Aparaty J1 i V1 to pierwsza próba wyprodukowania aparatu bezlusterkowego z wymiennymi obiektywami przez firmę Nikon, co zajęło 5 lat starannego projektowania i opracowywania przez inżynierów firmy Nikon. Dlaczego firma Nikon zdecydowała się wejść na rynek bezlusterkowców i gdzie jest pozycja technologii bezlusterkowej w porównaniu z rynkiem lustrzanek cyfrowych i rynku „point and shoot”? Jak wypada bezlusterkowiec Nikon 1 na tle konkurencji? W tej recenzji udzielę odpowiedzi na te pytania, wraz z porównaniami Nikona 1 J1 do bezlusterkowców Sony NEX-5n i Olympus E-PL3.
Należy pamiętać, że aparat Nikon 1 J1 został zastąpiony przez aparat Nikon 1 J2.
Rynek bezlusterkowy i czujnik CX
Przeanalizowałem rynek bezlusterkowców, dlaczego Nikon wypuścił aparaty z serii 1 i na czym polega czujnik CX w mojej recenzji Nikona 1 V1. Nie będę tutaj powtarzał tego samego, więc zdecydowanie polecam to sprawdzić.
Dane techniczne aparatu Nikon 1 J1
- Przetwornik: 10,1 megapikseli w formacie CX (współczynnik przycięcia 2,7x) CMOS
- Rozmiar czujnika: 13,2 mm x 8,8 mm
- Procesor obrazu: EXPEED 3
- Mocowanie: Nikon 1
- Pamięć: 1xSD (kompatybilna z SD, SDHC i SDXC)
- Współczynnik proporcji: 3: 2
- Format obrazu: JPEG.webp, 12-bitowy skompresowany RAW
- Wideo: Full HD przy 1080 / 60i, 1080 / 30p, 720 / 60p (proporcje 16: 9)
- Wideo w zwolnionym tempie: 400 kl./s przy 640 × 240 i 1200 kl./s przy 320 × 120
- Autofokus: hybrydowy autofokus z maksymalnie 135 punktami ostrości
- Śledzenie obiektu i twarzy: Tak
- Zakres czułości ISO: 100-3200, z możliwością rozszerzenia do ISO 6400
- LCD: monitor LCD o rozdzielczości 460 tys. Punktów i przekątnej 3 cali
- Porty: wbudowane HDMI i USB
- Tryby ekspozycji: Portret, Krajobraz, Nocny portret, Makro i Auto
- Tryby robienia zdjęć: zdjęcie, inteligentne wybieranie zdjęć, film, film w zwolnionym tempie i migawka w ruchu
- Tryby ekspozycji: automatyka programowa (P), preselekcja migawki (S), preselekcja przysłony (A), ręczny (M) i automatyczny wybór programu
- Ustawienia Picture Control: Standardowe, Neutralne, Żywe, Monochromatyczne, Portret i Krajobraz
- Aktywna funkcja D-Lighting: tak
- System redukcji kurzu: Tak
- Elektroniczna migawka: tak, do 1/16 000 sek
- Szybkość synchronizacji lampy błyskowej: 1/60
- Wbudowany interwałometr: tak
- Tryb zdjęć seryjnych: do 5 kl./s w trybie standardowym, do 10, 30 lub 60 kl./s w trybie elektronicznym (Hi)
- Tryby pomiaru: punktowy, centralnie ważony i matrycowy
- Tryby ustawiania ostrości: automatyczny (AF), automatyczny wybór AF-S / AF-C (AF-A), pojedynczy AF (AF-S), ciągłe serwo (AF-C), ciągłe serwo (AF-F) ), Ręczne ustawianie ostrości (MF)
- Żywotność baterii: 230 zdjęć (CIPA)
- Wymiary: 4,2 ″ x 2,4 ″ x 1,2 ″ / 106 mm x 61 mm x 29,8 mm
- Waga: 8,3 uncji (234g)
Szczegółowe specyfikacje techniczne aparatu Nikon 1 J1 są dostępne na stronie Nikonusa.com.
