Po wielu przemyśleniach i badaniach w końcu pociągasz za spust. Zabierasz do domu swój pierwszy aparat cyfrowy, wyjmujesz z pudełka lśniący cud inżynierii i gapisz się na niego z podekscytowaniem. Następnie patrzysz na wszystkie przyciski i elementy sterujące, a podniecenie zamienia się w strach… Zdajesz sobie sprawę, że nie masz pojęcia, jak używać swojego nowego aparatu!
Więc, co dalej? Najważniejsze, żeby nie dać się zastraszyć. Nauka fotografii nie jest tak skomplikowana, jak mogłoby się wydawać - pomimo tego, co wszystkie te przyciski mogą sprawić, że pomyślisz. Na szczęście nigdy nie będziesz potrzebować połowy tych przycisków.
W tym artykule omówimy techniczne aspekty korzystania z nowego aparatu; co musisz wiedzieć od razu, aby rozpocząć pracę. Trzy inne aspekty zostania dobrym fotografem to aspekt konceptualny, kompozycyjny i edycyjny, ale możemy je omówić innym razem.
1. Światło
Zanim przejdziemy do korzystania z nowego aparatu, jest ważny składnik, który sprawi, że myślenie o jego użyciu będzie znacznie bardziej intuicyjne. Jak wygląda światło? Chcę, żebyś przez kilka następnych dni spędziła trochę czasu na patrzeniu w światło bez aparatu. Aparat to narzędzie, które rejestruje to światło. Nie możesz dowiedzieć się, jakich ustawień użyć, jeśli nie spojrzysz najpierw na światło. Dlatego wielu nowych fotografów jest zdezorientowanych, próbując znaleźć najlepsze ustawienia. Nigdy nie uczono ich, aby zaczynali od światła.
Skąd pochodzi światło w stosunku do aparatu? Jak silne jest to? Czy znajdujesz się w bezpośrednim świetle słonecznym, czy jest rozproszone, czy jest wiele źródeł światła, czy znajdujesz się w cieniu, czy jest późna pora dnia, czy jest światło sztuczne i jakiego koloru jest to światło? Od strony technicznej fotografii tak naprawdę chodzi o światło.
Gdy zdobędziesz większe doświadczenie, możesz zacząć szukać własnych źródeł światła, takich jak lampy błyskowe i lampy stroboskopowe, ale może to nastąpić później. Nie bój się też tej części. Nie jest tak trudne, na jakie wygląda, o ile dobrze radzisz sobie z patrzeniem w światło.
Nadszedł czas, aby spojrzeć na nowy aparat i ustalić ustawienia.
2. Czas otwarcia migawki, przysłona i ISO
Poza balansem bieli, gdyby twój aparat miał tylko trzy pokrętła, jedno do migawki, jedno do przysłony i jedno do ISO, to wszystko, czego potrzebujesz. Te trzy czynniki łączą się, aby zarejestrować światło. Oto, co każdy z nich robi:
ISO:
ISO to zdolność czujnika aparatu do wychwytywania światła. Im wyższa czułość ISO, tym więcej światła może przechwycić, ale oznacza to również, że obraz będzie wyglądał bardziej ziarnisto (szum cyfrowy). Fotografowie krajobrazu lub osoby korzystające ze statywu często preferują niskie ISO, na przykład 100 lub 200, aby obrazy miały jak najmniejszą ziarnistość. Wysokie czułości ISO są używane głównie podczas trzymania aparatu w ręku w świetle o średniej mocy iw ciemności, na przykład w pomieszczeniach lub o zmierzchu. Dlatego fotografowie koncertów i wydarzeń, fotografowie uliczni, a nawet fotografowie podróżujący często robią zdjęcia przy wysokich czułościach ISO. Często robią zdjęcia przy słabym oświetleniu.
Ważne jest, aby wiedzieć, że nowsze aparaty mogą z łatwością robić zdjęcia dobrej jakości przy ISO 1600, a wiele przy 3200 - 6400 w przypadku aparatów z wyższej półki. Wiele ziarnistości / szumów cyfrowych nie pojawi się nawet podczas wykonywania mniejszych wydruków, takich jak 8x10s. Na dużych wydrukach ziarno jest bardziej widoczne, ale nawet wtedy większość widzów tego nie zauważy, a wielu nawet uzna to za piękne. Rzadko schodzę poniżej ISO 400, chyba że jestem na statywie. Kiedy nadarzy się okazja, zrób kilka podobnych zdjęć przy różnych czułościach ISO i powiększ komputer, aby przyjrzeć się różnicom.
