Dwa miesiące temu, po 10 latach fotografowania z Canonem, całkowicie przeszedłem na Sony. Zaskoczyło to niektórych czytelników mojego bloga, a także innych fotografów. Aby rozwiązać ten problem, opublikowałem szczegółowy post na moim blogu z przyczynami mojej zmiany. Aby zaoszczędzić czas, podsumuję swoje rozumowanie nie tylko jednym zdaniem, ale jednym słowem: INNOWACJA. Widziałem, że w ciągu ostatnich dwóch do trzech lat główna innowacja miała miejsce w dziedzinie systemów bezlusterkowych i czułem, że Canon był po prostu zewnętrznym obserwatorem.
Długo zastanawiałem się nad przełączeniem. Najpierw czekałem, ponieważ systemy bezlusterkowe nie były zgodne ze standardami lustrzanek cyfrowych, do których byłem przyzwyczajony. Potem nagle, około rok temu, wszyscy producenci bezlusterkowców zaczęli wypuszczać nowe modele aparatów, które mogły konkurować z każdą lustrzanką cyfrową, aw niektórych przypadkach nawet je przewyższały.
Big Sur, Kalifornia - obiektyw Sony A6000, Sony 10-18mm
Wtedy zdecydowałem się na zmianę. Ale wybranie odpowiedniego zestawu (aparatu i obiektywów) do moich potrzeb związanych z fotografią podróżniczą zajęło kolejne sześć do siedmiu miesięcy.
Moim początkowym wyborem był Panasonic Lumix GX-7, który był dla mnie idealnym aparatem pod względem funkcji, ale nie byłem zbyt szalony, jeśli chodzi o wybór wysokiej klasy obiektywów szerokokątnych.
Moim drugim wyborem był pełnoklatkowy Sony A7 i zeszłej jesieni prawie pociągnąłem za spust. Jednak po trzymaniu go w dłoniach, Sony A7II w połączeniu z nowo wprowadzonym obiektywem Zeiss 16-35mm był prawie porównywalny wagą i rozmiarem do lustrzanki cyfrowej.
Wtedy właśnie dokonałem wyboru. Tuż przed świętami Bożego Narodzenia sprzedałem cały sprzęt firmy Canon, aby zapobiec wychłodzeniu stóp. Następnie zamówiłem Sony A6000, Sony 10-18mm f / 4 i Zeiss 16-70mm f / 4 w jednym ujęciu. W sumie zapłaciłem 2000 $. Obiektywy Sony zawsze są drogie, ale stwierdziłem, że cena całego zestawu była bardzo rozsądna.
Sony A6000, obiektyw Sony 10-18mm i statyw turniejowy Feisol
Właśnie wróciłem z mojej pierwszej wyprawy fotograficznej w tym roku; Spędziłem dwa tygodnie na Hawajach i północnej Kalifornii, gdzie kręciłem wyłącznie moim nowym sprzętem Sony.
Poniżej przedstawiam moje przemyślenia po poddaniu tego nowego sprzętu prawdziwemu testowi fotografii podróżniczej. Uwaga, odniosłem się tylko do funkcji aparatu, które są dla mnie ważne jako fotograf podróżniczy.
Lekcja 1: Rozmiar ma znaczenie w fotografii podróżniczej
Jako strzelec lustrzankami cyfrowymi, przygotowując się do długiej i wymagającej wędrówki o wschodzie / zachodzie słońca, zawsze stawałem przed tym samym dylematem - jaki sprzęt zabrać? Czy powinienem nosić wszystko i wyglądać (i czuć się) jak Szerpa walczący z Everestem? A może powinienem wędrować lekko i ryzykować utratę ważnego sprzętu?
Nie muszę już iść na kompromis, bo teraz mogę wszystko schować do małej torby na aparat i zabrać ze sobą. Sony A6000 (344 g) i Sony 10-18 mm (220 g) ważą łącznie 564 g (19,9 uncji). Nadal nie mogę uwierzyć, że wysokiej jakości szerokokątny obiektyw zmiennoogniskowy może ważyć tylko 220g. Nazywam to wolnością.
