Drodzy Czytelnicy DPS. To pierwszy z serii artykułów o fotografach, które od dawna podziwiałem lub niedawno odkryłem. Niektórzy mogą być sławni, inni nieznani. Tak czy inaczej, znajduję inspirację w ich pracy i mam nadzieję, że Ty też. Valérie Jardin
Skoncentruj się na Willem Wernsen ~ Filantropie Fotograf
Edward Steichen powiedział kiedyś: „Fotografia rejestruje gamę uczuć wypisanych na ludzkiej twarzy (…) Jest to główna siła w wyjaśnianiu człowieka człowiekowi”. Te słowa brzmiały dla mnie szczególnie prawdziwie w dniu, w którym otworzyłem najnowszą książkę Willema Wernsena Ponadczasowy. Czułem związek z tematami przedstawionymi na tych dużych, pięknych, kwadratowych czarno-białych obrazach. Czułem się wciągnięty w ich życie i chciałem dowiedzieć się więcej o nich i ich fotografu.
Kiedy patrzysz na prace Willema Wernsena, wyraźnie widzisz jego miłość i współczucie dla ludzkości. Nie obchodzi go fotografowanie pięknych ludzi, którzy są przystojni lub wysportowani; zamiast tego znajduje w każdym człowieku coś pięknego. Jego pomysłem na dobre zdjęcie jest opowiedzenie historii w jednym kadrze. Nigdy nie pracuje w sekrecie, preferując interakcję ze swoimi bohaterami i nieustannie poszukując ciekawych twarzy, gdziekolwiek się pojawi.
Wernsen nie zawsze był fotografem. Kupił swój pierwszy aparat w wieku 32 lat i dołączył do lokalnego klubu fotograficznego w swoim rodzinnym mieście Amersfoort w Holandii. Wkrótce odkrył radość z rozwijania i drukowania swojej pracy we własnej ciemni. Po wzięciu udziału w kilku warsztatach prowadzonych przez holenderskiego fotografa Keesa Tillema szybko stało się jasne dla jego rówieśników, że Wernsen ma talent do portretowania. Pracując jako rzeźnik przez 6 dni w tygodniu, miał niewiele wolnego czasu, aby poświęcić się swojej nowej pasji. Przy każdej okazji przykładał się do tego rzemiosła i fotografował ludzi w swoim sąsiedztwie. Wernsen stał się znany w mieście, zawsze widziano go niosącego swoją Mamiyę C330 i czarną tkaninę do wykorzystania jako improwizowane tło nad płotem lub gałęzią drzewa. Szybko zdobył doświadczenie i pewność siebie, studiował prace innych i zaczął zabierać swoje zdjęcia na ulice z Mamiya 6 MF, dalmierzem 6 × 6 i obiektywem 50 mm.
Wkrótce zdefiniował własny styl, wykorzystując naturalne światło, wysoki kontrast, czarno-białe obrazy w kwadratowym formacie i zawsze z najwyższym szacunkiem dla godności i indywidualności fotografowanych osób.
Wernsen zgromadził setki zdjęć wykonanych w swoim kraju, a także z podróży do Paryża i Chin pod koniec lat 90. Jego pierwsza książka, zatytułowana Piękni ludzie, została opublikowana w 2003 roku przez Jansz Media BV i cieszyła się dużym uznaniem.
Bardzo przywiązany do filmu i własnej ciemni, Wernsen długo nie przeszedł na technologię cyfrową. Dopiero gdy był pewien, że może uzyskać takie same wyniki w cyfrowej ciemni, dokonał zmiany. Teraz cieszy się elastycznością nowego medium. Obecnie kręci Pentaxem K5 i Panasonic G2 i nadal preferuje format kwadratowy w obróbce końcowej. Tak właśnie widzi świat swoim bystrym, fotograficznym okiem.
Siedem lat po opublikowaniu Piękni ludzie, Wernsen dodał do swojego repertuaru drugą książkę. Życzeniem tego była także jego żona Margareth, która od trzydziestu lat zmarła w 2009 roku. Margareth zawsze wywierał wielki wpływ na jego fotografię. Była jego największym zwolennikiem i zwykła mawiać, że jego praca jest „ponadczasowa”. Aby uczcić jej pamięć, Willem podjął współpracę ze swoim wydawcą Fredem Janszem i Ponadczasowy urodził się wiosną 2011 roku.
Najnowsza książka Willema Wernsena
W swojej najnowszej książce Ponadczasowywszyscy jego poddani mają jedną wspólną cechę: przecięli mu drogę albo w jego rodzinnym mieście Amersfoort, albo w odległych miejscach, takich jak Istambuł, Paryż czy Nowy Jork, podczas codziennych zajęć. Wernsen nieustannie poszukuje wycinka życia, który opowie historię w kadrze i uchwyci ten moment w sposób nieagresywny. Czasami rezultatem będzie szczera scena uliczna, często istnieje związek i powstaje uliczny portret. Willem zrobi tylko jedną, może dwie klatki, zanim przejdzie dalej. Mówi, że widzi chwilę przed zrobieniem właściwego zdjęcia. Wydaje się, że istnieje zrozumienie, związek między nim a jego poddanymi i możesz to poczuć, patrząc na jego pracę. Uważam, że to niesamowite!
Aby dowiedzieć się więcej o pasji Willema Wernsena do ludzkości i do społecznej fotografii dokumentalnej, zachęcam do odwiedzenia jego witryny i zobaczenia więcej jego prac. Mam nadzieję, że jego obrazy będą tak samo wzruszone i zainspirowane, jak ja!
Willem Wernsen
Odwiedź witrynę Willema Wernsena tutaj.
Ponadczasowy to duża książka w twardej oprawie zawierająca około 150 wielkoformatowych czarno-białych obrazów, a tekst jest w języku holenderskim i angielskim. Można go kupić za pośrednictwem tego linku