Bracketing to metoda wykonywania wielu zdjęć tej samej sceny przy różnych ustawieniach w celu uchwycenia większej ilości szczegółów na zdjęciu.
Być może nie zdajesz sobie sprawy z tego, że poza najpopularniejszą metodą, jaką jest braketing ekspozycji, istnieje wiele innych technik.
Braketing ekspozycji pozwala zachować większy zakres dynamiczny w ostatecznym obrazie. Jednak inne techniki bracketingu, które omówimy w tym artykule, mogą pomóc uchwycić więcej szczegółów w różnych płaszczyznach ogniskowania, różnych temperaturach kolorów, a nawet szczegółowości uchwyconego szumu lub ziarna.
Przejdźmy dalej i zacznijmy od techniki bracketingu, którą najprawdopodobniej już znasz - braketingu ekspozycji.
# 1 - Bracketing ekspozycji
W braketingu ekspozycji robimy to samo zdjęcie kilka razy przy różnych wartościach ekspozycji lub (EV), aby uwzględnić najjaśniejsze światła i najciemniejsze cienie na zdjęciu. Powstałe obrazy można scalić razem w aparacie lub za pomocą oprogramowania do edycji. Daje to obraz o lepszej rozpiętości tonalnej niż ten, który uzyskasz, wykonując tylko jedno zdjęcie.
Plus 2 stopnie EV.
Plus 1 przystanek EV.
Normalna ekspozycja lub 0EV
-1 stop EV.
-2 stopnie EV.
Scalony HDR.
Większość aparatów może to zrobić automatycznie w trybie HDR, jednak większość z nich jest w stanie zapisać wynikowy obraz tylko w formacie JPEG.webp. To ogromne ograniczenie, jeśli chcesz zmienić niektóre parametry w postprodukcji, takie jak balans bieli, ekspozycja, nasycenie itp.
Twój aparat ma zwykle kilka opcji do wyboru, takich jak całkowita liczba zdjęć do zrobienia, tryb wyzwalania migawki (ciągły lub pojedynczy) oraz różnica ekspozycji między każdym zdjęciem (1 EV lub 2 EV). ). Ustawienia braketingu ekspozycji można znaleźć w menu trybu zapisu w większości aparatów.
# 2 - Bracketing ostrości (układanie)
Ta technika bracketingu jest najbardziej przydatna, gdy masz ograniczoną głębię ostrości, co daje wąski pas ostrości na obrazie. Kilka zdjęć jest wykonywanych w różnych płaszczyznach ogniskowych, od najbliższej odległości ogniskowania lub płaszczyzny do najdalszej odległości ogniskowania.
Wszystkie inne ustawienia w aparacie muszą być stałe, ekspozycja powinna pozostać nietknięta, ponieważ żaden z trzech filarów ekspozycji (migawka, przysłona, ISO) nie ulega zmianie. Naprawdę wszystko, co się zmienia, to punkt skupienia.
Najbliższy cel.
Środkowa ostrość.
Najdalej skupiony.
W makrofotografii może to być bardzo przydatne, ponieważ obrazy można układać w stos w celu uzyskania takiego, w którym obiekt jest w pełni ostry, a nie tylko na określonej części. Możesz myśleć o tej metodzie jako o nieznacznym poszerzeniu głębi ostrości obiektu bez utraty jedwabiście gładkiego efektu bokeh, jaki uzyskujesz przy szerszej przysłonie.
Po scaleniu lub ustawieniu ostrości trzech obrazów z ustawioną ostrością. Nie jest doskonały, ale skupia się na nim więcej niedźwiedzia niż którykolwiek z pozostałych trzech obrazów.
Niewiele aparatów będzie miało funkcję lub funkcję bracketingu ostrości, jednak jeśli Twój aparat ma, zachęcam do przeczytania instrukcji, aby dowiedzieć się, jak to działa. Dla tych z aparatami, które nie mają tej funkcji, bardzo łatwo jest to zrobić ręcznie. Chcesz mieć aparat na statywie, a także chcesz mieć pewność, że fotografujesz nieruchomy obiekt.
