Podstawowy samouczek dotyczący programu Photoshop - jak dodawać kreatywne nakładki do portretów

Ostatnio robiłem te nastrojowe portrety i pomyślałem o dodaniu kilku kreatywnych nakładek do kilku, aby były trochę inne i bardziej interesujące.

Oto podstawowy samouczek dotyczący dodawania nakładki za pomocą programu Photoshop. Przenieś swoje obrazy od prostych portretów (u góry) do teksturowanych tłów (powyżej) powyżej, a na koniec dodaj elementy surrealistyczne lub artystyczne do gotowych portretów (poniżej).

Pierwsze kroki

Przede wszystkim chciałem, aby moje zdjęcia miały ciemne tło i wyglądały bardziej nastrojowo niż uśmiechnięte portrety. Możesz przeczytać tutaj, w jaki sposób wykonałem tego typu portrety w moim domowym studio przy użyciu wyłącznie naturalnego światła.

Po drugie, aby móc postępować zgodnie z tym samouczkiem, musisz dobrze rozumieć, jak używać warstw i masek w programie Photoshop. Jest to proste, ale niezwykle potężne narzędzie, które uważam za najbardziej podstawową technikę edycji, której trzeba się nauczyć podczas korzystania z programu Photoshop.

Po trzecie, musisz zdecydować, które obrazy chcesz wykorzystać jako kreatywne nakładki. Szybkie wyszukiwanie w Google zapewniło mi kilka bezpłatnych nakładek, które mają wystarczająco wysoką rozdzielczość, aby można było ich używać z moimi obrazami.

Zaprojektowany przez Freepik

Ważne jest, aby te nakładki były w formacie PNG, ponieważ obsługuje przezroczystość. Jeśli tło nie jest jeszcze przezroczyste (na co wskazują szare i białe pola w szachownicę), w razie potrzeby można wyodrębnić obraz z tła, zanim będzie można go użyć jako niezależnej nakładki. Ale to dużo więcej pracy.

Przeprowadzę Cię przez ten proces krok po kroku. Będziesz musiał zapoznać się z warstwami pokazanymi na zrzutach ekranu programu Photoshop poniżej, aby zrozumieć proces.

# 1 Otwórz swój obraz w Photoshopie

Po otwarciu obrazu w Photoshopie stanie się on warstwą tła. W moim przypadku tutaj zmieniłem nazwę warstwy na „lsp-portraits-13”, która pojawia się na samym dole pliku obok ikony „oka”. To po prostu oznacza, że jest widoczny i właśnie to wam teraz pokazuję.

# 2 Otwórz obraz tekstury w tym samym pliku programu Photoshop

Tekstura, której używam, nazywa się Chambord, jak widać na nazwie warstwy. Możesz łatwo dodać nowy obraz do istniejącego otwartego pliku programu Photoshop na dwa sposoby:

Przeciągając obraz bezpośrednio z folderu źródłowego na komputerze do programu Photoshop.
Lub otwierając plik tekstury w programie Photoshop jako oddzielny obraz, wybierając cały obraz, kopiując go, a następnie wklejając do obrazu portretowego, nad którym pracujesz.

Ta ostatnia to rozwlekła droga. Pierwsza z nich jest szybsza i mądrzejsza, ponieważ Photoshop automatycznie przekształca nową teksturę w obiekt inteligentny. Oznacza to, że pasuje do rozmiaru obrazu, ale nadal możesz zmienić skalę bez utraty pikseli.

Zmień tryb mieszania warstwy obrazu tekstury (w tym przypadku Chambord) na Nakładka na karcie Warstwy. Dodaj maskę warstwy do warstwy Chambord i usuń teksturę z osoby na obrazie, malując na masce kolorem czarnym za pomocą miękkiego pędzla.

Twoja warstwa powinna wyglądać jak druga warstwa poniżej z włączoną „ikoną oka”. Możesz również dostosować krycie tekstury do swoich upodobań, przesuwając suwak krycia warstwy obok trybu mieszania.

Uwaga: jeśli nie zamaskujesz tekstury, osoba będzie również pokryta teksturą i będzie wyglądać naprawdę dziwnie! Chcesz, aby tekstura wypełniała tło i nic więcej.

