Wielu z nas jako fotografów zakochuje się w nowym sprzęcie, takim jak nowa lampa błyskowa, statyw czy obiektyw. Marnujemy i oszczędzamy pieniądze, i idziemy do sklepu z aparatami, aby kupić ten nowy obiektyw, który mieliśmy na oku, w większości przypadków usatysfakcjonowani nowym zestawem, który znalazł się w naszej torbie. Czasami jednak zdarza się, że z jakiegoś powodu ten nowy sprzęt, na który wydaliśmy ciężko zarobione pieniądze, nie spełnia naszych oczekiwań.
Jasne obiektywy umożliwiają fotografowi twórcze wykorzystanie małej głębi ostrości. Do tego zdjęcia użyto obiektywu 24 mm f / 1,4, nakręconego z przysłoną f / 1.4.
Możliwe, że został przesadzony lub nie pasuje do Twojego przepływu pracy. Są jednak sytuacje, gdy element wyposażenia ma dołączoną krzywą uczenia się, którą należy rozwiązać, zanim będziesz mógł w pełni się nim cieszyć. Jednym z takich elementów, do którego dołączona jest krzywa uczenia się, jest jasny obiektyw (taki z dużym maksymalnym otworem).
W pewnym momencie wszyscy zaczynamy marzyć o szybkich obiektywach (o dużej aperturze). Na potrzeby tego artykułu zdefiniuję szybkie obiektywy jako obiektywy o maksymalnych przysłonach szerszych niż f / 4.
Jasne obiektywy są świetne do wielu rzeczy, a fotografowanie w słabym świetle jest jedną z głównych zalet, ponieważ szersza przysłona wpuszcza więcej światła do matrycy, co z kolei pozwala na użycie krótszego czasu otwarcia migawki. Dlatego obiektywy takie jak 70-200 mm f / 2.8 są takim koniem roboczym w torbie na aparat fotoreportera. Kolejną zaletą szerszej apertury jest możliwość tworzenia płytkiej głębi ostrości na zdjęciu, dzięki czemu obiekt naprawdę wyróżnia się z tła. Obiektyw 85 mm f / 1.4 to jeden z moich ulubionych obiektywów do prawie każdej sytuacji portretowej.
Podczas fotografowania portretów idealne jest ustawienie ostrości na najbliższym oku, gdy używana jest płytka głębia ostrości.
To wszystko brzmi świetnie, prawda? Ale to ostatnia kwestia dotycząca płytkiej głębi ostrości, która wydaje się być największym problemem dla większości fotografów, którzy są nowicjuszami w używaniu jasnego obiektywu. Często słyszę o fotografach narzekających na brak ostrości w swoich obiektywach i najczęściej problem pojawia się, gdy fotograf używa jasnego obiektywu.
Może to być fotograf portretowy, który próbuje użyć obiektywu 85 mm f / 1,8 z szeroko otwartą przysłoną lub ktoś, kto robi zdjęcia uliczne z obiektywem 35 mm f / 1,4 iz jakiegoś powodu występuje brak ostrości obrazu, za który nieodmiennie winiony będzie obiektyw. Podczas moich 20 lat fotografowania posiadałem i pracowałem z dużą ilością sprzętu - z kilkunastoma różnymi korpusami aparatów i kilkadziesiąt obiektywów, których używałem w pewnym momencie. Mogę szczerze powiedzieć, że ani razu nie wyszedł mi z pudełka zupełnie nowy i nie był w idealnym stanie, więc potraktuj tę opcję (że obiektyw jest wadliwy) na razie jako ostateczność.
Zrozumienie głębi ostrości
Oprócz możliwości fotografowania w słabym świetle, wielu fotografów kupuje szybkie obiektywy po prostu ze względu na możliwość robienia zdjęć z małą głębią ostrości. Użyty kreatywnie, obiektyw z dużą przysłoną i szeroko otwartą przysłoną pozwala być bardzo selektywnym w tym, co pokazujesz widzowi, i co ukrywa się w miękkich obszarach nieostrych, zwanych bokeh.
Jednak bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że głębia ostrości działa inaczej w zależności od używanego obiektywu. Na przykład obiektyw, taki jak Nikon 85 mm f / 1,4, będzie miał głębię ostrości cienką jak papier, gdy będzie używany przy f / 1,4, przy niewielkich odległościach od obiektu. Im bardziej obiekt oddala się od aparatu, tym głębia ostrości staje się trochę większa. Ale przy minimalnej odległości ogniskowania możesz skupić się na rzęsach na obiekcie i nadal mieć nieostrą gałkę oczną, mimo że znajduje się zaledwie pół cala za rzęsą. Zakładając, że nie chcesz cofać się i zmieniać kadrowania na swoim obiekcie, najlepszym sposobem na zapewnienie ostrej ostrości na oku jest wybranie punktu ostrości na oku i uważanie, aby przypadkowo nie skupił się na rzęsach.