Budowa i obsługa aparatu
Aparaty Nikon 1 są niewiarygodnie małe i lekkie. Nikon 1 J1 ma tylko 106 x 61 x 29,8 mm - nawet najmniejsza lustrzanka cyfrowa Nikon D3100 jest znacznie grubsza i grubsza niż ten aparat, mierząc 124 x 97 x 74 mm. Jeśli chodzi o wagę, bezlusterkowiec J1 waży 230 gramów (około 64 gramów lżejszy od swojego większego brata V1), podczas gdy ta sama lustrzanka cyfrowa D3100 waży 455 gramów. Oto obraz porównawczy między nimi:
Tak wypada najmniejsza lustrzanka cyfrowa firmy Nikon w porównaniu z J1. Każda inna lustrzanka cyfrowa Nikon, zwłaszcza coś takiego jak D300s lub D700, wygląda i wydaje się po prostu masywna w porównaniu. W porównaniu z konkurencją bez lustra, J1 jest dość porównywalny pod względem wielkości i wagi (poza korpusami aparatów Sony z serii NEX, które są bardziej kompaktowe i oferują bogatsze specyfikacje + mniejszą wagę). Bateria używana przez J1 jest kompaktowa i lekka oraz zapewnia przyzwoitą żywotność baterii wynoszącą 230 zdjęć. Ten sam akumulator będzie prawdopodobnie używany w przyszłych wersjach aparatu, takich jak Nikon 1 J2, J3 itp.
Jeśli chodzi o budowę i konstrukcję aparatu, Nikon J1 jest zbudowany całkiem nieźle, mimo że nie jest wykonany ze stopu magnezu jak V1. Korpus aparatu jest w większości wykonany z aluminium i plastiku, z atrakcyjnym lakierem. Mówiąc o farbie, możesz kupić J1 w czterech różnych kolorach: białym, czarnym, czerwonym i srebrnym. Aparat nie jest odporny na warunki atmosferyczne i nie ma ochrony przed kurzem, jak niektóre zaawansowane lustrzanki cyfrowe.
Jeśli chodzi o obsługę, inżynierowie firmy Nikon spisali się kiepsko - aparat nie ma przyczepności i może łatwo wyślizgnąć się z dłoni, jeśli nie będziesz go mocno trzymać. Nikon powinien był dodać przynajmniej to samo pionowe „wybrzuszenie” z V1 z przodu J1. Głęboko zagłębiony uchwyt NEX-5n jest znacznie lepszy w porównaniu.
Podobnie jak Olympus E-PL3 i Sony NEX-5n, J1 również nie ma elektronicznego wizjera. Pochodzę ze świata lustrzanek cyfrowych, naprawdę nie lubię komponować zdjęć, patrząc od tyłu aparatu. O ile V1 ma wbudowany wizjer, a wizjer do pozostałych aparatów można dokupić osobno, to niestety w przypadku J1 nie ma takiej opcji. Już samo to sprawia, że J1 wygląda bardziej jak punkt i strzelanie, a nie poważny wymienny aparat (szczególnie po obsłudze V1). Więc jeśli rozważasz zakup jednego z nich, aby uzupełnić swoją lustrzankę cyfrową, miej to na uwadze.
Jeśli chodzi o rozmieszczenie przycisków i układ aparatu, Nikon wykonał dobrą robotę, chociaż mam kilka zastrzeżeń. Zacznijmy od tylnej części aparatu. Większość tylnych przycisków jest tam, gdzie powinny, a dostęp do ważnych funkcji aparatu zapewnia bardzo minimalna liczba dodatkowych i niepotrzebnych przycisków, co jest dobre. Kiedy przyzwyczaiłem się do elementów sterujących, obsługa aparatu była łatwa.