Wszystko, co musisz zrobić, to zrobić wiele zdjęć z tymi samymi ustawieniami (radzę użyć trybu ręcznego lub priorytetu przysłony), między każdym obrazem, który chcesz ręcznie dostosować płaszczyznę ostrości od najbliższego do najdalszego. Możesz eksperymentować z różnymi odległościami między płaszczyznami ostrości, aby uzyskać pożądane wyniki. W postprodukcji możesz wyostrzyć cały obraz lub tylko wszystkie części obiektu, a nawet tylko wybrane obszary.
# 3 - Bracketing Flash
W bracketingu lampy błyskowej, wykonywanych jest wiele zdjęć tej samej sceny z różnym natężeniem światła z lampy błyskowej aparatu lub lampy błyskowej, zwłaszcza błysku wypełniającego. Natężenie światła z lampy błyskowej zmienia się stopniowo, od niskiego do wysokiego, w miarę wykonywania zdjęć.
Następnie masz wiele zdjęć, wszystkie z różnymi ekspozycjami lampy błyskowej, z których możesz wybrać najlepszą.
Neutralna lub normalna intensywność
Intensywność wysoka ++
Wysoka intensywność
Niska intensywność
Najniższa intensywność
Może to być bardzo przydatne w warunkach słabego oświetlenia lub ogólnie, gdy nie masz pewności, jaka intensywność błysku będzie prawidłowo naświetlona obrazem.
Braketing ekspozycji lampy błyskowej (FEB) można znaleźć jako funkcję wielu lamp błyskowych; warto najpierw przeczytać instrukcję, aby dowiedzieć się, jak ją znaleźć i aktywować. W przypadku niektórych kamer znajduje się w menu aparatu. Gdy już to stwierdzisz, wystarczy wybrać liczbę zdjęć do zrobienia, a także kompensację ekspozycji lampy błyskowej między nimi.
Ostatnim krokiem jest zrobienie zdjęć. Należy pamiętać, że FEB może być bardzo powolne ze względu na ograniczenie szybkości ponownego ładowania lampy błyskowej (czas, w którym lampa błyskowa jest gotowa do ponownego strzału po uruchomieniu). Dlatego zawsze miej to na uwadze podczas fotografowania.
Oto kolejny przykład wykonany na zewnątrz. Zwróć uwagę, jak zmienia się ekspozycja dziewczyny (ze względu na ilość błysku), ale tło pozostało takie samo.
-3 Kompensacja ekspozycji lampy błyskowej
0 Kompensacja ekspozycji lampy błyskowej
+3 Kompensacja ekspozycji błysku
# 4 - Braketing balansu bieli
Jest to jedna z bardziej niezwykłych technik bracketingu dostępnych w fotografii cyfrowej. Jak sama nazwa wskazuje, braketing balansu bieli umożliwia wykonanie kilku zdjęć tej samej sceny w różnych temperaturach barwowych.
Ta metoda jest stosowana głównie w przypadku fotografów, którzy robią zdjęcia tylko w formacie JPEG.webp, ponieważ balans bieli obrazu można zawsze zmienić w postprodukcji, jeśli jest on zapisany w formacie RAW. Zdjęcia są wykonywane w niebieskawych temperaturach barwowych, etapami, aż do temperatur czerwonawych.
6500 kelwinów
5500 kelwinów
4500 kelwinów
3500 kelwinów
Ta technika bracketingu jest szczególnie przydatna w scenach, w których występuje mieszane oświetlenie i tryb automatycznego balansu bieli może mieć trudności z prawidłowym doborem temperatury barwowej.
Następnie możesz wybrać obraz o najdokładniejszej (lub przyjemnej) temperaturze barwowej. W ustawieniach aparatu można ręcznie ustawić zakres temperatury barwowej w stopniach Kelvina.
Braketing balansu bieli można znaleźć w ustawieniach aparatu i powinieneś być w stanie wybrać liczbę zdjęć do zrobienia, a także różnicę balansu bieli między nimi w stopniach Kelvina. Jeśli Twój aparat nie ma tej funkcji, możesz samodzielnie robić zdjęcia ręcznie, zmieniając balans bieli między nimi. Po prostu upewnij się, że robisz zdjęcia w formacie RAW + JPEG.webp, aby mieć większą swobodę twórczą w postprodukcji. Użyj plików JPEG.webp do podglądu, aby wybrać obraz o odpowiedniej temperaturze barwowej, a następnie dopasuj go do pliku RAW i możesz dokonać wszystkich innych edycji.