Jeśli chcesz poświęcić trochę tej płytkiej głębi ostrości, po prostu zatrzymaj się trochę, aby dać sobie trochę swobody na tym, na czym się skupisz. Podczas gdy przy f / 1.4 lub f / 1.8 możesz nie być w stanie wyostrzyć zarówno rzęsy, jak i oka, ale przy f / 2.2 lub f / 2.8 prawdopodobnie będziesz mieć wystarczającą głębię ostrości, aby uzyskać ostrą ostrość na obu. .
Korzystanie z szeroko otwartego obiektywu 24 mm f / 1,4, ustawiając odległość ogniskowania na odległość hiperfokalną, pozwala uzyskać większą głębię ostrości nawet podczas fotografowania na otwartej przestrzeni.
Nawet w przypadku obiektywów szerokokątnych, takich jak 24 mm f / 1,4 lub 35 mm f / 1,4, które mają z natury (pozornie) większą głębię ostrości ze względu na naturę obiektywów szerokokątnych, nadal zauważysz pewne problemy wynikające z użytkowania szeroko otwartej apertury. Jeśli możesz cofnąć się od obiektu, możesz zwiększyć postrzeganą głębię ostrości, ponieważ będziesz dalej ustawiać ostrość. Możesz obliczyć, jak daleko musisz być, używając kalkulatora odległości hiperfokalnej.
Odległość hiperfokalna to najmniejsza odległość, na jaką można zogniskować soczewkę, zachowując jednocześnie akceptowalną ostrość obiektów w nieskończoności. Na zdjęciu przewróconego autobusu w nocy, wiedząc, że autobus znajduje się w odległości około 30 stóp, obliczyłem bliską granicę ostrości dla obiektywu, którego używałem, na około 18 stóp, a dalszy limit wynosił 91 stóp, co oznacza, że wszystko poza tą odległością będzie nadal być nieostry na f / 1.4. Koncentrując się na hiperfokalnej odległości 44 stóp, wiedziałem, że autobus wpadnie w obszar o dużej ostrości, jednocześnie zachowując ostrość gwiazd. Jest to prawdą, ponieważ odległość hiperfokalna jest wtedy, gdy wszystko od tej odległości do nieskończoności mieści się w głębi ostrości, a wszystko, od odległości hiperfokalnej do punktu w połowie odległości między aparatem a tą odległością, również mieści się w głębi ostrości.
Niestety, nie zawsze można ustawić ostrość na odległość hiperfokalną. Na przykład podczas fotografowania na przyjęciu w słabo oświetlonym pomieszczeniu niektóre obszary mogą być nieostre ze względu na małą głębię ostrości. Rozwiązanie tutaj polega na tym, aby nieco się zatrzymać, jeśli możesz. Jeśli potrzebujesz więcej światła, rozważ użycie lampy błyskowej w razie potrzeby i przymknięcie obiektywu, aby uzyskać większą głębię ostrości. Inną opcją jest nieznaczne podniesienie czułości ISO, aby umożliwić większe przymknięcie przysłony.
Może się okazać, że powiesz: „Nie kupiłem jasnego obiektywu, aby używać go z mniejszą przysłoną!” Chociaż może to być prawda, jeśli nie możesz uchwycić ostrych zdjęć z powodu małej głębi ostrości, przymknięcie jest najlepszym rozwiązaniem. Pamiętaj, nie mówię o obiektywie, który po prostu nie jest ostry. Mówię o obiektywie, który ze względu na dużą przysłonę nie jest w stanie uchwycić głębi ostrości potrzebnej do zachowania ostrości wszystkiego, co chcesz.
Wybór punktu skupienia
Kiedy ważne jest, aby ustawić ostrość na określonym obszarze obrazu, wybranie prawidłowego punktu ostrości zapewni ostrą ostrość tam, gdzie chcesz, nawet przy użyciu szerokiej przysłony i małej głębi ostrości.
Jedną z najlepszych rzeczy, jakie możesz zrobić, używając jasnego obiektywu, jest upewnienie się, że ustawiasz ostrość dokładnie tam, gdzie myślisz, że ustawiasz ostrość. Chcesz mieć pewność, że ustawienia aparatu umożliwiają ręczne wybieranie pola AF. Ręczne wybieranie punktu ostrości pozwala upewnić się, że aparat ustawia ostrość na tym, co Twoim zdaniem powinno. W większości aparatów domyślna metoda wyboru punktu ostrości jest automatyczna. W tym trybie aparat zazwyczaj próbuje ustawić ostrość na najbliższym obiekcie, którego szczegóły są objęte jednym z punktów ostrości. Umożliwienie aparatowi wyboru może być receptą na katastrofę, ponieważ dość często najbliższy obiekt ze szczegółami nie jest tym, na czym chcesz się skupić.
