Niezależnie od tego, czy jesteś amatorem robiącym zdjęcia smartfonem, czy profesjonalistą korzystającym z lustrzanki cyfrowej, jeśli robisz zdjęcia cyfrowe, robisz szympansy. Nie ma znaczenia, czy słyszałeś ten termin, czy nie, może to zaszkodzić twojej praktyce fotograficznej, więc czytaj dalej, aby dowiedzieć się o zaletach i wadach szympansowania oraz o tym, jak go używać (lub przestać go używać) na swoją korzyść.
Co to jest brzęczenie?
Nie ma wątpliwości, że fotografia cyfrowa ma wiele zalet. Jednym z nich jest możliwość natychmiastowego zobaczenia efektu ujęcia, zamiast czekać, aż film zostanie wywołany. Ta praktyka jest powszechnie znana jako brzęczenie, ponieważ Bryan Peterson ukuł ten termin i stał się popularny.
Jednak nie wszystko jest dobrze. Jeśli zostanie użyty bez większego zastanowienia, możesz nie w pełni go wykorzystać lub, co gorsza, może działać przeciwko tobie.
Tak więc brzęczenie polega po prostu na sprawdzaniu obrazów na ekranie LCD aparatu. Nie musi to koniecznie oznaczać tego, co robisz później. Możesz usunąć niektóre zdjęcia, wprowadzić pewne zmiany w ustawieniach kolejnych ujęć lub nawet przestać robić więcej zdjęć, ponieważ jesteś zadowolony z tego, co masz. To jest trudne.
Plusy i minusy szympansa
Zawodowiec nr 1
Jeśli radykalnie zmienisz warunki i musisz ponownie dostosować ustawienia, bardzo pomocne jest natychmiastowe sprawdzenie, czy zdjęcie zostało wykonane dobrze. Oto przykład.
Był jasny, słoneczny dzień, więc fotografowałem na zewnątrz z czułością ISO 100, przysłoną f / 5,6 i czasem otwarcia migawki 1/250. Kiedy wszedłem do pokoju, było oczywiście znacznie ciemniej. Ale ponieważ patrzyłem na piękno ścian, grę elementów i design, po prostu pstryknąłem zdjęcie, nie myśląc o zmianie oświetlenia. Nie trzeba dodawać, że wyszło wyjątkowo ciemno.
Na szczęście jednak trochę podskoczyłem, zdałem sobie sprawę z problemu i dostosowałem ISO do 400.
Con # 1
Na małym ekranie aparatu rzeczy wyglądają zupełnie inaczej niż na dużym ekranie komputera. Możesz pomyśleć, że właśnie zrobione zdjęcie jest idealne, ale nie zawsze tak jest. Na przykład ten obraz wyglądał dobrze, kiedy brzęczałem w aparacie, kiedy go robiłem, ale kiedy ściągnąłem go z powrotem do domu, zdałem sobie sprawę, że ostrość nie jest zbyt ostra.
Po powiększeniu na komputerze obraz ten jest wyraźnie nieostry, ale w aparacie wyglądał na ostry.
Zawodowiec nr 2
Jeśli szukasz naprawdę konkretnego ujęcia lub efektu, możesz od razu wiedzieć, czy go osiągasz, lub co musisz dostosować, aby to osiągnąć, szyimując i przeglądając obraz w aparacie.
Na przykład chciałem uchwycić ruch tych łyżwiarzy. Jest to zawsze trudny efekt, ponieważ musisz ustawić odpowiedni czas otwarcia migawki, aby nie zamrażał obiektu lub nie pozostawiał tylko smugi, jeśli jest zbyt wolny. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak to zrobić, zapraszam do mojego samouczka „Jak się bawić z czasem otwarcia migawki i dodanym rozmyciem ruchu”.
Musisz także poruszać kamerą (panoramowanie) z tą samą prędkością, co obiekt, więc jest to ćwiczenie, w którym musisz spróbować wiele razy i zdecydowanie zrobić trochę brzęczenia.
Wada nr 2
Kolejną wadą brzęczenia jest to, że możesz przegapić idealny moment, ten jedyny w swoim rodzaju ujęcie, ponieważ patrzyłeś na ekran, zamiast zwracać uwagę na scenę.
Tutaj na przykład chciałem uchwycić słonia rzucającego trąbą w ziemię. Ale spojrzałem na ekran (i pstryknąłem) sekundę za późno i dostałem tylko brudną chmurę i bagażnik prawie do samego dołu.
Na szczęście słonie często to robią, więc musiałem tylko trochę poczekać (tym razem nie odrywając od nich wzroku) i dostałem zdjęcie.
Porady
Jeśli masz trochę czasu na przejrzenie swoich zdjęć i masz pewność, że nie przegapisz jedynej w swoim rodzaju okazji, sprawdź, ale zrób to dobrze. Powiększ swój obraz, szczególnie w przypadku ryzykownych części, takich jak cienie i światła, aby zobaczyć, że nadal mają szczegóły, a także punkt ostrości, aby zobaczyć, że jest ostry.
Użyj histogramu
Kiedy brzęczysz, sprawdź swój obraz, ale nie zapomnij również przejrzeć histogramu. Powinien mieć dobry zakres od czerni do bieli z wieloma odcieniami szarości (chyba że celowo poszedłeś w kierunku jednego końca spektrum).
Większość aparatów DSLR ma zintegrowaną tę funkcję. Na przykład w moim (Canon 70D) uzyskujesz dostęp do histogramu, odtwarzając obraz, a następnie klikając przycisk informacji, a otrzymasz histogram według kanału kolorów i histogram ogólny.
Nawet po przejrzeniu zdjęć i stwierdzeniu, że masz to, czego potrzebujesz, zrób kilka dodatkowych ujęć. Na przykład, poszedłem sfotografować świątynię, więc chodziło głównie o zdjęcia architektury. Po obejściu go i sfotografowaniu każdego kąta na zewnątrz, wszedłem do środka i tam też zrobiłem kilka zdjęć.
Pomyślałem, że mam wszystko, czego potrzebowałem, aby wrócić do miasta. Na szczęście nigdy nie odkładam aparatu, kiedy wychodzę na sesję zdjęciową, zwłaszcza w nowym miejscu. Więc kiedy schodziłem po schodach, zauważyłem, że ta mała dziewczynka w tradycyjnym stroju odpoczywała od całej uwagi turystów, którą otrzymywała. Nigdy nie zamykaj drzwi przed możliwościami!
Wreszcie
Ostatnia rzecz, przeglądanie i usuwanie niechcianych zdjęć może zaoszczędzić miejsce na karcie pamięci, ale włączenie ekranu zużywa dużo baterii, więc upewnij się, że zachowujesz odpowiednią równowagę. Nie ma sensu wydłużać żywotności baterii, jeśli nie masz miejsca na więcej zdjęć i równie bezużyteczne jest posiadanie pustej karty, ale bez baterii do robienia zdjęć!
Więc brzęczenie nie jest samo w sobie dobrą ani złą rzeczą, chodzi bardziej o to, jak go używasz. Daj nam znać w komentarzach, jakie są Twoje zwyczaje związane z szympansem i podziel się kilkoma wskazówkami!