Wracamy do przeglądu niektórych klasyków obiektywów i tym razem mamy do czynienia z obiektywem Nikon NIKKOR-S Auto 50mm f / 1.4 (zmodyfikowany AI), który został po raz pierwszy wyprodukowany w 1962 roku. Jeden z naszych czytelników, Joe Ridley, był uprzejmy Wystarczająco dużo, żeby wysłać kilka klasyków Nikkora, a ten obiektyw jest drugim testowanym przez nas obiektywem. Firma Nikon stworzyła tak wiele różnych obiektywów 50 mm w swojej 80-letniej historii optycznej, że lista zaledwie 50 mm obiektywów może być dość przytłaczająca. Wielu z nas patrzy na nowoczesne stałoogniskowe 50 mm, nie zdając sobie sprawy, że spośród wszystkich producentów firma Nikon ma najdłuższą historię wytwarzania tych obiektywów.
W rzeczywistości pierwszy obiektyw Nikkor 5 cm został wyprodukowany w 1937 roku specjalnie dla dalmierzy firmy Canon! Warto też wspomnieć, że pierwszy obiektyw 50 mm f / 1.4 wynalazł Nikon po II wojnie światowej. Ten szczególny klasyk NIKKOR-S został zaprojektowany z myślą o dalmierzach firmy Nikon. Dziś trudno jest znaleźć przekonwertowaną wersję, która działa na nowoczesnych lustrzankach cyfrowych (głównie wersje inne niż Ai), ale można ją złapać za około 50 USD i przekonwertować za kolejne 20-30 USD. A jeśli kupiłeś nowy Nikon Df, będziesz mógł używać tego obiektywu bez konieczności jego konwersji!
Nikon NIKKOR-S Auto 50mm f / 1.4 Ai Przegląd
NIKKOR-S Auto 50mm f / 1.4 to jeden z wczesnych obiektywów szerokokątnych Pre-Ai Nikkor z ręczną regulacją ostrości i mocowaniem F. Obiektyw o standardowej ogniskowej wynoszącej 50 mm został zaprojektowany jako obiektyw ogólnego przeznaczenia we wczesnych aparatach z dalmierzem ręcznym, takich jak Nikon S2 i S3, chociaż jego duży maksymalny otwór względny f / 1,4 sprawił, że był on również bardzo przydatny w warunkach słabego oświetlenia ( zwłaszcza na filmie czarno-białym). Dzięki 7 elementom optycznym w 5 grupach obiektyw NIKKOR-H 50mm f / 1.4 ma prostszą konstrukcję optyczną niż nowy Nikon 50mm f / 1.8G. Jednak podobnie jak w przypadku niektórych starych klasyków Nikkora, w tym obiektywie nie chodzi o najwyższą ostrość i bogactwo funkcji. Winietowanie narożników, piękny efekt bokeh i mnóstwo optycznych niedoskonałości nadają obiektywowi pewien „charakter”, który jest tak trudny do znalezienia w nowoczesnych obiektywach. Jak zauważył jeden z naszych czytelników, ciekawe jest, że niektórzy ludzie próbują dziś naśladować takie niedoskonałości w postprocessingu, ponieważ ich soczewki są tak ostre i korygowane. Mimo to, pomimo wszystkich swoich wad, obiektyw może dawać doskonałe wyniki w zakresie ostrości nawet w przypadku niektórych najlepszych lustrzanek cyfrowych, takich jak Nikon D800E, po przymknięciu do f / 2.8 i mniejszych, jak wykazano w dalszej części recenzji.
Nie będę Cię tu zanudzać specyfikacjami, ale jeśli chcesz je sprawdzić, zajrzyj na stronę NIKKOR-S Auto 50mm f / 1.4 w naszej bazie danych obiektywów.