Przysłona (liczba F):
Przysłona to otwór, który otwiera się w obiektywie, aby światło padało na czujnik. Zmiana przysłony dostosowuje rozmiar otworu. Im większy otwór, tym więcej światła pada na czujnik, ale oznacza to również, że będziesz mieć płytszą głębię ostrości (czyli mniejszy zakres na obrazie będzie ostry). Duży otwór odpowiada małej liczbie f, takiej jak f / 2. Im mniejszy otwór, tym mniej światła pada na czujnik, ale większa część obrazu będzie ostra. Mały otwór odpowiada dużej liczbie f, na przykład f / 16.
Zbyt uogólniam, ale często fotografowie portretowi robią zdjęcia przy bardzo niskich wartościach f, takich jak f / 2.8. Dzieje się tak, ponieważ mogą skupić się na oczach fotografowanej osoby i szybko spaść, aby oddzielić obiekt od tła. Z drugiej strony fotografowie krajobrazu zwykle używają statywów i starają się fotografować z okolicami f / 11 lub f / 16, aby uzyskać jak największą ostrość obrazu, od pierwszego planu do tła.
Czas otwarcia migawki:
Korzystanie z długiego czasu otwarcia migawki i statywu pozwoliło mi zamazać poruszające się pociągi.
Migawka to kurtyna wewnątrz korpusu aparatu, która otwiera się i zamyka. Czas otwarcia migawki w celu wystawienia czujnika na działanie światła nazywany jest czasem otwarcia migawki. 1/160 odnosi się do 1/160 sekundy. Zatem ekspozycja wynosząca 1/10 sekundy to czas otwarcia migawki dłuższy niż 1/160 i pozwala, aby więcej światła padało na czujnik.
Wraz ze zwiększaniem się i zmniejszaniem szybkości migawki, na obrazach zaczyna pojawiać się większe rozmycie ruchu, w zależności od tego, czy obiekty się poruszają, czy nie. Stopień rozmycia ruchu będzie zależał od czasu otwarcia migawki i szybkości obiektu. Podczas gdy 1/200 sekundy zamroziłby osobę idącą, możesz potrzebować 1/1000 sekundy, aby zamrozić przejeżdżający samochód.
Minimalny czas otwarcia migawki
Pamiętaj, że gdy trzymasz swój nowy aparat w ręce, drżą nieznacznie ręce, co może spowodować rozmycie na zdjęciach. Musisz więc użyć wystarczająco krótkiego czasu otwarcia migawki, aby to zrównoważyć. Zasada jest taka, że czas otwarcia migawki musi być co najmniej o jeden większy od ogniskowej. Spójrz na swój obiektyw. Widzisz te numery z przodu (czyli 35 mm)? To jest twoja ogniskowa.
Mniejsza liczba oznacza szersze pole widzenia, podczas gdy większe liczby oznaczają więcej teleobiektywu. Jeśli fotografujesz z prędkością 24 mm, potrzebujesz czasu otwarcia migawki na co najmniej 1/24 sekundy, podczas gdy przy 70 mm musisz strzelać z prędkością 1/70 sekundy (lub szybciej), aby nie poruszać aparatem z ręki . To ma sens, kiedy się nad tym zastanowić. Jeśli przybliżysz małą część tła, lekkie ruchy dłoni będą znacznie bardziej widoczne na tym małym obszarze w porównaniu z szerokim kątem widzenia.
Jeśli Twój nowy aparat ma czujnik APS-C (przycięty), co jest normalne w przypadku większości aparatów klasy podstawowej, prawdziwa ogniskowa obiektywu jest w rzeczywistości 1,5 (Nikon) lub 1,6 (Canon) razy większa od wartości podanej (współczynnik przycięcia) ). Więc jeśli masz 24 mm, twoja rzeczywista ogniskowa wynosi 24 × 1,6 = 38,4 mm, więc chciałbyś fotografować z prędkością 1/40 sekundy lub szybciej. Kamery Micro-4 / 3rds mają współczynnik przycięcia 2x zamiast 1,6. Czujniki pełnoklatkowe to 1-1.
3. Ręczny a priorytet przysłony a priorytet migawki
W fotografii istnieją trzy sposoby oskórowania kota. Będziesz chciał ustawić aparat na Ręczny, Priorytet przysłony lub Priorytet migawki. Gdy dobrze poznasz nowy aparat, możesz użyć dowolnego z tych ustawień, aby dostać się do tego samego punktu końcowego.
