Nie jest tajemnicą, że fotografowie krajobrazu uwielbiają ultraszerokie. Jeśli Twój obiektyw nie jest odpowiednikiem przynajmniej 16mm, po prostu nie jesteś częścią klubu. A jeśli naprawdę chcesz udowodnić swoją wartość, zdecydowanie używasz obiektywu 14 mm, 12 mm lub, dla naprawdę oddanych, rybiego oka. (W końcu zawsze możesz to odłowić w Photoshopie.) Ale co, jeśli fotografia krajobrazowa ma inną stronę - stronę, która może być równie dobra? W rzeczywistości tak właśnie się dzieje. W przypadku wielu zdjęć najlepsze obiektywy do fotografii krajobrazowej wcale nie są szerokokątne. Są teleobiektywami.
Zacznę ten artykuł od stwierdzenia, że każdy jest inny, a jest to szczególnie prawdziwe, gdy mówisz o osobistych preferencjach, takich jak sprzęt fotograficzny. Lubię teleobiektywy; nie możesz. Być może fotografujesz wszystko obiektywem typu rybie oko, obiektywem z funkcją tilt-shift lub superteleobiektywem 800 mm. Nie piszę tego artykułu, aby zmienić to, co robisz, ale zamiast tego, aby podać kilka powodów, dla których jedno popularne zalecenie - że szersze soczewki są najlepsze do krajobrazów - nie zawsze jest prawdziwe.
Jednym z głównych powodów jest skala. Obiektywy szerokokątne nie radzą sobie dobrze z pokazaniem ogromnych rozmiarów odległych elementów w krajobrazie. Jeśli stoisz u podnóża góry, bardzo szeroki może sprawić, że będzie wyglądać jak wybrzuszenie na horyzoncie.
Przykład? Kilka lat temu po raz pierwszy odwiedziłem Kolorado, aby spotkać się z niektórymi członkami zespołu Photography-Secret.com. Właśnie kupiłem swój pierwszy prawdziwie szerokokątny obiektyw - 20 mm. To nie jest ekstremalne, ale było to najszersze, jakiego kiedykolwiek używałem.
Pierwszą rzeczą, jaką zrobiłem po dotarciu na widok na Mount Sneffels, było wbicie nowego obiektywu w mój aparat. Mogłem nie być aż do 12 mm lub 14 mm, ale czułem się całkiem dobrze z moją konfiguracją.
Oto jak to się potoczyło:
NIKON D800E + 20mm f / 1.8 @ 20mm, ISO 100, 1/2, f / 16.0
Dlaczego więc powyższe zdjęcie wygląda tak źle? Jestem na pięknej scenie w ładny poranek. Nie ma żadnych chmur, ale mimo to powinienem był być w stanie zrobić przyzwoite zdjęcie. Zamiast tego, kiedy użyłem 20 mm, praktycznie wymazałem górę z istnienia, a zamiast tego wypełniłem ramkę bezużytecznymi szczegółami.
Oto jak to wygląda w porównaniu z podobnym zdjęciem zrobionym z odległości 70 mm, które zaczyna zbliżać się do obszaru teleobiektywu:
To wyraźna różnica. Jasne, światło jest lepsze, ale największa poprawa na drugim zdjęciu ma związek z kompozycją - ogólną skalą Mount Sneffels. Używając teleobiektywu, nie musisz praktycznie na górze fotografujesz, aby mieć odpowiedni rozmiar na obrazie.
Skala to nie jedyna zaleta teleobiektywu. Długie obiektywy sprawdzają się również dobrze, ponieważ dają znacznie większą kontrolę nad elementami, które pojawiają się na zdjęciu.
Dzięki szerokokątnemu obiektywowi tak duża część sceny przed tobą nieuchronnie skończy się na twoim obrazie - skrawek trawy, krzywa chmura, plątanina gałęzi drzew i tak dalej. Niezależnie od tego, czy to dodaje do wiadomości, czy nie, być może będziesz musiał z tym żyć. Możesz spróbować się poruszać i dostosowywać kompozycję, ale nie zawsze jest możliwe całkowite rozwiązanie problemu.
Teleobiekty są różne. Obejmują tak wąskie pole widzenia, że masz większą kontrolę nad tym, co umieszczasz na zdjęciu, a czego nie. Dzięki teleobiektywowi możesz znacznie uprościć kompozycję. Ułatwia to ujednolicenie przekazu, a także robienie pewnych typów zdjęć, takich jak streszczenia, które mogą być trudne przy szerokim kącie.
NIKON D800E + 20 mm f / 1.8 @ 20 mm, ISO 100, 1/50, f / 11,0
NIKON D800E + 70-200mm f / 4 @ 86mm, ISO 100, 1/10, f / 16.0
Nie oznacza to, że zdjęcia z teleobiektywu są zawsze proste lub że zdjęcia szerokokątne są zawsze złożone. Zamiast tego chodzi o to, że powiększanie ułatwia wykluczanie niechcianych szczegółów w kadrze, zamiast uchwycić wszystko na raz. W przypadku wielu krajobrazów to poważna sprawa.
Z drugiej strony, nigdy nie zalecałbym używania wyłącznie teleobiektywu. Osobiście wciąż robię ogromną liczbę zdjęć obiektywem szerokokątnym z różnych powodów. Ale zdarza się, że teleobiekty są idealne - na tyle, że uważam je za niezbędne w fotografii krajobrazowej.
Czyli teleobiektywy Najlepsza obiektywy do fotografii krajobrazowej, nawet bardziej niż szerokokątne? Nie ma dobrej odpowiedzi na to pytanie. Czy ktoś może powiedzieć, czy coś jest „najlepsze”, gdy dwa z nich są równie ważne? Używam szerokich kątów i teleobiektywów prawie dokładnie 50/50. Oboje są niezbędni. Dla niektórych fotografów jeden może być bardziej przydatny niż drugi, ale to wszystko zależy od Twojego osobistego stylu.
Jakby tego było mało, scena przed tobą również robi dużą różnicę. Jeśli jesteś na południowym zachodzie Ameryki, z kanionami szczelinowymi i szalonymi liniami na pierwszym planie, generalnie polecam szeroki kąt. Jeśli wędrujesz po Alpach i próbujesz pokazać rozmiar odległych gór, teleobiektyw może być bardzo pomocny. W przypadku fotografii przyrodniczej jako całości jest powód, dla którego oba obiektywy mają miejsce w mojej torbie.
Fotografowie krajobrazu powinni być elastyczni. Myślenie, że szerokie kąty są najważniejsze w fotografii krajobrazowej, po prostu nie jest dokładne. Dla wielu fotografów teleobiektyw jest równie ważny, a dla niektórych jest sercem ich stylu. Tak czy inaczej, jeśli nigdy wcześniej nie myślałeś o teleobiektywach jako obiektywach do fotografii krajobrazowej, jesteś winien to sobie spróbować.
Połącz to z ramy wyboru najlepszego obiektywu do fotografii krajobrazowej. Następnie eksploruj jedne z najlepszych obiektywów firmy Nikon do fotografii krajobrazowej i do robienia zdjęć Drogi Mlecznej.