Ile razy udało Ci się uchwycić idealne zdjęcie, tylko po to, by je pobrać i odkryć nieuczciwą gałąź drzewa wystającą w ramkę z boku lub głowę przypadkowej osoby wkradającej się na pierwszy plan? Czasami, a może nawet często, zdarza się to nam wszystkim - i jest to zły nawyk, który można łatwo powtórzyć, jeśli na to pozwolimy. Nazwijmy to zdjęcie dolegliwością naszej ślepej ekscytacji; pozwalając, aby ekscytacja naszego tematu oślepiła nas na wszystkie inne elementy, które są w naszym kadrze. Czy jest lekarstwo? Absolutnie.
„On The Dock” - Wiele się tu działo, wiele do obejrzenia i oceny przed naciśnięciem migawki. Inne ptaki, kajakarze na jeziorze i dmuchane przez wiatr trzciny - wszystko to odegrało rolę w moim „zobaczeniu” tego obrazu tak, jak chciałem go uchwycić.
Ślepe podniecenie
Znasz uczucie patrzenia przez wizjer na ten piękny, rzadki obiekt, na którego uchwycenie czekałeś, to wszystko, co widzisz. Ślepe podekscytowanie lub bycie przytłoczonym przez fotografowany obiekt uniemożliwiło Ci zobaczenie innych elementów w wizjerze; elementy, które bardzo dobrze mogą zrujnować twój cenny wizerunek. Znasz to uczucie, prawda?
Jedna z najlepszych wskazówek, jakie kiedykolwiek otrzymałem na temat tworzenia fotografii artystycznej, pochodziła lata temu od mentora, który pomagał mi doskonalić umiejętności fotograficzne. Nie komplikuj; wyeliminuj wszystkie niepotrzebne elementy obrazu, nie spiesz się i upewnij się, że naprawdę zobaczysz, co robisz, zanim naciśniesz migawkę. To jest wskazówka. Proste, prawda? Brzmi nieźle, prawda? Czytaj dalej!
„Beware The Serpent” - przykład możliwości szybkiego i dokładnego obejrzenia całego kadru i przechwycenia. Iluzja morskiego węża sięgającego po kobietę w tle trwała tylko chwilę.
Widzieć… i wierzyć!
Aby naprawdę zobaczyć, co jest w kadrze, potrzeba trochę pracy, aby nauczyć się zwolnić, złamać stary palec na spustu migawki, aby naprawdę zobaczyć, co jest w kadrze - ale dzięki tej wskazówce moja fotografia naprawdę stała się sztuką. Spojrzałem przez wizjer i zacząłem widzieć rzeczy, których nigdy wcześniej nie zauważyłem; rzeczy, które nie dodały żadnej wartości do mojego wizerunku, rzeczy, które tylko pomniejszyły zamierzony przekaz mojej pracy. Zwolniłem i SPÓJRZĘ przez wizjer przed naciśnięciem migawki, to znaczy NAPRAWDĘ spojrzałam. Spacerowałem i znalazłem lepsze kąty, niższe i wyższe, aby robić zdjęcia z tego wyeliminowanego bałaganu fotograficznego. Nie byłem już oślepiony głównym tematem mojego kadru, ale teraz widziałem wszystko w nim.
To niesamowite, co się pojawia, gdy poświęcisz trochę czasu, żeby to zobaczyć! Świadomie podjąłem decyzję o skomponowaniu zdjęcia PRZED naciśnięciem migawki. Tak, wiem… ja też myślałem, że robię to cały czas, ale niespodzianka, niespodzianka - nauczyłem się inaczej.
