Nigdy nie podobało mi się określenie „prawidłowa ekspozycja”. Nie sądzę, by często istniał jeden właściwy sposób na wyeksponowanie zdjęć. Zawsze jest miejsce na interpretację artystyczną w zależności od:
- Lekki
- Przedmiot
- Aparat fotograficzny
- Obiektyw
- Opcje ustawień ekspozycji
- Wybór kompozycji
- Zamiar
Wszystko to będzie miało pewien wpływ na wygląd fotografii. Jednym z najważniejszych aspektów uzyskania przyjemnej ekspozycji jest Twój zamiar. Nie można tego zmierzyć za pomocą miernika światła.
Wybierz sposób ekspozycji zdjęć
Sposób naświetlania zdjęć jest kluczowym wyborem podczas pracy z aparatem. Większość zrobionych zdjęć będzie zawierała różnice w odcieniu od najjaśniejszego do najciemniejszego punktu. Rzadko będziesz fotografować obiekty o tym samym tonie.
Jakość światła i sposób, w jaki odbija się ono od powierzchni kompozycji, pomoże określić wartość ekspozycji dla każdego odcienia. Czasami zakres tonów w kompozycji oznacza, że aparat nie będzie w stanie wyrenderować ich wszystkich z widocznymi szczegółami.
Gdy poziom kontrastu wykracza poza to, co czujnik aparatu może zarejestrować podczas jednej ekspozycji, musisz wybrać sposób naświetlania zdjęć. Jaka jest najważniejsza część kompozycji, którą chcesz poprawnie wyeksponować? Często będą to tony środkowe. Innym razem będą to najjaśniejsze lub najciemniejsze części kompozycji.
Szczególnie w przypadku oświetlenia o wysokim kontraście musisz wybrać, w jaki sposób chcesz wyeksponować swoje zdjęcie. W tym miejscu pojawia się zamiar, jaki masz, co do tego, jak zdjęcie będzie wyglądać. Czy chcesz mieć jasny, energiczny obraz, czy bardziej ponury i nastrojowy? Jaki wygląd będzie najlepiej pasował do Twojego tematu?
W przypadku bardziej monotonnych obiektów zakres tonalny nie będzie duży, zwłaszcza gdy fotografowany obiekt nie jest silnie odblaskowy. Bardzo łatwo było zrobić ładną, równą ekspozycję tego zakurzonego psiaka leżącego w błocie. Wynikało to z ograniczonego zakresu tonalnego, światła o niskim kontraście i ogólnego beżu.
Pomyśl jak fotograf filmowy
Zakres dynamiczny filmu jest znacznie węższy niż w przypadku nowoczesnych czujników aparatu. Nasze aparaty cyfrowe są znacznie bardziej zdolne do rejestrowania szerszego zakresu tonalnego na jednym obrazie niż jakikolwiek film. Robiąc zdjęcia z kliszą, musisz być bardziej precyzyjny, jeśli chodzi o sposób naświetlania zdjęć. Jest to bardziej istotne w sytuacjach o dużym kontraście.
Ponieważ zakres tonalny filmu jest znacznie węższy, istnieje większe prawdopodobieństwo utraty szczegółów w cieniach i / lub światłach niż podczas pracy z aparatem cyfrowym. Wyobrażenie sobie, że używasz filmu, może pomóc ci być bardziej świadomym tego, jaką część kompozycji chcesz dobrze wyeksponować.
Na przykład, kiedy fotografowałem tego początkującego mnicha (powyżej), znajdował się on w ciemnej przestrzeni ze światłem wpadającym przez okno. Kontrast był znaczący. Wiedziałem, że jeśli pozwolę aparatowi decydować o ekspozycji, oznaczałoby to prześwietlenie jasnego obszaru twarzy chłopca. Dzieje się tak, ponieważ większość kompozycji była w cieniu.
Użyłem miernika punktowego, aby odczytać ekspozycję ze światła odbijającego się od twarzy mnicha i odpowiednio ustawić ekspozycję. W moim oryginalnym pliku w cieniach widać pewne szczegóły. Podkreśliłem kontrast podczas przetwarzania końcowego, aby go wyeliminować.
Mit histogramu w kształcie dzwonu
Pogląd, że prawidłowo naświetlony obraz da histogram w kształcie dzwonu, jest bezsensowny. Nie można polegać na histogramie, który dostarczy przydatnych informacji o ekspozycji.
Histogramy to graficzna reprezentacja tonów obecnych na zdjęciu. Jeśli zdjęcie zawiera głównie odcienie środkowe, histogram będzie miał kształt dzwonu: wysoko w środkowej części i nisko po lewej i po prawej stronie.
Zakres tonalny fotografowanej sceny ma wpływ na wygląd histogramu. Dlatego nie można zmierzyć ekspozycji, patrząc na histogram. Niektórym może się to przydać, ale poleganie na nim przy wyborze ustawień ekspozycji nie jest dobrą praktyką. Nie staraj się, aby Twój histogram miał kształt dzwonu.
Na przykład portrety wykonane na czarnym tle nigdy nie będą miały histogramu w kształcie dzwonu. Wykres będzie zawsze wyskakiwał po lewej stronie, ponieważ na obrazie jest więcej ciemnych tonów niż półcieni lub jasnych tonów. W zależności od tego, co ma na sobie dana osoba, taki histogram może być bardzo płaski.
Na powyższym zdjęciu twarz babci to miejsce, w którym chciałem uzyskać prawidłową ekspozycję. Nie byłoby możliwe, nawet gdybym tego chciał, ustawić ekspozycję tak, aby szczegóły zarówno w tle, jak i chustce były widoczne.
Wyeksponuj swoje zdjęcia z zamiarem
Dowiedz się, czego chcesz, zanim naciśniesz spust migawki.
Często wybrałeś swój temat. Starannie skomponowałeś. Następnie robisz zdjęcie, nie zwracając uwagi na oświetlenie ani ustawienie ekspozycji.
Wiele osób robi zdjęcia, gdy aparat sam dba o ekspozycję za pomocą pomiaru uśrednionego i ustawień automatycznych. Skutki takich ekspozycji są stosunkowo przewidywalne. Dzieje się tak ze względu na sposób projektowania i kalibracji kamer. Aby uzyskać najlepszą ekspozycję za każdym razem, gdy robisz zdjęcie, musisz dopasować je do swoich zamierzeń.
Jak chcesz, aby wyglądało światło na Twój obiekt? Jaki nastrój chcesz wyrazić na swoim zdjęciu? Czy jesteś w stanie to osiągnąć przy obecnym oświetleniu? Należy wziąć to pod uwagę przed naciśnięciem spustu migawki.
Kontroluj ustawienia ekspozycji. Przeczytaj swój licznik jako wskazówkę. Zamiast upewniać się, że miernik odczytuje zero dla każdego zdjęcia, dostosuj ustawienia do miejsca, w którym możesz zrobić zdjęcie, które odpowiada Twoim zamiarom.
Wniosek
Nie wierzę, że istnieje dobry lub zły wybór ekspozycji dla dowolnego zdjęcia. Możesz wziąć pod uwagę wszystkie aspekty techniczne, ale chociaż takie podejście może dać technicznie poprawne obrazy, często będą one pozbawione jakiegokolwiek wyrazu i uczucia.
Nieumyślne wystawianie zdjęć często daje mdłe rezultaty.