Przycisk funkcyjny (F) na górze aparatu nie jest tak bardzo używany, więc mi to nie przeszkadza. Przełącznik góra / dół tuż obok jest bardzo sprytny - służy do przybliżania / oddalania podczas odtwarzania, zmiany przysłony / czasu otwarcia migawki w różnych trybach oraz do ręcznego ustawiania ostrości. Mój główny zarzut dotyczy obrotowego przełącznika wyboru trybu aparatu, który ciągle przypadkowo przełączam podczas korzystania z aparatu. Żałuję, że nie ma jakiejś blokady na tym selektorze lub innego sposobu przełączania się między różnymi trybami aparatu bez potrzeby tego przełącznika. Wielokrotnie znajdowałem się w złym trybie, co było denerwujące.
Wysuwaną lampę błyskową można otworzyć, przesuwając suwak znajdujący się w lewym górnym rogu aparatu. Wydaje się tani i plastyczny. Jest OK do strzałów z bliskiej odległości i okazjonalnie może być przydatny jako błysk wypełniający, ale nie liczyłbym na to na nic poważnego. Osobiście w ogóle nie zawracałem sobie głowy jego używaniem, chociaż niektórym może się to przydać. Naprawdę chciałbym, żeby firma Nikon dodała standardowe gniazdo gorącej stopki do swoich aparatów Nikon 1, zamiast go w ogóle nie mieć (J1) lub mieć zastrzeżonego mocowania (V1), które wymaga lamp błyskowych firmy Nikon. Olympus E-PL3 to jedyny aparat spośród testowanych przeze mnie, który miał standardową gorącą stopkę.
Podobnie jak Nikon 1 V1, ten aparat nie ma selektora ekspozycji PASM, więc będziesz musiał kopać w menu, aby zmienić tryb aparatu, WB, ISO itp. w każdym razie, więc dla większości ludzi może to nie być wielka sprawa. A co z wyświetlaczem LCD? Dobra wiadomość jest taka, że 3-calowy wyświetlacz LCD jest duży i piękny. Zła wiadomość jest taka, że nie obraca się jak NEX-5n i E-PL3, ma mniejszą rozdzielczość (460 000 punktów) i nie jest ekranem dotykowym.
Obiektywy 1 NIKKOR
Chociaż wkrótce będę publikować recenzje obiektywów systemu Nikon 1, zdecydowałem się podzielić moimi ogólnymi przemyśleniami na temat obiektywów i podzielić się opinią na temat każdego obiektywu z osobna. We wszystkich seriach obiektywów CX firma Nikon używa nazwy „1 NIKKOR”, więc obiektyw 10 mm f / 2,8 pancake nosi oficjalną nazwę „1 NIKKOR 10 mm f / 2,8”. Oto obiektywy, które firma Nikon wypuściła razem z systemem Nikon 1:
- 1 obiektyw NIKKOR 10mm f / 2.8
- 1 NIKKOR VR 10-30mm f / 3.5-5.6
- 1 NIKKOR VR 30-110mm f / 3,8-5,6
- 1 NIKKOR VR 10-100mm f / 4.5-5.6 PD-ZOOM
Ogólnie rzecz biorąc, powyższe obiektywy 1 NIKKOR charakteryzują się bardzo dobrymi parametrami użytkowymi oraz doskonałą ostrością i kolorami, czego oczekiwałem od optyki Nikkor. Mocowanie CX zostało całkowicie przeprojektowane i zawiera więcej styków obiektywu, dzięki czemu obiektywy mogą wymieniać więcej danych z aparatem. Na przykład zarówno składane obiektywy 1 NIKKOR 10-30 mm, jak i 1 NIKKOR 30-110 mm automatycznie włączają aparat po obróceniu pierścienia zmiany ogniskowej do pozycji zakresu zoomu. Pierścień do manualnego ustawiania ostrości został wyeliminowany ze wszystkich obiektywów CX. Wdrażanie ręcznego ustawiania ostrości przez firmę Nikon jest raczej kiepskie, co omówiono w dalszej części recenzji.