Łódź lub dwie
Spójrz na te dwa zdjęcia zrobione na Antigui. Dzień był niesamowity, słońce, fale, muzyka i kolory Karaibów wypełniły moją głowę i oczy - ślepym podekscytowaniem. Cały pomysł polegał na tym, aby uchwycić klimat wyspy dla klienta z kolorowym żaglem, piaskiem i piękną błękitną wodą Karaibów. Spojrzałem i nacisnąłem migawkę, ale nic nie widziałem! Nie widziałem drugiej łodzi, która wkradła się za moim obiektem - teraz ją widzisz, prawda? Zdjęcie nr 2 jest wolne od tego rozpraszania i robi znacznie lepsze zdjęcie; zachowaj prostotę i czystość. Kiedy pojawił się pełny żagiel w tym kolorze, moje ślepe podekscytowanie nacisnęło migawkę i to wszystko, co zobaczyłem. Na szczęście tym razem miałem inne możliwości i dostałem szansę - ale nie zawsze tak będzie!
Po namyśle
Następnie zacząłem przeglądać niektóre z moich starszych prac, analizując każdą z nich pod kątem znaczenia rzeczy na moich zdjęciach. „Wow, jak mogłem to przegapić?” to zdanie, które wypowiadałem częściej, niż chciałbym się przyznać. Nie mogłem uwierzyć, jak wiele rzeczy, które odkryłem, utknęło w moim obrazie od krawędzi lub czaiło się bez wartości w tle. Byłem naprawdę zdumiony tym, co teraz widziałem. Dlaczego nie widziałem tego w swoim kadrze przed zrobieniem zdjęcia? Odpowiedź: Ponieważ nie wiedziałem, jak zobaczyć.
Poświęć trochę czasu i przyjrzyj się swojej pracy sprzed roku, trzech lat itd. I porównując ją z najnowszymi, zawsze jest świetnym ćwiczeniem. Zawsze pracuję nad fotografią. Widzenie różnicy w mojej pracy sprzed kilku lat jest satysfakcjonujące i potwierdza, że w porównaniu z dzisiejszym leciałem wtedy na pół ślepo.
Zobacz poniżej jedno z moich zdjęć, które wzbudziło duże zainteresowanie i zdobyło wiele nagród, w tym najlepszy krajobraz morski na krajowej wystawie. Myślę, że to dobry przykład eliminacji wszystkich niepotrzebnych elementów w utrwalaniu pożądanego nastroju - spokoju. Przeczytaj, co dyrektor galerii napisał o mojej pracy Morning Calm:
Wystawa prezentuje cztery prace Bakera, ale moim ulubionym jest Morning Calm. To zdjęcie pokazuje, jak niewiele potrzeba, aby stworzyć piękny i niesamowity obraz; i chociaż na tym zdjęciu jest bardzo mało, można też powiedzieć, że na tym zdjęciu jest tak wiele. Jest tak mało elementów fizycznych… horyzont, wzgórze, łódź i jej cień. Brakuje oczywiście koloru. Brakuje nawet odcieni szarości, będąc w zasadzie czarną łodzią, jasnoszarym tłem i średnio szarym horyzontem i wzgórzem. Ale fotografia mówi tak wiele, mając tak niewiele. Fotografia ma niesamowity duch i głębię. Mówi… ciszą. Z pewnością mówi różne rzeczy różnym ludziom, ale bez wątpienia ta fotografia mówi. Piękny i niesamowity obraz.
Chociaż na tym zdjęciu jest tak mało, można powiedzieć, że jest na nim tak wiele. Dokładnie! Co chcesz, aby Twój obraz mówił? Jakie elementy w twojej kadrze odgrywają rolę w twoim pożądanym ogólnym przekazie? Jeśli nie wiesz lub wysyłają niewłaściwą wiadomość, coś jest nie tak. Nadszedł czas, aby ponownie skomponować, czas zwolnić i faktycznie ZOBACZYĆ, co kręcisz.
O ile Morning Calm skłania się ku skrajności minimalizmu, można powiedzieć, że udało mi się uchwycić przesłanie spokoju. Wiedziałem, że tamtego wczesnego, cichego, spektakularnego poranka na Cape Cod, kiedy robiłem to ujęcie, wiedziałem, że będzie wyjątkowe. Byłem podekscytowany patrząc na obiekt, ale nie spieszyłem się, spojrzałem na wszystko w wizjerze i ustawiłem się tak, aby mieć pewność, że żadna z innych łodzi nie znajdzie się w moim kadrze. Czekałem, aby upewnić się, że w kosmosie nie lecą żadne ptaki, absolutnie nieruchoma woda, nic poza tym, co chciałem, aby widzowie zobaczyli - i poczuli - oglądając Morning Calm. Kliknij. Oddychałem i uśmiechałem się, ponieważ wiedziałem, że nauczyłem się widzieć i dostałem taki strzał, jaki chciałem. Świadomość, że dostałeś szansę, to takie wspaniałe uczucie, prawda?
