Niedaleko mojego domu znajduje się rezydencja jednego z najlepszych nauczycieli fotografii w Kanadzie, jeśli nie na naszej planecie. Freeman Patterson ma tę niesamowitą zdolność nie tylko wszczepiania zaraźliwej pasji swojemu uczniowi, ale robi to w sposób, który wymaga od nich przekraczania swoich granic. Na szczęście dla nas napisał nie mniej niż 12 książek, w tym cztery z absolutnie najlepszych dostępnych tomów instruktażowych. Jego wyczucie projektowania i wykorzystania przestrzeni wpłynęło na wielu, wielu fotografów, którzy dziś stoją za aparatem, w tym na mnie.
Na przeciwległym kanadyjskim wybrzeżu, w Kolumbii Brytyjskiej, Michael Orton jest jednym z nielicznych fotografów, którzy stworzyli efekt, który przetrwał zarówno epokę filmową, jak i cyfrową. Niektórzy fotografowie zmienili nazwę tej techniki na własne potrzeby, ale faktem jest, że to Orton opanował tę technikę.
We wczesnych latach 80-tych Orton zaczął eksperymentować z umieszczaniem dwóch slajdów w warstwach, aby uzyskać ostateczny obraz. To samo w sobie nie jest wyjątkowe; wielu fotografów robiło to od lat. Jednak Orton podczas swoich eksperymentów celowo prześwietlił dwa slajdy - jeden o dwa stopnie f / a drugi o jeden f / stop. Aby dodać swój osobisty akcent, wyrzuciłby dwa prześwietlone zdjęcia f / stop nieostre i powstał „Efekt Ortona”.
Od 30 lat ten styl obrazu „Dreamscape” pojawia się w konkursach klubów fotograficznych, na kartkach okolicznościowych i kalendarzach. Możemy nazwać tę technikę tym, co chcemy, ale jestem zdecydowanym zwolennikiem udzielania kredytu tam, gdzie jest to należne - Michael Orton.
Kiedy cyfrowe przechwytywanie stało się normą, a film został zdegradowany do sprzedaży w stoczni, wielu fotografów próbowało znaleźć sposoby na odtworzenie w Photoshopie tych technik, których opanowanie wymagało wcześniej znacznej praktyki. Trochę czasu zajęło mi opracowanie przepisu, który „działał” i dokładnie naśladował to, co udało mi się uchwycić na filmie. Poprawiałem to wiele razy i jeszcze nie uzyskałem tego samego „wrażenia”, co film, ale przypiszę to faktowi, że przechwytywanie cyfrowe jest po prostu inne niż film.
Możesz dowolnie dostosowywać i doprawiać do smaku, ale ta technika powinna być zawarta w każdej książce z przepisami. Nie będę używać skrótów klawiszowych ani funkcji klawisza poleceń lub klawisza sterującego na platformach Mac w porównaniu z platformami PC. Zakładam, że czytelnik może zrozumieć, gdzie, kiedy i jak zastąpić te naciśnięcia klawiszy.
- Otwórz obraz
- Zduplikuj warstwę tła i nazwij tę nową warstwę „Warstwa podstawowa”
- Utwórz zduplikowaną warstwę warstwy podstawowej i nazwij tę nową warstwę „Warstwą ekranu”
- Przy aktywnej warstwie ekranu zmień tryb mieszania na Ekran
- Przy aktywnej warstwie ekranu wybierz opcję Scal w dół
- Utwórz zduplikowaną warstwę „Warstwy bazowej” i nazwij tę nową warstwę „Warstwa rozmycia”
- Przy aktywnym „Blur Layer” przejdź do Filter> Gaussian Blur. Dostosuj rozmycie do punktu, w którym nie ma żadnych możliwych do zidentyfikowania cech; 20 to dobry punkt wyjścia.
- Przy aktywnym „Blur Layer” zmień tryb mieszania na Multiply i dostosuj krycie i / lub suwaki wypełnienia, aby uzyskać pożądany efekt.
- Spłaszcz warstwy.
W zależności od własnego gustu może się okazać, że czerń się zatkała. Aby to dostosować, istnieje kilka zwykłych technik, najczęściej najłatwiej jest utworzyć warstwę dopasowania krzywych i po prostu otworzyć te cienie, aż zaczniesz dostrzegać ślad szczegółów.
Jak we wszystkich książkach kucharskich, dostosowujesz przepis i doprawiasz do smaku.
Chociaż obecnie wielu fotografów wykorzystuje różne odmiany tej techniki, przegląd prac oryginalnych rzemieślników jest zawsze odświeżający. Przestudiuj Pattersona, aby poznać jego podejście do projektowania i sposób wykorzystania przestrzeni, robiąc to w swoim stylu obrazu, który najlepiej zapożycza się efektowi Ortona; i przejrzyj prace Ortona, aby zobaczyć, jak można przenieść obraz z dokumentu typu „Byłem tam” do dobrze wykonanego i zamierzonego dzieła sztuki, które oddaje klimat tego miejsca.