# 5 - Bracketing głębi ostrości
Jest to technika bracketingu, która jest bardzo podobna do wspomnianej wcześniej metody bracketingu ostrości (stackingu). Wykonywanych jest wiele zdjęć tej samej sceny przy różnych przysłonach, ekspozycja musi pozostać stała, co oznacza, że czas otwarcia migawki i czułość ISO mogą ulec zmianie (zalecany jest priorytet przysłony).
f / 2.8
f / 6.3
F 16
Obrazy w nawiasach kwadratowych głębi ostrości ułożone w stos za pomocą programu Photoshop.
Podobnie jak w przypadku bracketingu ostrości, możesz uzyskać różną głębię ostrości w swoim ujęciu, układając uzyskane obrazy w postprodukcji, co skutecznie pozwala uzyskać większą ostrość, nie rezygnując z płynnego efektu bokeh, który uzyskano przy najszerszej przysłonie .
Braketing głębi ostrości to technika, której nie można znaleźć w wielu aparatach jako funkcja lub funkcja. Będziesz musiał to zrobić ręcznie, dobrą wiadomością jest to, że jest to bardzo łatwe. Jeśli chcesz mieć pewność, że aparat jest w trybie priorytetu przysłony, a następnie rób zdjęcia tej samej sceny, zmieniając przysłonę między każdym zdjęciem, przydatne może być użycie statywu, aby kadr był identyczny. W postprodukcji masz swobodę układania zdjęć i ustawiania ostrości lub tylko obiektu w całości, zachowując jednocześnie satysfakcjonujący efekt bokeh.
# 6 - Bracketing ISO
Ostatnią techniką bracketingu w fotografii cyfrowej jest braketing ISO. Jak sama nazwa wskazuje, metoda ta polega na wykonaniu kilku zdjęć tej samej sceny przy różnych wartościach czułości ISO lub wzmocnienia czujnika.
Zaskoczeniem może być dla Ciebie to, że przysłona i czas otwarcia migawki muszą pozostać stałe, co skutkuje wieloma obrazami z różnymi stosunkami sygnału do szumu, a także różnymi ekspozycjami.
Bracketing ISO jest przydatny, ponieważ otrzymujesz obrazy z różną ilością szumów. Możesz więc wybrać estetykę, która pod tym względem najbardziej Ci się podoba.
ISO 200
ISO 400
ISO 800
ISO 1600
ISO 3200
Bracketing ISO może być również używany do HDR w sytuacjach, gdy przysłona jest całkowicie zamknięta, ale nie chcesz, aby czas otwarcia migawki był zbyt długi (w celu prawidłowego naświetlenia), tak że rzeczy w scenie zmieniają się między obrazami; jak woda, ludzie, a nawet ruch morski.
Braketing ISO jest jedną z rzadziej stosowanych metod braketingu, które można znaleźć jako funkcję w aparacie. Radzę zapoznać się z instrukcją obsługi aparatu, aby upewnić się, że aparat ma tę funkcję. Jeśli tak się nie stanie, możesz przełączyć aparat w tryb ręczny, a następnie wybrać automatyczne ISO i aktywować braketing ekspozycji, możesz także wybrać zakres ekspozycji, a także liczbę zdjęć do zrobienia (uwaga: działa to tylko w niektórych modele kamer).
Jeśli twój aparat nie jest w stanie zrobić braketingu ISO za pomocą metody wspomnianej powyżej, możesz to zrobić w oldschoolowy sposób; ręcznie! Przełącz aparat w tryb ręczny, upewnij się, że wybrałeś przysłonę, czas otwarcia migawki i czułość ISO w zakresie od 800 do 1000, które prawidłowo naświetlają obraz. Zrób swoje pierwsze zdjęcie jako podstawę przy 0 EV, następny krok polega na obniżeniu i podwyższeniu czułości ISO podczas robienia zdjęć, aby uzyskać zdjęcia z różnymi ekspozycjami.
Wniosek
Większość technik bracketingu wymienionych w tym artykule w rzeczywistości nie jest dostępna jako wbudowane funkcje lub tryby w wielu aparatach, które Ty i ja możemy kupić. Jednak dzięki możliwości pełnego ręcznego sterowania zawsze możesz wypróbować je samodzielnie i zobaczyć, jakie wyniki uzyskasz.