Ten artykuł jest pierwszą z dwuczęściowej serii poświęconej poprawie wydajności programu Lightroom. Lightroom to aplikacja wymagająca dużych zasobów i przekonasz się, że gdy zaczniesz działać szybciej i wydajniej w Lightroom, samo oprogramowanie będzie Cię spowalniało. Ten samouczek zawiera 10 wskazówek, jak poprawić wydajność programu Lightroom na komputerze bez kupowania lub modernizowania istniejącego sprzętu.
W tym artykule omówimy preferencje Lightroom i ustawienia systemowe. Podczas gdy w drugiej części tej dwuczęściowej serii stworzymy przewodnik po sprzęcie, w którym nauczymy Cię, które komponenty zaktualizować jako pierwsze, aby uzyskać największy wzrost wydajności.
A więc przejdźmy do omówienia 10 wskazówek dotyczących poprawy wydajności Lightrooma. Jeśli chcesz zobaczyć ten samouczek w formacie wideo, odwiedź ten samouczek w salonie SLR lub na kanale SLR Lounge na YouTube.
1. Użyj optymalnych ustawień podczas procesu importu
Aby poprawić ogólną prędkość Lightrooma podczas importu, musimy zmodyfikować kilka ustawień. Przejdź do okna dialogowego importu, wybierając opcję „Importuj” w module biblioteki, jak pokazano poniżej.
W sekcji „Obsługa plików” ustaw „Podglądy renderowania” na „Minimalne”, jak pokazano poniżej.
Ustawienie podglądu renderowania na minimalny sprawi, że podczas importowania nowych obrazów Lightroom nie będzie tracić dodatkowego czasu na renderowanie podglądów naszych obrazów. Jeśli importujesz setki lub tysiące obrazów z kilku kart pamięci lub importujesz z dysku twardego, zaoszczędzisz mnóstwo czasu, ponieważ renderowanie każdego podglądu zajmuje kilka sekund (w zależności od szybkości komputera i rozmiar podglądu). Chcemy się upewnić, że zanim zaczniemy edytować nasze obrazy, wyrenderowaliśmy pełne podglądy 1: 1, jednak omówimy to wkrótce.
Następnie przejdź do panelu „Zastosuj podczas importu”, jak pokazano poniżej.
W tym panelu „Zastosuj podczas importu” najlepiej jest stosować ogólne ustawienia programowania, metadane i słowa kluczowe, gdy tylko jest to możliwe podczas importu. Dzięki temu Lightroom będzie renderował podglądy, które już zawierają te podstawowe ustawienia. Jeśli kręcisz wesela, zastosowanie ogólnych ustawień programowania może być raczej minimalne, ponieważ każda scena jest tak dramatycznie inna. Jeśli jednak robisz coś takiego, jak produkty, zdjęcia w głowę, portrety itp., Prawdopodobnie konfigurujesz całą scenę i robisz to w ten sam sposób. Ułatwia to ustawienie ustawień wywoływania w oparciu o typowe ustawienia dla tej sceny, dzięki czemu można je faktycznie importować i przetwarzać wsadowo wszystkie obrazy podczas importu.
Jeśli nie jesteś w stanie stworzyć ustawień programowania, które będą przetwarzać twoje obrazy wsadowo, to przynajmniej bardzo polecam utworzenie podstawowego ustawienia programowania, które określa ogólne ustawienia używane dla większości twoich obrazów. Na przykład importujemy nasze obrazy z niewielkimi poprawkami odzyskiwania, klarowności, jaskrawości i ostrości, ponieważ wszystkie nasze obrazy zazwyczaj wymagają tych korekt.
2. Użyj folderu pamięci podręcznej o odpowiedniej wielkości
Przejdź do menu „Edycja” i naciśnij „Preferencje” (możesz też nacisnąć Ctrl +, aby się tam dostać). W sekcji „Obsługa plików” zmień rozmiar ustawień pamięci podręcznej Camera Raw, jak pokazano poniżej.