Przy współczynniku przycięcia czujnika 2,7x musisz pomnożyć ogniskową każdego obiektywu przez 2,7, aby uzyskać równoważne pole widzenia pełnoklatkowego aparatu. Na przykład soczewka 10-30 mm odpowiada soczewce 27-81 mm, podczas gdy soczewka 10 mm jest odpowiednikiem soczewki 27 mm.
W przeciwieństwie do Sony i niektórych innych producentów, Nikon trzyma się z daleka od korpusów aparatów ze stabilizacją obrazu i woli zamiast tego zintegrować VR z obiektywami, co sprawdza się od wielu lat. System Nikon 1 nie jest tutaj wyjątkiem, więc stabilizacja obrazu jest ponownie wykonywana na obiektywach. W przeciwieństwie do pozostałych obiektywów Nikon z włączoną funkcją VR do lustrzanek cyfrowych, które mają włącznik / wyłącznik redukcji drgań na obiektywie, można zmienić tryb VR z normalnego na aktywny na wyłączony. Firma Nikon początkowo miała problem z VR na obiektywach 1 NIKKOR, co powodowało sporadyczne rozmyte zdjęcia przy włączonej redukcji drgań. Ten problem został zidentyfikowany i rozwiązany poprzez aktualizacje oprogramowania sprzętowego dla każdego obiektywu VR (patrz linki poniżej). Nawiasem mówiąc, obiektywy 1 NIKKOR to pierwsze obiektywy firmy Nikon z możliwością aktualizacji oprogramowania układowego.
Obiektyw NIKKOR 1 NIKKOR 10mm f / 2.8 to bardzo kompaktowy i ostry obiektyw, który doskonale pasuje do systemu Nikon 1. Żałuję jednak, że nie był to obiektyw f / 2.0 (lub szybszy), co uczyniłoby go bardziej użytecznym obiektywem do fotografowania w słabym świetle. Ma dwie duże wady - brak VR i oczywiście brak możliwości zoomu, więc nie sądzę, że będzie tak popularny wśród kupujących po raz pierwszy. Z drugiej strony 1 NIKKOR VR 10-35 mm jest idealny do systemu Nikon 1. Po złożeniu jest kompaktowy, ma duży zakres ogniskowych 10-30 mm (odpowiednik 27-81 mm), ma VR i dobrą charakterystykę działania.
Najrzadziej korzystałem z teleobiektywu 30-110mm (81mm-297mm), głównie dlatego, że czułam, że jego zakres początkowy jest za duży do codziennej fotografii. Wreszcie 1 NIKKOR VR 10-100 mm to po prostu potwór większy niż wiele obiektywów zmiennoogniskowych Nikon do lustrzanek cyfrowych. Chociaż jest to obiektyw mniej lub bardziej wyspecjalizowany, szczególnie do wideografii (ze względu na możliwość cichego powiększania za pomocą dedykowanego przycisku zoomu na obiektywie), moim zdaniem jest po prostu cholernie duży i nieporęczny dla aparatów Nikon 1. Jeśli chodzi o ogólnie VR, stwierdziłem, że jest ona bardzo skuteczna w przypadku obiektywów 1 NIKKOR i radziłbym zostawić ją włączoną podczas fotografowania z ręki.
Jeśli masz już obiektywy do lustrzanek cyfrowych z mocowaniem Nikon F, możesz ich używać z J1 za pomocą specjalnego adaptera mocowania FT1 (należy go zakupić osobno). Adapter jest mocowany do aparatu Nikon 1 J1, a obiektyw Nikkor z mocowaniem F jest następnie mocowany do adaptera. FT1 doda kąt widzenia 2,7 razy większy niż ogniskowa obiektywu Nikkor z mocowaniem F. Na przykład Nikon 50mm f / 1.8G będzie miał efektywne pole widzenia obiektywu 135mm.
