Masz więc pomysł na zdjęcie, na którym wygładziłeś wodę w jeziorze za pomocą długiego naświetlania, ale chcesz uchwycić dziką przyrodę pływającą po tym zamarzniętym jeziorze - lub coś podobnego? Miałem tę samą wizję i poniżej pokażę ci, jak to osiągnąłem, abyś mógł śledzić jej treść.
Próbując uchwycić tego rodzaju zdjęcie w jednym kadrze, nie masz szczęścia. Możesz albo zrobić zdjęcie z długą ekspozycją, aby wygładzić wodę, LUB zwiększyć czułość ISO i zrobić zdjęcie z szybszym czasem otwarcia migawki, aby zamrozić obiekt. Jednak bez względu na to, co robisz w kamerze, jeden element tej układanki będzie niezgodny z drugim.
Jak więc zamrozić obiekty w scenach z długim czasem naświetlania? Proste - z odrobiną postprodukcji.
Część pierwsza - sfotografowanie dwóch różnych obrazów
Będziesz potrzebował dwóch klatek do pracy w postprodukcji; jeden z krótkim czasem otwarcia migawki, aby zamrozić poruszające się obiekty, a drugi z długim czasem naświetlania, aby wygładzić wodę w scenie. Nie chcesz zmieniać głębi ostrości między dwiema klatkami i musisz upewnić się, że ogólna ekspozycja pozostaje taka sama, więc musisz zmienić ustawienie ISO, aby uzyskać pożądane rezultaty.
Zdjęcie z długim czasem naświetlania zostanie zrobione z czułością ISO 100 i dowolnymi ustawieniami, które będą wymagane, aby uzyskać optymalną ekspozycję dla sceny przed Tobą, a zdjęcie z krótszym czasem otwarcia migawki zostanie wykonane z wyższym ustawieniem ISO, co pozwoli uzyskać wystarczająco szybką migawkę prędkość, aby zatrzymać ruch obiektu, który chcesz zatrzymać.
Na przykładowym zdjęciu długi czas naświetlania został wykonany przy 1,3 sekundy, a zdjęcie z wysoką czułością ISO zostało wykonane z czułością ISO 4000. Pozwoliło mi to uzyskać ekspozycję 1/30 sekundy (nadal dość wolna, ale wykonalna dla pożądanego rezultatu) .
Część druga - łączenie obrazów w Photoshopie
Oto pierwszy nieprzetworzony obraz prosto z aparatu. Zanim dojdziesz do zatrzymania poruszających się obiektów, musisz przetworzyć oryginalne zdjęcie. Będę pracować w Lightroom 4, aby zademonstrować.
Oryginalne zdjęcie z długim czasem naświetlania w programie Lightroom
Po zastosowaniu kilku stopniowanych filtrów, kilku pędzli regulacyjnych i zabawie podstawowymi suwakami udało mi się osiągnąć zadowalający efekt. Jeśli chcesz zobaczyć dokładnie, jak to stworzyłem - możesz obejrzeć cały proces tutaj.
Teraz, gdy zdjęcie zostało odpowiednio wyeksponowane, zauważysz, że problem jest bardzo widoczny na zdjęciu - poruszające się obiekty po prostu nie siedziałyby nieruchomo przez długi czas naświetlania. Rozwiązanie tego problemu zależy więc od magii postprodukcji.
Przetwórz obraz z długim czasem naświetlania według własnych upodobań
Użyj funkcji „synchronizacji” programu Lightroom w module wywoływania, aby przenieść ustawienia z powyższego zdjęcia na zdjęcie o wysokiej czułości ISO, którego będziesz używać. Pozwoli to upewnić się, że wszystko pozostanie takie samo (kolor, kontrast, ton, itp.) Między dwoma obrazami, kiedy będziesz później tworzyć kompozyt.
Zsynchronizuj ustawienia z przetworzonego zdjęcia z długim czasem naświetlenia ze zdjęciem z wysoką czułością ISO używanym do zamrożenia obiektu
Proponuję zastosować drobne poprawki do obrazu o wysokim ISO, aby obiekty bardziej się wyróżniały (ponieważ będą jedyną częścią wysokiego ISO używaną w ostatecznej wersji).
Jednym z głównych obszarów zainteresowania tego przykładowego zdjęcia było stworzenie linii, które są tak twarde, jak to tylko możliwe dla obiektów, tak aby bardzo ładnie wyróżniały się w kompozycji. Aby to zrobić, przejdź do sekcji szczegółów Lightrooma i nieco zwiększ wyostrzanie. Możesz także chcieć trochę zredukować szumy, aby spróbować skompensować wysoką ekspozycję ISO ze zwiększonym szumem.
Dokonaj drobnych poprawek w ujęciu o wysokim ISO i wyeksportuj oba obrazy do dalszego przetwarzania w programie Photoshop
Chociaż Lightroom świetnie nadaje się do przetwarzania zdjęć, jego ograniczenia polegają na tym, że nie można tworzyć kompozytów ani pracować z warstwami, co jest dokładnie tym, co jest potrzebne do ukończenia tego projektu.
