Chcesz przenieść swoje portrety na wyższy poziom dzięki współczynnikom oświetlenia?
Trafiłeś we właściwe miejsce.
Ponieważ w tym artykule zamierzam udostępnić wszystko, co musisz wiedzieć o współczynnikach oświetlenia niesamowity portrety, w tym:
- Jakie są współczynniki oświetlenia
- Podstawowe współczynniki do fotografii portretowej
- Wskazówki dotyczące stosowania współczynników
(I wiele więcej!)
Jeśli więc chcesz zostać mistrzem fotografii portretowej, zacznijmy.
Jaki jest współczynnik oświetlenia w fotografii?
Jako termin matematyczny, stosunek to porównanie jednej rzeczy do drugiej.
Więc przy obliczaniu oświetlenie współczynników, mierzysz światło padające na jasną lub rozjaśnioną stronę twarzy i porównujesz je ze światłem padającym na cieniowaną stronę twarzy.
Na przykład, jeśli na jasną stronę portretu pada dwa razy więcej światła, współczynnik oświetlenia wyniesie 2: 1. Jeśli na jasną stronę portretu pada cztery razy więcej światła, współczynnik oświetlenia wyniesie 4: 1.
Ale jak dokładnie mierzysz światło?
Chociaż możesz to zrobić za pomocą wbudowanego miernika w aparacie, znacznie łatwiej i dokładniej jest użyć ręcznego miernika światła padającego. Widzisz, miernik w aparacie mierzy ilość światła odbijającego się od obiektu - podczas gdy miernik ręczny może mierzyć ilość padającego światła na temat i dlatego podaje dokładniejszą wartość.
Wskaźniki oświetlenia: kluczowe pojęcia
Aby właściwie zmierzyć i zrozumieć współczynniki oświetlenia, musisz wiedzieć kilka rzeczy.
Po pierwsze, światło jest mierzone za pomocą stopni przysłony. Pokrętło przysłony w aparacie zwykle podnosi się w krokach co 1/3 stopnia, chociaż pełne stopnie przysłony to f / 1, f / 1,4, f / 2, f / 2,8, f / 4, f / 5,6, f / 8, f / 11, f / 16, f / 22, f / 32 itd.
(Prostym sposobem na zapamiętanie wszystkich liczb jest zapamiętanie f / 1 if / 1.4; wszystkie pozostałe pary są podwojone z kilkoma zaokrąglonymi.)
Musisz również zrozumieć, że czasy otwarcia migawki są również reprezentatywne dla stopni przysłony, z kropkami na 1 s, ½s, ¼s, 1/8 s, 1/15 s, 1/30 s, 1/60 s, 1/125 s, 1/250 s , 1 / 500s, 1 / 1000s, itd. Pełne stopnie czasu otwarcia migawki są łatwiejsze do zapamiętania, ponieważ są zwykle podwajane (z kilkoma zaokrągleniami, np. Od 1 / 8s do 1 / 15s).
Wreszcie, wiedz, że każda kropka jest podwójnie (lub pół, w zależności od tego, czy idziesz w dół, czy w górę) ilość światła w porównaniu do poprzedniego.
Na przykład, jeśli fotografujesz z przysłoną f / 4 i chcesz fotografować z przysłoną f / 5,6, będziesz musiał podwoić ilość światła, aby uzyskać równoważną ekspozycję (będziesz potrzebować jeszcze jednego pełnego zatrzymania światła). Jeśli chcesz zawęzić aperturę o 2 stopnie, musisz dodać 2 × 2 - lub 4 - razy więcej światła. Podobnie 3 stopnie oznaczają 8 razy więcej światła (2x2x2) i tak dalej.
Wiedząc to, możesz dowiedzieć się, jak tworzyć i mierzyć współczynniki. W następnej serii zdjęć pokażę cztery różne współczynniki oświetlenia i sposób ich osiągnięcia.
Stosunek 1: 1
Stosunek 1: 1 to równomierne oświetlenie.
Innymi słowy, nie ma różnicy w odczytach liczników po obu stronach twarzy. Jak widać na powyższym zdjęciu, oświetlenie 1: 1 jest bardzo płaskie i można to osiągnąć na kilka różnych sposobów.
Po pierwsze, możesz użyć błysku wypełniającego i ustawić błysk równy głównemu źródłu światła. Jest to trudniejsze do osiągnięcia, dopóki nie zdobędziesz trochę praktyki, a często kończy się to na przytłoczeniu światła lampą błyskową.
Po drugie, możesz użyć reflektora. Musi być bardzo blisko obiektu, a celem jest wyeliminowanie wszystkich cieni na twarzy fotografowanej osoby.
To jest stosunek 1: 1 i jest dość łatwy do zobaczenia i rozpoznania wizualnie.
Stosunek 2: 1
Jak sugerują liczby, stosunek 2: 1 występuje, gdy jedna strona ma dwa razy więcej światła niż druga.
Wiedząc to plus to, co wiesz o przysłonach, możemy ustawić ten współczynnik oświetlenia.
Najpierw umieść obiekt w świetle, w którym zamierzasz go sfotografować.