Zwykle chcesz ustawić ustawienia pamięci podręcznej Camera Raw na rozmiar odpowiadający przeciętnemu zadaniu, być może nieco większy, jeśli to możliwe. Folder Camera Raw Cache umożliwia programowi Lightroom przechowywanie wszystkich podglądów obrazów, nad którymi pracujesz, w folderze na dysku twardym. Ten folder umożliwia Lightroomowi szybki dostęp do informacji o podglądzie w celu wyświetlenia podglądu obrazu bez opóźnień. Im większa ta pamięć podręczna, tym więcej podglądów obrazów może przechowywać. Dla nas typowa praca (kręcenie wesel) trwa około 8 godzin dziennie i będziemy mieć powiedzmy 2000 zdjęć od jednego fotografa. Każde wesele jest przechowywane we własnym katalogu Lightroom. Więc weź średnią liczbę obrazów, które przechowujesz w typowym katalogu (dla nas 2000) i pomnóż ją przez średni rozmiar pliku. Kręcimy SRAW1 (Small Raw 1) na Canon 5D Mark II, więc powiedzmy, że nasz średni rozmiar pliku to około 10 megabajtów każdy. Więc pomnożenie 2000 x 10 daje nam 20 gigabajtów. Na wszelki wypadek dodam dodatkowe 25% lub 5 gigabajtów. Dlatego nasza pamięć podręczna Camera Raw jest ustawiona na 25 gigabajtów.
Teraz, jeśli masz mnóstwo dodatkowego miejsca na dyskach twardych, zdecydowanie ustaw je jeszcze wyżej. Ale ponieważ używam dysków SSD na moim komputerze i mają one dość ograniczony rozmiar, mój działający dysk ma tylko 256 gigabajtów. Więc ustawiłem to na 25 gigabajtów, aby móc pracować nad jednym całym zadaniem naraz, jak pokazano poniżej.
3. Lokalizacja folderu pamięci podręcznej
Jeśli masz dysk wewnętrzny inny niż dysk systemu operacyjnego, wybierz inny dysk do przechowywania pamięci podręcznej Camera Raw, ale nie wybieraj zewnętrznego dysku USB. Jeśli wybierzesz zewnętrzny dysk USB, aby zapisać ustawienia pamięci podręcznej camera raw, poważnie utrudniasz działanie Lightrooma. Same zewnętrzne dyski USB są zwykle bardzo wolne, a połączenie USB jest jeszcze wolniejsze. Dlatego zawsze używaj dysku wewnętrznego lub zapinanego na zamek dysku eSATA, jeśli taki masz, ale najlepszą opcją jest użycie dysku, który nie jest dyskiem systemu operacyjnego, aby Lightroom mógł mieć dedykowany dysk twardy dla pamięci podręcznej Camera Raw.
Jeśli nie masz wyboru, użyj dysku systemu operacyjnego. Aby zmienić lokalizację pamięci podręcznej Camera Raw, wybierz „Wybierz”, a następnie wybierz dysk i folder. Moim dyskiem roboczym jest mój dysk SSD o pojemności 256 gigabajtów, którego używam tylko do edycji obrazów (patrz img-005). Więc mam mój surowy folder pamięci podręcznej ustawiony na D: 0_LR3 CACHE, jak pokazano poniżej.
4. Wybierz odpowiedni standardowy rozmiar podglądu
Lightroom wykorzystuje podglądy standardowe w taśmie filmowej, miniaturach siatki, a także w obszarach podglądu w modułach pokazu slajdów, drukowania i sieci. Zbyt wysokie ustawienie podglądów standardowych niepotrzebnie spowolni system bez żadnych korzyści. Aby dostosować podglądy standardowe, przejdź do ustawień katalogu, naciskając Ctrl + Alt + lub wybierz je z menu „Edycja”. Pamiętaj, że ustawienia katalogu są specyficzne dla każdego katalogu, więc chcesz ustawić je w każdym katalogu.