Obsługa i jakość wykonania
Mimo swojego wieku obiektyw radzi sobie bardzo dobrze. Pierścień ustawiania ostrości jest dość gładki i mocno zatrzymuje się przy minimalnej odległości ogniskowania i znacznikach ostrości nieskończoności. Podczas ogniskowania tubus obiektywu przesuwa się nieco do przodu o około 4-5 mm, ale jest to ledwo niezauważalne. Zmiana przysłony za pomocą pierścienia na obiektywie jest łatwa - nie za luźna ani nie za ciasna, z wyraźnymi „kliknięciami” między przysłonami. Testowana przeze mnie próbka była umiarkowanie używana, z kilkoma śladami na korpusie obiektywu. Elementy szklane wydawały się być w dobrym stanie, chociaż między elementami obiektywu znajdował się widoczny mikropył (co jest normalne). A biorąc pod uwagę, że obiektyw powstał zanim jeszcze się urodziłem, nadal działa świetnie, co pokazuje, jak dobre było japońskie rzemiosło w tamtych czasach. Te obiektywy są dosłownie zbudowane tak, aby przetrwały całe życie, nawet przy wielu nadużyciach - coś, czego niestety nie mogę powiedzieć o nowoczesnych plastikowych obiektywach Nikkor. Dzięki całkowicie metalowemu tubusowi obiektyw z pewnością wydaje się cięższy w porównaniu z nowoczesną wersją 50 mm f / 1,4G. Jest też znacznie lepiej wykonany, podobnie jak w przypadku nowoczesnych obiektywów Zeiss. Podobnie jak Nikkor 50mm f / 1.2 Ai-S, tylna soczewka jest ogromna i zajmuje prawie całą dostępną przestrzeń.
Wydajność MTF
Oto jak obiektyw zachowywał się według Imatest:
Ze względu na bardzo silne problemy z aberracją sferyczną obiektyw NIKKOR-S 50mm f / 1.4 wykazuje słabe parametry przy maksymalnym otworze przysłony. Co więcej, obiektyw cierpi na zauważalną krzywiznę pola, co skutkuje rozmyciem środkowej klatki i rogów przy dużych przysłonach. Co gorsza, po przekroczeniu f / 2 następuje bardzo zauważalne przesunięcie ostrości. Aby uzyskać powyższe liczby, musiałem ponownie ustawić ostrość na każdym otworze aż do f / 5.6.
Jeśli posiadasz ten obiektyw lub planujesz zakup używanej kopii, bardzo ważne jest, aby zrozumieć, jak obejść problem przesunięcia ostrości. Mówiąc najprościej, staraj się nie ustawiać ostrości na jednej przysłonie, a rób zdjęcia przy innej - wyniki mogą być bardzo rozczarowujące. Zamiast tego ustaw przysłonę obiektywu na żądaną wartość, ustaw ostrość i zrób zdjęcie, a następnie ponownie ustaw ostrość, gdy musisz zmienić przysłonę. Dla większości ludzi nie będzie to problemem (ponieważ i tak będziesz się poruszać i ciągle odzyskiwać ostrość), ale w przypadku innych rodzajów fotografii, takich jak fotografia produktów, podczas fotografowania aparatem ustawionym na statywie najlepiej rozumiesz to ograniczenie.
Przymknięcie do f / 2 poprawia nieco ostrość na środku, ale reszta kadru pozostaje bardzo słaba do f / 2.8. Przy f / 4 efekt aberracji sferycznej i krzywizny pola jest znacznie zmniejszony, co skutkuje znacznie lepszą ogólną wydajnością. Ostrość w centrum jest imponująca przy f / 4 i osiąga maksimum przy f / 5,6, gdzie obiektyw daje wyjątkowo ostre obrazy w całym kadrze. Najlepsze zachowanie na zakrętach uzyskuje się przy f / 8.
Oto porównanie obiektywu do współczesnego Nikona 50 mm f / 1,4G:
Zniekształcenie
Trochę widać dystorsję beczkową, ale nie jest ona zbyt wyraźna - lepsza niż w przypadku obiektywu NIKKOR 50mm f / 1.2 Ai-S. Imatest zmierzył dystorsję beczkową przy -1,10. Niestety, ponieważ ani Lightroom, ani Camera RAW nie mają wbudowanych profili obiektywów dla tego klasyka, wszystkie korekty zniekształceń muszą być wykonywane ręcznie.
