Pobierz nasz e-book dotyczący fotografii portretowej, aby uzyskać więcej przydatnych wskazówek, takich jak ten.
Każdy portrecista w plenerze staje przed wyzwaniem zwracania uwagi na szczegóły dotyczące jego tematu, takie jak pozowanie, oświetlenie, kompozycja itp. Być może największym błędem popełnianym przez amatorów portretów w plenerze jest brak nacisku na otoczenie tła portretu.
Fotografowie, którzy nie badają dokładnie otoczenia w ramach swojego obrazu, to ci, którzy wychodzą z obrazami, które bardzo rozpraszają. Żaden licealista ani panna młoda nie kupi portretu, na którym z głowy wystaje konar drzewa. Takie rozpraszające elementy odciągają uwagę od tematu i są szkodliwe dla sprzedaży portrecisty. Nie ma nic bardziej bolesnego dla portrecisty niż zrobienie portretu, który jest pięknie upozowany, wspaniale oświetlony i absolutnie bezużyteczny… po prostu dlatego, że nie zwracano uwagi na kompozycję tła!
Pozowanie i oświetlenie odgrywają ogromną rolę w tworzeniu dynamicznego portretu. Jednak kompozycja tła jest zapomnianym elementem, który wymaga tyle samo czasu i przemyśleń.
Kilka rzeczy do rozważenia podczas tworzenia idealnie skomponowanego portretu:
1. Wypełnij ramkę tematem
Portret dotyczy osoby, więc nie bój się zbliżać! Pamiętaj, że przybliżanie nie oznacza robienia tylko zdjęć twarzy. Możesz także uchwycić „ciasne” zbliżenia fotografowanej osoby siedzącej na stołku lub opartej o drzewo.
2. Miej oczy w górnej jednej trzeciej
Jest to najbardziej naturalny odstęp dla portretu. Staraj się nie odstępować od tej zasady, chyba że celowo tworzysz napięcie. Innym wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, gdy obiekt jest pełny w dolnej jednej trzeciej kadru.
(jeszcze… )