Zwykle edytuję na dwóch 24-calowych monitorach, które działają w wysokiej rozdzielczości (1920 x 1200). Używam funkcji dwóch ekranów programu Lightroom, aby wyświetlić pełny podgląd na moim drugim monitorze. Z tego powodu mam zamiar wybrać standardowy rozmiar podglądu na 2048 z wysoką jakością podglądu. Ale dla wielu z was może to być o wiele za dużo.
Na przykład, jeśli używasz monitora 17-calowego, prawdopodobnie używasz rozdzielczości 1280 x 1080 lub mniejszej, więc możesz sobie pozwolić na 1440 lub nawet 1024 piksele jako standardowy rozmiar podglądu. Wybierz rozmiar podglądu na podstawie liczby wyświetlaczy i rozdzielczości. Dla większości z Was wystarczy 1024 piksele przy średniej jakości podglądu.
5. Wyłącz XMP, chyba że jest to potrzebne
Przejdź do Ustawień katalogu, naciskając Ctrl + Alt +, a następnie przejdź do karty „Metadane” w Ustawieniach katalogu i odznacz „Automatycznie zapisuj zmiany w XMP”, jak pokazano poniżej.
Nie wybieraj tej funkcji, chyba że absolutnie potrzebujesz zmian w formacie XMP. Gdy ta funkcja jest wybrana, za każdym razem, gdy dokonujesz zmiany w jednym ze swoich plików, zapisuje te informacje w pliku karty bocznej i powiela ilość pracy związanej z przetwarzaniem. Jeśli będziesz obraz po obrazie wprowadzać te zmiany, nie spowolni to zbytnio. Jeśli jednak siedzisz i edytujesz zbiorczo, wybierzesz 100 obrazów i zsynchronizujesz te 100 obrazów, zapisanie tych ustawień w XMP również zajmie dwa razy więcej czasu. Prawdopodobnie 99% z Was nie ma absolutnie żadnego powodu, aby używać plików XMP.
6. Zoptymalizuj katalog Lightroom
Kiedy plik katalogu staje się bardzo duży (ponad 10 000 obrazów), wtedy prawdopodobnie warto zoptymalizować swoje katalogi. Przejdź do menu „Plik” i wybierz „Optymalizuj katalog”. Spowoduje to wyświetlenie małego okna dialogowego, w którym klikniesz „Optymalizuj”, co może zająć kilka minut.
Zwykle dla nas każde zlecenie ma swój własny katalog, więc zazwyczaj nie musimy korzystać z funkcji Optymalizuj katalog, ponieważ katalogi nie są większe niż 3000-5000 obrazów. Ale jeśli masz duże katalogi, dobrze jest od czasu do czasu je optymalizować.
7. Renderuj podglądy 1: 1 przed edycją
To prowadzi nas do naszego procesu edycji. Być może zauważyłeś, że podczas edycji w module Lightroom Develop często pojawia się komunikat „Ładowanie” podczas przechodzenia z obrazu do obrazu. W szczególności podczas powiększania określonego obrazu, aby zobaczyć drobne szczegóły, jak pokazano poniżej.
Dzieje się tak, ponieważ Lightroom musi renderować podgląd 1: 1 w locie. Aby rozwiązać ten problem, przed rozpoczęciem pracy musisz wyrenderować podglądy. Aby to zrobić, wróć do modułu „Biblioteka” i upewnij się, że wszystkie zdjęcia są dostępne do oglądania. Najłatwiejszym sposobem jest po prostu wybranie wszystkich fotografii w panelu katalogu, jak pokazano poniżej.
Nie wszystkie obrazy muszą być zaznaczone, ale nie mogą być włączone żadne filtry.
Teraz kliknij menu „Biblioteka”, a następnie „Podglądy” i wybierz „Renderuj podglądy 1: 1”. Następnie wybierz „Utwórz wszystko” w oknie dialogowym.