Aberracje chromatyczne
Poziomy aberracji chromatycznej są dość niskie w porównaniu z innymi klasycznymi obiektywami 50 mm. Imatest zmierzył CA średnio poniżej 1 piksela, jak pokazano poniżej:
Winietowanie
Winietowanie jest niezwykle mocne, szeroko otwarte, osiągając aż 3 pełne stopnie różnicy w zakrętach. Przy przymknięciu obiektywu winietowanie znacznie się zmniejsza - na f / 4 prawie całkowicie zniknęło:
Oto ilustracja najgorszego scenariusza, zrobionego z przysłoną f / 1.4:
Bokeh
Zdecydowanie jedną z mocnych stron obiektywu NIKKOR-S 50mm f / 1.4 jest jego zdolność izolowania obiektów przy dużych przysłonach. Bokeh jest przyjemny i kremowy, jak pokazano na niektórych zdjęciach w tej recenzji. W połączeniu z bardzo silnym winietowaniem obiektyw może renderować piękne obrazy.
Zjawy i flary
Wczesne projekty Nikkor firmy Nikon nie obejmowały doskonałych technologii powłok, którymi jesteśmy dzisiaj rozpieszczani. W rezultacie obiektyw nie jest dobrym kandydatem do fotografowania pod jasnymi źródłami światła. Odradzałbym używanie obiektywu podczas fotografowania pod słońce, ponieważ bardzo poważnie wpłynie to na ogólny obraz. Szczególnie źle jest przy przymknięciu do małych apertur. Spójrz na najgorszy scenariusz, wykonany przy f / 16:
Ups, prawie nie mogę powiedzieć, co jest w kadrze. Nie jest tak źle przy dużych aperturach, ale jasna biała plamka w pobliżu źródła światła jest dość wyraźnie widoczna. A dzięki 7-listkowej aperturze na obrazie zobaczysz wiele odbić / duchów łopatek przysłony. Odblaski i zjawy zobaczysz nawet wtedy, gdy słońce nie jest bezpośrednio w kadrze, więc albo użyłbym osłony przeciwsłonecznej (można do niej dokupić metalową, przykręcaną osłonę), albo unikałem przedostawania się promieni słonecznych do przedniej soczewki.
streszczenie
Pomimo opisanych powyżej wad optycznych, Nikon NIKKOR-S Auto 50mm f / 1.4 to solidny obiektyw o imponujących właściwościach. Zapewnia piękny efekt bokeh, który w połączeniu z bardzo silnym winietowaniem może tworzyć senne, trójwymiarowe obrazy. Jeśli chodzi o ostrość, nie radzi sobie zbyt dobrze na szerokich przysłonach, ale po przymknięciu do f / 2.8 i mniejszych może rzucić wyzwanie nawet niektórym współczesnym obiektywom 50 mm. Jak wyjaśniono powyżej, zapoznaj się z ograniczeniami obiektywu i spróbuj je obejść, aby uzyskać najlepsze wyniki. Ponieważ te stare klasyki można kupić tak tanio, zachęcam do ich wypróbowania - te soczewki zmotywują Cię do większej kreatywności w robieniu zdjęć i sprawią, że będziesz myśleć nie tylko o robieniu ostrych zdjęć ceglanych ścian…
P.S. Jak niektórzy z Was zapewne zdali sobie sprawę, ta recenzja jest wstępem do nadchodzącej recenzji obiektywu Nikkor 58mm f / 1.4G. Krótko mówiąc, niezmiernie podoba mi się obiektyw 58mm f / 1.4G - nie jest on gwiezdny optycznie, ale ma ten sam senny charakter, podobny do niektórych starych klasyków Nikkora. Więcej w przyszłości!
Nikon NIKKOR-S Auto 50mm f / 1.4 Ai
- Wydajność optyczna- 60% / 100
- funkcje- 60% / 100
- Jakość Bokeh- 80% / 100
- Jakość wykonania- 100% / 100
- Obsługa- 80% / 100
- Wartość- 80% / 100
- Rozmiar i waga- 80% / 100
Photography-Secret.com Ogólna ocena
3.9- 78% / 100