Na moim zdjęciu Alone Together jest więcej elementów w kadrze niż w Morning Calm; masz wściekłe niebo, skały i rzeźbiony w wodzie piasek. Tutaj wszystkie elementy współpracują ze sobą, wspierając podmiot (myśląca osoba kontemplująca samotne drzewo); nie odwracają uwagi od głównego tematu, ale dodają nastroju, który wywoła u widza myśli i emocje. Jednym z kluczy do stworzenia tego ujęcia było przekonanie się przed naciśnięciem spustu, że potrzebuję odstępu między głową fotografowanej osoby a ziemią; bez tej przestrzeni strzał byłby zrujnowany.
Do dziś pamiętam ten zimny lutowy dzień na Cape Cod, wiedząc, że muszę mieć pewność, że głowa tej osoby jest odsunięta od lądu i dostosowując kąt fotografowania, aby mieć pewność, że mam taką potrzebną przestrzeń. Kilka lat wcześniej wiem, że w moim ślepym podekscytowaniu, aby uchwycić ujęcie (wierzcie lub nie, to nie było pozowane), po prostu poszedłbym naprzód i nacisnąłem migawkę tylko po to, aby później rozczarować się, oglądając w moim studio i zdając sobie sprawę osoba była przywiązana do ziemi przy jej głowie. Lata ćwiczenia, jak widzieć przed naciśnięciem migawki, pozwoliły mi na szybkie działanie w badaniu tego, co było w mojej kadrze i wpisaniu najważniejszego elementu kompozycyjnego, przestrzeni nad głową badanego - zanim obiekt poruszył się i / lub nauczył. przybył za nimi.
„Shooting Star” - większość moich prac ma charakter przybrzeżny. Nie tylko musisz być świadomy ingerencji w kadr (ludzi, ptaków itp.), Ale także wziąć pod uwagę możliwość naruszenia prywatności plażowiczów poprzez niechciane umieszczanie ich w ramie! Ponadto rodzice są, co zrozumiałe, bardzo wrażliwi na każdego, kto znajduje się w pobliżu ich dziecka z aparatem. Nie stawiaj się w takiej sytuacji, nie widząc wszystkiego!
Czy jesteś podekscytowany? Teraz spójrz i ZOBACZ!
Przyjrzyj się dobrze swojej pracy. Spójrz na wszystkie elementy na swoim obrazie. Następnym razem, gdy robisz zdjęcia, zatrzymaj się i NAPRAWDĘ spójrz przed naciśnięciem migawki. Odróżnij się od nadmiaru fotografów, którzy lubią migawki, dzięki dobrze przemyślanej, dobrze widocznej i dobrze skomponowanej fotografii. Zaufaj mi, to ćwiczenie polegające na zatrzymaniu się, spojrzeniu i zobaczeniu, zrobi DUŻĄ różnicę w twoich fotografiach, a wraz z praktyką stanie się twoim sposobem komponowania przed zrobieniem zdjęcia.
A teraz zrób sztukę!
Wszystkie obrazy w tym artykule należą do © Bobby Baker Photography
„Rock Harbor Romp” - wyodrębniona sylwetka osoby nie została stworzona przez kadrowanie, a raczej przez przesunięcie aparatu w lewo podczas kadrowania obrazu. Przyjaciółki dziewczyny znajdują się po prawej stronie kadru i udało mi się zauważyć, że gdyby zostały zrobione, stworzyłyby bałagan na zdjęciu. Samotne drzewo i samotna dziewczyna równoważą się na tym obrazie.