Tak zwane „zasady kompozycji” to nie tyle zasady, co zasady przewodnie.
Dlaczego? Ponieważ nie każde narzędzie kompozycyjne działa dla każdego obrazu. Sztuka jest subiektywna, a to, co działa dobrze na jednym obrazie, może nie działać tak dobrze na innym.
To powiedziawszy, dobra fotografia to nie tylko umiejętności techniczne, ale także wybór odpowiedniej kompozycji.
Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku fotografii martwej natury, gdzie kompozycja może naprawdę stworzyć lub zepsuć obraz. Oto kilka wskazówek, jak zastosować te „zasady” kompozycji do fotografii martwej natury.
Złoty podział
Jeśli dopiero zaczynasz fotografować, być może nie słyszałeś o „złotym podziale” (znanym również jako „Boska proporcja”, „złoty środek” i „grecka litera?”).
Nie martw się, jeśli o nich nie słyszałeś. Podczas gdy artyści i architekci stosowali tę zasadę od setek (jeśli nie tysięcy) lat, byłem na zajęciach w szkole fotograficznej, zanim w ogóle o tym usłyszałem.
Jest to wyrażenie matematyczne, które może opisać szeroką gamę zjawisk występujących w przyrodzie. Ale kiedy jest używany w sztuce, uzyskuje się harmonijne i przyjemne estetycznie kompozycje.
Złoty podział można znaleźć wszędzie - od dzieł Michała Anioła, przez wielkie piramidy egipskie, po muszlę łodzika. Występuje również w ludzkiej twarzy i ciele, a nawet w naszym DNA.
Zasada trzeciej siatki
Większość fotografów jest zaznajomiona z „Zasadą trójpodziału”. Te wytyczne dotyczące kompozycji dzielą obraz na dziewięć równych części za pomocą dwóch poziomych i dwóch pionowych linii, tak jak na tablicy do gry w kółko i krzyżyk. Ważne elementy sceny powinny leżeć wzdłuż tych linii lub w punktach, w których się przecinają.
Zasada trójpodziału
Zasada trójpodziału sprawdza się dobrze w przypadku zdjęć takich jak krajobrazy, ale może być ograniczająca w przypadku fotografii martwej natury. Powstałe obrazy często wydają się niewygodne lub niezrównoważone.
Siatka Phi
„Siatka Phi” wykorzystuje podobną koncepcję, ale jest znacznie potężniejsza niż zasada trójpodziału. Jego linie środkowe są bliżej siebie i wyrażają złoty stosunek 1: 1: 618.
Phi Grid
Siatka Phi jest jednym z przejawów złotego podziału.
Ten obraz wykorzystuje siatkę Phi. Zwróć uwagę, jak kasztan w ognisku jest umieszczony inaczej niż pozostałe, przyciągając oko.
Spirala Fibonacciego
Innym wyrazem złotego podziału jest spirala Fibonacciego, która wykazuje ten sam wzór numeryczny, który tworzy złoty podział.
Możesz użyć tego wzoru numerycznego, aby narysować serię kwadratów. Jeśli narysujesz łuk od jednego rogu do drugiego w każdym kwadracie, zaczynając od najmniejszego kwadratu, otrzymasz spiralę Fibonacciego.
Jest to naczelna zasada, której możesz użyć podczas fotografowania martwej natury. Ustawiając obiekty wzdłuż krzywej, a nie linii prostej, tworzysz płynność i ruch oraz pomagasz poprowadzić oko widza przez obraz. Szczególnie dobrze sprawdza się w ujęciach z góry, które mają kilka elementów w kadrze.
Możesz odwrócić lub obrócić spiralę, o ile twój punkt skupienia znajduje się w najmniejszej części spirali. Wzdłuż krzywej należy umieścić inne ważne elementy.
Spirala Fibonnaci
Złoty Trójkąt
Używanie trójkątów to potężny sposób na wytworzenie napięcia na martwym obrazie i zatrzymanie uwagi oka w kadrze.
Oto obraz, który wyraża tę zasadę.