Jedną z najlepszych rzeczy, jakie możesz zrobić jako fotograf, jest przejęcie kontroli nad tym, gdzie aparat ustawia ostrość, poprzez wybranie żądanego punktu ostrości i upewnienie się, że wybrany punkt ostrości znajduje się na obiekcie, który chcesz, aby był ostry. Dzisiejsze aparaty mają wiele punktów ostrości, a niektóre mają aż 61 punktów AF. Chociaż prawdą jest, że ogólnie rzecz biorąc, punkt środkowy będzie najdokładniejszy z tych punktów, postęp technologiczny sprawił, że punkty wzdłuż zewnętrznej krawędzi są znacznie dokładniejsze niż w przeszłości. Oznacza to, że możesz pewnie wybierać te zewnętrzne punkty ostrości podczas komponowania obrazu.
Użycie małej głębi ostrości na portrecie pozwala fotografowi skupić się na oczach, a reszta ciała traci ostrość. Zastosowano tutaj obiektyw 85 mm f / 1.2.
Innym problemem związanym z wyborem niewłaściwego punktu AF przez aparat jest to, że fotografowie stosują technikę znaną jako ustawianie ostrości i ponownej kompozycji. Ta technika pojawiła się, gdy aparaty miały tylko kilka punktów AF skupionych wokół środka wizjera. W wielu sytuacjach nie stanowi to problemu, o ile używasz przysłony zapewniającej odpowiednią głębię ostrości, aby zachować ostrość na obiekcie lub osobie, na której się skupiłeś.
Jednak w przypadku korzystania z jasnego obiektywu, przy szeroko otwartej przysłonie, ogniskowanie, a następnie ponowna kompozycja ujęcia staje się prawdziwym problemem. Dzieje się tak, ponieważ podczas korzystania z szybkiego obiektywu przy szerokim otworze głębia ostrości jest tak niewielka, że zmiana kompozycji ujęcia w rzeczywistości przesunie płaszczyznę ostrości z dala od obiektu, na którym początkowo się skupiałeś. Tak więc, chociaż być może skupiłeś się na właściwym obiekcie, używając środkowego punktu AF, to podczas dostosowywania kompozycji ponownie usunąłeś obiekt z ostrości. Rozwiązanie tego problemu jest takie samo jak powyżej: ręcznie wybierz punkt AF, który możesz umieścić bezpośrednio na obiekcie, bez zmiany kompozycji ujęcia.
Obejmij Bokeh
Niewielka głębia ostrości może być używana do tworzenia interesujących efektów i zmuszania widzów do patrzenia tam, gdzie chcesz. To zdjęcie zostało wykonane obiektywem 70-200 mm przy f / 2.8.
Na koniec, odpowiadając tym, którzy kupili szybkie szkło, aby strzelać do niego szeroko, mówię - obejmijcie bokeh! Bokeh definiuje się jako jakość wizualną nieostrych obszarów obrazu, a każdy obiektyw renderuje te obszary nieco inaczej. Jasne obiektywy mają zazwyczaj piękny, płynny efekt bokeh.
Skomponuj ujęcia tak, aby w kreatywny sposób wykorzystać małą głębię ostrości. Aby to zrobić, musisz zrozumieć, co możesz, a czego nie możesz robić podczas kręcenia z otwartą przestrzenią. Wiedząc, że będziesz mieć małą głębię ostrości, będziesz chciał unikać układania obiektów z różnych odległości. Twórz kompozycje kontrastujące z ostrymi obszarami bez obszarów nieostre. Użyj tego kontrastu, aby podświetlić określone obiekty w kadrze, a tym samym ukryć inne obiekty, powodując, że są one drastycznie nieostre.
Korzystanie z małej głębi ostrości pozwala wyróżnić jeden obiekt z dużą ostrością na rozmytym tle. To zdjęcie zostało wykonane przy użyciu obiektywu 85mm f / 1.2.
Obrazy utworzone przy użyciu małej głębi ostrości zmuszają widzów do patrzenia tam, gdzie chcesz, ponieważ oko jest naturalnie przyciągane do obszarów o dużej ostrości. Używając odpowiednich technik ogniskowania, możesz upewnić się, że obraz, który widzisz w swoim umyśle, jest tym, który uchwycisz, a dzięki zrozumieniu, jak obiektyw poradzi sobie z głębią ostrości, możesz upewnić się, że będziesz wiedział, że musisz przymknąć dodana głębia ostrości, unikając pomyłki polegającej na utracie ostrości ważnej części obrazu.
Jaki jest Twój ulubiony szybki obiektyw i dlaczego?