Najpierw ustaw ISO
Z tych ustawień pierwszą rzeczą, którą zrobisz, jest ustawienie ISO. Wyłącz ISO Auto (lub przeczytaj to z innej perspektywy: Jak nauczyłem się przestać się martwić i pokochać automatyczne ISO). Jeśli fotografujesz ze statywem - ustaw ISO na 100 lub 200. Czy jesteś z ręki w jasnym świetle słonecznym - wystarczy ISO 100-400. W cieniu ISO 400-1600 będzie idealne w zależności od poziomów jasności. O zmroku, w nocy lub w pomieszczeniach bez silnego światła z okna - zwykle idealne są czułości ISO 1600-6400. Tak więc w przypadku każdej sesji fotograficznej krok 1 to ocena światła, a krok 2 to ustawienie ISO.
Jakiego trybu użyć dalej
Następnie musisz dowiedzieć się, czy chcesz fotografować w trybie ręcznym (M), z preselekcją przysłony (A / Av) czy z preselekcją migawki (S / Tv).
W trybie ręcznym samodzielnie ustawia się przysłonę i czas otwarcia migawki. Niektórzy uważają, że strzelanie tylko w trybie ręcznym to macho, ale w wielu sytuacjach tryb ręczny może znacznie spowolnić. Z tego powodu najmniej korzystam z tego trybu. W przypadku preselekcji przysłony użytkownik wybiera przysłonę, a aparat wykorzystuje wewnętrzny światłomierz do odgadnięcia prawidłowego czasu otwarcia migawki, aby prawidłowo naświetlić scenę. Zwykle wykonuje to dobrą robotę, z wyjątkiem sytuacji, w których występuje dużo jasnych lub ciemnych odcieni. W opcji Preselekcja migawki wybierasz czas otwarcia migawki, a aparat ustawia przysłonę.
Z wyjątkiem sytuacji, gdy używam oświetlenia studyjnego lub sytuacji, w których oświetlenie jest spójne, najczęściej fotografuję w trybach przysłony lub priorytetu migawki. Preferuję tryb priorytetu przysłony do portretów, krajobrazów, większości zdjęć na statywie lub każdej sytuacji, w której chcę dużo bokeh (rozmycie tła z powodu małej głębi ostrości). Preferuję priorytet migawki do fotografii ulicznej, sportu lub wszystkiego, w czym obiekt się porusza, a ja chcę zatrzymać ruch lub gdy celowo chcę pokazać rozmycie ruchu, na przykład panoramowanie.
Chociaż osobiście wolę strzelać w trybie ręcznym tylko w bardzo szczególnych sytuacjach, sugeruję, abyś wyszedł na kilka pierwszych sesji i strzelał tylko w trybie ręcznym. Odgadnij czułość ISO, czas otwarcia migawki i przysłonę. Zrób zdjęcie i spójrz na zdjęcie. Czy jest za ciemno, za jasno, czy jest rozmyte, czy też występuje rozmycie ruchu? Na początku nie będziesz miał pojęcia, co robisz, ale szybko się nauczysz. To świetny sposób, aby dowiedzieć się, jak ustawienia wpłyną na scenę.
4. Kompensacja ekspozycji (+/-)
Sceny takie jak ta będą wymagały użycia kompensacji ekspozycji, ponieważ aparat będzie próbował nadać śnieżnobiały kolor.
Jesteśmy prawie na miejscu - obiecuję. Kompensacja ekspozycji to najlepszy przyjaciel podczas fotografowania w trybie priorytetu przysłony lub migawki. Podczas korzystania z tych trybów aparat używa światłomierza do odgadnięcia prawidłowej ekspozycji. Jego celem jest renderowanie sceny jako neutralnego odcienia szarości, więc czasami ekspozycja będzie niewłaściwa od tego, czego chcesz. Możesz użyć kompensacji ekspozycji, aby zrównoważyć ten problem. Możesz zwiększyć lub zmniejszyć kompensację ekspozycji (+/-) w aparacie, aby rozjaśnić lub przyciemnić scenę. Użyj tego!
