Jak korygować zniekształcenie obiektywu za pomocą adaptacyjnego filtru szerokokątnego w programie Photoshop

Problem

Podczas fotografowania obiektów obiektywem szerokokątnym dość często problemy z perspektywą przedstawiają się w postaci linii, które powinny być proste, ale wyglądają na zakrzywione i zniekształcone. Jest to powszechnie określane jako dystorsja beczkowa, która występuje głównie w obiektywach szerokokątnych, ponieważ powiększenie obrazu zmniejsza się, im dalej obiekt znajduje się od osi optycznej obiektywu. Mówiąc prostym językiem, oznacza to, że patrząc przez obiektyw szerokokątny wszystko, co znajduje się na krawędzi kadru, będzie wyglądało na zakrzywione.

Niektóre obiektywy, takie jak rybie oko, w pełni wykorzystują zniekształcenie beczkowate, celowo rejestrując mocno zakrzywione i sferyczne obrazy. Jednak są chwile, kiedy inne obiektywy szerokokątne, takie jak Canon 16-35 mm, a nawet średniozakresowe obiektywy zmiennoogniskowe, takie jak 24-70 mm, mogą powodować niepożądane efekty dystorsji beczkowatej.

Rozwiązanie

Być może dwoma najłatwiejszymi sposobami rozwiązania tego problemu są albo użycie obiektywu z funkcją odchylania, albo zmiana perspektywy i powiększenia zoomu podczas fotografowania obiektu. Jednak obiektywy z funkcją odchylania są drogie, a czasami, na przykład podczas fotografowania dużego budynku, nie ma wielu różnych opcji perspektywy. W takich przypadkach najłatwiejszym sposobem skorygowania zniekształcenia obiektywu jest wykonanie tego w post-processingu za pomocą unikalnego narzędzia programu Photoshop, znanego jako filtr adaptacyjny szerokokątny.

Wprowadzony w PhotoShop CS6, adaptacyjny filtr szerokokątny usuwa zniekształcenia obiektywu na jeden z dwóch sposobów: albo automatycznie wykrywa aparat i model obiektywu za pomocą wstępnie zaprogramowanych szczegółów, aby wyprostować obrazy, lub możesz ręcznie ustawić ograniczenia, aby powiedzieć, które obszary zdjęcia należy wyprostować. W tym samouczku przeprowadzę Cię przez ręczne korzystanie z filtru adaptacyjnego szerokokątnego.

Poniższy przykład został sfotografowany w pięknym, nowym barze i restauracji przy użyciu obiektywu Canon 16-35 mm f / 2,8 przy ogniskowej 16 mm. Było to ciasne miejsce, więc nie było miejsca na cofnięcie się lub wystrzelenie pręta z wyższego kąta, więc wynikowy obraz zawiera sporo poziomych linii, takich jak białe balustrady na piętrze i granitowy blat, który wyraźnie powinien być prosty, ale nie są.

Aby rozpocząć korygowanie tych zniekształceń, kliknij Filtr w górnym menu rozwijanym i wybierz Adaptacyjny filtr szerokokątny.

Pojawi się wtedy duże okno dialogowe z wieloma opcjami (patrz poniżej).

Rozpocznij od panelu po prawej stronie i wybierz typ korekty z menu rozwijanego. Zwykle zaczynam od Auto, który spróbuje dokonać automatycznej korekty w oparciu o wykrywanie obiektywu.

W takim przypadku, gdy wybiorę Auto, pojawi się kolejne wyskakujące okienko z komunikatem „Nie znaleziono pasującego profilu obiektywu”. Oznacza to, że muszę ręcznie dostosować obraz. Naciśnij przycisk OK i zwróć uwagę z powrotem na ramkę w prawym rogu.

Oprócz opcji Auto menu rozwijane zawiera trzy inne opcje do wyboru. Jeśli Auto nie działa, zazwyczaj wybieram perspektywę jako następny typ korekty.

Rybie oko skoryguje wyżej wymienione ekstremalne krzywe, które celowo powodują obiektywy typu rybie oko.
Perspektywiczny będzie celować w zbiegające się linie, zwykle spowodowane nachyleniem i kątem kamery.
Panorama koryguje zniekształcenia spowodowane scalaniem zdjęć do panoram.
W pełni sferyczne koryguje zniekształcenia w panoramach 360 wykonanych w proporcjach 2: 1.

Inne opcje poniżej menu rozwijanego obejmują więcej ustawień, przy których można się bawić, aby poprawić zniekształcenia.

Skala: Wprowadzona tutaj wartość przeskaluje obraz, aby jak najlepiej zminimalizować puste miejsca, które mogą pojawić się po zastosowaniu filtru szerokokątnego.
Długość ogniskowa: Określ ogniskową obiektywu, który utworzył obraz.
Crop Factor: Można tego używać w połączeniu ze skalą, aby zminimalizować i skompensować puste obszary wytwarzane przez filtr.
Jak strzał: To pole można zaznaczyć, jeśli można wykryć profil obiektywu; jeśli nie, ta opcja będzie wyszarzona i konieczne będzie ręczne określenie wartości skali, ogniskowej i współczynnika przycięcia.

Następnie zwróć uwagę na mały pionowy pasek narzędzi w lewym górnym rogu. Oto narzędzia, których użyjesz do zdefiniowania ograniczeń wskazujących, które linie na twoim obrazie powinny być proste. Podstawowe narzędzia, z którymi należy się zapoznać, to pierwsze dwa:

Narzędzie ograniczeń: To narzędzie służy do rysowania linii na obszarach obrazu, które chcesz wyprostować. Po prostu kliknij raz, aby ustalić żądany punkt początkowy i kliknij ponownie, aby zamknąć linię, przytrzymując również klawisz Shift, jeśli chcesz dodać wiązanie o orientacji pionowej lub poziomej.
Narzędzie wiązania wieloboku: To narzędzie działa w taki sam sposób, jak zwykłe narzędzie wiązań, z wyjątkiem tego, że pozwala narysować wielokąt zamiast pojedynczej linii.

Na przykład spójrzmy na poziomą linię granitowego blatu na poniższym obrazku.

Rozpocznij od kliknięcia raz na lewym końcu linii, aby ustawić jeden punkt ograniczający, a następnie kliknij raz na prawym końcu blatu, aby go zamknąć. Po ustawieniu linii kliknij ją prawym przyciskiem myszy, a zobaczysz małe menu umożliwiające przypisanie do linii ograniczenia poziomego, pionowego lub arbitralnego. Domyślnym ograniczeniem jest Unfixed, ale w tym przypadku chcemy przypisać ograniczenie poziome, aby wyprostować linię pod względem szerokości. Aby automatycznie przypisać ograniczenie do linii, przytrzymaj klawisz Shift podczas tworzenia linii. Pomiędzy dwoma punktami ograniczającymi pojawi się żółta linia (jeśli przytrzymałeś klawisz Shift) lub niebieska, jeśli tego nie zrobiłeś, wskazując, gdzie nastąpiło prostowanie.

Możesz ustawić dowolną liczbę linii ograniczających, aż obraz zostanie poprawiony zgodnie z Twoimi oczekiwaniami. Linie ograniczające zwykle powinny być pionowe i / lub poziome. Inne narzędzia na pasku narzędzi, które mogą w tym pomóc, to narzędzia Przenieś, Rączka i Powiększenie, które umożliwiają przesuwanie obrazu w celu wprowadzenia niezbędnych zmian. Dodatkowo w lewym dolnym rogu znajduje się powiększenie podglądu, które pozwala na powiększenie i pomaga zobaczyć, gdzie umieścić ograniczenia.