Nikon nie ukrywał, że pracuje nad niektórymi specjalistycznymi obiektywami o stałej ogniskowej do portretów i innych potrzeb, więc wkrótce możemy zobaczyć coś w rodzaju 1 NIKKOR 18 mm f / 1,4, co jest odpowiednikiem obiektywu 50 mm. Firma Nikon musi szybko wykonać szybkie szkło do aparatów Nikon 1, ponieważ właśnie tego w tej chwili brakuje.
Nowy procesor EXPEED 3
Linia Nikon 1 jest pierwszą, która otrzyma nowy dwurdzeniowy procesor obrazu EXPEED 3. Nowy procesor może obsługiwać znacznie większą przepustowość niż poprzedni procesor EXPEED 2, co przekłada się na szybsze klatki na sekundę, szybsze przetwarzanie obrazu w aparacie, szybsze wideo i pozwala na dodatkowe funkcje, takie jak wideo w zwolnionym tempie, inteligentny selektor zdjęć i migawka ruchu (omówione bardziej szczegółowo poniżej). W rzeczywistości Nikon 1 jest obecnie najszybszym aparatem firmy Nikon do robienia zdjęć i nagrywania filmów. W trybie Electronic Shutter (HI) jest w stanie uchwycić 10 FPS podczas śledzenia obiektu i do 60 FPS w pełnej rozdzielczości bez śledzenia obiektu, co jest imponujące. Dobra wiadomość dla społeczności lustrzanek cyfrowych jest taka, że niektóre z tych fajnych funkcji pojawią się w nadchodzących lustrzankach cyfrowych firmy Nikon.
Menu aparatu, funkcje i czas reakcji
Zanim zacząłem testować te wszystkie bezlusterkowce, zdecydowałem się nie dotykać instrukcji obsługi aparatów. Chciałem zobaczyć, jak łatwo jest obsługiwać te kamery osobie, która ich nie zna. Menu aparatu Nikon 1 J1 jest bardzo intuicyjne i łatwe w użyciu. W zależności od trybu, w którym się znajdujesz, aparat wyświetla tylko to, co powinieneś widzieć, a przełączanie między odtwarzaniem, menu trybu i konfiguracją jest bardzo łatwe dzięki obrotowemu pokrętłu znajdującemu się w prawym dolnym rogu aparatu. Spośród czterech bezlusterkowców, które testowałem, Nikon 1 J1 ma moim zdaniem najlepszy system menu.
Menu Sony NEX-5n jest również całkiem niezłe, ale ma o wiele więcej opcji w porównaniu, co niekoniecznie jest dobre dla większości ludzi. Najgorszy z nich to Olympus E-PL3. Ma okropny system menu. Z pewnością zawiera mnóstwo opcji i podmenu, co bardzo utrudnia obsługę aparatu. To po prostu jest do bani w porównaniu. Więcej na ten temat opowiem w osobnej recenzji E-PL3, ale Olympus E-PL3 nienawidziłem tylko z tego powodu, mimo że jego jakość obrazu jest bardzo dobra.
Z drugiej strony, w uproszczonym podejściu do menu J1 brakuje niektórych poważnych funkcji, które powinny tam być. Na przykład nie można wyłączyć podglądu obrazu po zrobieniu zdjęcia. Robiąc zdjęcia poklatkowe w bardzo niskich temperaturach (więcej o poklatkach poniżej), chciałem przedłużyć żywotność baterii poprzez wyłączenie podglądu obrazu i nie mogłem znaleźć na to sposobu. Opcje edycji w aparacie są również bardzo ograniczone do kadrowania i zmiany rozmiaru, co jest zaskakujące, ponieważ strzelcy JPEG.webp prawdopodobnie uznają te funkcje za przydatne. Brak opcji HDR, które firma Nikon oferuje w najnowszych lustrzankach cyfrowych. Brakuje również braketingu ekspozycji, ale jest to zrozumiałe, ponieważ firma Nikon nie zapewnia funkcji braketingu również w swoich podstawowych lustrzankach cyfrowych. Z kolei Sony NEX-5n ma wszystkie te elementy zintegrowane w swoim oprogramowaniu, w tym panoramę w aparacie i przetwarzanie obrazu 3D (i wiele więcej).