Zwróć uwagę na ukośną linię biegnącą od jednego rogu do przeciwnego i linie stykające się z tą przekątną z innych rogów? Tam, gdzie spotykają się linie, znajdują się punkty zainteresowania, których należy użyć do umieszczenia punktu centralnego i podzielenia kadru.
Podczas gdy linie poziome i pionowe sugerują stabilność, trójkąty dodają poczucia przepływu i ruchu.
Możesz skomponować swój obraz tak, aby sugerował trójkąty, zamiast rygorystycznego komponowania ich dokładnie w ten sposób.
Inne pomocne zasady
Reguła kursów
W fotografii martwej natury posiadanie nieparzystej liczby elementów w kadrze jest bardziej interesujące wizualnie niż parzysta liczba elementów.
Liczby nieparzyste tworzą harmonię, równowagę i punkt spoczynku dla oczu, podczas gdy liczby parzyste konkurują ze sobą i mogą dzielić naszą uwagę.
Postaraj się, aby na obrazie znalazły się trzy lub pięć elementów. Możesz mieć więcej, ale umysł ma problem z zarejestrowaniem wyższych liczb, co oznacza, że twoje zdjęcie nie będzie miało takiego samego efektu. Jeśli ty zrobić mieć więcej, umieszczaj je w grupach liczb nieparzystych, jeśli to możliwe.
Nieparzyste liczby powodują napięcie
Negatywna przestrzeń
Przestrzeń pozytywna to obszar, który zajmują badani.
Przestrzeń ujemna to pusty obszar, w którym oko może odpocząć.
Negatywna przestrzeń może zapewnić wrażenie ruchu i podkreślić temat. Bez miejsca na odpoczynek dla oka obraz może wydawać się chaotyczny lub klaustrofobiczny.
W czasopismach lub na opakowaniach produktów negatywy są często używane do umieszczania tekstu.
Kolor
Możesz nie myśleć o kolorze jako o narzędziu do kompozycji. Ale w rzeczywistości jest to bardzo ważne. Wywołuje emocje i stwarza nastrój fotografii.
Chłodne i ciemne kolory, takie jak granat i czerń, ustępują, podczas gdy jasne i ciepłe kolory, takie jak żółty, przyciągają przedmioty.
Kombinacje kolorów mogą być monochromatyczne lub dowolne z tych, które znajdują się na kole kolorów.
Jedną z najpotężniejszych kombinacji są kolory dopełniające (tj. Kolory, które znajdują się naprzeciw siebie na kole kolorów). Niebieski i żółty to jedno z takich połączeń, które często można zobaczyć w fotografii żywności.
Weź pod uwagę kolor tła lub powierzchni, na której kręcisz. Zbyt jasne kolory mogą odwracać uwagę od fotografowanego obiektu. Upewnij się, że tło pasuje do nastroju, który próbujesz stworzyć, i harmonijnie współgra z wybranymi elementami.
Dopełniające się kolory sprawiają, że obrazy się wyróżniają
Na zakończenie
Fotografowi może zająć lata, zanim nauczy się intuicyjnego fotografowania z wykorzystaniem zasad kompozycyjnych. Wizualizacja punktu skupienia na siatce Phi to jedno, ale wizualizacja spirali Fibonacciego podczas fotografowania może być trudniejsza.
Na szczęście w przypadku martwej natury możesz podłączyć aparat do komputera lub skorzystać z funkcji podglądu na żywo, aby oszacować, gdzie powinien znaleźć się obiekt i punkt ogniskowania.
Oprogramowanie do edycji, takie jak Lightroom i Photoshop, może pomóc w umieszczaniu różnych elementów w ramce za pomocą nakładek prowadnic kompozycji. Możesz strzelać szerzej niż potrzebujesz, aby uzyskać efekt końcowy i przycinać w post-obróbce.
Im częściej wdrażasz te wytyczne dotyczące kompozycji i pracujesz z nimi w poście, tym bardziej je internalizujesz, co może tylko poprawić jakość fotografii martwej natury.