutralnej gęstości blokuje światło z nieba bez wpływu na pierwszy plan. Jeśli na przykład niebo jest o trzy stopnie ciemniejsze niż pierwszy plan, wówczas trójstopniowy stopniowany filtr o neutralnej gęstości pomoże wyrównać różnicę między nimi, umożliwiając uchwycenie sceny w jednej klatce.
Oto przykład
Dla tego pierwszego zdjęcia poniżej ustawiłem ekspozycję, naświetlając w prawo (na histogramie) tak, aby nie było przyciętych świateł. Problem w tym, że dolna połowa zdjęcia jest zbyt ciemna. Możesz go rozjaśnić w Lightroomie, ale nie bez wprowadzenia hałasu.
Zrobiłem kolejne zdjęcie (poniżej) i zwiększyłem ekspozycję o dwa stopnie. Pierwszy plan jest prawidłowo wyeksponowany, ale teraz niebo jest wypalone. W Lightroomie nie ma sposobu, aby przywrócić utracone szczegóły podświetlenia.
To ostatnie zdjęcie zrobiłem, używając trójstopniowego, stopniowanego filtru o neutralnej gęstości. Filtr pozwolił mi uchwycić szczegóły zarówno na pierwszym planie, jak i na niebie.
Zaletą korzystania z filtra jest to, że pozwala mi kontynuować pracę, gdy światło gaśnie, wykonując dłuższe ekspozycje bez konieczności stosowania nawiasów. Ostatnie zdjęcie tego wieczoru miało czas naświetlania wynoszący sześć minut.
Oszczędza również czas przetwarzania końcowego w porównaniu z wykorzystaniem technik takich jak mieszanie ekspozycji lub HDR w Lightroom. Przed aparatami cyfrowymi (i przetwarzaniem) stopniowane filtry o neutralnej gęstości były jedynym sposobem, w jaki fotografowie musieli zrównoważyć ekspozycję między pierwszym planem a niebem.
Wady stopniowanych filtrów o neutralnej gęstości
Stopniowane filtry o neutralnej gęstości mają pewne wady.
Po pierwsze, nie działają dobrze w scenach przerywanych czymś, co wystaje ponad horyzont (jak drzewo lub góra).
Poniższe zdjęcie jest dobrym przykładem. Niebo jest niewielką częścią ramy i nie można go zakryć stopniowanym filtrem o neutralnej gęstości bez przyciemnienia skał. Jedynym rozwiązaniem było wykonanie dwóch różnych ekspozycji, jednej dla pierwszego planu, drugiej dla nieba, i połączenie ich w post-processingu.
Inną wadą jest to, że dobrej jakości filtry stopniowane są drogie.
Mimo to niektórzy fotografowie krajobrazu lubią ich używać, ponieważ daje im to wybór. Dzięki stopniowanym filtrom o neutralnej gęstości możesz zdecydować, która technika najlepiej pasuje do fotografowanej sceny.
Filtry o neutralnej gęstości i krajobraz
Fotografowie krajobrazu używają filtrów o neutralnej gęstości do twórczej kontroli nad czasem otwarcia migawki.
Pomyśl o ustawieniach ekspozycji, których zwykle używają fotografowie krajobrazu. Zwykle ustawiasz ISO na najniższe ustawienie, a przysłonę na f / 11 lub f / 16. Zapewnia to maksymalną jakość obrazu (niskie ISO) i dobrą głębię ostrości (wąska przysłona).
Czas otwarcia migawki wymagany do uzyskania prawidłowej ekspozycji będzie zależał od natężenia światła w otoczeniu. W jasnym świetle może to być około 1/125 sekundy. W gasnącym świetle pod koniec dnia może to trwać około 1/2 sekundy.
Ale co, jeśli chcesz mieć dłuższy czas otwarcia migawki? Tu właśnie pojawiają się filtry o neutralnej gęstości. Blokują światło, dzięki czemu można uzyskać dłuższe czasy otwarcia migawki. Dłuższe ekspozycje pozwalają na rozmycie ruchomych części krajobrazu (takich jak chmury lub woda), co z kolei tworzy nastrój i atmosferę.
Ostatecznym tego przykładem jest fotografia z długim czasem naświetlania, w której kilkuminutowe naświetlenia służą do rozmycia ruchu morza i chmur. Oto przykład. To zdjęcie zostało zrobione przy ISO 200, przy f / 11 przez 1/125 sekundy.
Dzięki filtrowi o neutralnej gęstości udało mi się zmienić to na czas otwarcia migawki (czas ekspozycji) wynoszący 210 sekund. Zdjęcie zostało przekształcone.
Stosowane przeze mnie filtry o neutralnej gęstości
Jednym z problemów związanych z filtrami o neutralnej gęstości jest to, że jest ich tak wiele do wyboru. Skąd wiesz, które kupić? Ostatecznie musisz zdecydować, ile chcesz wydać, a następnie przyjrzeć się opcjom. Ale mogę zacząć od wyjaśnienia, które filtry posiadam, dlaczego je kupiłem, i udzielę kilku wskazówek dotyczących wyboru filtrów.
Zwróć uwagę - rozmiar filtra ma znaczenie
Ale zanim to zrobię, chciałbym zaznaczyć, że filtry są bardzo ściśle związane z rozmiarem obiektywu. Im większy obiektyw, tym większy filtr wymagany do zakrycia przedniej soczewki i tym droższy będzie go kupić. Różnica może wkrótce sięgać setek dolarów. Musisz pamiętać o filtrach, które możesz chcieć kupić później przy zakupie samego obiektywu.
Mój zestaw filtrów o neutralnej gęstości
Moim zestawem filtrów o neutralnej gęstości jest okrągły zestaw Formatt Hitech 72mm Firecrest Joel Tjintjelaar Signature Edition Long Exposure Kit # 1. Zawiera trzy filtry o neutralnej gęstości o sile odpowiednio trzech, sześciu i dziesięciu stopni. Możesz także użyć dwóch filtrów razem, aby zablokować 9, 13 lub 16 stopni światła. Kupiłem filtry okrągłe, ponieważ są tańsze od kwadratowych. (UWAGA: jeśli planujesz używać filtrów na wielu soczewkach, kup rozmiar, którego potrzebujesz dla największego, i zdobądź pierścienie obniżające, aby dostosować filtry do mniejszych - LUB zamiast tego zdobądź kwadratowy rodzaj wrzutnika. )
Mój zestaw stopniowanych filtrów o neutralnej gęstości
Mój zestaw stopniowanych filtrów o neutralnej gęstości to system Lee Seven5, który kupiłem w zestawie zawierającym uchwyt filtra, pierścień adaptera i cztery stopniowane filtry o neutralnej gęstości. System Lee Seven5 jest mniejszy (i tańszy) niż pełnowymiarowe filtry Lee i jest przeznaczony do systemów aparatów bezlusterkowych. Wracam do wcześniejszej uwagi na temat rozmiaru obiektywu.
Uwielbiam te filtry, ponieważ pomagają mi robić takie zdjęcia.
Bardzo chciałbym usłyszeć od Ciebie, jakich filtrów o neutralnej gęstości używasz. Które z nich wybrałeś i dlaczego je kupiłeś? Jakie marki poleciłbyś innym fotografom? Daj nam znać w komentarzach poniżej.
Jeśli podobał Ci się ten artykuł i chciałbyś dowiedzieć się więcej o fotografii krajobrazowej, zajrzyj do mojego ebooka „Czarno-biały krajobraz”.