# 3 Teraz możesz przystąpić do dodawania nakładek

Zestaw nakładek liściowych jest jednak jednym obrazem, więc musiałem użyć tej drugiej metody, o której mowa powyżej. Otworzyłem plik nakładki osobno w Photoshopie i użyłem narzędzia Marquee, aby wybrać określony liść, którego chciałem użyć. Następnie skopiowałem i wkleiłem go do innego pliku, z którym pracowałem, z otwartym obrazem portretowym.

Istotne jest, aby ustawić tryb mieszania dla każdej nakładki tekstury na „Nakładka”. Możesz eksperymentować z różnymi trybami, ale uważam, że do tego typu pracy najbardziej odpowiednie są tryby Nakładka i Łagodne światło.

Możesz zobaczyć, że dodałem maskę na warstwie liścia, aby usunąć wszystko inne wokół określonego liścia, czego nie chciałem użyć. Dodałem w sumie cztery liście do tego obrazu, każdy na osobnych warstwach z odpowiednimi maskami. Bawiłem się także kryciem dla każdej warstwy.

Zauważysz również, że trzy z liści mają na wierzchu oddzielną warstwę dopasowania poziomów. To prosty sposób na dostosowanie wyglądu nakładki, na przykład jej rozjaśnienie, przyciemnienie, zwiększenie kontrastu itp. Wystarczy tylko upewnić się, że przypinasz warstwę poziomów do odpowiedniej nakładki, którą dostosowuje naciskając Alt + Cmd / Ctrl + G. Strzałka w dół wskazuje, że jest przycięty (dotyczy tylko tej, a nie innych) do warstwy poniżej.

Zauważysz również, że istnieje warstwa o nazwie Grupa 1 z ikoną folderu obok niej. Zgrupowałem wszystkie cztery nakładki po dokonaniu indywidualnych dostosowań za pomocą warstw poziomów. Jest tak na wypadek, gdy chcę wprowadzić dalsze poprawki do wszystkich z nich, muszę tylko przyciąć dostosowania do grupy, a nie powtarzać się dla każdej warstwy nakładki. Zwłaszcza jeśli wszystkie ustawienia i tak mają być dokładnie takie same.

Możesz to zrobić, zaznaczając wszystkie warstwy związane z nakładkami i wybierając „Nowa grupa z warstw” z menu rozwijanego u góry panelu Warstwy.

# 4 Użyj narzędzi dostosowawczych, aby wprowadzić ostateczne zmiany

Chociaż liście są teraz tam, gdzie chciałem, są one zbyt nasycone jak na mój gust i zbyt mocno się wyróżniają. Nie wspominając o tym, że nie pasują do zielonego odcienia całego obrazu.

Aby to naprawić, dodałem warstwę dopasowania Barwa / Nasycenie i przypiąłem ją do grupy 1, aby wpływała tylko na tę grupę, a nie na inne warstwy. Bawiłem się suwakami, aby zieleń wyglądała podobnie do zielonych liści na koszulce małego chłopca. Chciałem, aby ogólny obraz przypominał starą ilustrowaną pocztówkę o stonowanych tonach i stonowanych kolorach.

# 5 Czas zapisać swoją pracę!

Jeśli chcesz zachować wszystkie warstwy i oryginalny obraz, musisz zapisać plik jako obraz PSD (plik danych programu Photoshop). Dopóki nie scalisz ani nie spłaszczysz warstw, będziesz mieć dostęp do wszystkich oryginalnych elementów użytych przy tworzeniu obrazu kompozytowego.

Jest to proces nieniszczący, ale pliki mogą zajmować dużo miejsca na dysku komputera. Jeśli jednak później zmienisz zdanie na temat niektórych elementów, zawsze możesz do tego wrócić bez zaczynać od zera. Po prostu wybierz warstwę, na której chcesz wprowadzić zmiany.

Musisz także zapisać skompresowaną wersję obrazu, zwykle JPEG.webp, który jest spłaszczonym plikiem stratnym. Jest znacznie mniejszy i zawiera tylko ostateczny gotowy obraz bez wszystkich warstw, które zostały użyte do jego utworzenia.

Wniosek

To jest prosty proces korzystania z nakładek! Poniżej znajdują się pozostałe dwa obrazy przedstawiające różne warstwy przy użyciu dokładnie tego samego procesu, jak pokazano powyżej.