Niektóre sytuacje, w których może być konieczne skorzystanie z kompensacji ekspozycji, to sceny z dużą ilością jasnych lub ciemnych tonów, na przykład obraz z bardzo jasnym białym niebem lub białym śniegiem (jak na powyższym obrazku) lub w ciemnej alejce lub w nocy. W przypadku sceny z białym śniegiem kamera zobaczy całą tę biel i spróbuje nadać jej neutralną szarość, ostatecznie zbyt mocno przyciemniając obraz. Musisz więc zwiększyć kompensację ekspozycji (użyj +, aby zwiększyć ekspozycję), aby rozjaśnić scenę z powrotem do normalnego. W przypadku ciemnej alejki kamera spróbuje rozjaśnić ciemne ściany, aby były neutralne szare, więc musisz dostosować kompensację ekspozycji (użyj - aby zmniejszyć ekspozycję), aby te szarości wyglądały na znacznie ciemniejsze i bardziej realistyczne (wierne tonalnie) ).
5. Balans bieli
Balans bieli to sposób, w jaki aparat przedstawia kolor światła w scenie. Różne źródła światła mają zupełnie inne barwy, a aparat ma wiele ustawień dla najbardziej typowych, takich jak słoneczny czy zacieniony dzień. Jednak zacznij od ustawienia balansu bieli na automatyczny. Automatyczny balans bieli zwykle działa świetnie. Gdy już poczujesz się komfortowo ze wszystkim innym w tym artykule, zacznij uczyć się więcej o balansie bieli. To bardziej zaawansowana rzecz do nauczenia się w przyszłości, a motoryzacja może Ci wiele zająć. Nadal używam automatycznego balansu bieli przez większość czasu.
6. Autofokus i robienie zdjęć (wreszcie!)
To ostatnia rzecz! Obiecuję!
Twoje pole ostrości to miejsce, które aparat wybiera jako ostre. Kiedy ustawisz aparat na autofokus i spojrzysz przez wizjer, zobaczysz wiele ramek (kwadratów lub kół w zależności od aparatu), z których możesz wybrać obszar, w którym chcesz ustawić ostrość aparatu. Dowiedz się, jak przesuwać to pole (nie chcesz, aby obszar ostrości był ustawiony na auto lub strefę) i wybierz jeden. Będziesz chciał go przesunąć, aby skupić się na obiekcie na obrazie.
Wielu fotografów, w tym ja, często utrzymuje pole ostrości pośrodku. Następnie skieruję środkową ramkę na obiekt, który ma być ostry, wcisnę migawkę do połowy, aby zablokować ostrość, a następnie ponownie skomponuję obraz, przytrzymując migawkę wciśniętą do połowy. Kiedy kompozycja będzie odpowiednia, zrobię zdjęcie. To świetny sposób na skupienie się, jeśli nie masz ochoty na ciągłe przesuwanie punktu ostrości.
Po naciśnięciu spustu migawki do połowy aparat ustawi ostrość w wybranym punkcie. Wciśnięcie go do końca spowoduje wykonanie zdjęcia. Zachowaj ostrożność, ponieważ czasami, gdy ustawiasz ostrość na krawędzi obiektu, małego obiektu lub obiektu znajdującego się daleko, aparat może omyłkowo ustawić ostrość na tle. Jest to bardzo powszechny problem zwany ogniskowaniem wstecznym, który często występuje u nowszych fotografów.
Uwaga: Twój aparat potrzebuje kontrastu, aby ustawić ostrość. Dlatego upewnij się, że wybrałeś obszar, który ma krawędź, aby aparat mógł ustawić ostrość. Na przykład nie może skupiać się na zwykłej białej ścianie.
Podsumowując
Wiem, że to dużo do omówienia, zwłaszcza jeśli jest to jedna z twoich pierwszych lekcji. To dużo, aby od razu się z tym pogodzić, ale naprawdę nie jest tak trudno nauczyć się tego wszystkiego w prawdziwym życiu. Czytanie o tym wszystkim wydaje się o wiele bardziej zniechęcające niż zobaczenie tego na żywo. Naprawdę, gdybym miał ci to wszystko pokazać w prawdziwym życiu - za trzy godziny wszystko by się skończyło.
Więc zatrzymajmy się tutaj. Przeczytaj, co napisałem pięć lub siedem razy w ciągu następnych kilku tygodni i pobaw się ustawieniami. Rób zdjęcia w pomieszczeniach i na zewnątrz o różnych porach dnia i zastanów się, jak je dobrze wyeksponować. Twórz ostre obrazy, próbuj uzyskać efekt bokeh i mieszaj z rozmyciem w ruchu. Nie spiesz się i zmień ustawienia, aby zobaczyć, jak wyglądają obrazy. Spójrz na nie z tyłu aparatu zaraz po ich zrobieniu. Przybliż także szczegóły.
Kiedy już to wszystko opanujesz, czas przejść do bardziej zaawansowanych rzeczy!