Za pomocą światłomierza zmierz światło padające po tej stronie twarzy, która znajduje się najbliżej źródła światła (tj. Po stronie podświetlenia). Powiedzmy, że mierzy f / 8. (Zachowaj taki sam czas otwarcia migawki dla wszystkich pomiarów, aby zachować spójność).
Następnie przynieś swój reflektor i ponownie użyj światłomierza, ale tym razem zmierz światło padające po tej stronie twarzy obiektu, która jest dalej od źródła światła (od teraz będzie to nazywane strona cienia).
Uwaga: jeśli używasz miernika ręcznego, upewnij się, że chronisz go przed nadmiernym światłem docierającym z drugiej strony obiektu. Jeśli więc mierzysz stronę cienia bliżej odbłyśnika, zasłoń miernik, aby główne źródło światła go nie uderzało.
Teraz ty wiedzieć że po Twojej podświetlonej stronie jest odczyt f / 8. Aby uzyskać współczynnik oświetlenia 2: 1, musisz ustawić miernik, aby odczytywał f / 5,6 (czyli o jeden stopień mniej światła) po stronie cienia. Tak więc dostosuj odległość reflektora, aż miernik ustali się na f / 5,6.
Pomocne może być również przestudiowanie powyższego obrazu i rozpoznanie zakresu kontrastu od jasnego światła do zacienionej strony twarzy. Jest subtelny, ale powinieneś to zobaczyć.
Stosunek 4: 1
Stosunek 4: 1 to dwukrotność stosunku 2: 1. Więc jeśli 2: 1 emituje dwa razy więcej światła - lub jeden przystanek - ile światła będzie wymagało proporcje 4: 1?
Odpowiedź to cztery razy więcej światła (2 × 2), co stanowi 2-stopniową różnicę między oświetleniem a cieniem na twarzy.
Prowadzę zajęcia z dostępnego światła i zawsze zalecam pracę z naturalnym światłem, zanim przejdziemy do lamp błyskowych. Z dostępnym lub naturalnym światłem i odbłyśnikiem jest dużo łatwiej się nauczyć i ćwiczyć oświetlenie, ponieważ możesz widzieć co się dzieje, gdy wprowadzasz zmiany (WYSIWYG). Błysk jest trudniejszy do przewidzenia, ponieważ nie można go zobaczyć bez robienia zdjęcia.
Więc jeśli nasze główne światło (okno) ma nadal f / 8, jaka powinna być wartość naszego światła wypełniającego / odbłyśnika (lub strony cienia), aby uzyskać stosunek 4: 1? Powtórzmy kroki: f / 8> f / 5,6> f / 4.
Dlatego dwa stopnie mniej niż f / 8 to f / 4 (i jest to miara pożądana do uzyskania współczynnika 4: 1). Spójrz na zdjęcie powyżej i porównaj je z obrazem 2: 1; Czy widzisz, jak ciemna strona cienia robi się ciemniejsza?
Stosunek 8: 1
Ostatni stosunek, któremu przyjrzymy się, to 8: 1.
Współczynnik 8: 1 wymaga 8 razy więcej światła, czyli 3 stopnie, po stronie rozjaśnionej twarzy w porównaniu do strony cienia.
Jak widać na powyższym obrazku, oświetlenie 8: 1 jest dość dramatyczne, a wartości większe niż 8: 1 w ogóle nie będą zawierać wielu szczegółów po stronie cienia twarzy.
W rzeczywistości wydruki mają maksymalny zakres kontrastu 4-6 stopni, więc jeśli nie chcesz, aby jedna strona twarzy była prześwietlona lub cienie były czysto czarne, sugeruję utrzymywanie współczynników oświetlenia na poziomie 8: 1 lub mniejszym.
Zauważ, że stosunek 8: 1 może być nieco trudny do stworzenia. Możesz potrzebować ostrzejszego oświetlenia i prawdopodobnie czarnego odbłyśnika, aby dodać czerń po stronie cienia (zamiast odbijać światło).
Obliczamy to w taki sam sposób jak powyżej: jeśli 4: 1 to 4 razy więcej światła, to 8: 1 będzie 8 razy większe lub 3 stopnie.
Więc jeśli nadal jesteśmy na f / 8 po naszej stronie świateł, musimy odczytać naszą stronę cienia: f / 8> f / 5.6> f / 4> f / 2.8.
Jak używać współczynników oświetlenia
Teraz, gdy mamy już tę wiedzę o stosunkach, użyjmy jej! Pamiętaj: stosunek ten może przyczynić się do sukcesu twojego portretu lub może go zrujnować.
Jeśli spojrzysz ponownie na przykładowe obrazy, zwróć uwagę, jak zmienia się nastrój obrazu wraz ze współczynnikiem. Zwróć uwagę, jak wyższe współczynniki dają więcej dramatyzmu i siły. Zwróć uwagę, że niższe wskaźniki są łagodniejsze i bardziej niewinne.