Dlatego nadszedł czas, aby wyciągnąć wielkie działa i wskoczyć do Photoshopa. Poniżej załadowałem dwa pliki jako warstwy (wybierz dwie miniatury w LR, kliknij je prawym przyciskiem myszy i wybierz „edytuj w> Otwórz jako warstwy w PS) z warstwą o długiej ekspozycji na górze i warstwą o wysokiej czułości ISO włączoną dół.
Otwórz oba zdjęcia jako warstwy w Photoshopie - zwykle umieszczam obraz o wysokim ISO na dole, ponieważ w większości przypadków będziemy używać mniej tego obrazu.
Lubię najpierw wyczyścić zdjęcie z długim czasem naświetlenia, więc poszedłem do przodu i pozbyłem się rozmytych gęsi, wykonując proste zadanie klonowania. Śmiało i zrób to również na swoim obrazie, jeśli jest to odpowiednie.
Sklonuj rozmazany obiekt ze zdjęcia z długim czasem naświetlenia
Następnie zmniejsz krycie warstwy o długiej ekspozycji (którą umieściłem jako górną warstwę). Pozwoli to zobaczyć warstwę wysokiej czułości ISO jako punkt odniesienia, a jednocześnie będzie w stanie zobaczyć większość zdjęć z długim czasem naświetlenia.
Zmniejsz krycie warstwy o długim czasie naświetlania, umożliwiając zobaczenie poniżej warstwy wysokiej czułości ISO
Po wybraniu warstwy o wysokim ISO użyj narzędzia zaznaczania programu Photoshop, aby zgrubnie zaznaczyć obiekty w ramce. Następnie dodaj maskę warstwy do warstwy o długiej ekspozycji, której będziesz używać w następnym kroku.
Po wybraniu warstwy o wysokim ISO wybierz „zamrożony” obiekt i dodaj maskę warstwy do warstwy o długim czasie naświetlania
Po zgrubnym wybraniu tematów dostosuj krawędzie zaznaczenia, aby upewnić się, że masz wszystko, czego potrzebujesz. Następnie wybierz maskę warstwy dodaną do warstwy o długiej ekspozycji i wypełnij zaznaczenie czarnym wiadrem z farbą (upewnij się, że próbki są ustawione na domyślny czarno-biały i użyj narzędzia na 100%). Jest to bardzo prymitywny sposób umieszczenia gęsi w ujęciu z długim czasem naświetlenia, ale działa szybko i działa.
Po wybraniu maski warstwy dla warstwy o długim czasie naświetlania użyj wiadra z farbą, aby wypełnić wybrany obszar
Teraz, gdy masz już widoczne obiekty w ramce, przywróć krycie warstwy o długim czasie naświetlania z powrotem do 100% i rozpocznij czyszczenie. Zalecam najpierw pracować szerokimi pociągnięciami za pomocą szerokiego pędzla z wybranym kolorem białym. Umożliwi to uzyskanie większości obszarów między obiektami z tyłu klatki z długim czasem naświetlania, zamiast zaszumionej ramki o wysokiej czułości ISO.
Używając białego pędzla, wyczyść najpierw obszary pomiędzy i wokół obiektu szerokimi pociągnięciami
Po wykonaniu podstawowego, zgrubnego czyszczenia, nadszedł czas, aby przybliżyć i użyć drobniejszego pędzla, aby wykonać pracę nad szczegółami. To czasochłonny proces. Ale trzeba to zrobić, w przeciwnym razie ostateczny obraz będzie wyglądał jak dwa obrazy nałożone jeden na drugi, a nie jeden spójny, ostateczny obraz.
Po zgrubnym sprzątaniu powiększ widok małym pędzelkiem i kontynuuj czyszczenie na bardziej szczegółowym poziomie
Jesteś teraz na wyciągnięcie ręki!
Wykonaj ostatnią kontrolę obrazu, ukrywając obraz o wysokiej czułości ISO (kliknij małą gałkę oczną obok warstwy). W ten sposób miejsca, w których została nałożona maska, będą teraz przezroczyste i będziesz mógł łatwo stwierdzić, czy były tam małe obszary, które wymagają naprawy.
Na koniec - ukryj warstwę tematyczną i sprawdź, czy są jakieś plamy, które wymagają ostatecznej korekty
Po ostatnim poprawieniu i kilku innych drobnych poprawkach w Photoshopie możesz scalić warstwy, zapisać obraz i pokazać znajomym. (możesz również zapisać wersję warstwową, jeśli myślisz, że możesz chcieć ją później edytować)
Zapisz i udostępnij swoje ostatnie ujęcie
Podsumowanie i więcej czytania
Mam nadzieję, że wyciągnąłeś coś z tego przewodnika krok po kroku - aby uzyskać więcej informacji na temat maskowania w Photoshopie, do czego tak naprawdę sprowadza się cały ten proces, sprawdź Photoshop Masks 101. Jeśli kiedykolwiek stworzyłeś długą ekspozycję, wysoko Kompozyt ISO, chciałbym zobaczyć to w komentarzach!