Nie zrozumcie mnie źle, rozmiar i waga nie były głównymi powodami mojej zmiany. Nigdy nie zagroziłbym jakości ze względu na redukcję wagi, ale było to ważne.
San Francisco, Kalifornia - Sony A6000 z obiektywem Sony 10-18 mm
Lekcja 2: Wizjer elektroniczny (EVF) - nowy sposób patrzenia na scenę
W jakiś sposób w wielu bezlusterkowych recenzjach EVF jest przedstawiany jako czynnik negatywny i jest przedstawiany jako pewna wada w porównaniu z wizjerem optycznym DSLR. Nie zgadzam się z tym wnioskiem. Dla mnie EVF to jedna z głównych zalet aparatów bezlusterkowych. Wreszcie, kiedy patrzę przez wizjer, widzę, co widzi czujnik aparatu.
Jest to bardzo nowe i odświeżające doświadczenie z wizjerem elektronicznym, w którym można ocenić głębię ostrości sceny przed zrobieniem zdjęcia.
Oto scenariusz z prawdziwego życia. Wcześniej fotografowałem z kompensacją ekspozycji -2EV i zapomniałem zresetować ją do zera. Teraz, patrząc przez wizjer EVF, od razu widzę, że ekspozycja jest nieprawidłowa, ponieważ obraz EVF jest zbyt ciemny.
Kiedy robię szerokie zdjęcia na 10 mm, widzę nawet dystorsję beczkową, która realistycznie oddaje zdjęcie, które mam zamiar zrobić.
Często używam ręcznego ustawiania ostrości podczas fotografowania krajobrazów, co było prawie niemożliwe w przypadku lustrzanki cyfrowej w jasnych warunkach ze względu na odblask ekranu. Teraz nie tylko mogę z łatwością używać ręcznego ustawiania ostrości w każdych warunkach, ale mogę również skorzystać z Focus Peaking, niesamowitej funkcji, która podkreśla obszary, które są ostre, jasnymi kolorami. Nie ma już zgadywania.
W jednej z recenzji przeczytałem, jak okropny i pikselowy staje się obraz EVF w ciemności. Mogę potwierdzić, że wygląda dość źle, ale jest wystarczająco dobry do skomponowania ujęcia i bije lustrzankę cyfrową, w której wszystko, co widać, jest czarne jak smoła.
Dla mnie EVF upraszcza proces robienia zdjęć i czyni go bardziej przewidywalnym.
California State Route 1 - Sony A6000 z obiektywem Zeiss 16-70 mm
Lekcja 3: Uwielbiam 24-megapikselowy czujnik
Podczas głupiej wojny megapikselowej między głównymi producentami aparatów zdecydowałem sam, że 16Mpx to odpowiednia liczba pikseli dla moich potrzeb i nie miałem planów aktualizacji tylko z tego powodu.
Sony A6000 jest wyposażony w 24Mpix, czego początkowo nie uważałem za ważną aktualizację. Później, po rozpoczęciu obróbki zdjęć, zdałem sobie sprawę, że czujnik 24 Mpx zapewnia niewiarygodnie czysty i ostry obraz, aw połączeniu z obiektywami o natywnej jakości rozwiązuje niesamowitą ilość szczegółów. Zdjęcia wyglądają akceptowalnie nawet przy 100% powiększeniu.
Chociaż muszę przyznać, że większa liczba pikseli jest bardziej obciążająca na moim komputerze i być może wkrótce będę musiał go zaktualizować.
Fotografia z wysokim ISO nie jest czymś, co często robię podczas podróży i ciężko mi było ocenić działanie czujnika w słabym świetle. Ale to, co widzę na podstawie rodzinnych zdjęć z wakacji, to to, że ISO 3200 jest nadal akceptowalne, a nadmierny szum jest łatwy do wyeliminowania w Lightroomie.
Lanikai Beach O’ahu, Hawaje - Sony A6000 z obiektywem Sony 10-18 mm
Lekcja 4: 11 klatek na sekundę zmienia zasady gry
Fotografia sportowa to dla mnie swego rodzaju hobby. Uprawiam sport tylko wtedy, gdy we wrześniu do Montrealu przyjeżdża zawodowy peleton kolarski i moja córka gra w piłkę wodną. Aby przetestować 11 klatek na sekundę w połączeniu z najszybszym w branży systemem ustawiania ostrości, wybrałem się na plażę na Hawajach, aby fotografować surferów.