Czułość aparatu to mieszanka. Czas uruchamiania i wyłączania zajmuje około 1,5 sekundy, co nie jest złe. Jednak gdy aparat przechodzi w tryb uśpienia, czas wybudzania wynosi około 2 sekundy, czyli o wiele za długo. Chociaż można regulować wyłącznik czasowy za pomocą ustawień menu „Automatyczne wyłączanie”, nie można zmienić timera tak, aby całkowicie wyłączyć aparat - kolejna ważna funkcja, której brakuje w menu aparatu.
Z drugiej strony mile widzianym dodatkiem jest wbudowany interwałometr do fotografii poklatkowej. Lustrzanki cyfrowe Sony i aparaty NEX są notorycznie złe w fotografii poklatkowej, ponieważ brakuje im interwałometru, a jedyną opcją jest zakup akcesoriów do robienia zdjęć w sekwencjach. Możesz postawić Nikona 1 J1 na statywie, ustawić parametry aparatu, ustawić interwał i łączną liczbę zdjęć (do 999 zdjęć dozwolonych) i rozpocząć sekwencję. Wykręciłem kilka okrążeń i wynik był świetny. Pamiętaj tylko, aby ręcznie ustawić ekspozycję i balans bieli podczas robienia zdjęć w formacie JPEG.webp.
Wspaniała funkcja Auto ISO, którą zwykle widzimy w lustrzankach cyfrowych firmy Nikon, została zastąpiona znacznie bardziej uproszczoną funkcją Auto ISO. Do wyboru są trzy predefiniowane tryby Auto ISO - A3200 Auto (100-3200), A800 Auto (100-800) i A400 Auto (100-400). Żadna z tych opcji nie pozwala na ustawienie minimalnego czasu otwarcia migawki, co jest ogromną wadą. Nie sposób stwierdzić, kiedy aparat zdecyduje się na użycie którego ISO i brak kontroli nad tym progiem jest bardzo niefortunny.
Tryby Smart Photo Selector i Motion Snapshot (na pokrętle trybu naświetlania) to ciekawe innowacje, ale moim zdaniem mało przydatne / praktyczne. Inteligentny selektor zdjęcia działa poprzez wyzwalanie 20 zdjęć w trybie elektronicznej migawki przed i po naciśnięciu spustu migawki (zaczyna się po wciśnięciu spustu migawki do połowy). Następnie analizuje te dwadzieścia obrazów i automatycznie wybiera najlepsze 4-5 obrazów na podstawie wielu czynników, w tym rozmycia obrazu.
Szczerze mówiąc, nie sprzedaje mi się tej funkcji - ale najprawdopodobniej jestem zaawansowanym użytkownikiem i nie lubię algorytmu elektronicznego, który wybiera dla mnie obraz. Wolałbym to zrobić sam. Jeśli sytuacja jest krytycznie ważna, wolałbym ustawić aparat na 60 FPS i spryskać i modlić się. Jeśli chodzi o funkcję Motion Snapshot, wydaje się, że jest niekompletna. Efekty dźwiękowe są ograniczone do kilku nudnych, a co najgorsze, produkowane pliki filmowe nie mają tych dźwięków osadzonych w sobie. Musisz użyć specjalnego oprogramowania Short Movie Creator, aby przekonwertować go na to, co zobaczysz w aparacie. Film jest zapisywany w formacie MOV, a migawka w formacie JPEG.webp, w osobnych plikach. Migawka ruchu jest również zbyt krótka - szybkość przechwytywania 60 kl./s jest odtwarzana w zwolnionym tempie z szybkością 24 kl./s lub łącznie 2,5 sekundy.