Zwykle w przypadku większości portretów stosunek między 2: 1 a 4: 1 jest powszechnie stosowany. Wystarczy stworzyć trójwymiarowość na twarzy, ale nie za bardzo, żeby stworzyć nieatrakcyjne, głębokie cienie. Osobiście lubię stosunek 3: 1 (1,5 stopnia) lub 4: 1.
W przypadku dziecka lub niemowlęcia często potrzebujesz niższego współczynnika, ponieważ bardziej miękki wynik pasuje do tematu. Ale siwy stary kowboj ze zwietrzałą, pomarszczoną skórą i zaniedbanymi wąsami wygląda znacznie lepiej z oświetleniem 4: 1 lub 8: 1. Dlaczego? Jest bardziej szorstki, twardszy i poradzi sobie ze zwiększonym kontrastem, a do tego pasuje do jego wyglądu.
Jeśli martwisz się, że nie masz ręcznego miernika, niekoniecznie musisz go kupować. Proponuję to zrobić tylko wtedy, gdy planujesz zająć się oświetleniem studyjnym. W przeciwnym razie po prostu przećwicz dostrzeganie różnicy między różnymi stosunkami (dlatego proponuję naturalne światło), a jeśli nie są one idealne 4: 1, 8: 1 lub cokolwiek, to nie ma to znaczenia. Po prostu naucz się rozpoznawać, kiedy jest zbyt silny, a kiedy zbyt słaby, aby uzyskać efekt, który chcesz uzyskać.
Oto kolejny przykład działających wskaźników. Żadne z nich nie jest dobre ani złe, ale jak myślisz, który współczynnik jest najbardziej odpowiedni dla mojego tematu? Wymyśl tę część, a będziesz o krok do przodu!
Uwaga: chciałbym podziękować mojemu tematowi, Gabrielowi Bidermanowi z B&H Photo Video, za te ujęcia.
Wskazówki dotyczące współczynnika oświetlenia
Teraz, gdy znasz już podstawy współczynnika oświetlenia, przyjrzyjmy się kilku szybkim wskazówkom, dzięki którym Twoje zdjęcia będą wyglądać lepiej.
Pierwszy, wyciągnij przedmiot ze słońca. Fotografowanie w jasnym świetle słonecznym sprawia, że prawie niemożliwe jest kontrolowanie współczynników, a ponadto światło nie będzie pożądane ani pochlebne na twarzy fotografowanej osoby. Jeśli możesz, korzystaj z naturalnego światła wpadającego przez okno z oświetleniem pośrednim (bez bezpośredniego wpadającego słońca). A jeśli słońce wpada do środka, spróbuj założyć przeźroczyste zasłony lub nawet rozciągnąć białe prześcieradło, aby rozproszyć światło.
Po drugie, oto kilka punktów początkowych współczynnika oświetlenia:
- W przypadku niemowląt i małych dzieci użyj niższego stosunku, na przykład 1: 1 lub 2: 1. Dzieci poruszają się tak szybko, że trzymanie ich w świetle i patrzenie we właściwym kierunku jest niezwykle trudne, a nawet światło pomaga złagodzić ten problem.
- W przypadku kobiet użyj średniego stosunku, takiego jak 2: 1 lub 3: 1.
- W przypadku portretów męskich i biznesowych użyj nieco silniejszego współczynnika, na przykład 4: 1 lub 6: 1.
- W przypadku artystów, zespołów i innych dramatycznych portretów użyj wyższego współczynnika.
Na koniec pamiętaj, że nie ma sztywnych zasad określających proporcje w portretach. Jak wszystko w fotografii, chodzi o nauczenie się technik, a następnie wykorzystanie ich jako sugestii podczas eksperymentowania i znajdowania własnego stylu lub głosu.
Na przykład, czy możesz ustawić oświetlenie 8: 1 na efektownej gwieździe filmowej lub oświetlenie 1: 1 na górniku? Absolutnie!
(Dam ci nawet pracę domową, która udowodni, że oba współczynniki mogą być skuteczne, jeśli są dobrze zrobione).
Zadania domowe i czynności
Twoim zadaniem domowym jest zbadanie następujących fotografów. Powiedz mi, jak złamali ogólne zasady, o których wspomniałem powyżej, a mimo to odnieśli wielki sukces i niesamowite obrazy:
- George Hurrell
- Richard Avedon
- Yousuf Karsh
Ci trzej fotografowie to jedni z największych artystów portretów, jakich kiedykolwiek żyło. Ucz się od nich.
Przewodnik po współczynnikach oświetlenia: wniosek
Po przeczytaniu tego artykułu wiesz już wszystko o współczynnikach oświetlenia - i wiesz, jak ich używać, aby uzyskać oszałamiające rezultaty.
Więc jaki jest następny krok?
Ćwiczyć! Jeśli po prostu poświęcisz kilka minut dziennie na pracę z oświetleniem portretowym, w mgnieniu oka staniesz się mistrzem.
Teraz do ciebie:
Co myślisz o tych koncepcjach współczynnika oświetlenia? Czy pomogą Ci w fotografii portretowej? Podziel się swoimi przemyśleniami (i obrazami) w komentarzach poniżej!