Przerzuciłem się z RAW na JPEG.webp, przestawiłem aparat na tryb zdjęć seryjnych i włączyłem śledzenie obiektów. Byłem zdumiony nie tylko nowym doświadczeniem w strzelaniu, ale także wynikami. Nagrywanie z prędkością 11 klatek na sekundę przypomniało mi o kręceniu wideo, a następnie przechodzeniu klatka po klatce w oprogramowaniu do edycji, wybierając najlepsze klatki. Nie ma brakujących momentów. Skupiono się na każdym kadrze.
Widzę, jak Sony A6000 może zmienić zasady gry dla fotografów sportu i dzikiej przyrody.
Makapu’u Point O’ahu, Hawaje - Sony A6000 z obiektywem Sony 10-18 mm
Lekcja 5: Nie wszystko w raju jest idealne
Mimo że moje początkowe doświadczenia z używaniem Sony A6000 są bardzo pozytywne, są pewne niedociągnięcia i problemy, którymi chcę się zająć.
Żywotność baterii:
Według Sony na jednym ładowaniu akumulatora można wykonać do 360 zdjęć i uznałem, że ta liczba jest dość dokładna. Udało mi się nawet wykonać blisko 390 zdjęć w trybie bracketingu. Nie jest wcale źle, biorąc pod uwagę mały rozmiar baterii i duże zużycie energii przez wizjer elektroniczny. Jednak gdy jesteś przyzwyczajony do robienia 1500 zdjęć na jednym ładowaniu lustrzanką cyfrową, różnica jest bardzo oczywista. Teraz zawsze noszę ze sobą trzy zapasowe akumulatory i muszę pamiętać o ich naładowaniu.
Bracketing:
Z jakiegoś niewytłumaczalnego powodu możesz wykonać pięć ujęć z bracketingiem tylko w odstępach 0,7 EV, co czyni go całkowicie bezużytecznym. W ekstremalnych warunkach oświetleniowych muszę wykonać dwie serie zdjęć w bracketingu (-2, 0, +2), kompensując je ręcznie za pomocą kompensacji ekspozycji (-1 EV). To jest bardzo irytujące.
Brak tagowania GPS:
Mimo że aparat ma przyzwoitą łączność bezprzewodową, brakuje tagowania GPS wykorzystującego telefon komórkowy.
Blokada zapisu bufora:
Gdy aparat przesyła zdjęcia z bufora na kartę pamięci, system jest całkowicie zablokowany. Nie można nawet wyświetlać podglądu obrazów podczas przesyłania.
Niedociągnięcie w 2-sekundowym opóźnieniu:
Nie można wyzwalać zdjęć z bracketingiem przy użyciu funkcji 2-sekundowego opóźnienia. Musiałem kupić i nosić ze sobą niepotrzebny dodatkowy sprzęt: bezprzewodowy wyzwalacz migawki (10 USD).
Piaszczysta plaża, Hawaje - Sony A6000 z obiektywem Sony 10-18 mm
Wniosek
Przejście z lustrzanki cyfrowej Canona na bezlusterkowiec Sony A6000 było mniej stresujące i mniej bolesne, niż się spodziewałem. Uważam, że jednym z głównych czynników, który umożliwił mi to był zakup rodzimych obiektywów Sony, więc nie musiałem zajmować się szkłem z innych systemów z przetwornikami.
Czekam na szeroko rozpowszechniony Sony A7000, który ma być następcą Sony NEX-7. Mam nadzieję, że Sony zajęło się niedociągnięciami A6000 i wprowadziło nowe profesjonalne funkcje, takie jak: uszczelnienie przed warunkami atmosferycznymi, wbudowana stabilizacja nadwozia, znakowanie GPS i zaawansowane bracketing. Zdecydowanie planuję zakup nowego A7000 i zachowanie A6000 jako korpusu zapasowego.