Jeśli po wybraniu opcji „Utwórz wszystko” nie zostaną wybrane żadne filtry, program skanuje wszystkie istniejące podglądy w pliku katalogu i tworzy każdy pojedynczy podgląd. Ten proces zajmie trochę czasu. Jeśli rozmiar Twojego katalogu wynosi około 100 obrazów, zajmie to prawdopodobnie 5–10 minut, w zależności od szybkości komputera i dysku twardego. Ale jeśli, powiedzmy, kręcisz wesela, na których masz 3000-5000 zdjęć w jednym katalogu, może to zająć kilka godzin, w zależności od szybkości twojego systemu. Radziłbym rozpocząć ten proces dzień przed rozpoczęciem pracy nad obrazami. Jeśli masz szybką maszynę, prawdopodobnie możesz to zrobić w porze lunchu. Jednak absolutnie kluczowe jest renderowanie tych obrazów przed ich edycją, aby nie czekać, aż Lightroom wyrenderuje każdy podgląd obrazu podczas próby edycji.
8. Utrzymuj rozmiary katalogu małe <10k obrazów, jeśli to możliwe
Rozmiar katalogu to liczba obrazów w Twoim katalogu. Naprawdę nie ma powodu, aby rozmiar katalogu zawierał dziesiątki tysięcy obrazów lub setki tysięcy obrazów, chyba że jest to absolutnie konieczne do celów archiwizacji i wyszukiwania. Wiele osób ma ponad 100 000 obrazów w każdym pliku katalogu. Właśnie wtedy funkcja Optymalizuj katalog staje się kluczowa, ponieważ pliki katalogu stają się tak duże. Wyjaśnię, że Lightroom zwolni w miarę zwiększania się rozmiarów katalogów. Tak więc, jeśli nie jest konieczne, aby wszystkie Twoje obrazy znajdowały się w jednym katalogu, dobrze jest mieć niezależne katalogi na każde wydarzenie, nad którym pracujesz. W ten sposób każdy plik katalogu i każde zdarzenie zawsze działa z optymalną szybkością.
9. Uwolnij swoje dyski twarde!
Upewnij się, że miejsce na dysku twardym, zwłaszcza na dyskach, nad którymi pracujesz, ma co najmniej 25% lub więcej wolnego miejsca przez cały czas. Z dyskiem z systemem operacyjnym nigdy nie chcesz, aby dysk z systemem operacyjnym miał mniej niż 25% wolnego miejsca, ponieważ spowolni to cały system operacyjny. Zwykle zaleca się, aby mieć co najmniej 50% wolnego miejsca na dysku systemu operacyjnego, a także na dysku roboczym. Im większe i bardziej zapełnione te dyski twarde, tym bliżej ich pojemności i tym wolniej będą działać.
10. Częste uruchamianie narzędzia Disk Defrag
Upewnij się, że co miesiąc uruchamiasz defragmentację dysku na dysku twardym. W systemie Windows przejdź do „Wyszukaj” i wpisz „Defrag”, a pojawi się automatycznie. Wybierz „Defragmentator dysków”, wybierz dysk twardy, jeśli używasz wielu dysków twardych i wewnętrznych dysków twardych. Upewnij się, że zdefragmentowałeś system operacyjny, a także pracę na dysku procesowym. Apple twierdzi, że dla osób działających na komputerze Mac defragmentacja nie jest konieczna, ponieważ OSX ma zabezpieczenia przed fragmentacją. Jednak nadal ważne jest, aby zachować dużo wolnego miejsca na dysku.
Ostrzeżenie, jeśli używasz dysków SSD, nie defragmentuj ich! Ponieważ dyski SSD nie używają systemu talerzy, nie ma różnicy w czasach dostępu do odczytu / zapisu w zależności od miejsca przechowywania informacji na dysku. Dlatego defragmentacja dysku SSD nie tylko nie jest konieczna, ale także skróci żywotność dysku SSD.
Mamy nadzieję, że podobał Wam się ten artykuł. Koniecznie zajrzyjcie do SLR Lounge, gdzie znajdziecie setki świetnych filmów i artykułów na temat fotografii. Zasubskrybuj także kanał SLR Lounge na Facebooku i YouTube, aby być na bieżąco ze wszystkim, co dzieje się w społeczności.